มาดูอาชีพที่เหมาะกับคุณ (ในชุดแฟนตาซี)สุดรั่วกันเถอะ โดย ©¼:LoOkKaId~♪ ( ควิซทายใจ )

1 1. ตอนนี้หรือสมัยที่คุณเรียนคุณเป็นยังไง?

เด็กนักเรียนที่มีสมองค่อนข้างดี ชอบเพ้อเป็นงานอดิเรก

เด็กอัจฉริยะ ไม่เคยตกต่ำกว่า10อันดับลงไป

เด็กที่มีสมองดีใช้ได้ แต่ลุ่มหลงในจินตนาการและนิยาย

เด็กฉลาด ที่มีเพื่อนเยอะ มิตรแยะ

เด็กที่มีความชาญฉลาดต่ำ (เอ่ออ) แต่มีความอึดสูง บ้าเกม

เด็กที่มีความคิดค่อนข้างน้อย เพราะมัวแต่เอาจริงเอาจังกับกีฬา

เด็กที่กึ่งฉลาด แต่มีความว่องไวจนไม่มีใครเทียบได้ ส่งงานก่อนเพื่อนในขณะที่ได้คะแนนน้อยกว่าด้วย

เรียนเก่ง แต่ไม่ถึงกับดี กีฬาดี แต่ไม่ถึงกับเด่น เรื่อยๆเปื่อยๆ ไม่เอาไรมาก ชีวิต

2 2.ขณะที่คุณเดินกลับบ้านเจอมิติและคุณก็เข้าไป เมื่อคุณเข้าไปก็(แท่นแทนแท่น)โลกแห่งเวทมนตร์ แต่ ไม่มีเทคโนโลยี

เวทมนตร์หรอ? น่าตื่นเต้นนะ ^^!!

ไม่คิดเลยแฮะ ว่าจะมีที่ๆแบบนี้ด้วย(หน้าเฉยแต่ในใจกลับอึ้ง)

น่าจะเป็นที่ๆปลอดภัย(มั้ง)

หันไปถามคนเดินผ่าน เอิ่ม...คุณ(ครับ/ค่ะ)ที่นี่คือ??

น่าสนุกดีแฮะ (หึหึ)

....(ยังอึ้งไม่หาย)

ช่วยบอกว่าฝันที....(นี่แกตั้งคำถามอะไรว่ะ-*-)

แง้!!! นู๋อยากกลับบ้านไปเล่นคอมมมมมมมม

3 3.เดินไปสักพักนึง เอ๊ะ เจอ(เจ้าชาย/เจ้าหญิง)แฝงตัวที่หนีออกจากวังมาสลบอยู่ข้างหน้า

สำรวจคนๆนั้น (เจ้าชาย/เจ้าหญิง) แฝงตัวมาใช่ไหม? (แกล้งคิดแต่จริงซะงั้น)

มองคนๆนั้นอย่างเย็นชา (ต้มตุ๋นหรือเปล่า)

รีบไปพยุงคนๆนั้นแล้วเผลอใช้เวทมนตร์รักษา รู้ตัวอีกที เอ๊ะ เราทำได้ไง?

ช่วยคนๆนั้นเท่าที่จะทำได้

จ้องเล็กน้อย ก่อนจะเดินผ่าน

เดินผ่านโดยไม่สนใจ

ถอนหายใจ และพยุงไปที่ร่ม (ตรงสเปคอ่าา ปล้ำได้ป่ะ?)

เตะซ้ำ (ขวางทางเฟ้ยยย)

4 4.คุณอยู่ในโลกแฟนตาซีในฐานะอะไร?

นักเวทย์ผู้แกร่งกล้าาาาา (ว้าฮ่ะๆๆ)

นักเวทย์ผู้สงบ (มองทำไม?)

นักบวชผู้ใช้เวทย์อารัก

นักบวชผู้ใช้สมุนไพรให้เป็นประโยชน์

ผู้กล้าคุ้มครองพระราชา

นักดาบผู้ปกป้องประชาชน

มือธนูที่ว่องไว หน่วยลอบสังหารแห่งราชวัง

นายพรานผู้ใช้ธนู

5 5.สุดท้าย เมื่อคุณดำรงชีพในโลกแฟนตาซี1ปีเต็มๆ คุณเจอประตูมิติกลับโลก คุณจะ?

อยู่โลกนี้สบายแล้วนี่ เราเองก็มีทั้งคทาระดับs ชุดเกราะระดับss

กลับโลกสิ เพราะเรามาจากที่นั้น

อยู่ที่นี่สิ ประชาชนแถวนี้ดูน่าเป็นห่วง

กลับโลกสิ แต่อาลัยอาวรณ์กับเพื่อนๆจัง แต่ก็เป็นห่วงโลกฝั่งนั้น แต่เราต้องกลับ

อยู่นี่ พระราชากำลังถูกลอบสังหาร เราต้องอารักท่านถึงที่สุด!!!

กลับ!! สิ่งที่สำคัญคือที่ๆเรามา

ไม่รู้จิ (-3-) พูดยากนะ งานหน่วยลอบสังหารยิ่งเยอะๆอีก

....(เอาไงดี) แต่คิดถึงคอมจัง