ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ๐๐
ไรท์ : ไม่ใ่ฟิสยอวันะเออ - -
สอสายาฟาฟันเผิหน้า เสียเร่เรื่อยน์รถสปอร์าร์สอันั้อไปทั่วท้อถนน
นร่าบาใบหน้าสวยหวานที่นั่บัับพวมาลัยรถหรูเเสยะยิ้มร้ายส่ไปให้ายหนุ่มในรถบีเอ็มับบิลที่มอรมาอย่าับะินเลือินเนื้อ
"นายะให้มันบแบบนี้ให้ไ้ใ่มั้ย เนล์"เสียทุ้มอายหนุ่มในรถบีเอ็มับบิลพูใส่สมาร์ทโฟนที่ถู่อสายรหานร่าบาในรถเบื้อหน้า มือหนาที่ับพวมาลัยุมเเน่น ฟันมบสันรามนึ้นนูน ใบหน้ามายที่มีรอยเเผลาๆประปราย พยายามสะลั้นอารม์พุ่สูนปรอทเเทบเเไม่ให้มันปะทุออมาอนนี้
"ถ้านายไม่าย มัน็ยัไม่บ"นร่าบาเอ่ยเสียราบเรียบ ้อายหนุ่มลับไป้วยสายายียวน เท้าที่เหยียบันเร่อยู่เรียมพร้อมทุะ
ไม่มีวามปราีหรือสสารเพียสัเสี้ยว วาลมโเเ็ร้าวุันเ่นไร็ยัเป็นเ่นนั้น สำหรับนรหน้าเเ่วามายที่เาหยิบยื่นให้..ยัน้อยไป
"สิ่ที่ันไ้รับานาย ันิว่ามัน..เพียพอสำหรับนายแล้ว"
"......"
"ัน...อโทษ ที่รั้หนึ่เยทำร้ายนาย"
"......."
"อโหสิให้ันเถอะนะ เนล์"เเทยเอ่ยเสียเบาหวิว ร้ออุธร์่อนรหน้าอย่าอ้อนวอน เเววาที่เยุรุ่นไป้วยอารม์อายหนุ่มอ่อนลทอเเสอวามเหนื่อยล้าออมาแทน
เนล์ไม่ไ้เอ่ยวาาโ้อบลับไป นัวเล็เอาเเ่นั่หลัร้อมอล้ายับนเลื่อยลอยที่หลุเ้าไปในโลอัวเอ ภาพหลาหลายหมื่นภาพถูายึ้นมาเป็นาๆ วาสวยแ่ำไปไ้หยาน้ำา
และในที่สุมัน็ลิ้ลมา้าๆามเเ้มาว มือเรียวบาที่ถือสมาร์ทโฟนเอาไว้สั่นไปหม เหมือนร่าายโนเปิสวิ์บาอย่า เสียหวานวาร้าวลั่นรถและเหุาร์่าๆ่อานี้็เิึ้นอย่ารวเร็วนเเทยถึับไม่ทันั้ัว
"เลิพูสัที! ไอนสารเลว!!!!!"
บรื้น!!!!
นร่าบาเเผเสียส่รหาายหนุ่ม เวี้ยสมาร์ทโฟนทิ้อย่าไม่ใยี มือเรียวบเ้าเียร์ เท้าสวยเหยียบันเร่สุแรนรถสปอร์าร์พุ่รออไปเบื้อหน้า
และ...
โร้ม!!!!!
นอัเ้าอย่าัับรถอายหนุ่มนันโรบุบบี้ ระโปรรถเปิอ้า
ถุลมนิระภัยทำานอัโนมัิทำให้เเทยที่สะลึมสะลือมึนไปั่วะไม่เป็นอะไรมา มือว้ายึ้นมาุมมับ้าๆ ่อนะวาสายาพร่าเลือนมอรอบๆัวรถ มอเลยออไปหารถอีันที่ระาเเร้าวยับเยินไม่่าารถอเา
เนล์สลบนิ่อยู่ับเบาะ ใบหน้าหวานเ็มไป้วยบาเเผลาเศษระนเลือไหลิบูอาารหนัว่าายหนุ่มมา เเทยไม่รอ้ารีบพาร่าโนเนอัวเอออไปาัวรถทีู่ะเป็นไปไ้ยาเหลือเิน
"เนล์.."ายหนุ่มเอ่ยเสียเบาหวิว เเทบะลืนหายไปับอาาศ วามเป็นห่วแล่นพล่านไปทั่วทุอู ทัศนยภาพเริ่มเเย่ลเรื่อยๆแ่็ไม่เป็นอุปสรร์ ่วายาวยึ้นมายันับประูรถ รวบรวมเเรเฮือสุท้ายที่มีถีบเ้าไปเเรๆที่ประู
ุบ! ุบ! ุบ! ผลั่!
รอยยิ้มพราวอย่าีใุึ้นมาบนใบหน้าหล่อมสันที่ไม่่อยสู้ีนั เมื่อประูเปิออไ้สำเร็แล้วเเทยพยุร่าายที่ปวร้าวออมาาัวรถ ในอนนี้สิ่ที่สำัที่สุสำหรับายหนุ่มือ่วยนร่าบาออมา
เเมะ! เเมะ!
หยาน้ำเหนียว้นสีเเสไหลออมาารูมูโ่ ย้อยลมาามาไ้รูป ร่าสู่อยๆยมือสั่นเทาึ้นมาเเะเบาๆ ับพลันร่าอายหนุ่มระุเร็เเน่นิ่ับพื้นถนน ร่ายายอยู่ๆ็สูเสียารวามวบุมไปื้อๆ สมอหนัอึ้และเเล้วทุอย่า็ับวูบไปโยประโยสุท้ายที่เปร่ออมาือ
"เนล์..."
ร่าออี แทยลิ้หลุนๆลไป้าทาที่เป็นพื้นลาเอียลึ มี้นห้าึ้นอสูนท้วมหัวบัมิร่าอันไร้สิอเเทยนหม
ในวินาทีนั้นเอ สิ่ที่ไม่าฝัน็เิึ้น น้ำมันที่รั่วออมาไหลไปโนสายไฟที่มีประายไฟเเปล๊บปล๊าบนทำให้ภายใ้ท้อรถมีไฟลุท่วมอย่าน่าลัว
นร่าบาที่อยู่ในรถันนั้นยัไม่มีทีท่าว่าะฟื้นึ้นมา
และมัน็....
ู้ม!!!!!
เิระเบิั้อัปนาทสนั่นหวั่นไหว ประายไฟลูให่สาเเส้าไปทั่วทั้บริเวหุบเา
ทุอย่า..บลแล้วริหรือ?
Tag : #ฟิาเเเเฟนTT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น