รักนี้...แค่สามเรา

ลำดับตอนที่ #1 : รักนี้แค่...สามเรา 01 Begin (การเริ่มต้น)

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง......
วันนี้วันเปิดเทอมวันแรกของ ม.4
ในกลุ่มของชายหนุ่ม แกงค์
เจ้าชายที่เป็นกลุ่มคัดหน้าตาและความเพอร์เฟคทุกอย่าง
ทั้ง รูปหล่อ สูงยาวเข่าดี โดยหลักๆแล้ว จะเน้นหน้าตา
กลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มที่ได้รับการกรี๊ด กร๊าดด มากที่สุดในหมู่สาวว
โต้ง ผู้ชายผู้มีความรู้สึกชอบในเพศเดียวกันมาแต่ไหนแต่ไร
แต่ทั้งนี้ เขาก็ยังเคยมีแฟนเป็นผู้หญิง แบบที่เค้าเรียกกันว่า
เสือไบ หรือไบท์นั่นเอง

▸▷▹▶▶Tong Part
"เฮ้ยพวกมึง พวกมึงว่าน้องคนนั้นน่ารักป่าววะ"
เก่ง พูดกับเพื่อนเมื่อมองเห็น หญิงสาวคนหนึ่ง
"เฮ้ยยยยย!!! นั่นมันน้องนุ่น นิหว่า ได้ข่าวว่าเพิ่งเลิกกับแฟนมานิ"
ผมพูดกับไอ้เก่งถึงผู้หญิงคนนั้น "เฮ้ยงั้นก็เจ๋งดิ เส็ดกูละมึงงานนี้"
ไอ้เอกพูดขึ้น
"อ้าว ไอ้ เชี่ยเอก คนนี้กูเจอก่อน"
ไอ้เก่งพูดอย่างโมโห "ไม่จริงหรอกเก่ง ของอย่างนี้ใครดีใครได้"
ไอ้เอกก็ไม่ยอมครับท่าน
"เฮ้ยพอ!!!! หยุดได้ละ มึงจะทะเลาะกันไปถึงไหนวะ"
ผมพูดขึ้นก่อนที่พวกมันจะต่อยกันซะก่อน
"ก็ไอ้เอกดิมันหาเรื่องกูก่อน"
ไอ้เก่งพูด
"กูพูดเล่นเฉยๆสัส"
ไอ้เอกพูด
"ของแบบนี้มันเล่นได้หรอวะ?"
"หยุด!!!!!! นี่มึงไม่ฟังกูเลยใช่ไหม"
ผมพูดขึ้นอย่างเสียงดังจนพวกมันถึงกับเงียบ และทันใดนั้น
RRRRRRRRRRRRRR
เสียงออดก็ดังขึ้น ทุกคนวิ่งมารวมกันอยู่ที่หน้าเสาธง
และในขณะที่ผมกำลังเข้าแถวอยู่นั้น ผมเหลือบมองเห็นรุ่นพี่คนนึง
"ให้ตายเถอะ"
ผมอุทานในใจ เมื่อเห็นหน้าของรุ่นพี่คนนึง
ที่ทำเอาหัวใจผมหยุดเต้นไป ชั่วขณะ
เพราะอะไรนะหรอ ....... ไม่ใช่หรอกครับ
ไม่ใช่เพราะพี่เค้าหล่อมากหรอก
เค้าก็เหมือนกับผู้ชายธรรมดาทั่วไปคนอื่นๆ
แต่หน้าของเค้ากลับไปคล้ายกับแฟนเก่าผมซึ่งชื่อว่านุก
นุกเป็นคนที่ผมรักมาก ตอนที่ผมรักกับเค้า เหมือนผมตาบอด
เค้าคือรักแรกของผม และเค้าหล่อมาก
แต่รุ่นพี่คนนี้ไม่ถึงกับเหมือนหรอกครับ แต่คล้ายๆนิดๆ
แต่ผู้ชายคนนี้ทำให้ผมถึงกับคลั่งได้ขนาดนี้
มันไม่ใช่ธรรมดาแน่ครับ
ไม่รู้ว่าทำไมนะผมถึงรู้สึกชอบพี่คนนี้นะทั้งๆที่หล่อมากไหม?
มันก็ไม่มากนะ แต่ทำไมละ ผมถึงได้ adore ขนาดนี้
ผมอยากรู้จักมาก ผมเลยไปถามเมย์
เพื่อนที่ผมสามารถปรึกษาได้แทบทุกเรื่องเธอทั้งสวยและใจดีเลยแหละ
"เมย์ โต้งมีไรจะถามเมย์หน่อย
"ผมถามสาวสวยผู้ที่อัธยาศัยดี
"ได้จะว่ามาเลย"
เมย์ตอบมาด้วยความเต็มใจ
"คือเมย์รู้จัก พี่คนนั้นป่าว คนนั้นน่ะ"
ผมถามพร้อมส่งท่าทางให้เมย์เห็นพี่คนนั้น
"อ๋อ พี่ที่คิ้วหนาๆน่ะใช่ป่ะพี่ค้าชื่อ พี่มาร์ค อยู่ห้อง 5 น่ะ
เออเห็นว่าเค้าเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงนิ ชื่อพี่วอลล์ห้องเดียวก็บเค้าน่ะ"
เธอบอกข้อมูลผมซะละเอียดเลย
"อ๋อ แต้งกิ้วนะเมย์"
ผมตอบอย่างเข้าใจ
"ได้เสมอจ้า"
เมย์ยิ้มรับอย่างยินดี
"งั้นเราขอตัวนะ แล้วเจอกันในห้องนะ บาย"

