[Revaille X Eren]รุ่นน้องสุดอ่อน ผ่าพิภพหัวใจ รุ่นพี่สุดโฉด

ลำดับตอนที่ #9 : ทำไมกัน........

#Eren

"ผมน่ะ........ผม.............."

เจ้านายมองผมด้วยแววตาแปลกๆ เหมือนกำลังหวังอะไรไว้ซักอย่าง.....หวังอะไรกันนะ......

"ผมไม่เข้าใจ!!! ในเมื่อมี มิคาสะ อยู่แล้ว ทำไมคุณยังมาถามผมแบบนี้!! ไม่รักมิคาสะแล้วเหรอครับ!!!"

"มันไม่ใช่แบบนั้นนะ ฉันรักมิคาสะ แต่ว่า ฉันแค่อยากดูแลนายให้ดีกว่าเจ้าบ้านั่น ก็แค่นั้น........"

ก็แค่นั้น??? ผมรู้สึกเจ็บแปลกๆ ที่เจ้านายพูดแบบนั้น เหอะ........ผมหวังคำตอบอะไรอยู่
ผมกอดเจ้านายจากด้านหลัง แล้วจูบตรงคอเบาๆ

"นายทำอะไรของนาย เอเลน!!!"

เจ้านายหันกลับมามองผม หน้าของเราใกล้กันนิดเดียว

"อยากเป็นคนแรกในทุกๆเรื่องของผมไม่ใช่เหรอ?! คุณคือคนแรกที่ผมกอดในห้องน้ำ คุณคือ.........."

คนแรกที่ทำให้ผมเจ็บได้ขนาดนี้.............

"คือ??????"

"และ.....คุณคือเจ้านายผมคนแรก เหอะ............."

"อะไรของนายเอเลน!!!!"

"เลิกเรียกชื่อผมซะที มันเจ็บปวดนะ กับการที่คุณทำอะไรครึ่งๆกลางๆแบบนี้ ไม่ชัดเจน ซะที!!!!"

อ่อนโยนบ้างล่ะ ทำให้ผมเจ็บปวดบ้างล่ะ ผมไม่เข้าใจเลย การกระทำ คำพูด มันเหมือนกับให้ความหวังผมบางอย่าง........

"เอเลน............."

เสียงแบบนี้มัน........

"เรียกผมว่า ไอ้ลูกหมา สิ เรียกชื่อผมทำไม !!! เราอยู่ในฐานะ เจ้านาย กับ สุนัข ไม่ใช่เหรอ!!!"

ผมผันผ้าเช็ดตัวให้ดีๆอีกครั้ง แล้วเดินออกจากห้องน้ำ ออกไปจากห้องน้ำไม่ถึง3ก้าว ผมก็โดนร่างเล็กกว่า
อุ้มผมไปวางลงบนเตียง ก่อนจะขึ้นคร่อมผมไว้

"ปล่อยนะครับ!!!!!!! "

สถานะการณ์ ล่อแหลม แบบนี้มัน..........ตอนนี้ใจผมเต้นไม่เป็นส่ำเลย...........
ผมไม่มีทางพูดออกไปหรอกว่า ตลอดชีวิตตั้งแต่เกิดมามีคุณคนเดียวที่ทำให้ผมใจเต้นไม่เป็นส่ำแบบนี้
มันน่าเจ็บใจจนพูดไม่ออกจริงๆ ตอนใจเต้นแรง กับแจนมันต่างกัน มันก็แค่เขินอาย ไม่มีใครทำแบบนี้กับผมก็แค่นั้น

ริมฝีปากของอีกฝ่าย ค่อยๆบันจงจูบผมอย่างนุ่มนวล ลิ้นร้อนค่อยๆสอดเข้าไปในปากของผม มือแกร่งเริ่มลูบไปทั่วหน้าอกผม
ไม่ได้นะ.......จะทำแบบนี้ไม่ได้!!! ผมผลักเจ้านายออก เจ้านายมองผมด้วยแววตาอึ้งๆ ไม่รู้ตัวหรอกเหรอ........ว่าตัวเองทำอะไรลงไป!!!

"เอเลนฉันขอโทษ.........."

เจ้านายค่อยๆลูบหัวผม ผมสปัดหนีอย่างไม่ต้องคิด ก่อนที่จะกอดเข่า

"ออกไปก่อนได้ไหมครับ...รีไวล์.........."

