คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ****Special episode yeryeo*****
คนที่ยังไม่ตอบโพล ย้อนไปตอนที่25ด้วยจ้า
ส่วนคนที่จะจองกดตอนที่26จ้า
Special episode yeryeo
ในที่สุดมันก็ผ่านไปไดนะครับงานแต่งเนี่ย ไอ้พี่เต่าบ้าติงต๊องทำผมเขินแทบตายแน่ะแถมยังเจ้าเล่ห์อีก
โดดงับคอแม่ม...
แต่วันนี้ผมกับสามีสุดที่รักมาให้สัมภาษณ์ออกสื่ออีกแล้วครับ ผมก็ไม่อยากจะมาหรอก แต่ทำไงได้ไอ้พี่เย่มันบอกว่า
ถ้าไม่มาคืนนี้ทำแฮมเบอร์เกอร์ TT ความเป็นเผด็จการอำนาจนิยมในตัวพี่แกมีสูงมาก ถ้าพี่เยซองเอาจริงขึ้นมา
น่ากลัวมากนะครับ ฮือออออ
“พี่เยซองไปไหนมา ผมรอตั้งนาน”
“ไปคุยงาน ไป เราไปกันเถอะ” นิ้วสั้นสะกิดไหล่ภรรยาแล้วจูงมือออกมา
“อืม” คุยงานทีสตูเนี่ยนะ ม่อสาวรึเปล่าก็ไม่รู้
“ทำหน้าเบ้อีก คิดว่าพี่ไปม่อสาวรึไง”
“เปล่า...” รู้ความคิดกูได้ไงวะ???
“งอนอีกแล้วๆ พี่ไม่ไปสนใจใครหรอกน่า จริงๆนะ”
“ครับ^^” ดีมากที่แสดงออกถึงความรักที่มีต่อชั้น ฮี่ๆๆๆ (ชั่วร้าย)
งานนี้เป็นการสัมภาษณ์ทำบทความลงหนังสือพิมพ์ เกา’รัฐ จะลงวันไหนก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับ
ผมกับพี่เยซองก็ไปนั่งรอ เมื่อไหร่คนสัมภาษณ์จะมานะ...
“สวัสดีค่ะ รอนานมั้ยคะ”
“ไรท์เตอร์!!!!!!!!!!!!!!” เย่เรียวมันตกใจพร้อมกัน...ไรท์เตอร์ตัวเตี้ยตุ้น ใครเอามันมาเป็นพิธีกรวะเนี่ย!
(กูอยากเป็น มีไรป่ะ/ไรท์เตอร์)
“ผมนึกว่าmcจะเป็นนูน่าสวยๆซะอีกที่แท้เป็นไรท์เตอร์เองน่ะหรอ” ไอ้หัวโตพูด
“นี่อย่ามาว่าไรท์เตอร์นะพี่เยซอง เพราะเค้าทำให้ความรักของเราเป็นจริงขึ้นมา” รยออุคออกมาปกป้อง mc
แต่ในใจกำลังคิดว่า ‘ไอ้พี่เย่ มึงอยากตายหรอ’
“ก็ได้ๆ ไรท์เตอร์น่ารักที่สุด ตอนต่อไปขอฉากncของผมกับอุคด้วยนะครับ คึๆๆๆๆ”
ป้าบๆๆๆๆ อึก ตุ้บๆ!!!! <<แน่นอนว่าเป็นมือภรรยาสุดสวย
“ฮึ่ม หื่นดีนัก เดี๋ยวจัดอีกซักร้อยที”
“รยออุคใจเย็นๆ พี่เย่ก็เป็นแบบนี้แหละ อย่า”
พี่ เย่ ก็ เป็น แบบ นี้ แหละ ...โอ๊ยๆๆๆๆ ไอ้พี่เต่าบ้าบ๊องหื่นตุ้นนิ้วสั้นเอ๊ย!
“เอาล่ะเรามาเริ่มเลยดีกว่า เริ่มต้นด้วยคำถามแรก... เยซองรู้สึกยังไงที่มีแต่คนบอกว่า หื่น”
“ไม่จริงครับ ผมไม่ได้หื่นเลยซักนิดเดียว 55555”
“ไม่จริงครับ พี่เยซองหื่นมาก ขนาดคุยกันอยู่ดีๆยังวกเข้าเรื่องพวกนี้ได้เลย”
“อ้าว พี่เย่โกหกนี่ ภรรยาออกมาแฉแล้วนะ”
“รยออุคต่างหาก อุคหื่นกว่าพี่เหอะ”
“สรุปว่าหื่นพอกัน จบข่าว”
“เฮ้ย!!!!!!!!!!!”
