คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พี่จะ ไม่ทน
วันนี้พี่ไม่ทนแล้วริๆ ใรที่รอพี่แอลมามุันเลย
อให้สำราับารอ่าน นะะรีที่รั
รัและรัมา
ปล.มีเลิฟีน 3-4 บรรทัแ่ไรท์ไม่เสี่ยออนุา้ามไปนะะ
..................................
อน5 พี่ะ ไม่ทน
อลิาเบธวาสายามอหานใร้ายอย่าหวาระแวแ่ไม่เห็นแม้เาออสูรร้ายึพ่นลมหายใออมาหนัแ่ระนั้น
เธอ็ยัร้อไห้เียบ ๆ นเียวนถึบ้านพั
อลิาเบธัวลไม่น้อยถ้าหาเอพี่สาวรออยู่ไม่รู้ะอบำถามอนาาเียยัไี
"เ้าไม่อยู่สัพันะเพราะว่าเพื่อนโทรมาให้ไปหา
ริสอยู่ไ้นะ นัส"
อนาาเียเียนโน๊ทิ้ไว้่อนออไปเที่ยว้วยันั้แ่เมื่อืนวานเพราะั้ใะออเินทาแ่เ้ารู่ลัวะลืม
อลิาเบธพาร่าอ่อนเปลี้ยเ้าไปในห้อนอนทิ้ัวลนอนเธอเ็บปวรวร้าวและเมื่อยล้าไปทั้ัวและหัวใบหน้าลบนหมอนโอบอัวเอปล่อยให้น้ำาไหลรินไม่าสาย
ไม่แยแส่อสิ่ใอีแล้วเพราะไม่ว่าหนทา้าหน้าะเป็นยัไ เธอ้อยอมรับมันให้ไ้ะไม่ยอมให้รอบรัว้อมาอับอายเพราะเธอเป็นอันา
ในที่สุ็หลับไปทั้น้ำา หารู้ไหมว่าพี่สาวนสวย็มีะารรมไม่่าัน
............................
เปลือาบอบบาลืมึ้นสลึมสะลือ
อนาาเียรู้สึหนัไปทั้ัวเหมือนโน้อนหินนาให่ทับร่าอเธอไว้ไม่ให้ระุระิเลื่อนไหว
เมื่อลืมาเ็มที่็ให้อใไม่น้อยเมื่อปราร่าหนาอายนหนึ่ศีรษะไ้รูปอเาุบอยู่บริเวลำอระหท่อนแนำยำโอบอเธอไว้แน่น
ทั้เาและเธอเปลือยเปล่า ึ่เามีเพียอันเอร์แวสีาวสะอาาัวเียวิายมิหนำ้ำเ้าอร่ายัษ์นั่นยัถือวิสาสะเอาายาว
ๆ มา่ายเยอยู่บนเรือนายอเธอเสมือนว่าเป็นหมอน้ามีีวิประำัวอเาเสียอย่านั้น
หลับสนิทสบายอุราเลยนะเ้ายัษ์
"นี่แน่ ไอ้บ้าออไปนะ” อนาาเียวาแหวยมือเล็ึ้นแล้วาเล็บออ่วนลบนหลัายนนั้นทันที
ไ้ผล
"โอ้ย อะไรัน อนาส" เสียห้าวิัวเียเล็น้อยรู้สึแสบบริเวหลัี๊
ๆ
"พี่แอล!!
ไอ้พี่บ้า ไอ้พี่บ้าาม ทำไ้แม้ระทั่น้อัวเอ เสียแรที่ิว่าเป็นนี"
อนาาเียะลึอ้าปา้าในราแรและโมโหมาึ้นนหยุไม่อยู่ไม่ิเลยว่านที่เธอเารพนับถือ
เป็นพี่ให่อนในระูละมาทำับเธอแบบนี้
หิสาวบริภาษเาไปเป็นุร่าสอร่าเปล่าเปลือยเหมือนันไม่้อิให้เปลือแรแล้ว
"หยุ ฟั่อน" แอลวินยมือห้ามหาย่วเป็นปลิทิ้
"ไม่ ไม่ฟั ไอ้พี่บ้า ไอ้นลาม
นเลว อือ ๆ ๆ ไม่มีนอื่นให้เอาหรือยัไถึมาทำับเ้าแบบนี้ ายะเถอะ" อนาาเียไม่เพียบริภาษเาอย่าเียว เธอโผเ้าทุบีทำร้ายร่าายหนาแน่นอแอลวินอย่าลั่แ้น
"โอ้ย ๆ หยุ" แอลวินะโนเสียัแ่ไม่มีทีท่าว่าหิสาวะเียบหรือหยุารระทำประทุษร้ายเาแถมยัออแรัเา้วย
“โอ๊ยอนาส ไม่หยุใ่ไหมไ้เลย”
ายหนุ่มัสินใับร่าบาลบนที่นอน
