ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Harry Potter: HP&OC] จอมมารหลงโลกมาเป็นตัวประกอบในโลกพ่อมด

    ลำดับตอนที่ #4 : ตรอกไดแอกอน II

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 63


     

     

    "ฮอตวอตส์ใช่ไหมจ๊ะ?"

    หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของร้านกล่าวออกมาก่อนที่ก่อนที่จะเชิญให้ไปนั่งรอก่อนเพราะยังมีคนวัดตัวอยู่ มิเนอร์ว่าก็ได้นั่งลงรอเป็นเพื่อนกับริชาร์ท

    "ฉันสงสัยซะแล้วสิคนที่ออกค่าไม้กายสิทธิ์และเลือกให้เธอริชาร์ทเป็นคนยังไง"

    มิเนอร์ว่ากล่าวออกมานั้นทำให้ริชาร์ทหัวเราะออกมาด้วยรอยยิ้ม

    "เป็นคนที่ร่าเริงแทนชอบใช้งานคนละครับ ถึงจะเป็นคนเอาแต่ใจก็เถอะ"

    "ดูเธอมีความสุขดีนะ"

    "นั้นสินะครับ"

    ริชาร์ทกล่าวออกมา นั้นสินะเรื่องราวครั้งแรกที่ได้เจอกับอาลายาเป็นเรื่องราวที่แปลกประหลาดเพราะดันไปเจอในความฝัน ความฝันที่ไม่มีที่สุดสิ้นแต่สุดท้ายความจริงแล้วทั้งสองมิควรได้เจอกันจอมมารกับจิตวิญญาณของโลกเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดเป็นที่สุด ตัวตนของจอมมารที่ถูกบอกว่าเป็นตัวร้ายที่ได้แต่รอให้เหล่าผู้กล้านั้นมาฆ่าถึงแม้บ้างคนจะไม่เคยทำอะไรเลยก็ตามกับตัวตนของจิตวิญญาณโลกที่ค่อยปรับสมดุล แต่ถึงอย่างนั้นทั้งริชาร์ทและอาลายาก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน

    "เด็กน้อยเชิญเลย"

    "ครับ"

    หลังจากที่ริชาร์ทถูกเรียกก็ลุกออกไปหาทันทีจนวัดตัวเสร็จจึงเดินกลับมาหามิเนอร์ว่า จนกระทั่งได้ยินเสียงคนเปิดประตูร้านเข้ามาแต่ถึงอย่างนั้นตัวของริชาร์ทก็ไม่ค่อยได้สนใจมันเท่าไรนัก จนมีคนทักริชาร์ท

    "ฮอกวอตส์เหรอ?"

    ริชาร์ทมองไปหาคนทักเด็กชายผู้มีผมสีบลอนด์และดูเหมือนเป็นลูกผู้ดีและถูกเอาใจเป็นที่สุดกล่าวออกมา

    "ใช่ คุณด้วยเหรอ? ผมคาออส ริชาร์ทคุณละ?"

    ริชาร์ทกล่าวออกมานั้นทำให้อีกฝ่ายได้ยินถึงกับทำหน้าไม่สบอารมณ์เป็นที่สุด

    "หึ เดรโก มัลฟอย ยินดีเถอะที่ฉันบอกชื่อให้กับนายเจ้าเลือดสีโคลน"

    จากนั้นเดรโกก็เดินออกไปนั้นทำให้ริชาร์ทถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายดันมาเจอคนที่มีนิสัยกับเพื่อนของตัวเองอีกคนซะงั้นถึงยังกิลกาเมซเพื่อนของริชาร์ทก็ยังดูมีดีกว่าคนที่มีชื่อว่าเดรโกซะอีก

    "นี้ศาสตราจารย์มิเนอร์ว่าตระกูลมัลฟอยเป็นแบบนี้เหรอครับ?"

    ริชาร์ทถามออกมา เพราะการที่เดรกโกแสดงออกมาแบบนี้ยังไงก็ต้องมีส่วนเกี่ยวกับคนในครอบครัว

    "ตระกูลมัลฟอยเป็น 28 ตระกูลศักดิ์สิทธิ์หรือเรียกอีกอย่างว่าเป็นพ่อมดที่เป็นเลือดบริสุทธิ์"

