รักนี้...แค่สามเรา

ลำดับตอนที่ #13 : รักนี้แค่..........สามเรา 13 it too late 😭😩

Keng part

ใช่ครับผมยอมรับว่าผมก็มีใจให้ไอ้เอกมันนิดหน่อย แต่จะให้ผมยอมรับมันเป็นแฟนได้ยังไงล่ะครับ ก็เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปี แถมยังสนิทกันมากด้วย แล้ววันนึงจู่ๆก็จะมาให้เปลี่ยนเป็นแฟนกัน ถ้าถามว่าผมอยากไหม มันก็มีใจนึงที่คิดๆ อยู่ครับ แต่ว่าผมกลัวคำพูดของคนอื่น ไอ้เป็นเกย์ไม่เท่าไร่ครับเพราะมันก็ไม่แปลกอะไรสมัยนี้มัน เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วครับ ผมก็ไม่ได้ถือหรือว่าอะไรถ้าคนอื่นจะมองผมเป็นเกย์น่ แต่ว่ามันติดตรงคู่ของผมดันเป็นไอ้เอกเพื่อนสนิทนี่สิ เฮ้ยยย แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย

 

"ไอ้เก่ง!!!!"

เสียงคุ้นตะโกนมาจากข้างหลังเสียงดัง ทำให้ผมถึงกับตกใจสติกระเจิงหมดเลยครับ

"มานั่งเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้คนเดียววะ?"

ใช่ครับจะใครซะอีกล่ะ ก็ไอ้โต้งเพื่อนรักผมไงครับ

"กูปล่าวเหม่อ"

ผมรีบพูดออกตัวไป

"เปล่าเหี้ยไร ก็เห็นๆอยู่"

ไอ้โต้งรู้ทันครับ ก็ไอ้นี่มันฉลาดครับ ใครหลอกมันได้ที่ไหน

"เออ แล้วมึงจะมาจับผิดกูไมวะ ว่างมากรึไง"

ผมชิงเอ็ดขึ้นเผื่อจะลดล้างความผิดได้บ้าง

"ไม่ต้องมาทำเป็นกลบเกลือนเลยนะมึง"

น่านมันรู้ทันผมอีกแล้ว

"มึงกำลังคิดถึงเรื่องไอ้เอกอยู่ใช่ไหม?"

 

"มึงรู้?"

"ใช่กูรู้ ทุกอย่าง!"

ไอ้โต้งมาแบบนี้ผมไม่กล้าสบตามันเลยครับ

"บ้าบออะไรของมึง"

ผมหันไปเอ็ดมันนิดๆ ก่อนจะหันหลังให้แล้วเตรียมตัวจะชิ่ง ก็แหงแหละ ถ้าอยู่นานกว่านี้กูแย่แน่ๆ มีหวังไอ้โต้งรู้หมดใส้หมดพุงแน่ๆ

แต่ยังไม่ได้ก้าวเท้า

"มึงคิดยังไงรู้สึกยังไงก็รีบบอกไปนะเว่ย ในตอนที่ยังมีโอกาศ แล้วถ้าไม่ยอมพูดมัวแต่ปากแข็ง

ถ้ามันสายไปอย่าหาว่ากูไม่เตือนมึงนะ" ผมรีบเดินออกมา เหมือนกับว่าไอ้โต้งมันกำลังพยายามบอกอะไรผมซักอย่าง สายไปงั้นหรอ

แล้วผมจะเอายังไงดีนะครับรีดเดอร์ ผมควรจะไปบอกชอบมันหรอ แต่มันจะง่ายไปไหม แล้วถ้ามันทิ้งผมล่ะ เห้ยยยนยยย กลุ้มเว่ย...

 

Tong part

สองคนนี้มันช่างลงเอยกันยากเหลือเกินเห้ยยย ผมล่ะเบื่อจริงที่ต้องทำตัวเป็นกามเทพแต่ก็ไม่ได้หรอก ก็มันรักกันนิครับ คนนึงก็เจ้าอารม อีกคนก็ปากแข็ง ให้มันได้อย่างนี้สิเพื่อนผม จะทำยังไงค่อยคิดละกัน ตอนนี้ก็เย็นมากละ กลับบ้านดีกว่าป่านนี้สองตัวนั้นคงซ้อมบาสเสร็จ แล้วกลับห้องแล้วมั้ง

จริงสิครับ ลืมบอกไปเลย เราทั้งสามคนตอนนี้ยายมาอยู่คอนโดด้วยกันแล้วนะครับมาอยู่เพิ่งย้ายมาเองเห็นว่ามันกว้างดี ที่สำคัญไม่ค่อยไกลด้วย เราจะได้อยู่ด้วนกันทั้งสามคนไงครับไม่อยากห่างนานคิดถึง 555 ว่าแล้วก็รีบไปดีกว่าเดี๋ยวเค้าจะคอยกินข้าว

 

 

Keng part

RRRRRRRRR

นี่เบอร์ไอ้เอกนี่น่า รับดีไหมวะ ติ๊กตอกๆ

อะๆๆ รับก็ได้ แต่ถ้าจะกวนประสาทนะจะด่าให้เสียเลยคอยดู

"เออว่าไงวะ"

"............................"