“คำถามต่อไป ได้ข่าวว่ารยออุคเปลี่ยนไป ตอนแรกๆนี่เรียบร้อย หลังๆนี่เริ่มเกรียนมีสาเหตุมาจากอะไร”
“ผมก็ว่าอย่างงั้นแหละครับ ตอนแรกกับตอนนี้มันแตกต่างกันยังไงก็ไม่รู้”
“จริงหรอครับ 55555 ผมเป็นมาตั้งนานแล้วแหละเพียงแต่ไม่แสดงออกเท่านั้นเอง เห็นป่ะล่ะตอนแรกไรท์เตอร์
ไม่ค่อยจะกล่าวถึงความรู้สึกของผมซักเท่าไหร่ ถ้าให้กลับไปเติมนะ อือหืออออออ”
“อ๋อ งั้นหรอ ตอนแรกกะว่าจะให้อุคเรียบร้อยไปตลอด แต่ไรท์เตอร์ไม่มีพล็อตมาก่อน คาแรคเตอร์เลยไม่แน่นอน
พอมีฮยองชิกเข้ามาก็เลยเผยความเกรียนซะเลย”
“เรื่องนี้ต้องโทษฮยองชิก มันเอาอุคน้อยที่สุดแสนจะเรียบร้อยอ่อนหวานไปจากผม!” พี่เย่ท่าทางฮึกเหิม
จะฆ่าไอ้ชิกหมกป่ารึไงครับ!
“อยากให้ผมไปหาไอ้ชิกมากนักใช่มั้ย *เขย่าคอ* ยอมแต่งงานด้วยแล้วไม่พอรึไง”
“พะพะพอคร้าบบบบบ T0T”
เอาแล้วไง ภรรยาเล่นบทโหดอีกแล้ว นางเอกเรื่องนี้มันเป็นอะไร ผีเข้าผีออก
“ผมกลับไปเป็นรยออุคน้อยน่ารักแล้วนะครับ”*ชูสองนิ้ว* …นั่นไง
“น่ากลัวจัง...”
“คำถามที่สาม เยซองจะทำยังไงต่อไป ต่อไปนี้ต้องนับญาติกับคยูฮยอน ลูกน้องพันธุ์กาก&เกรียน”
“ก็เฉยๆชิวๆครับ ถึงยังไงผมกับนายนั่นก็เป็นเจ้านายกับลูกน้องอยู่ดี แต่ถ้าเค้าอยากซี้กับผมก็รอชาติหน้านะครับ
ชาตินี้ผมกับรยออุคขอเอาคืนก่อน”
“พี่เย่พูดเหมือนน้องผมชั่วมากอะ”
“กวนแบบนี้ต้องสั่งสอนครับที่รัก” แหม...ที่รัก เค้าเขินนะตัวเอง
“คำถามที่สี่ กิจการร้านกาแฟของรยออุคจะทำยังไงต่อไป”
“จริงสิครับ ไม่ได้ไปดูร้านซะนาน คิดว่าจะยังเปิดต่อไปครับ แต่จะย้ายไปใกล้ๆบริษัทพี่เยซอง แล้วก็ขยายเป็นร้านอาหารด้วยครับ”
“อุคน่ารักจริงๆ เดี๋ยวพี่ไปซื้อตึกสิบชั้นแถวๆนั้นแล้วสร้างร้านให้นะที่รัก”
“จะเว่อร์ไปไหนพี่เยซอง”
“อ้าว คนมันรวย อย่าได้แคร์อุค เงินแค่ไม่กี่ล้าน”
“โห เฮียใจป๋ามาก เปิดร้านไวๆนะ จะได้รีบไปกิน”
“รีบมาสิครับ เดี๋ยวให้กินฟรี” รยองกูมาให้แม่จุ๊บซักทีซิลูก
“อุ๊ย ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะอุคกี้”
“อย่าเลยอุค ไรท์เตอร์กินเยอะจะตาย” อิพี่เย่ เดี๋ยว ปั๊ดตบหัวพุ่ง
“มาต่อกันดีกว่านะคะ ก่อนที่ไรท์เตอร์จะกระทืบใครบางคนแถวนี้ คำถามที่ห้า ทั้งสองคนคิดว่ารีดเดอร์เรื่องนี้เป็นยังไง”
“จากที่ผมแอบส่องดูนะครับ รีดเดอร์น่ารักทุกคนเลยอ้ะ!!! ผมอยากจะพุ่งออกนอกจอมาหอมแก้มซักร้อยที”
“รีดเดอร์อะ มีบางคนที่เป็นนักอ่านเงา*กระโดดงับหัว* แต่ผมก็ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด รีดเดอร์น่ารักมากครับ จุ๊บๆกอดๆ”
“ป่านนี้รีดเดอร์ฟินจนวิญญาณออกจากร่างไปแล้วมั้ง 55555 คำถามต่อไป ถ้าไรท์เตอร์แต่งเรื่องต่อไปอยากให้มีฉากอะไรมากที่สุด”
“ฉากnc!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เยวองรีบออกความเห็น ...คือมึงว้อนท์มากใช่มั้ย!