▸▷▹▶▶ Aek Parts
ในตอนนี้หลังจากเข้าแถวผมก็ไปเจอกับ
น้องนุ่นโดยบังเอิญเลยเดินเข้าไปทักทายและหวังจะเย้ยไอ้เก่ง
"สวัสดีครับน้องนุ่นใช่ไหมครับ"
"ค่ะ มีอะไรหรอคะ"
น้องนุ่นตอบทำหน้าแบบเขิน
และอายมากเมื่อผมเดินเข้าไปทัก
"อ๋อ เปล่าครับ พอดีพี่ชอบน้องอ่ะ คือพี่ขอเบอร์ได้ไหม"
"อ๋อ..........นี่ค่ะ"
น้องเค้าถึงกับช็อกทำอะไรไม่ถูก
น้องเค้าเลยยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
แต่ในขณะนั้นมีเสียงคุ้นๆดังขึ้น มาแต่ไกล
"ไอ้เชื่ยยยยยยยยยยยย เอกกกกกกกกกกกก มึงงงงงตายยยยยยยย!!!!"
และไอ้เก่งก็กระทบหมัดเต็มแรง
ด้วยความแค้นมายังผมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวเลย
แล้วมันก็ดึงคอเสื้อผม ง้างหมัดแล้วบอกผมว่า
"ไอ้สัส มึงทำไรวะไหนบอกกูว่าล้อเล่นไง มึง......ตายยยยยยยยยยยยยยย"
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!!"
ทันใดนั้นทุกอย่างถึงกับหยุดลง
ทุกคนถึงกับเงียบเมื่อมีเสียงไอ้โต้งตะโกนขึ้นมา ..........
"ก็!!!!"
ไอ้เก่งพูดจะแย้ง แต่สู้ไอ้โต้งไม่ได้หรอก
"ไม่ต้องมา อะไรทั้งนั้น นี่พวกมึงเป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปีวะ
กะอีเรื่องแค่นี้น่ะหรอที่ทำให้ พวกมึงถึงกับทำร้ายกันถึงขั้นนี้"
ไอ้โต้งมาบทโหดครับท่าน เมื่อไอ้โต้งพูดผมกับไอ้เก่งถึงกับเงียบเลย
ผมรู้สึกผิดมากๆ ไอ้เก่งพูดขึ้นว่า
"งั้นกูขอโทษมึงละกันไอ้เอก"
ไอ้เก่งพูดงี้แล้วทำไรไม่ถูกเลย
"......."
ผมได้แต่เงียบไม่พูดอะไร ไอ้เอกมันเลยพาผมไปที่ห้องพยาบาลเพื่อทำแผลครับ
"นี่ไอ้เก่งกูก็ต้องขอโทษมึงว่ะที่กูทำงั้นไป กูขอโทษจริงๆ"
ผมพูดอย่างรู้สึกผิดจริงๆ
"เออไม่เป็นไรหรอสัส กูไม่โกรธมึงหรอก ก็เราเพื่อนกันนี่"
ไอ้เก่งตอบแบบนั้นทำให้ผมถึงกับน้ำตาแทบตกในเลยทีเดียวววววว