"หะ!! ว่าไงนะครับ"

".................................................."

"ครับ ที่ไหนหรอ"

"...................."

"ครับงั้นผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละครับ"

 

 

 

 

 

 

 

"คุณหมอครับ เค้าเป็นยังไงบ้าง?"

"ตอนนี้หมอยังให้คำตอบไม่ได้นะครับคนไข้อาการโครม่ามาก หมอต้องขอตัวนะครับ"

สิ้นเสียงคุณหมอก็เดินเข้าไปในห้องที่ตอนนี้มีคนนึงที่กำลังเจ็บอยู่มากอยู่ข้างใน ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆนะ อะไรนี่ นี่น้ำตาผมไหลงั้นหรอ

 

 

"เก่งไอ้เอกเป็นไงบ้าง"

เสียงไอ้โต้งที่เดินมาพร้อมกับพี่มาร์คถามผมทันทีที่มันมาถึง

"ไม่รู้ว่ะคุณหมอบอกว่ายังให้คำตอบไม่ได้ อาการมันหนักมาก"

ผมพูดพร้อมน้ำใสๆที่กำลังอาบแก้มผมออย่างไม่หยุดไม่หย่อนท่วมท้นออกมาอย่างหยุดไม่ได้

"แล้วมันเกิดอะไรขึ้น?"

ไอ้โต้งถามอีก

"ก็ตำรวจเค้าโทรหากูบอกว่ามันขับรถเสียหลักชนต้นไม้ กูได้ยินงั้นกูก็รีบมาเลย

โต้งไอ้เอกมันจะเป็นไรไหม"

ผมตอบพร้อมเขย่าแขนมัน มันผลอบผมโดยการสวมกอด ตอนนี้ผมรู้สึกแปลกๆ ผมเสียใจใช่ไหม แต่ทำไมมันเกินไปล่ะ หรือมันจะมากกว่าคำว่าเพื่อน

จริงหรอ นี่ผมรักมันหรอ

ตอนนี้ผมรู้แค่ผมขาดมันไม่ได้

"โต้งไอ้เองมันจะเป็นไรไหม"

"ไม่หรอกมึงฟังกูนะมันจะต้องปลอดภัย

มันปลอบผมแต่ผมกลัว ผมกลัวมันหายไป แล้วผมจะอยู่ยังไง ทำไม

 

 

"คุณหมอครับไอ้เอกเป็นไงบ้างครับหมอ?"

หมอทำหน้าตกสีนิดๆแล้วเงียบไม่ยอมพูดอะไร

"ว่าไงล่ะครับคุณหมอหะ ว่าไง"

ผมเค้นถามแล้วก็เข่ยาแขนคุณหมอ

 

"คือ...."

"หมอเสียใจด้วยนะครับ"

พอได้ยินอย่างนั้นผมก็รีบวิ่งเข้าไปโดยไม่รีรออะไร

"นี่ไม่จริงใช่ไหม ใช่ไหม?"

"มึงบอกกูดิไอ้เอก"

"มึงลุกมาตอบกูดิไอ้ห่า"

"มึงบอกมึงเป็นผัวกูไม่ใช่ มึงจะทิ้งเมียมึงหรอ"

"มึงลุกมาเลยนะ ลุกมาลุกมารับผิดชอบกูเลยนะ"

"ไม่มีมึงกูจะอยู่ยังไง"

"ไอ้เลวลุกมาสิลุกมา"

 

ไ  อ้  เ  อ  ก  ลุ  ก  ขึ้  น  ม า า า า า 

.......😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😟😵😲

 

 

 

 

 

 

 

 

"มึงคิดยังไงรู้สึกยังไงก็รีบบอกไปนะเว่ย ในตอนที่ยังมีโอกาศ แล้วถ้าไม่ยอมพูดมัวแต่ปากแข็ง

ถ้ามันสายไปอย่าหาว่ากูไม่เตือนมึงนะ"

 

Cr.Tong






หายไปนานเลยครับ พอดีมีคนบ่นริดถึงแล้วไรท์จะมาอัพเร็วๆนะครับ อันนี้สัญญาจากใจ เรื่องนี้คงใกล้จบแล้วแหละครับ ภ้าพลาดตรงไหนขอโทษอย่างรุนแรงนะครับ แล้วจะเปิดเรื่องใหม่อย่าลืมตามไปอ่านกันนะครับ แค่ทุกคามีความสุขไรท์ก็ดีใจแล้ว ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะครับ