Smiling Melt ยิ้มละลายใจ ให้นายซาลาเปา yeryeo

ลำดับตอนที่ #13 : [yeryeo]::Trip italy6:: แกล้ง

อ๊ากกกกกกก เปิดเปิดเทอมที่โหดเหี้ยมมากเลยทุกคนว่ามั้ย 5555
แต่ก็สนุกดีเนาะ เพราะว่าได้เจอเพื่อน ไรท์เตอร์ต้องเตรียมสอบมศว แล้วล่ะ อยากเข้ามนุษย์ศาสตร์มว๊ากกก

 ตอนที่แล้วไรท์เตอร์อัพรูปของกินซะเยอะเชียวว่ากำลังหิวอยู่ด้วย มาต่อกันเถอะ ^^

-------------------------------------------------------------------------------------------- 

12

ตื๊ดดด

ไปเที่ยวกับซองมินสนุกมากเลย ได้กินขนมตั้งเยอะแน่ะ แต่ก็รู้สึกว่าไปเที่ยวกับพี่เยซองสนุกกว่าตั้งเยอะ
ไม่ใช่อะไรหรอก ได้ถ่ายรูปพี่เยซองไปแฉที่เกาหลี ฮ่าๆๆ!! เราเลวไปมั้ยอ่า เมื่อวานพี่เยซองถามแปลกๆ
ถามว่าชอบคนแบบไหน มีคนที่ชอบรึยัง จะถามไปทำไมนะ แต่จะว่าไปพี่เยซองก็ทำอะไรให้เรา
ประทับใจตั้งมากมาย ถ้ามีแฟนแบบพี่เยซองก็คงจะดี

เฮ้ย แกจะบ้าหรอ เค้าเป็นพี่ก็ต้องใจดีกับเราเป็นธรรมดาอยู่แล้ว เรามันก็ไม่ได้มีอะไรดีขนาดให้พี่เค้าสนใจ
ซักหน่อย แถมยังชอบทำให้พี่เค้าลำบากอีก เฮ้อ อยากรู้จริงๆเลยว่าเราเป็นยังไงในสายตาพี่เยซอง
แล้วตอนนี้พี่เยซองชอบใคร!!!

มือเล็กกดปุ่มสี่เหลี่ยมพื้นแดงบนจอโทรศัพท์ แล้วเก็บมันลงในกระเป๋าเดินทาง ก่อนที่รูมเมทจะเข้ามา 

"เฮ้อ เราก็ได้แต่คิดแหละนะ ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก" รยออุคนั่งกอดเข่าอยากหนักอกหนักใจ คิดไม่ตกเรื่องคนหน้าซาลาเปา

งุ้งงิ้งๆๆ~

...โอ๊ยยย เบื่อจริงๆเล๊ย ได้ยินมา2วันติดกันแล้วนะเนี่ย คุยกับเต่าเป็นชั่วโมงไม่เบื่อบ้างรึไง
หัดสนใจคนที่พูดได้มั่งสิ!

"รยออุค พรุ่งนี้พวกเราจะมีปาร์ตี้นะ" ในที่สุดก็หันมาสนใจมนุษย์คนนี้ซักทีนะ เหอะๆ

"ปาร์ตี้อะไรอะ"

"ปาร์ตี้ในครอบครัวเรานี่แหละ ซีวอนอยากเลี้ยงก่อนที่เราจะกลับเกาหลีน่ะ"

"จริงหรอครับ แล้วมีอะไรให้ช่วยมั้ย"

"ไม่ต้องหรอก แค่แต่งตัวหล่อๆไปร่วมงานก็พอแล้ว"

"งั้นดีเลย เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะ" 

"อื้ม ไม่ต้องรีบหรอกนะ"

รยออุคเดินไปหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

"...ร้อนจริงๆเลย" เยซองกระพือชายเสื้อแขนยาวสีขาว มือหนาฉวยเสื้อสีดำที่อยู่ใกล้ที่สุดมาใส่
แต่สายตาก็ไปสะดุดกับบางอย่างเข้า

"โทรศัพท์รยออุคนี่นา" เยซองเหลือบไปเห็นซัมซุงกาแลคซี่โน้ตในกระเป๋าของรยออุคเข้า
จึงตรงเข้าไปหยิบมาดู

"ยังไม่เคยดูโทรศัพท์รยออุคเลยนี่หว่า" แต่ในขณะที่กำลังจะเปิด...

