ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Harry Potter: HP&OC] จอมมารหลงโลกมาเป็นตัวประกอบในโลกพ่อมด

    ลำดับตอนที่ #6 : การนั่งรถไฟไปฮอกวอตส์

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 63


    "ขอโทษนะริชาร์ทที่ต้องมาส่งเธอที่นี้ก่อนเวลาตั้ง 3 ชม."

    มิเนอร์ว่ากล่าวขอโทษริชาร์ทด้วยความรู้สึกผิดเพราะเธอต้องมาส่งก่อนที่จะมีคนอื่นๆมาตัวของริชาร์ทก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยิ้มให้มิเนอร์ว่าด้วย

    "ไม่เป็นไรครับศาสตราจารย์มิเนอร์ว่าไว้เจอที่ฮอกวอตส์นะครับ"

    "ฉันหวังว่าเธอจะมาเป็นในบ้านฉันนะ"

    ก่อนที่มิเนอร์ว่าจะหายไปจากตรงนั้น นั้นทำให้ริชาร์ทเดินไปนั่งรอที่ม้านั่งก่อนที่จะเอาหูฟังขึ้นมาสวมไว้ที่หูเพื่อรอเวลาจนเวลาผ่านไปผู้คนกระเริ่มมากันแน่นอนว่ารถไฟก็มาอยู่ชานชาลาแล้วเช่นกันนั่นทำให้ริชาร์ทเดินเข้าไปในขบวนรถไฟแน่นอนว่าเลือกโบกี้สุดท้ายจนเวลาผ่านไปผู้คนที่เป็นว่าที่นักเรียนก็ถยอยขึ้นมาบนขบวนแสดงถึงว่ารถไฟขวบนนี้กำลังจะเดินทางไปสู่ฮอกวอตส์

    "ขอโทษนะ ขอนั่งด้วยได้ไหม?"

    เด็กผู้ชายผมสีดำ ดวงตาสีเขียวสวมแว่นกล่าวออกมานั้นทำให้ริชาร์ทที่เห็นพยักหน้าเป็นการตอบว่าตกลงเพราะยังห้องที่ตัวเองนั่งก็ไม่มีใครอยู่แล้วนอกจากตนเอง

    "สวัสดีฉันแฮร์รี่ แฮร์รี่ พอตเตอร์"

    "เช่นกันผมริชาร์ท คาออส ริชาร์ท"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาก่อนที่จะส่งยิ้มไปให้ด้วยความเป็นมิตรก่อนที่จะหยิบขนมจากกระเป๋าเสือยื่นให้แฮร์รี่

    "ถ้าไม่รังเกลียดเชิญกินได้นะครับ นี้เป็นช็อกโกแลตจากร้านชื่อดังในลอนดอน"

    "ขอบคุณ"

    "ไม่เป็นไร ขอเรียกเธอว่าแฮร์รี่คงไม่เป็นไรสินะ"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาหลังจากที่เห็นแฮร์รี่กินช็อกโกแลตด้วยท่าทางมีความสุข

    "ได้สิ ฉันขอเรียกนายว่าริชาร์ทนะ"

    แฮร์รี่กล่าวออกมาริชาร์ทได้แต่พยักหน้าก่อนที่จะมีเด็กผู้ชายผมสีแดงเปิดประตูเข้ามา

    "คือถ้าฉันขอนั่งด้วยจะได้ไหมพอดีห้องอื่นมันเต็มหมดแล้ว?"

    "ตามสบายครับ"

    ริชาร์ทตอบแล้วเด็กชายผมสีแดงก็เดินเข้าไปนั่งข้างกับแฮร์รี่ก่อนจะแนะนำตัว

    "ฉันรอน โรนัลด์ บิลลิอัส วีสลีย"

    "ผมริชาร์ท คาออส ริชาร์ท ยินดีที่ได้รู้จัก"

    "ฉันแฮร์รี่ แฮร์รี่ พอตเตอร์"

    เมื่อแฮร์รี่กล่าวเสร็จสีหน้าของรอนมีแต่ความตกใจก่อนที่จะถามแฮร์รี่

    "นายคือแฮร์รี่ พอตเตอร์คนนั้นจริงๆเหรอ แปลกว่าต้องมีเจ้านั้นด้วยสินะ"

    รอนกล่าวออกมาและพูดไม่หยุดจนริชาร์ทที่ตอนแรกเอาหูฟังออกถึงกับสวหูฟังทันทีด้วยความรำคาญเป็นอย่างมากก่อนที่จะหลับตาลงและหวังว่าจะถึงฮอกวอตส์เร็ว แต่เมื่อลืมตาตื่นมาก่อนดันเป็นที่ๆริชาร์ทเจออาลายาทุกครั้ง

    "เป็นไงบ้างกับการอยู่ในโลกใบนั้นโดยไม่มีคนรู้จัง"

    อาลายากล่าวออกมาหลังจากที่เห็นริชาร์ทมาปรากฎอยู่ที่นี้

    "เธอคิดยังไงของเธออาลายา?"

    "ข้าเห็นเจ้าเหงาไม่สิเพราะทางโลกของข้ากำลังต่อสู้เพื่อประวัติศาสตร์ของมนุษย์ชาติอยู่ถึงแม้ตอนแรกข้าจะให้การ์เดี้ยนของข้ามาแทนแต่พลังของเอมิยะไม่ได้มากขนาดนั้น ข้าถึงส่งเจ้ามาแทน"

    "..."

    ริชาร์ทที่ได้ฟังเหตุผลที่อาลายาส่งตัวเองมาที่โลกนี้แล้วถึงกับเงียบพูดไม่ออกเลย

    "เพราะยังไงเจ้าก็ต้องตอบตกลงอยู่แล้วถ้าเอมิยะมาแต่เพราะทางนั้นเกิดเหตุการณ์ไม่ปกติดข้าถึงไม่สามารถส่งเอมิยะมาได้ ไม่ต้องห่วงเมื่อเจ้าตื่นเจ้าจะรู้ว่าข้าเอาใครไปอยู่เป็นเพื่อนเจ้าริชาร์ทเพื่อนของข้า ถือว่าเป็นขวัญจากข้าละกัน"

    หลังจากสิ้นสุดคำพูดของอาลายาริชาร์ทก็ได้ตื่นขึ้นมาโดนที่ริชาร์ทเห็นหญิงสาวผมฟูนั่งอยู่ข้างๆตนจึงถอดหูฟังออก

    "สวัสดีฉันเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ ยินดีที่ได้รู้จัก"

    "เช่นกันผมคาออส ริชาร์ท"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาก่อนที่จะรู้สึกว่ามือข้างซ้ายนั้นถืออะไรอยู่เมื่อเอาขึ้นมาดูเห็นเป็นการ์ดรูปของคนที่ตนเองไม่ค่อยอยากที่จะเจอเท่าไรนัก จะเป็นใครไปได้ หมาคู นั้นเอง

    "อาลายาถ้าจะเอาใครมาอยู่เป็นเพื่อนผมควรเป็นเอนคิดูไม่ก็กิลสิ"

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×