ลิขิตชะตาดอกท้อหมื่นปี - นิยาย ลิขิตชะตาดอกท้อหมื่นปี : Dek-D.com - Writer
×

    ลิขิตชะตาดอกท้อหมื่นปี

    ปานดอกท้อหมื่นปีจะมีสักคน เธอคือหนึ่งในหมื่นปีนี้ทำให้ต้องอยู่อย่างหลบซ่อน โดยไม่รู้ชะตากรรม นำพาสู่ความรักเหนือโชคชะตา

    ผู้เข้าชมรวม

    246

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    246

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    4
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 มิ.ย. 64 / 22:30 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "อุ๊แว้ อุ๊แว้.." เมื่อเด็กหญิงน้อยคลอดหมอหญิงผู้ทำคลอดจึงแจ้งแก่ฮูหยินท่านประมุข"เป็นท่านหญิงน้อยเจ้าค่ะ ยินดีกับฮูหยินด้วยเจ้าค่ะ" เมื่อเสียงภายในห้องเงียบไปเป็นเหตุให้ใครบางคนร้อนรนจนเดินไม่หยุดด้วยความกังวล"ท่านประมุข หยุดเดินก่อนเถิดขอรับ ฮูหยินต้องปลอดภัยแน่ขอรับ" ผู้ที่ยืนค่อยอยู่หลังประตูซึ่งไม่ยอมไปไหนมาครึ่งค่อนวันเพราะเป็นห่วงผู้เป็นภรรยาและรอดูลูกน้อยที่กำลังจะเกิดจึงตอบกลับด้วยความกังวล"เจ้าจะให้ข้าไม่กังวลได้หรือ จูเอ๋ออยู่ในห้องคลอดมานานแล้วยามนี้เสียงก็เงียบไป เจ้าคิดว่าไม่น่ากังวลหรือ" เมื่อสิ้นเสียงของท่านประมุขหมอหญิงผู้ทำคลอดก็เปิดประตูออกมาพร้อมกับอุ้มทารกเพศหญิงแล้วส่งไปให้ท่านประมุขของดินแดนจิ้งจอกเก้าหางแห่งนี้ "ยินดีกับท่านประมุขด้วยเจ้าค่ะ ท่านได้บุตรสาวเจ้าค่ะ" เมื่อท่านประมุขอุ้มบุตรสาวขึ้นมาจึงสังเกตุว่าหลังมือของทารกมีปานดอกท้อ "บุตรสาวของข้ามีปานดอกท้อ หรือจะเป็นตามที่มีการทำนายถ้าอย่างนั้นคงต้องไปเยี่ยมสหายผู้ยิ่งใหญ่บนสวรรค์เสียแล้ว" เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเดินออกมาพร้อมพูดกับทุกคนว่า "นี่คือบุตรสาวของ ข้าขอตั้งชื่อว่า ไป๋ ลู่เสี่ยน " เมื่อสิ้นประโยคดังกล่าว เสียงยินดีและเสียงอวยพรให้แก่ท่านหญิงน้อยจึงดังขึ้น "ยินดีกับนายท่านที่ได้บุตรสาวขอให้ท่านหญิงน้อยไป๋ ลู่เสี่ยนร่างกายแข็งแรง" ผู้คนที่ต่างมาเฝ้ารอการกำเนิดขององหญิงน้อยแห่งจิ่วเว่ยหู ดินแดนจิ้งจอกเก้าหาง ต่างส่งเสียงร้องยินดีและได้มีการจัดงานเลี้ยงฉลองกับการเกิดของท่านหญิงน้อยอย่างสนุกสนาน หลังทารกน้อยเกิดได้สามวัน ไป๋ หยางเจี๋ย ประมุขแห่งจิ่วเวิ่ยหู จึงเดินทางสู่แดนสวรรค์เพื่อพบกับ หลง เหวินเต๋อ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสามภพสี่สมุทรแปดดินแดน " ถวายบังคมฝ่าบาท ขอให้อายุยืนหมื่นปี หมื่นๆปี" "นั่งก่อนสหาย ลูกเจ้าพึ่งคลอดไม่รึทำไมถึงมาหาข้าได้ หรือเจ้าโกรธที่ข้ายังไม่ไปเยี่ยมลูกเจ้า" เมื่อทั้งคู่นั่งลงแล้วผู้มาเยี่ยมจึงกล่าว "จะโกรธเจ้าได้อย่างไรงานเจ้าเยอะแยะ ข้าไม่ถือสาเอาความเจ้าถึงขนาดนั้น" "งั้นแล้วเพราะอะไรเจ้าถึงมาหาข้าเรื่องใหญ่มากรึ"เหวินเต๋อยกมือไล่คนใช้ออกไปหมด "ปานดอกท้อ ข้าอยากจะให้เข้าดูว่าใช่หรือไม่เรื่องนี้ข้ายังไม่ได้บอกผู้ใดนอกจากครอบครัวของข้า" พร้อมวางภาพวาดที่เจ้าตัวเป็นคนวาดเองกับมือออกมา เหวินเต๋อหยิบภาพวาดออกมาคลายกระดาษดูด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก "ชะตาลูกเจ้าข้าจะให้เทพแห่งดวงชะตาไปด้วย และข้าจะไปดูด้วยตาตัวเองสักครา" "แล้วเจ้าจะไปเมื่อไรรึ" "ออกเดินทางพร้อมเจ้าทันที"




    เครดิตรูปภาพจาก:https://www.pinterest.com/DXE9R8801/จนโบราณ-หญง-/

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น