"ไม่เอาดีกว่า เสียมารยาท ดูของคนอื่นเค้า" แต่ในใจก็นึก

'ใกล้จะเป็นแฟนกันแล้ว ยังไงเราก็ต้องได้ดูอยู่แล้วแหละ' โหหหหห มั่นใจเหลือเกิ๊น

นิ้วสั้นสไลด์ปลดล็อก ...ไม่ได้ตั้งรหัสด้วย เสร็จเรา คึๆๆๆๆๆ

"อะไร เขียนไดอารี่ด้วย" ในโทรศัพท์มีแอพไดอารี่ด้วย

'วันที่5 / 12 / 2011...วันนี้ได้ไปกินส้มตำมา ทงเฮไปไทยมาซื้อมาฝาก แต่เราชอบลาบหมูมากกว่านะ
อร่อยที่สุดเลย ^^'แล้วก็รูปอาหารไทย -.-"

เยซองเลื่อนไปเลื่อนมา...เจ้าเด็กนี่มีแต่ความทรงจำเรื่องของกินหรอเนี่ย

"หน้านี้เขียนอะไรยาวจัง"

'วันที่16/01/2012... Perhaps love ^^....

언제였던건지 기억나진 않아
ออน เจ ยอด ตอน กอน จี คี ยอง นา จีน อา นา
ฉันจำไม่ได้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน
자꾸 내 머리가 너로 어지럽던 시작
ชา กู แน มอ รี กา นอ โร ออ จี รอบ ตอน ชี จาก
ฉันคอยจะคิดถึงแต่เรื่องเธอ
한두번씩 떠오르던 생각
ฮาน ดู บอน ชิก ตอ โอ รือ ดอน เซง กาก
มันเริ่มจากทีละครั้งสองครั้ง
자꾸 늘어가서 조금 당황스러운 이 마음
ชา กู นือ รอ กา ซอ โช กึม ดาง ฮวาง ซือ รอ อุน นี มา อึม
และเพิ่มมากขึ้นจนทำให้หัวใจรู้สึกสับสน

별일이 아닐 수 있다고 사소한 마음이라고
พยอ รี รี อา นิล ซู อิด ตา โก ซา โซ ฮาน มา อือ มี รา โก
มันคงไม่มีอะไร และคงไม่สำคัญ
내가 네게 자꾸 말을 하는게 어색한걸
แน กา เน เก ชา กู มา รึล ฮา นึน เก ออ เซ คาน กอล
ทุกๆครั้งที่ฉันคุยกับเธอ มันรู้สึกขัดเขิน

* 사랑인가요 그대 나와 같다면 시작인가요
ซา รา งิน กา โย คือ เด นา วา กัด ตา มยอน ชี จา กิน กา โย
ใช่รักรึเปล่า ถ้าเธอรู้สึกเหมือนกัน มันคือการเริ่มต้นใช่ไหม
맘이 자꾸 그댈 사랑한대요
มา มี ชา กู คือ เดร ซา ราง ฮัน เด โย
ฉันกำลังรักเธออยู่
온세상이 듣도록 소리치네요
อน เซ ซา งี ทึด โต โรก โซ รี ชี เน โย
หัวใจกำลังร่ำร้องบอกให้โลกทั้งโลกได้ยิน
왜 이제야 들리죠
เว อี เจ ยา ทึล ลี จโย
ทำไมฉันเพิ่งจะได้ยินล่ะ
서롤 만나기 위해 이제야 사랑 찾았다고
ซอ รล มัน นา กี วี เฮ อี เจ ยา ซา ราง ชา จัด ตา โก
ตั้งแต่เราพบกัน ฉันก็ได้พบกับความรัก


... เราชอบเค้าแล้วใช่มั้ยเนี่ย >/////////<  '

"ขี้เพ้อเหมือนกันนะเนี่ยเรา หน้านี้มีvoice ด้วยอะ"

นิ้วสั้นกดปุ่มplay แต่พอมาเจอหน้าที่เขียนล่าสุด ...เจ้าของโทรศัพท์ก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี!!!!!!!!!!!
คนแอบอ่านแทบจะซ่อนไม่ทัน

"อ้าว อาบเสร็จแล้วหรอ" เยซองถามแก้เก้อ หวังว่ารยออุคจะไม่ทันเห็น

"เมื่อกี้พี่เยซองนั่งดูอะไรอะ"

"เอ่อ...อ๋อ ไล่แมลง เมื่อกี้แมลงมันเดินมา" พร้อมทำท่าปัดไปปัดมาที่กระเป๋ารยออุค

"เออะ! ทำไมใส่เสื้อตัวนั้นล่ะ"...เพิ่งสังเกตว่าใส่เสื้อเหมือนกัน เค้าบอกว่าใส่เสื้อผ้าเหมือนกันแสดงว่า
มีอะไรกันแล้ว...

o[]o"

"เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำแล้วนะ"

คนตัวขาวแอบยิ้มแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ...พรหมลิขิตชัดๆ! 

'ถ้ามีแฟนแบบพี่เยซองก็คงจะดี' ...จริงหรอ ก็มีซะเลยสิ คึๆๆ 

'ออกไปขอเล่นอะไรหน่อยแล้วกัน' ปากบางแสยะยิ้ม นัยน์ตาสีดำจ้องมองตัวเองในกระจกเงา

'เรานี่มันหล่อจริงๆว่ะ' (อ้าว เกี่ยวไร?)

สถานการณ์นอกห้องน้ำ

"พี่เยซองทำไมต้องเปลี่ยนเสื้อด้วย ดีนะที่ไม่ได้ออกไปไหนน่ะ เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะมองว่าเป็นอะไรกัน
เปลี่ยนเสื้อดีกว่า น่ากลัวชะมัดเลยตานี่เนี่ย" คนตัวเล็กแพล่มกับตัวเองพลางค้นเสื้อในตู้

"เมื่อกี้เค้าจะเห็นมั้ยนะ...ไม่หรอก พี่เค้าไม่ได้เปิด..."

/0[]o\ ...รยออุคหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา...จอสว่างขนาดนี้ พี่เยซองแอบดูโทรศัพท์หรอ!! 

ไม่นะ!!!!!!!! พี่เยซองต้องเห็นแล้วแน่ๆเลย โดยเฉพาะvoiceอันเมื่อกี้ แรดจริงๆ ดันไปพูดว่า
อยากมีแฟนแบบพี่เยซอง! ตายเหอะ ...มันจบสิ้นแล้ว

รยออุคอยากจะเอาหัวโหม่งพื้นตายจริงๆ ไม่รู้ว่าคนในไดอารี่จะได้ฟังหรือยัง

ต้นตอของเรื่องออกมาจากห้องน้ำจนได้ รยออุคนั่งเท้าหมอนใบใหญ่อยู่บนเตียงตัวเองแต่ส่งสายตาตื่นกลัว
ไปทางคนที่ออกมาจากห้องน้ำ

 "รยออุค พี่รู้ความจริงหมดแล้วล่ะ หึๆๆ" คนตัวสูงหัวเราะในลำคอ ความจริงที่ว่าคงเป็นเรื่องนั้นสินะ
รยออุคได้แต่นั่งสลด คนตัวใหญ่ในผ้าขนหนูผืนเดียวเดินเข้ามาใกล้รยออุคเรื่อยๆ 

"ความจริง? อย่าบอกนะว่าพี่เยซองได้อ่าน..." เสียงตอบกลับมาตะกุกตะกัก ไม่กล้ามองตา
สร้างความพอใจกับคนแกล้งเป็นอย่างมาก 

"อ่านอะไร" ทำอินโนเซนส์ไปก่อน

"เอ่อ เปล่าๆ ไม่มีอะไรหรอก แล้วพี่เยซองไปรู้อะไรมาล่ะ" (รู้นะว่าแอบโล่งใจ) 

"พี่รู้นะว่ารยออุคชอบซองมิน"

"ไม่ได้ชอบ ไปเอามาจากไหนเนี่ย" มาแปลกอีกแล้วผู้ชายคนนี้

"คิดเอาเอง เห็นท่าทางสนิทกันจะตาย"

"สนิทแบบเป็นเพื่อน ผมไม่ได้คิดอะไรกับซองมินซักหน่อย" 

"ให้มันจริงเถอะ ซองมินอาจจะชอบเราก็ได้"

"โอ๊ย ไม่มีทาง ซองมินชอบคนตลก กวนๆอะ"

"รยออุคก็กวนนะ" 

"กวนตรงไหน"

"ชอบกวนพี่อะ เรียกไปกินนู่นกินนี่อยู่นั่นแหละ พี่อยากไปไหนก็ไม่ได้ไป"

"หรอ นั่นเรียกว่ากวนหรอ"

"ใช่ กวนมาก พี่เหนื่อยจริงๆเวลาอยู่กับเราเนี่ย"

กระรอกน้อยเหลืออด นี่จ้องจะหาเรื่องกันก่อนนอนรึไง แต่เป็นตอนที่กำลังสนุกของอาเปาเป็นอย่างมาก
แกล้งอุคกี้ให้อารมณ์เสีย น่ารักที่สุดเลย

"เหรอ ทีหลังไม่อยู่กับพี่เยซองแล้ว ไปอยู่กับพี่ซีวอนสองคนไป๊!!"

"มีการไล่ๆ งอนหรือจ๊ะที่รัก" เยซองเห็นคนงอนตุ๊บป่อง แก้มพองลมน่ารักเชียว จึงเผลอหยิกไปทีนึง
แต่รยออุคโกรธจริงจังถึงกับปัดมือทิ้ง

"ใครที่รัก พูดให้มันดีๆ"

"รยออุคที่รักพี่ไง " นิ้วสั้นช้อนใบหน้าเรียวขึ้นแล้วมองด้วยสายตาที่อ่อนโยนจนใบหน้ารยออุคเริ่มจะร้อนผ่าว

"บ้า! ไปได้แล้ว ยืนทำบ้าอะไรอยู่"

"ยืนรอความรักจากรยออุคอยู่" เรื่องเสี่ยวๆนี่ขอให้บอก =0=...คนตัวเล็กกระฟัดกระเฟียด กลบเกลื่อนความเขิน ...พี่เยซองเล่นบ้าอะไรเนี่ย คนมันเขินนะเว่ย!

"ฮึ่ย! ไม่ได้ให้ตอบ ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว" รยออุคทุบตีก้อนเนื้อขาวๆจนแดง ในที่สุดก็ยอม
ไปแต่คำทิ้งท้ายนี่มันน่า... 

"อย่าแอบมองนะ 5555" 

"เชอะ! ใครจะไปอยากมอง"

คนตัวเล็กพูดจบก็ห่มผ้านอน แต่พอเยซองเดินออกไปไม่นาน มือเล็กก็ค่อยๆเปิดผ้าห่มและสอดส่ายสายตามมองไปที่ตู้เสื้อผ้า ...พี่เยซองจะใส่เสื้อผ้าเสร็จยังนะ

แต่พอมองไปปุ๊บ รยออุคก็รีบปิดตา เฮือก...ไอ้คนลามก!! (แล้วแกไปมองเค้าทำไมรยออุค)
แค่ภาพเดียวรยออุคก็ไม่คิดจะมองต่ออีกเลย ลืมไปซะๆๆๆๆๆ รยออุคคลุมโปงนอนไม่กล้าเปิดออกไปอีกเลย
สักพักคนที่ไปใส่เสื้อผ้าก็กลับมา

"พรุ่งนี้พวกเราจะมีแม่แล้วนะ คึๆๆ" เต่าจะมีแม่!!! อย่าบอกนะว่าจะไปซื้อมาเพิ่ม อย่าเลยๆ TT0TT

คุยกับเต่าเสร็จไปวายยังมาคุยกับคนที่หลับไปแล้ว(เหรอออ)

"พี่รู้นะ ว่าเมื่อกี้เราแอบมองพี่น่ะ"

"..." คู่สนทนาไม่ตอบอะไรและพลิกตัวหนี

"โธ่ กะจะกู๊ดไนท์คิสซะหน่อย นอนขดเป็นหนอนดักแด้เชียว"

เยซองหัวเราะในลำคอ คนตัวเล็กได้แต่นอนขดกว่าเดิม กู๊ดไนท์คิสบ้าอะไรกัน ไอ้โรคจิตเอ๊ย
พรุ่งนี้ตื่นมาจะเจออะไรเนี่ย -3- 

YS หาววววว~ ง่วงอะไรอย่างนี้เนี่ย แต่วันนี้ผมอยากตื่นเช้านี่ อยากเซอร์ไพร้ส์อะไรให้รูมเมทซักหน่อยก็เลยตื่นขึ้นมาก่อน คึๆๆๆ วันนี้ผมจะขอรยออุคเป็นแฟนล่ะ ฟังให้ดีนะ เป็นแผนลับสุดยอด

ขั้นแรก วันนี้ผมจะแต่งตัวหล่อที่สุดตั้งแต่เกิดมา

ขั้นที่สอง ก็จะทำอาหารเช้าให้รยออุค

ขั้นที่สาม ปลุกรยออุคขึ้นมาด้วยวิธี... (นึกเอาเอง^^)

ขั้นที่4 ผมจะพาไปเดินช้อปในย่านตราสเตรเว มีของขายเยอะรวมทั้งของกินด้วย

ขั้นที่5 จากนั้นเดินเล่นแถวๆ Piazza Navona มีพวกภาพวาดแล้วก็ร้านของเล่นเยอะแยะเลย(เหมือนพาเด็กไปเที่ยวเลยเนาะ)

ขั้นที่หก เป็นจุดไคล์แมกซ์ อิอิ ผมจะขอคบกันที่จัตุรัสน้ำพุเทวี่ ที่สำคัญที่สุดคือ ไปกันแค่สองคน

วู้ว ต้องสุดยอดแน่ๆ ตอนนี้อยากข้ามขั้นไปขั้นที่3 จริงๆ(ไอ้หื่น)

คนหล่อเข้าครัวแต่เช้าโดยใช้ห้องครัวสุดหรูของบ้านชเวก่อน เช้านี้เยซองทำครีมซุป กับสลัดทูน่า และของหวานเป็นชุดแบบ afternoon tea น่ารักๆจะได้กินด้วยกันไปเลย ...อย่านึกนะว่าหน้าอย่างผมจะทำเป็นแต่อาหารเอเชียน่ะ 

ในชุดนี้เยซองชงชา แล้วก็ทำแซนวิชกับครัมเปทเอง ส่วนเบเกอรี่ก็ไปซื้อมาแล้วเรียบร้อย
สำหรับว่าที่แฟนโดยเฉพาะ

เอาล่ะ เริ่มแผนขั้นที่สาม หึๆๆ

"รยออุค~ รยออุคครับ" 

'เรียกไม่ตื่น เสร็จเรา' ความคิดมาพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก 

คนมีแผนไม่รอช้าค่อยๆโน้มใบหน้าขาวลงสัมผัสแก้มเนียนเบาๆ ปลายจมูกโด่งค่อยๆเกลี่ยไปทั่วใบหน้าเล็กอย่างช้าๆ...เมื่อคืนรยออุคทาอะไรเนี่ย ทำไมมันหอมอย่างนี้ เยซองหยุดไม่ได้ที่จะสูดดมความหอมจากใบหน้าของนางฟ้าน้อยองค์นี้

"อื้อ.." คนขี้เซารำคาญ ร่างบางพลิกหลบทำให้เยซองรู้สึกสนุกยิ่งนัก แต่ทุกการเคลื่อนไหวหยุดลงเนื่องจากปากเล็กถูกประกบด้วยริมฝีปากอิ่มของคนที่มาปลุก ได้ผล! คนหลับตื่นทันที หายใจหอบถี่เหมือนเพิ่งวิ่งมาราธอนมา เยซองผละออกแล้วยิ้มกับตัวเอง

"พะ พี่เยซอง!! ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้..." คำด่าสารพัดหลุดออกมา

"พอได้แล้ว เห็นพี่แย่ขนาดนั้นเลยหรอ"

"แล้วทำไมต้องจู่... 0/////////0" มือบางแตะปากตัวเองอย่างกระดากอาย ไม่อยากพูดคำนั้นออกมา

"ก็...เราขี้เซาเอง ปลุกไม่ยอมตื่น"

"ไม่จริง ผมตื่นก่อนทุกวัน"

"แต่วันนี้พี่ตื่นก่อนไง เป็นไง วิธีการปลุกของพี่ 5555"

"หือ ดีตาย ได้ผลมากเลย" 

"ขอบคุณครับ" 

...พี่เยซองนี่เล่นอะไรแต่เช้า นึกว่าฝันไปซะอีก พี่เยซองจูบเรา!!!! รยออุคยังคงนึกถึงสัมผัสเมื่อกี้

"รยออุค ไปอาบน้ำได้แล้ว จะได้ไปกินมื้อเช้าด้วยกัน"

"รีบหรอ พี่เยซองอาบน้ำยังอะ"

"อาบแล้วสิ ไม่งั้นจะกล้ามาปลุกเราได้ไง คึๆๆ" คำว่า'ปลุก' ทำเอารยออุคหน้าร้อนผ่าวอีกครั้ง
รีบไล่เยซองไปข้างนอก

"ออกไปเลยไป ผมจะอาบน้ำ"

"คร้าบ อาบไวๆ อย่าปล่อยให้ผมรอนานนะครับที่รัก" 

"ยึ้ย จะไปไหนก็ไปเลยไป"   รยออุคขับไล่ไสส่งรูมเมทไปให้ไกลที่สุดๆ

"โอ๊ยๆ รู้แล้วว่าเขิน ทำไมต้องใช้กำลังกันด้วยล่ะรยออุค~"

