Jumble mistake รักครั้งนี้...มีเศร้า!!!

ลำดับตอนที่ #5 : Jumble mistake:เรามาซื้อชุดชั้นในกันเถอะ (?)

"0_0"
"-..-"
คงไม่ต้องบอกนะว่าตอนนี้ใครทำหน้าตาแบบไหน คือ...จะบร้าาเหรอ>///< หมอนี่จะให้ฉันใส่ชุดนอนสีม่วงสายเดี่ยวและอีกอย่างเสื้อตัวนั้นทั้งสั้นทั้งบ๊างบางอีกด้วย แบบประเภทที่ถ้าไม่ใส่อะไรเลยข้างในก็คือเห็นชัดแจ๋วอ่ะ เหอะ!เยี่ยมค่ะ

 #ปรบมือ

จะว่าไปฉันเคยได้ยินมาว่าสีม่วงเป็นสีที่มีเสน่ห์ ยั่วยวนด้วย อึ๋ย~ถ้ากลางดึกอยู่ดีๆเค้ามาปล้ำฉันขึ้นมา จะทำไง หา!!
"นี่นายจะบ้าเหรอ!!"
"ก็ยังดีกว่าไม่ได้ใส่-3-"โหววว นายนี่มัน...สุดจริงๆ-_-^^^
"ก็ถ้ามันจะบางและสั้นขนาดนี้อ่ะนะ...แก้ผ้านอนยังโป๊น้อยกว่านี้อีก!!"โฮะๆ คิดดิ้งนะจ๊ะ ไม่จริงหรอก โอเวอร์ไปงั้นแหละ แฮะๆ
"ก็ตามใจ...จะใส่ไม่ใส่มันก็เรื่องของเธอ"ไอย์สูรพูดพร้อมกระตุกยิ้มทีนึง"แต่เธอห้ามใส่เสื้อของฉันเด็ดขาด!"
"จะบ้าเหรอ แต่ฉันไม่มียกทรงกับกางเกงในนะ0///0"
"แล้วตอนกลางวันล่ะ เธอใส่อะไร"
"ก็ใส่ตัวเดิมจากเมื่อวานอะแหละ...แต่ตอนนี้ทั้งเหม็นทั้งอับ ใส่ไม่ไหวหรอก-..-"จริงๆนะ ถ้าขืนใส่อีกครั้งล่ะก็...ไม่ต้องนอนและวันนี้ เกาอย่างเดียวล่ะแหม่-..-
"ก็ไม่ต้องใส่สิ:)"
"จะบ้าเหรอ!! ช่วยฉันหน่อยสิไอย์สูร ถึงได้บอกให้พาไปที่หอฉันไงง ช่วยหน่อยสินะๆๆๆ"ขอบอกเลยว่าตอนนี้ฉันใช้ลูกอ้อนนายนี่สุดชีวิต ขอบอกไว้เลยนะว่า ฉันอ้อนใครก็ต้องใจอ่อนหมด โฮะๆๆ^0^
"พูดจริง?"
"อื้อ พูดจริงสิ!*^*"
"-__-"
"*^*"
"เฮ้อออ...ตอนนี้กี่ทุ่มละ?"
"ประมาณสอง"
"งั้นไปรอที่รถ"เมื่อกี้เค้าพูดว่าไงนะ เขาอนุญาติงั้นเหรอ..
"เย่~ ไอย์ซี่ใจดีสุดๆ~"
"หืมม...เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าไงนะ"

เอาแล้วไง ดันไปเรียกชื่อสุดแบ๊วที่ไม่มีวันเหมาะกับหน้าคนอย่างหมอนั้น-*- ไอย์ซี่ ขี้หลุดโลกมั้ง ถามมาได้-3-
"ไอย์สูรสุดหล่อเลิศที่สุดในปฐพี!!!"
"^*^เออ..-///-" อ๋าาาา...นี่เขากำลังเขินฉันอยู่รึเปล่าอ่ะ น่าแดงเชียว คิก~ >///<
"แหม...ชมนิดชมหน่อยทำเป็นเขิน~ "
"-///-เขินบ้าอะไร ฉันรู้ตัวฉันน่าว่าฉันหล่ออยู่แล้ว ฮ่าๆๆ"เอาที่คุณสบายใจค่ะ-*-
"จ้าๆ"ฉันตอบรับไปด้วยเสียงประชดๆก่อนที่จะออกจากประตูแล้วเดินกระดี๊กระด๊าไปที่รถของไปไอย์สูร