"โอ๊ยยยยยยยยยย!!!!!!! ซึ๊ดดดดดดดดด เบาๆดิวะไอ้เชี่ยยยยยย"
ผมร้องเสียงดังลั่น
"555555 สมแล้วอยากกวนตีนนัก"
ไอ้เก่งพูดอย่างเย้ยยยยย

≫มาดูฝั่งนายโต้งกันบ้าง
▸▷▹▶▶Tong Part
อะแฮ่มตอนนี้ผมเรียนคาบชุมนุมแล้วนะครับทุกท่าน
คือผมกับพวกไอ้สองตัวนั่นอยู่คนละชุมนุมกันครับ
ผมอยู่ชุมนุม อังกฤษ ส่วนไอ้สองตัวนั่นมันอยู่ชุมนุม
ดนตรีสากลครับ 555 ผมไม่อยู่กับมันเพราะขี้เกียจ
ฟังพวกมันเถียงกันน่ะครับ 555 หนวกหูทั้งวันมามากแล้ว
ในคาบชุมนุม มันก็คนเยอะอยู่นะแต่ในชุมนุมนี้ ทั้งห้องมีผมคนเดียวนี่สิ
ผมเลยไม่รู้จะพูดกับใครในห้อง แล้วผมหันไปเจอพี่คนนึง พี่แก่หล่อมากกกกกกกกกกกก โอ้วววววว
"สุดยอดเฟอร์เฟคแมน หล่อ นิสัยดี อัธยาศัยดี"
ตอนนั้นพี่เค้าชื่อไรไม่รู้เลย แต่วันแรกพี่เค้าก็มายั่วเราแล้วแหละ
ทั้งโอบหน้าโอบหลัง นวดบ้าง โถววววว หม้อจังเลยนะเมิงงงงงงงง
"แหมพี่ไม่คิด ก็ใช่ว่ากูจะไม่คิดนะ"
ผมได้แต่พูดในใจเท่านั้น.......

และหลังเลิกเรียน
"ไอ้โต้ง ไอ้เก่ง วันนี้เพื่อเป็นการขอโทษกูขอเลี้ยงเหล้ามึงเอง"
ไอ้เพื่อนเอกชวนไปกินเหล้า แต่ผมไม่ว่างนิก็เลยบอกมันไปว่า
"เอกกูไม่ว่างว่ะมึงไปกันสองคนนะ"
"เออ งั้นไอ้เก่งเราไปกันเหอะ"
ไอ้เอกพูด
"โชคดีเว้ย เจอกันพรุ่งนี้"
ผมพูดก่อนจะกลับบ้าน
พอผมกลับมาถึงบ้านผมก็มาทบทวนเหตุการณ์วันนี้ที่โรงเรียน
"เฮ้ยนี้กูแอบชอบรุ่นพี่ทีเดียวตั้งสองคนเลยหรอวะเนี่ย"
คืนนั้นผมคิดมากจนนอนไม่หลับเลย คิดแต่เรื่องเดียว วนไปวนมา ซ้ำๆหลายๆรอบ