ปัง! ประตูห้องปิดลง แต่หน้าซาลาเปายังคงเบ่งบาน ...รยออุคน่ารักจัง ขนาดตอนโกรธยังน่ารัก
ให้โกรธไปตลอดชาติเลยดีมั้ย คิกๆๆๆ มีผู้เห็นเหตุการณ์คือลูกน้องผู้น่าถีบนี่เอง

"อ้าว ท่านประธาน ตื่นเช้าจังเลยนะครับ" คยูฮยอนท่าทางร่าเริงลั้นลาออกมาจากห้องกระต่ายอวบ

"ก็นิดหน่อยอะ เมื่อคืนหลงห้องรึไง ถึงได้เดินมาจากทางนั้น"

"ผมไปอยู่ห้องซองมินมา"

"หรอๆๆๆ ไปทำอะไรล่ะ"

"ไป...ไป.... อ๋อ ไปช่วยซองมินทำรายงานน่ะครับ"

"ถึงกับต้องนอนค้าง?"

"ใช่ครับ รายงานเยอะมาก 55555"

"วันนั้นบอกจะเก็บซองมิน ไหงมาสนิทกันอย่างนี้ล่ะ"

"ก็ผมชอบนี่"

"ชอบ??"

"นายชอบซองมินหรอ เป็นไปได้ไงอะ"

"ที่จริงผมชอบเค้ามานานแล้วล่ะ"

"หรือว่าจะเคยรู้จักกันมาก่อน"

"ใช่ ประมาณนั้นแหละครับ แต่เรื่องมันยาวน่ะ"

"อืม งั้นคุณไม่ต้องเล่าก็ได้"

"ว่าแต่ท่าประธานเป็นอะไรครับ เห็นหัวเราะคิกคักแต่เช้า"

"อ๋อ จะพากระรอกไปเดินเล่นน่ะ"

"แหม เดี๋ยวนี้หัดเลี้ยงกระรอก ท่าทางจะรักน่าดูนะครับ"

"ใช่ รักมากเลยแหละ ว่าแต่คุณน่ะ...เลี้ยงกระต่ายให้ดีๆล่ะ อย่าให้มายุ่งกับกระรอกของผมล่ะ 555" กระรอก...ของผม!!

"ดูแลดีอยู่แล้วแหละครับ กระต่างน้อยออกจะน่ารัก" ว่าแล้วก็ทำท่าทางคลั่งกระต่ายสุดๆ ถ้ามันยืนอยู่ตรงนี้
คงกอดรัดฟัดเหวี่ยงไปแล้ว 

...เจ้าคยูมันเป็นถึงขั้นนี้เลยหรอเนี่ย เอิ่มมม

"ผมไปก่อนนะ ดูเหมือนกระต่ายน้อยกำลังอาละวาดล่ะ" สักพักซองมินก็วิ่งผ่านหน้าเยซองไปไล่ล่าหมาป่า

...คึๆๆ รยออุค แกล้งอีกหน่อยดีกว่า เยซองอาศัยจังหวะที่รยออุคเข้าห้องน้ำ แอบหยิบกาแลคซี่โน้ตนั้นขึ้นมา ...เฮ้ย! รยออุคตั้งรหัส ทำไงดีวะเนี่ย??

"เดี๋ยวนี้รอบคอบเหลือเกินนะ เดารหัสเอาละกัน"(รหัส4หลัก มึงคิดจะเดาหรอ ??)

นิ้วสั้นจิ้มเลข 4 1 1 แล้วก็ 4  โชคเข้าข้างรหัสถูกต้อง

"เยสสสส ถูกด้วยวุ้ย 5555555"

เอาล่ะ เรียบร้อย พอเหยื่อออกมาจากห้องน้ำ

"เฮ้ย! โทรศัพท์มาอยู่ตรงนี้ได้ไงอะ" มือบางหยิบไดอารี่ขึ้นมา

"ต้องเป็นฝีมือไอ้พี่เต่าบ๊องแน่ๆเลย ฮึ้ย!" กาแลคซี่โน้ตถูกโยนกลับไปที่เดิม รยออุคหันไปเล่นงาน
ไอ้คนที่เขียนข้อความว่า

'รยออุค เพ้อถึงพี่เยซองบ่อยจัง ชอบใช่มั้ยล่ะ อิอิ ^^' คนตัวสูงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่หน้าห้อง