“ไปตายซะ!!!!!!!!!!!!!” *เหวี่ยงติดกำแพง*
“ก็ไม่อยากไปncกันเงียบๆนี่ครับ อยากประกาศก้องให้โลกได้รับรู้ T0T”
“แค่นี้ก็รู้จนจะไม่รู้แล้วพี่เยซอง” ภรรยาอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
“ไรท์เตอร์ออกจะใสซื่อขนาดนี้ ให้แต่งncก็ไม่ไหวนะพี่เย่”
“โห่ ไรท์เตอร์อะ” นางไรท์เตอร์ทำสายตา(เหมือนจะ)สงสาร แต่สุดท้ายก็
“อย่าได้หวัง พี่เย่ 55555”
“อ่ะ หวังว่าเรื่องนี้คงทำให้ทุกคนไปถึงฟินแลนด์นะ คึคึคึคึคึ”
“ไรท์เตอร์อย่าหื่นสิ”
“อุค คิดอะไรอยู่ ไปฟินแลนด์ ไปเที่ยวต่างหาก”
“อ๋อ เอ้ย! พี่เย่ ผมไม่ได้หื่นนะ!”
“ร้อนตัวๆ เดี๋ยวคืนนี้จัดเลย อุคไม่ต้องห่วง”
“ไอ้บ้าพี่เย่ อายเค้านะ-//////-”
“55555555 จบๆ พอแล้วๆ การสัมภาษณ์วันนี้ออกอากาศสดไปทั่วประเทศแล้วนะคะ ขอบคุณพี่เยซองกับรยออุค
นะคะที่มาเป็นแขกรับเชิญในรายการของเราค่ะ”
“หมายความว่า....เมื่อกี้เราออกทีวีงั้นเรอะ!!!!!!!!!!!!!”
“เยสสสสสสสสสสสสส”
“ไรท์เตอร์ ตายแน่!” รยองกูประกาศศักดากลางสตูดิโอ ไม่คิดเลยนะว่าชีจะเกรียนขนาดนี้
“คนทั้นประเทศได้รับรู้ถึงความโหดร้ายของภรรยาผมแล้วใช่มั้ยครับ เป็นกำลังใจให้ผมมีชิวิตต่อไปโดยสวัสดิภาพด้วยนะครับ บายยย” หน้าซาลาเปายื่นเข้าไปใกล้กล้อง ส่งจุ๊บแล้วบ๊ายบายยย *หลอมละลายไปตามกัน*
“พี่เย่ก็อีกคน ใครโหดร้ายฮะ เดี๋ยวเคลียร์หลังไมค์”
“5555555”
--------------------------------------------------------
ชิวิตเริ่มเข้าสู่โหมดปกติ แต่สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาก็คือความสุข เพราะมีคนที่รักอยู่ข้างกาย อุค...เมื่อวานพี่ไปฟินแลนด์
ไม่อยากจะกลับมาเลยล่ะ ^^
เมื่อวันก่อนผมไปเทคโอเวอร์บริษัทเล็กๆ แถวๆบริษัทผม มาให้ภรรยาครับ แล้วก็มีหุ้นส่วนก็คือ ซองมิน เอาเลยเปิดร้านใหม่แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!! *จุดพลุเปรี้ยงปร้าง*
ร้านใหญ่กว่าเดิมตั้งเยอะนะครับ มีโซฟาตัวใหญ่ด้วย แต่การการตกแต่งก็เอาแนวเดิมครับ อบอุ่น โรแมนติก และอลังการ(อันหลังผมเป็นคนคิดเองแหละครับ) <<สิ้นเปลืองจริงพี่เยซอง/อุค
“พี่เยซอง นี่กาแฟครับ” เสียงเล็กดึงความความสนใจ ร่างสูงละสายตาจากหน้าจอโน้ตบุ๊ค
“ขอบคุณครับ ทำลาเต้อาร์ตหรอ” มือสั้นยกจิบคำหนึ่ง ถ้วยกาแฟทรงสวยมีฟองครีมรูปหัวใจอยู่ด้านบน
“ครับ เปนไงมั่งอะ แก้วแรกเลยนะเนี่ย^^”
“พี่ว่ามันเบี้ยวๆนะ แต่ไม่เป็นไรพี่กินได้ อร่อยดี”
“หรอครับ ...เดี๋ยวผมชงมาให้ใหม่นะ”
คนตัวเล็กเฟลในใจ ...เฮ้อ อุสส่าห์ฝึกทำตั้งนาน สุดท้ายก็ไม่ทำไม่สวย
“อุค ไม่ต้องหรอก” เสียงทุ้มเรียก
“อ้าว ไมอะ ผมทำแก้วใหม่แปบเดียวเอง”
“มานี่หน่อยสิ”
“ฮะ...”