    "เข้าใจแล้วละครับ คล้ายๆกับขุนนางสินะ"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไรแต่ดูมันล้าหลังไปหน่อยสำหรับยุคสมัยนี้ถ้าเป็นโลกของริชาร์ทจะไม่คิดแบบนี้เหรอ ถึงแม้ว่าจะคิดว่าพ่อมดแม่มดของที่นี้จะมีความคล้ายกับจอมเวทย์แต่สุดท้ายสำหรับริชาร์ทความคิดแบบนี้จะทำให้พวกเขามีแต่ความพังพินาจ ขนาดโลกของเอมิยะถึงแม้จอมเวทย์จะไม่ชอบใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าแต่พวกเขายังคงใช้เพื่อไม่ให้ตนเองนั้นล้าหลัง ถ้าเมอร์ลินมาเห็นโลกใบนี้คงหัวเราะออกมาแน่แท้

    "เด็กน้อยชุดเสร็จแล้ว"

    "ขอบคุณครับ"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาพร้อมกับจ่ายเงินแล้วเดินออกไปจากร้านโดนที่ยังเห็นสายตาของเดรโกมองมาด้วยความไม่ชอบใจ แต่ถามว่าริชาร์ทนั้นสนใจเหรอ คำตอบคือไม่ จนริชาร์ทกับมิเนอร์ว่าซื้อของต่างๆเสร็จไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์วิชาปรุงยา สัตว์เลี้ยงและก้หนังสือเรียนที่ดูเหมือนจะเยอะกว่าชาวบ้าน เพราะริชาร์ทสนใจเล่มไหนก็หยิบมาซื้ออย่างเดียว นั้นทำให้บ้างครั้งมิเนอร์ว่าที่มองก็ถึงกับเหนื่อยใจ

    "เอาละกลับกันเถอะริชาร์ท"

    "ศาสตราจารย์มิเนอร์ว่า พอดีผมต้องไปซื้อของอีกที่หนึ่งนะครับ"

    "ที่ไหนละ เดียวฉันไปเป็นเพื่อน"

    "ไม่ได้อยู่ที่โลกเวทย์มนตร์นะครับ"

    "งั้นเหรอ ไปสิ"

    มิเนอร์ว่ากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะออกเดินทางเพื่อไปยังจุดหมายที่ริชาร์ทต้องการ พอเห็นร้านที่ริชาร์ทมาก็พอจะเข้าใจแล้วว่าทำไหม เธออยู่กับริชาร์ทมา 4 เดือนและแน่นอนว่าเธอก็เคยเอาขนมของโลกเวทย์มนตร์ให้กินแต่ได้คำตอบว่า

    "ผมไม่ค่อยชอบขนมมาที่นี้นะครับ"

    นั้นทำให้มิเนอร์ว่าหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินแน่นอนว่าตรงหน้าของมิเนอร์ว่าคือร้านขนมหวานชื่อดังของมักเกิล จนกระทั่งริชาร์ทเดินออกมาพร้อมกับกล่องขนมหลายกล่อง 

    "ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาพร้อมกับกุมหัวขอโทษให้กับมิเนอร์ว่าแต่มิเนอร์ว่ากับส่ายหัวเหมือนบอกว่าไม่เป็นไร ทั้งสองดินทางกลับฮอกวอตส์

    "งั้นฉันกลับก่อนนะริชาร์ท"

    "เดียวก่อนครับ ศาสตรจารย์มิเนอร์ว่าผมมีอะไรจะให้"

    ริชาร์ทกล่าวมาก่อนที่จะหยิบกล่องสีฟ้าออกมา ดูยังไงก็ดูเหมือนว่าของข้างในมีราคาที่แพงเป็นอย่างมาก จนมิเนอร์ว่าเปิดกล่องออกมาแล้วเห็นสร้อยคอที่ตรงกลางนั้นมีรูปร่างเหมือนลูกแก้วคล้ายท้องฟ้าและมีรูปดวงจันทร์ครึ่งซีกอีกด้วย

     

    "ถือเป็นของตอบแทนที่ไปซื้อของเป็นเพื่อนผมนะครับ"

    ริชาร์ทกล่าวออกมาก่อนที่จะกุมหัวและเดินจากไป โดยที่มิเนอร์ว่านั้นยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูก่อนที่จะสวมสร้อยคอที่ริชาร์ทให้ไว้เพราะคิดว่านั้นเป็นเพียงแค่เครื่องประดับแต่นั้นก็เป็นเพียงเปลือกนอกเท่านั้น สร้อยคอเส้นนั้นจริงๆในโลกของริชาร์ทถูกเรียกว่า สร้อยแห่งการรักษาของธรรมชาติที่ไม่มีที่สิ้นสุด สร้อยหายากที่ผู้คนต่างต้องการมันสร้อยคอเส้นนั้นเคยทำให้เกิดสงครามครั้งใหญ่ขึ้น

    "ผมหวังว่าคุณจะดูแลมันเป็นอย่างดีนะมิเนอร์ว่า มักกอนนากัล"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×