"พี่เยซอง! พี่แอบดูโทรศัพท์ผมหรอ"

"เปล่าซักหน่อย แค่เล่นเฉยๆเอง"

"เอารหัสมาจากไหนน่ะ"

"เดาเอา เป็นไง ถูกป่ะล่ะ"

"แต่พี่ก็ไม่ควรทำแบบนี้ พี่เยซองไม่มีมารยาท" รยออุคเสียความรู้สึกอย่างมาก

"ใช่ พี่ก็เป็นคนแบบนี้แหละ ในเมื่อพี่รู้แล้วจะปิดบังอีกทำไม อยากเป็นแฟนกับพี่มากไม่ใช่หรอ" เยซองเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ รยออุคไม่มีทางเลือกนอกจากเดินถอยหลังเข้าไปในห้องเรื่อยๆ เฮือก! เรายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้านี่ อย่าบอกนะว่าพี่เยซองจะ... ร่างเล็กถูขังด้วยแขนแข็งแรง ร่างบางชิดกำแพงไม่มีทางหนีรอด!!!

"จะ...จะทำอะไรน่ะ" รยออุคไม่กล้ามองหน้าหื่นๆของรูมเมท ในขณะที่เยซองกำลังสนุกที่เห็นรยออุคตัวสั่นด้วยความกลัว

 "ก็ทำอย่านี้ไง!"
เยซองกดจูบลงบนปากบาง แต่รยออุครีบผลักออกและสวนหมัดหนักที่แก้มขวาเต็มแรง!

"หยุดนะ ผมไม่ได้ต้องการแบบนี้" ใบหน้าเล็กแดงก่ำ...นี่เราเล่นแรงไปหรอเนี่ย

"รยออุค..."

"ผมไม่อยากให้มันเป็นไปโดยที่ไม่เต็มใจ"

"พี่ขอโทษนะ พี่แค่ล้อเล่นอย่าโกรธกันสิ"

"ล้อเล่นหรอ พี่ไม่รู้หรอว่ามันเสียความรู้สึก" คนตัวเล็กตะคอก

"พี่ขอโทษ ทีหลังจะไม่ทำอีกแล้ว"เยซองโอบร่างเล็กที่สั่นเครือ

"ปล่อย!" 

"เลิกโกรธแล้วไปเที่ยวกันเถอะ"

"ไม่ไป"

"ไปเถอะน่า นะๆๆ ถือเป็นการไถ่โทษแล้วกัน พี่จะตามใจรยออุคทุกอย่างเลยนะ...นะรยออุค..นะ~"

"ไปก็ได้^^" รยออุคร่าเริงขึ้นทันที

"ดีมากครับ เดี๋ยวพาไปกินไอติมนะ"

ถึงนี่จะไม่ได้อยู่ในแผน แต่รยออุคก็ได้เห็นเยซองในโหมดหื่นแล้ว (มันน่าดีใจมั้ยเนี่ย)
ดูดิ ทำหน้าตาอย่างกับจะจับกด ไม่เคยเห็นรยออุคเป็นอย่างนี้เลยล่ะ

คยูฮยอนกับซองมินชอบกัน ผมกับรยออุคชอบกัน โอ้ว มาเป็นคู่ๆเลย ซาลาเปาเปื้อนยิ้มเดินไปที่ห้องอาหาร

"โห พี่เยซอง วันนี้มีครัมเปทหรอ น่ากินจัง" คนตัวเล็กทำตาโตเมื่อเห็นอาหารบนโต๊ะจัดเป็นชุดน้ำชาน่ารักๆ
แล้วยังมีขนมอีกมากมาย นี่ข้าวเช้าหรืออาหารปิกนิก -0-"

"น่ากินก็กินสิ พี่ตั้งใจทำให้รยออุคสุดฝีมือเลยนะ"

"อื้ม พี่เยซองทำของพวกนี้เป็นด้วยหรอ"

"ใช่ พี่เคยทำกินตอนสมัยเรียน แต่ขนมพี่ไปซื้อมาน่ะ"

"ผมชอบมากเลย พี่เยซองน่ารักอะ" 

"น่ารักก็รักสิ"

"คร้าบ รักพี่เยซองนะ" 

...ไม่รู้ปากหวานเพราะรู้สึกจริงๆหรือว่าได้กินของอร่อยกันแน่นะ เยซองก็นั่งกินด้วย เป็นมื้อเช้าที่อร่อยที่สุดเลยล่ะ เพราะได้นั่งกินกับคนพิเศษ คึๆๆ