"อืม...........เรื่องที่เกิดขึ้น ลืมมันเถอะนะ.........ฉันขอโทษ........"

เจ้านายเดินออกไปทั้งๆอย่างนั้น ลืมเหรอ??? สัมผัสแบบนั้น ไม่มีทางลืมมันไปหรอก...........
สัมผัสที่อ่อนโยน...........ผมน่ะ...รักเขางั้นเหรอ???? 

ผมส่ายหน้าแรงๆไปมา ไม่หรอก!! ไม่สิ!!! ไม่มีทางเลยต่างหาก!!!!!

ผมจัดการใส่เสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อย แล้วเปิดประตูออกมาจากห้อง เห็นเจ้านายใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวแล้วมองผม

"เอ่อ........เชิญใช้ห้องต่อได้เลยครับ"

"อืม........'ลืมไปซะเถอะนะ เอเลน'"

เจ้านายกระซิบข้างหูผมเบาๆก่อนจะเข้าห้องไป.........ทำไมกัน.......
ลืมไม่ได้หรอก.........

[2 ชม. ต่อมา.........]

ณ ตอนนี้...........ผมอยากตายมากเลยครับ บรรยากาศมันแบบว่า จะต้องสวยงามเหมือนครอบครัวแต่งงานใหม่เหมือนทุกที.......
แต่ว่าตอนนี้...........เหมือนสามีภรรยากำลังจะหย่าเพราะ สามีถามว่า "เด้าได้ไหม" แล้ว ภรรยาบอกว่า "ไม่"
อะไรประมาณนั้นเลย = ="

ผมที่นั่งดูทีวีตอนนี้.......เกร็งไปหมดแล้วครับ!!! ก็คนที่ผมพึ่งรู้ตัวว่า รักจริงๆ #ทำใจยอมรับว่ารักได้แล้ว
หลังจากที่เกิดเรื่องก็เอาแต่มองผมอยู่ได้!!!!

"ไอ้ลูกหมา......."

"มีอะไรครับ เซ็นเซย์ ผู้มาจากใต้น้ำ ส่วนสูง160 อายุ34ในโลกแห่งความเป็นจริง ผู้ซึ่งผมถวายตัวให้ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!!"

"เอเลน!! ใจเย็นๆ!!!"

"ครับ!!!"

จะให้ผมใจเย็นจนสติแตกคุยไม่รู้เรื่องได้ไงล่ะ เจ้าตัวดันมาจกุมมือผมซะแน่น.....อบอุ่น

"ลืมมันซะ........"

ลืม.........เรื่องนั้นสินะ!!!!! ผมจะลืมได้ไงล่ะ!!!!

"แล้วเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน"

เอ๊ะ?! เริ่มต้นไหม???? ประมาณว่า สามีสำนึกผิดขอคืนดีกับภรรยาแล้วบอกว่า 'เด้าวันอื่นก็ได้ ' รึเปล่านะ = ="
แต่ว่านะ..........เริ่มต้นกันใหม่???? แบบไหนนะ???

"ฉันขอโทษที่ทำแบบนั้นลงไป ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว.........."

เยี่ยม!!! ไม่ต้องทำอีกเป็นครั้งที่2นะ แต่แอบเสียใจยังไงไม่รู้สิ

"ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว....กับคนอื่นฉันจะไม่ทำอีกแล้ว แค่นายคนเดียวเท่านั้นตกลงไหม???"

"ตกละ.......ห๊าาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!! เจ้านายจะบ้าเหรอครับ เราไม่ได้คบกันนะ แล้วมิคาสะล่ะ!!!! ฟฟฟดกดฟกกหกฟหกหด!!!!"

"มีสติหน่อยสิ!!!!"

"ครับ เฮย์โจว เฮนไตซามะ!!!!!"

"เอเลน!!!!!!"

"ครับผม!!!!!"

เจ้านายจับหน้าผมให้หันมามองหน้าเขาให้ชัดๆ ก่อนจะเอาหน้าผากชนกันเบาๆแล้วบอกว่า

"ลองคบกันไหม????"

------------------------------------------------------------------------------

ติดตามต่อไปนะจ๊ะ >O<!!!!