คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ฮอกวอตส์กับการคัดสรรค์
"เอาล่ะปี 1 จับกลุ่ม 4 คนต่อ 1 ลำและนั่งดีๆล่ะ"
เมื่อได้ยินอย่างนั้นริชาร์ทก็ได้จับกลุ่มกันโดยแฮร์รี่เป็นช่วยให้มานั่งด้วยกันและอีกคนจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฮอร์ไมโอนี่ บรรยากาศยามค่ำคืนเป็นอะไรที่ริชารืทชอบเป็นที่สุด คล้ายกับดวงดาวบนท้องฟ้านั้นเหมือนกับเส้นใยของชีวิตของทุกคนในโลกใบนี้มันสวยงามมากสำหรับริชาร์ท จนในที่สุดเรือที่ก็มาจอดอยู่หน้าทางเข้าปราสาท ทุกคนที่ถึงยืนรออยู่หน้าบันไดทางขึ้น จนมีชายอ้วนเดินไปเคาะประตูปราสาทอยู่ 3 ครั้งก่อนที่ประตูจะเปิดและนั้นทำให้ริชาร์ทเห็นมิเนอร์ว่า
"นักเรียนปี 1 ครับศาสตราจารย์มักกอนนากัล"
"ขอบใจแฮร์กริด ต่อจากนี้ฉันจะดูแลพวกเธอเอง"
มิเนอร์ว่ากล่าวออกมาก่อนที่จะสังเกตุเห็นริชาร์ทและยิ้มส่งมาให้ จากนั้นทุกคนก็เดินตามมิเนอร์ว่าไปถึงห้องโถงใหญ่และเดินจากไปก่อนที่ประตูห้องโถงจะเปิดพร้อมกับมิเนอร์ว่ายืนอยู่หน้า คนอื่นๆที่เดินเข้าไปแสดงความตื่นเต้นแต่คงยกเว้นไว้คนหนึ่งคือริชาร์ทมิเนอร์ว่ากล่าวสิ่งต่างๆที่นักเรียนปี 1 ต้องรู้แต่ริชาร์ทที่สวมหูฟังอยู่นั้นไม่ได้ฟังสิ่งที่มิเนอร์ว่ากล่าวมาเลยสักนิดเดียว จนไม่นานนักก้มีเสียงเพลงดังออกมา
เธออาจไม่คิดว่าฉันสวย
ระวังด้วยอย่าตัดสินแต่ที่เห็น
พนันกันตัวได้ถ้าจำเป็น
หาหมวกเด่นเช่นฉันเป็นไม่มี
เธออยากใส่หมวกกลมก็ตามใจ
หรือหมวกใบสูงเพรียวไม่เกี่ยวนี่
เพราะฉันเป็นหมวกคัดสรรโรงเรียนนี้
และฉันดีเด่นกว่าหมวกทุกใบ
อะไรเอ่ยซ่อนไว้ในหัวเธอ
ฉันอ่านเจอเห็นตลอดปลอดโปร่งใส
สวมฉันซิแล้วจะบอกได้ทันใจ
ว่าบ้านไหนเธอควรไปพำนักพิง
เธออาจไปอยู่บ้านกริฟฟินดอร์
ซึ่งเป็นหอของผู้กล้าหัวใจสิงห์
ชอบท้าทายเป็นวีรบุรุษยิ่ง
นี่คือสิ่งสัญลักษณ์กริฟฟินดอร์
ฮัฟเฟิลพัฟอาจเป็นแห่งที่เธอไป
บ้านนี้ไว้คนทนไม่ย่อท้อ
ยุติธรรมภักดีไม่รีรอ
ไม่สอพลอไม่เกี่ยงงานวานก็ทำ
พวกฉลาดไปอยู่เรเวนคลอ
บ้านนี้ขอคนเก่งพูดขันขำ
อีกเรียนรู้วิชาการเป็นประจำ
สิ่งสำคัญคือต้องมีความรู้ดี
หรือเธออาจไปอยู่สลิธีริน
ซึ่งเป็นถิ่นพบมิตรแท้ชีวิตนี่
ฉลาดโกงใช้ทุกยุทธวิธี
ให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ใจต้องการ
โอ้สวมฉันเร็วเข้าไม่ต้องกลัว
ไม่ต้องมัวทำประสาทใจอาจหาญ
ปลอดภัยน่าอยู่ในมือที่ไม่พาล
เขาเรียกขานฉันหมวกคิดพินิจใจ
เมื่อเพลงร้องจบก็ได้เวลาคัดเลือกไปบ้านต่างๆทุกคนที่เป็นร่นพี่ต่างสนใจว่าจะได้ใครมาอยู่บ้านของตนจนมาถึง
"เดรโก มัลฟอย!!!!"