ไหน ๆ ็โน้อหาระทำำเราแล้วนี่็ัเสียหน่อยแล้วันะหาว่าไม่แน่ริ เาระมูบไปามออนวลเนียนหอมรุ่นไม่สนในิ้นรน่อ้าน
ใบหน้ามายพรมูบไปเรื่อยไล่ึ้นมายัใบหน้าและวเ้าหาริมฝีปาอวบอิ่มที่อบเปล่วาาเผ็ร้อนีนัใ่ไหม
แอลวินุมพิทำโทษนปาันร่าบาอ่อนระทวยอยู่ใ้ร่าหนา
มือบาเปลี่ยนาทุบีเป็นเาะเี่ยวไหล่ว้าอย่าหาหลัยึ
แอลวินสอลิ้นนุ่มวาสำรวโพรปาเล็ที่เผลออบสนอเาอัโมัิ แม้ะอ่อนหัเหมือนนไม่เยูบเลย็เถอะมันไ้อารม์ีเหลือเิน
ายหนุ่มถอนริมฝีปาออเล็น้อยแล้ว้มลูบูื่มอยู่อย่านั้นเนิ่นนานมือหนา็เพียรทำหน้าที่ไ้ไม่าบพร่อ้วยารลูบไล้ไปามหลัไหล่มนไล่ลไปยัสะโพลมลึบีบยำเบาบ้าหนับ้า
อย่ามันมือยิ่ระุ้นอารม์วาบหวามให้นัวเล็ที่เบียัวเ้าหาอย่าทนไม่ไหวและ้อารบรรเทาวามรัวนใ
อนาาเียรู้สึเพลิเพลินเมื่อนมาประสบาร์อย่าพี่ให่ปิบัิารหลอล่อเล้าโลม
นร่าบาไร้สิหมปัาหาทาป้อันัว ร่าสูให่เลื่อนไหวุร่ายรำมอมเมาายนวล
้วยิวหาุมพิไปามเรือนายาวผ่อเย้ายวนาเาสำรวรวราเรือนายเธอทุอทุมุมั่สำรวแผนทีุ่มทรัพย์็ไม่ปาน
อนาาเียหลับาลราเบา ๆ
เมื่อายหนุ่มเลื่อนัวล่ำร่าใหุ่เ่าระหว่าาเรียวเสลาใบหน้ามายบุไล้ออน
เธอสะุ้น้อย ๆ เมื่อเาั้หน้าั้าสำรวุหลาบามเหมือนไม่เยพบเยเห็นมา่อน
ภมรหนุ่มหลรัุหลาบอนี้เหลือเินไม่มีุหลาบอไหนะผลิน้ำหวานไ้หวานล้ำเลิศรสนานี้
เาเรียวลิ้นวนเวียนูื่มเหมือนนระหายน้ำ
เมื่อทุอย่าพลั้พร้อมึ่สำหรับเาพร้อมมานานแล้ว มีแ่นใ้ร่าเท่านั้นวรไ้รับารระเรียมวามพร้อมมาหน่อย
เาไม่ใ่นหลัวเอแ่รู้มานานแล้วว่าวามเป็นบุรุษเพศอเามันพิเศษไม่ธรรมา
แม้ะไม่รู้แน่ว่าหิสาวะผ่านมามาแ่ไหนเาไม่ไ้รัเียเลยลับหลใหลเป็นอย่ามา
แอลวินยายึ้นให้พอีเพื่อะไ้ารปลปล่อยอาารระหายรัเสียที
>>>nc>>>
“พี่แอลเอาออเถอะนะะนัสเ็บ” เสียหวานเอ่ยอ้อนวอนน้ำาลอ
“โอ๋นิ่นะรับนี เ็บนิเียว เี๋ยว็หาย” เอาอออนนี้็ายันพอีสิยอรั ายหนุ่มหลอล่อเสียอบอุ่นแ่ในใลับร้อนระอุ
ไม่นานเมื่อแอลวินเล้าโลมอย่าหนัเพื่อปลุอารม์รัวนสำเร็อีรั้ นใ้ร่าเริ่มผ่อนลายเลื่อนไหวสะโพมนยึยัล้ายอึอั
ายหนุ่มึเินเรื่อ่อทันทีเริ่มา้าเนิบนาบนัหวะวามเร็วเริ่มเ้าที่
นานนับั่วโมาเ็บปวเียนายในอนแรเมื่อเอนมีลีลารัั้นเทพปลุปลอบอยู่เรื่อย
ๆ ร่าบาึโอนอ่อนผ่อนาม ยอมให้พี่ให่พาเธอไปทุ ๆ ที่ ที่เาอยาไป บนปุยเมนุ่มนวลหรือแม้แ่สนามแ่วิบา
ที่สุท้ายสวรร์ั้นฟ้าเา็พาเธอไปนับาวล้าน ๆ วหัวใวน้อยเ้นระหน่ำในบาราและล่อลอยในบารั้ไม่ว่าแบบไหนเธอลับมีแ่วามสุเหมือนไ้รับารปลปล่อยเรื่อในใ
และเิมเ็มสิ่ที่เธอามหามานานแสนนาน
ความคิดเห็น