ตำนานที่มาของรักแท้

เนื้อเรื่อง

ตำนานที่มาของรักแท้

ก่อนที่เราจามีภาษาพูดกานอ่ะนะ มานก็ต้องมีคนที่คิดภาษาขึ้นมา

ซึ่งในยุคนั้นก็มีเผ่าอยู่2เผ่าเอง

ทั้งสองเผ่าเลยส่งตัวแทนมาเผ่าละคน ขอเรียกว่า *ตาดี* กะ *ตาร้าย* ละกานนะ

ตาดีชอบคิดคำสร้างสรร - ตาร้ายชอบทำอาไรค้านตาดี ช่วยกานคิดและก็เผยแพร่ภาษามาทีละคำ ทีละคำ

เวลาผ่านไป

ตาดีแอบชอบสาวคนนึง - ตาร้ายแอบชอบสาวคนเนิง

เวรกรรม ... . .. .... แ  ม่  ง เ ป ง ค น เ ด ว ก า น อ่ ะ ! ! ! !

ซึ่งคำที่จาแสดงว่าเราชอบใครคนเนิงนั้นยังไม่ได้ถูกคิดค้นขึ้น

เพราะสมัยนั้นถ้ารัก ใครชอบใครก็ทุบหัวแล้วลากไปทำเมีย (หุหุ)

ก่อนนอนตาดีคิดคำว่า * รัก * แล้วบันทึกไว้ 2 ที่

1.ในใบประกาศที่จานำไปอ่านเพื่อเผยแพร่แก่ชาวเผ่า

2.ในจดหมายที่จานำไปให้สาวคนที่ตนชอบ

ตาร้ายถามตาดีว่า * รัก * คืออะไร

ตาดีตอบ " ม า น ก็ พู ด ย า ก น ะ .. . ... เ อ า ง่ า ย ๆ ก็ ไ ด้

คำ ว่ า รัก เ อ า ไ ว้ บ อ ก แ ก่ ห ญิ ง ที่ ช อ บ "

ซึ่งจากที่ฟังอีตาดีเล่า อีตาร้ายก็รู้ว่าตาดีชอบผู้หญิงตนเดวกะตน

ตาร้ายพอรู้ก็กระวนกระวายหาทางที่จา ไม่ให้ตาดีสมหวัง

ตาร้ายนั่งคิดๆๆๆ คิด คิด

คิดทั้งคืน

คิดก็ไม่ออก

คิดจนตาร้ายหลับไป

พอตื่นขึ้นมาก็ได้รับรู้ว่า

ตาดีทำสำเร็จ ทั้งการบอกชาวเผ่าและบอกหญิงคนที่ชอบแล้ว

ตาร้ายเสียใจมั่กมาย และคิดทางจาแก้แค้นตาดี

ตาร้ายได้นั่งคิดค้นคำซึ่งคิดว่าจาเปงคำที่เลวร้ายชั่วช้าที่สุด 1 คำ

ซึ่งตาร้ายคิดได้ 1 คำในที่สุดนั่นคือคำว่า * ทุกข์ *

ตาร้ายก็ออกมาประกาศคำนี้

+++

" วั น นี้ ข้ า ข อ ป ร ะ ก า ศ คำ ห นึ่ ง คำ

ต่ อ ห น้ า ช า ว เ ผ่ า แ ล ะ เ ท พ เ จ้ า

คำ นั้ น คื อ คำ ว่ า * ทุกข์ *

คำ นี้ มี ค ว า ม ห ม า ย ต ร ง ข้ า ม กั บ คำ ว่ า * รัก * อ ย่ า ง สิ้ น เ ชิ ง

สิ่ ง ทั้ ง ห ล า ย ที่ พ ว ก เ จ้ า เ ก ลี ย ด

ข อ ใ ห้ มี ค ว า ม ห ม า ย ว่ า * ทุกข์ * "

++++

พอตาร้ายพูดจบชาวเผ่าต่างตกใจกานมาก

กระวนกระวายสับสนกันใหญ่

และขณะที่ชาวเผ่ากำลังหารือเพื่อแก้ปัญหานี้

+++

ตาร้ายก็ ควักมีด ออกมา

และแทงเข้าที่หัวใจตนเองและกล่าวว่า .... . . .... ...