"ไป เราไปกันเถอะรยออุค" เยซองถามเมื่อเห็นว่าอาหารในจานย้ายไปอยู่ในท้องคนตัวเล็กหมดแล้ว

"ไปไหนหรอครับ"

"ไปเที่ยวไง"

"อ้าว แล้วไม่รอคนอื่นหรอ"

"ไม่เห็นต้องรอเลย ก็พี่อยากไปกับรยออุคแค่สองคนนี่"

"อื้ม ไปสิครับ"

"งั้นไปกันเลย" มือหนาถือวิสาสะจูงมือเล็กไปจากห้องอาหารด้วยกัน คนตัวเล็กกลับไม่ตามมา

"เอ่อ...พี่เยซอง"

"มีอะไรหรอ"

"ผมขอขึ้นไปเปลี่ยนกางเกงก่อนได้มั้ย คือ...เมื่อกี้กินเข้าไปเยอะแล้วมันอึดอัดพุง"

คนตัวใหญ่บอกให้ไปได้ แต่นึกในใจ...เจ้าเด็กกินจุเอ๊ย ดูสิ กินจนพุงออกเลย แล้วยิ้มกับตัวเอง
แต่ก็มีเงาดำใกล้เข้ามา

"ไงเยซอง วันนี้จะไปไหนน่ะ แต่งตัวซะหล่อเชียว^^" เสียงเจ้าหน้าตาลั้นลาพร้อมทรงผมคุณปลัด
ดังขึ้นข้างหลังเยซอง

"อ้าว ซีวอน วันนี้ชั้นจะไปเที่ยวกับรยออุคน่ะ คึๆๆ" พอได้ยินชื่อนี้ซีวอนหุบยิ้มแทบจะทันที

"หรอ ทำไมไปแค่สองคนล่ะ หรือว่า...ไม่อยากไปกับทุกคน" เพื่อนรักชักสีหน้าไม่พอใจ

"ไม่ใช่อย่างนั้นซักหน่อย โห่ ชั้นก็แค่อยากไปไหนด้วยกันสองต่อสองบ้างน่ะ"

"อืม ตามใจ ชั้นไม่อยากยุ่งกับพวกไม้ป่าเดียวกัน"

"เฮ้ยๆ อย่ามาแรง คนรักกันมันไม่มีคำว่าผิดหรอกเพื่อน"

"เที่ยวให้สนุกนะ กลับมาให้ทันปาร์ตี้ด้วยละกัน" ซีวอนทิ้งท้ายแล้วรีบเดินขึ้นข้างบนไป

บทสนทนาตึงเครียดจบลง ถึงจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่เยซองก็รู้ว่าเพื่อนของเขาอารมณ์ไม่ดี
ขนาดมองตายังไม่มองเลย
ซีวอนคงเขาไม่คิดว่าจะกลายเป็นโฮโมละมั้ง

...ทำไมอยู่ซีวอนถึงบึ้งตึงขนาดนี้ ตอนแรกยังดีๆอยู่เลย แถมยังมาว่าอีก อย่าให้มันชอบผู้ชายมั่งล่ะจะล้อทั้งวันทั้งคืนเลยไอ้ล่ำ! ระหว่างที่กำลังเครียด รยออุคก็ลงมาพอดี

"เสร็จแล้วๆ ไปกันเถอะ" รยออุคน้อยใส่กางเกงตัวใหญ่เหมือนตัวตลกเลย

"ไปๆ โห ใส่กางเกงตัวนี้ดูเหมือนคนอ้วนเลยเนี่ย"

"ก็ดีสิครับ ผมอยากอ้วน ว่าแต่...เมื่อกี้เห็นอยู่กับพี่ซีวอน มีอะไรกันรึเปล่าครับ"

"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก ก็คุยกันนิดหน่อยน่ะ"

"หรอครับ ดูพี่ซีวอนแคร์พี่เยซองมากเลยนะครับ"

"ไม่หรอก ก็สนิทกันไง เป็นอย่างนี้มานานแล้วแหละ"

"งั้นหรอ..."

...แต่ดูจากสายตาเมื่อกี้ พอเดินออกมาจากพี่เยซองแล้วมองเหมือนไม่ชอบเราเลย เราอาจจะคิดไปเองก็ได้

"อย่าพูดถึงมันเลยน่า ชอบเป็นห่วงอะไรไม่เข้าเรื่องอย่างงี้แหละ เราไปเที่ยวกันให้สนุกดีกว่านะ"

"อื้ม ^^"