คนตัวเล็กเดินกลับไปช้าๆ ใบหน้ามองต่ำ แอบถอนหายใจเบาๆ ร่างสูงลุกขึ้นพาร่างเล็กลงมานั่งบนตักของตัวเอง
มือหนาประคองเอวเล็กอย่างมั่นคง
“เป็นอะไรไปอุคน้อยของพี่”
“เสียใจอะ ผมทำลาเต้อาร์ตตั้งนาน สุดท้ายก็ไม่ทำไม่สวย”
“โธ่ เรื่องแค่นี้เอง ไม่เห็นเป็นไรเลย ฟังให้ดีนะ กาแฟไม่จำเป็นต้องทำให้ดูสวยดูดีอะไรมากมายหรอก แค่ชงกาแฟอร่อยๆมาให้พี่กินทุกวันก็พอแล้ว”
“งั้นหรอครับ”
“ใช่แล้วครับ กาแฟของตัวเล็กอร่อยที่สุดเลยนะครับ”
“บ้า ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า”
“อารมณ์ดีแล้วใช่มั้ย”
“อื้ม”
“พักผ่อนกันเถอะ ทำงานเหนื๊อยเหนื่อย”
คนในร้านก็คนในร้านเหอะ ผมกับภรรยาไปนั่งบนโซฟาของร้านแล้วครับ รยออุคหนุนตักผมเหยียดขานอนสบายเลย ส่วนผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
....รยออุค ถ้าพี่ไม่อยู่แล้วเราจะเป็นยังไงนะ ตัวก็เล็กขนาดนี้ แถมยังน่ารักขนาดนี้ ถ้าไปอยู่กับคนอื่นพี่คงทำใจ
ไม่ได้แน่เลยล่ะ
ร่างเล็กที่ยังไม่หลับดี รู้สึกถึงความอบอุ่นในตัวผู้ชายคนนี้ มือหนาที่ค่อยๆลูบเส้นผมนุ่มอย่างช้าๆ
ทำให้เค้าเผลอหลับไป
....ถึงพี่เยซองจะเป็นยังไง แต่ความรักของผมก็คือพี่นะ
-จบบริบูรณ์ เย่ๆๆๆๆ-
เอาล่ะ ขอสารภาพก่อนเลยว่า แต่งได้มั่วมาก บางคนแอบผิดหวัง เสียใจค่ะ ขอโทษจริงๆ แต่ก็ขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาโดยตลอดนะคะ ฟิคเรื่องแรกทำให้ไรท์เตอร์ได้รู้อะไรมากมาย โดยเฉพาะเรื่องเมะ เคะ วาย อะไรพวกเนี้ย 555555555555555 ไม่คิดว่าจะเดินทางมาถึงตอนนี้เหมือนกันค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะไม่มีใครอ่านด้วยซ้ำ มันเกินความคาดหมายจริงๆ
แต่ตอนนี้ เรารักกันมากพอที่จะรู้จักกันแล้ว จะบอกประวัติคร่าวๆนะจ๊ะ
ไรท์เตอร์ชื่อ กล้วย อายุ17 แก่พรรษามากอยู่ม.6แล้วค่ะ สายศิลป์ภาษาจีนค่ะ(อย่าให้พูดจีนนะ พูดได้นิดเดียวเท่านั้นจ้า) อยากเรียนต่อที่ ม.ศิลปากร ชอบลุงๆเอสเจตั้งแต่ม.3 แต่เป็นเมนพี่เยซอง ตอนม.6 แล้วก็เพิ่งรู้จักฟิคเมื่อตอนม.6เช่นกัน (อินี่เซาะกราว) เลือดกรุ๊ปบี ราศีมีน อาภัพคู่หนักๆ สิ่งที่ชอบ ขลุกอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์ ขนมหวานทุกชนิด
จะเจอกันได้ยังไง ในทวิต @bunnascottland ในไลน์ก็ชื่อไอดีเหมือนชื่อแอคทวิคแหละจ้า เบอร์ไม่แจก555555 โทรศัพท์หาย TT
สุดท้าย ลาก่อนรีดเดอร์ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกในเรื่องต่อไปนะ^^
ความคิดเห็น