ข้าขอสาบแช่งว่า

ที่ ใ ด มี รั ก ที่ นั่ น จ ง มี ทุ ก ข์

และตาร้ายก็สิ้นชีวิตไป

+++

พอตาร้ายตาย ชาวเผ่าก็ตกลงกันว่าจาลืมคำว่า * ทุกข์ * นั้นไปซะ

แต่เมื่อแต่ละคู่รักซึ่งครึ่งหนึ่งนั้น

พอมีฟามรักกานไปไม่นานก็มีฟามทุกข์เกิดขึ้น

ก็นำเอาไปกล่าวขานกันว่าคำสาปของตาร้ายนั้นเปงจริง

เดือดร้อนไปถึง ตาดี ซึ่งชาวเผ่าได้ไปขอความช่วยเหลือ

ตาดี ก็หาทางแก้อยู่นานก็คิดไม่ออกเสียที

คิดอยู่นานก็คิดไม่ออก

คิดจนตาดีแก่ลงไปทุกที

ก่อนตายตาดีจึงคิดจาใช้หนทางสุดท้ายว่า

" เ มื่ อ ต า ร้ า ย ก ล่ า ว แ ล้ ว เ อ า เ ท พ เ จ้ า ม า อ้ า ง นั้ น แ ล้ ว  ก็ ค ง จ า ต้ อ ง ใ ห้ เ ท พ เ จ้ า รั บ ผิ ด ช อ บ ซ ะ "

จึงพาชาวเผ่าทั้งหมดไปนั่งอ้อนวอนเทพเจ้ากลางหมู่บ้าน

นั่งอ้อนวอนไม่กินข้าวปลาจนตายไปหลายคน

เทพเจ้าซึ่งมองดูอยู่บนสวรรค์ก็สงสารพวกมนุษย์ทั้งหลาย

+++

ม นุ ษ ย์ ผู้ โ ง่ เ ข ล า

ม นุ ษ ย์ ซึ่ ง เ ป ง ผู้ ส ร้ า ง ทุ ก ข์ ขึ้ น ม า เ อ ง

แ ต่ ห ล ง ง ม ง า ย ใ น คำ ส า ป ข อ ง ต า ร้ า ย

จ น ไ ม่ คิ ด ว่ า ต น เ อ ง ต่ า ง ห า ก ที่ ส ร้ า ง ค ว า ม ทุ ก ข์ ขึ้ น ม า

+++

พระองค์ก็อยากจาช่วยแต่ก็คิดว่า

ถ้าช่วยครั้งนี้แล้วพวกมนุษย์จาได้ใจและมาขออีกไม่จบสิ้น

พระองค์จึงคิดอุบายขึ้นมา 1 อุบายและลงไปโปรดพวกมนุษย์

+++

" พ ว ก ม นุ ษ ย์ ที่ โ ง่ เ ข ล า ทั้ ง ห ล า ย ข้ า จ า ช่ ว ย พ ว ก เ จ้ า ก็ ไ ด้

แ ต่ ข้ า มี ข้ อ แ ม้ ว่ า ถ้ า ข้ า ใ ห้ พ ร ที่ ดี แ ก่ เ จ้ า 1 ข้ อ

ข้ า ก็ จ า ส า ป พ ว ก เ จ้ า อี ก 1 ข้ อ เ จ้ า จ า ต ก ล ง มั้ ย ? ? ? "

+++

พวกมนุษย์ก็ปรึกษากานแล้วก็คิดว่า

อย่างน้อยอาจจาทำให้มานดีขึ้นบ้างก็เลยตอบ ตกลง

พอเทพเจ้าได้ฟังก็กล่าวพรและคำสาปออกมา

+++

ข้ า ข อ ส า ป ใ ห้ พ ว ก เ จ้ า มี ... .. . .. . .... . .

รัก รัก รัก แ ล ะ ก็ รัก ค น ล ะ ห ล า ย รั ก ด้ ว ย กั น ม า ก ม า ย

แ ต่ ห นึ่ ง ใ น นั้ น ข้ า ข อ ใ ห้ พ ร ใ ห้ ห นึ่ ง ใ น นั้ น คื อ

คื อ * รักเเท้ *

เ จ้ า จ า ไ ม่ รุ ว่ า อั น ไ ห น คื อ รัก ห รื อ * รักแท้ *

น อ ก จ า ก พ ว ก เ จ้ า จ า ใ ช้ ใ จ ข อ ง พ ว ก เ จ้ า สั ม ผั ส

แ ล ะ เ มื่ อ เ จ้ า เ จ อ กั บ รั ก แ ท้ เ มื่ อ ไ ห ร่ ก็ ต า ม

รั ก นั้ น จ า ป ร า ศ จ า ก ซึ่ ง คำ ว่ า ทุกข์

+++

ชาวเผ่าทั้งหลายต่างพอใจและก็อยู่กันอย่างสงบ

ตราบจนปัจจุบันนี้


********************