เดรโกได้เดินตรงไปที่เก้าอี้ด้วยท่าทีมั่นใจจนเสียงของหมวกกล่าวออกมา
"สลิธิริน!!!"
เสียงดีใจแต่ก็เป็นผู้ดีนั้นดังออกมาไม่สิ่งน่าจะเรียกว่าเสียงตบมือดังมากกว่าเสียงดีมั่ง จนกระทั่งรอน เฮอร์ไมโอนี่ก็ได้ถูกคัดเลือกบ้านแล้วแน่นอนว่าทั้งสองอยู่บ้านกริฟฟินดอร์ ตอนนี้เหลือไม่มากนักรวมทั้งริชารืทและแฮร์รี่จนกระทั่ง
"คาออส ริชาร์ท!!!"
เสียงของมิเนอร์ว่ากล่าวเรียกริชาร์ทให้เดินออกมาแน่นอนว่าสำหรับคนอื่นคงไม่มีอะไรเด่นมากนักยกเว้นแค่สีผมสีแปลกกว่าชาวบ้านเขาจึงได้รับความสนใจแต่ก็ยังคงไม่มากนั่งเมื่อเดินมาถึงริชาร์ทยิ้มให้กับมิเนอร์ว่าก็ที่จะมีหมวกมาไว้ที่หัว
"ไม่คิดเลยว่าจะมีตัวอันตรายมาที่แห่งนี้ด้วย ไม่สิเจ้าเป็นคนของคนๆนั้นสินะ? ความจริงข้าอยากให้เจ้าไปเรเวนคลอมากกว่าแต่เจ้าคงรู้ว่าใครเป็นคนเลือกบ้านให้กับเจ้า จอมมารเอ๋ย กริฟฟินดอร์!!!"
เสียงของหมวกกล่าวออกมาเมื่อได้ยินก็รู้เลยว่าใครเป็นคนเลือกจะไม่รู้ได้ยังไงมีแค่คนเดียวเท่านั้น อย่าให้ได้กลับไปละริชารืทของสัญญาว่าจะทำให้โลกที่อาลายาอยู่เละไป 1 ส่วน 4 ของพื้นโลกเลย จนริชารืทเดินมานั่งใกล้กับเฮอร์ไมโอนี่
"แฮร์รี่ พอตเตอร์!!!!"
ทุกสายตามองไปที่แฮร์รี่ริชาร์ทก็ด้วยเพราะพึ่งมานึกออกว่าเคยได้ยินชื่อนี้ก่อนที่จะนั่งรถไฟมานี้ใช่เด็กผู้รอดชีวิตและเสียงที่ดังจากกริฟฟินดอร์นั้นทำให้ริชาร์ทสวมหูฟังขึ้นมา หนึ่งในสิ่งที่เกลียดคือเสียงที่ดังเพราะมันน่ารำคาญเป็นที่สุด
"กริฟฟินดอร์!!!!"
สุดท้ายคนที่ริชาร์ทรู้จักก็อยู่บ้านเดียวกันหมด จนงานเลี้ยงจบลงทุกคนแยกย้ายตามรุ่นพี่ไปเข้านอน จนเข้ามาถึงหอพักทุกคนเก้บข้าวของและนอนกันเพราะพรุ่งนี้มีเรียนตั้งแต่วันแรก พอริชาร์ทเห็นว่าทุกคนหลับแล้วก็ลุกออกมาก่อนที่จะหายไปจากห้องทันที
"ถึงไม่ค่อยอยากได้นายมาเป็นเพื่อนก็เถอะ แต่โลกนี้ก็มีนายเป็นเพื่อนคนเดียว"
ริชาร์ทกล่าวออกมาด้วยท่าทางอารมณ์เสียนิดหน่อยจากนั้นก็โยนการ์ดไปก็เกิดแสงสว่างออกมาก่อนที่จะมีคนปรากฎขึ้นผมสีน้ำเงินอมฟ้ายาว ดวงตาสีแดง ใส่เสื้อรัดรูป ถือหอดสีแดงเลือด
"โย่ มาสเตอร์เซอแวนท์คลาส แลนเซอร์ มาตามคำอัญเชิญแล้ว ยังไงก็ทำตัวตามสบายเหอะนะมาสเตอร์"
"ไง เจ้าหมาโง่"
ริชาร์ทกล่าวทักทายด้วยท่าทางที่เป็นมิตรแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เป็นอย่างนั้น
"เจ้าเด็กบ้า!!!!"
ความคิดเห็น