[บันทึกพิเศษ:ไอย์สูร]
ผมรู้นะ ว่าคุณคิดอะไรอยู่-*- ความจริงผมไม่ได้หลงตัวเองหรอก ถ้าไม่สนิทจริงๆอ่ะนะ-///- ตอนนี้ผมกำลังขับรถไปที่หอของเขียวหวานแต่ผมได้ข่าวว่าคอนโดของผมและหอของเขียวหวานมันไกลมากกก แถมรถเผือกติดกันอีก-_- อีกประมาณ342ปีแหละกว่าจะถึงหออ่ะ ตั้งแต่ขึ้นรถมาเขียวหวานก็พูดจ้อไม่ยอมหยุด โดยไม่ได้คิดเลยว่า ผม'รำคาญ'มากแค่ไหน-*-
"เมื่อไหร่มันจะถึงวะเนี่ย"ผมบ่นอุบ ไม่ได้สนในสิ่งที่ยัยนั่นพูด
"เอ่ออ...ไม่ต้องแวะหอฉันก็ได้ เดี๋ยวแวะซื้อข้างทางเอา"เออดีๆ ยัยนี่ก็มีความเกรงใจเหมือนกันแฮะ"นั่นๆไงฉันเจอแล้ว เดี๋ยวแวะซื้อตรงนั้นเอา"
"งั้นเธอไปเลือกก่อน เดี๋ยวฉันตามไป จอดรถแป๊ป"
"อื้อ"
หลังจากผมจอดรถ ก็เดินไปหาที่ร้านที่ยัยนั่นบอก ก็พบว่า เขียวกวานกำลังคุยกับผู้ชายคนนึง อื้มม...คุ้นๆนะ
"มากับใคร"ผู้ชายนิรนามคนนั้นถามเขียวหวานก่อน
"ยุ่ง!!!"แต่ก็ไม่พ้นคำพูดกวนทีนจากยัยนี่หรอก พูดเลย จริงๆ-*-
"แฟนเหรอ:)"ชายคนนั้นเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงยียวนมากขึ้น เล่นเอาซะยัยนั่นหน้าแดงไปครึ่งหน้า-_-
"จะบ้าเหรอ!"
"ฉันว่าเธอคงมากับ...แฟนในสมัยประถมเธอแหละ หมอนั่นนี่...โชคร้ายจริงนะ ที่ได้เป็นแฟนเธอน่ะ"
"ฉันกับหมอนนั่นไม่ได้เป็นแฟนกัน!! จะให้บอกกี่รอบนี่หา!!!"
"เหอะ!แล้วเเต่เถอะ ถ้าไม่ได้เป็นแฟนกันจริงทำไมต้องมาซื้อชุดชั้นในด้วยกันด้วยล่ะ ส่วนนายนั่นน่ะ ไอย์สูร!! ไม่ต้องแอบแล้ว ออกมาเถอะ-..-"ห้ะ!!อะไรกัน หมอนั่นเห็นผมเหรอ ว่าแต่ทำไมหมอนั่นถึงรู้จักผมล่ะ! ผมค่อยก้าวเท้าเดินฉับๆมายืนข้างเขียวหวาน ผมก้มมองมาที่เขียวหวาน ยัยนี่หน้าแดงแปร๊ดเลย-_-
"จำฉันได้มั้ยไอย์ ดีเดย์น่ะ:)"อ๋อ!หมอนี่ก็คงเป็นดีเดย์ชะมะ? ไอ้ตัวต้นเหตุที่ทำให้เขียวหวานเกลียดขี้หน้าผมน่ะ ฮึ่ยยย! ฝากไว้ก่อนเถ๊อะะ พ่อจะเล่นให้หนักเลยคอยดู!! (เดี๋ยวๆ-.,-)
"อืม...จำได้สิ"ผมตอบรับออกไปด้วยเสียงเย็นชา ช่วยไม่ได้นี่นา...ผมก็เป็นอย่างงี้อยู่แล้ว-0-
"แล้วนี่มาช่วยเขียวหวานเลือกชุดชั้นในเหรอ"หมอนี่พูดด้วยน้ำเสียงยียวน(อีกแล้ว)
"ระวังหน่อยนะ อย่ามัวแต่เลือกลายสวยๆถ้าจะเลือกก็เลือกแบบ...ดูไซส์ด้วย คัพเอใช่มั้ยเธอน่ะ เขียวหวาน"ดีเดย์พูดก่อนที่จะมองไปที่ยัยนั่น ยัยนั่นก้มหน้าหงุดๆ ตัวสั่นระริกๆ แต่เดี๋ยวก่อนเขียวหวานคัพเอเหรอโอ้ววว...เล็กจัง ผมว่านมผมยังใหญ่กว่าเลย คิก~ (มันน่าภูมิใจมั้ยเนี้ยนมใหญ่กว่าผู้หญิง-..-)
"หึยยย...ไอ้! ดี! เดย์! แกตายยยย!!!"ไม่ใช่เสียงผม ไม่ใช่เสียงดีเดย์(ซึ่งแน่นอนว่าต้องไม่อยู่แล้ว-_-) 

แต่เป็นเสียงเขียวหวาน!!!