บ้านพักลูกสาวลูกชาย

ลำดับตอนที่ #73 : Charisma

รูป: 

 

ลักษณะรูปร่าง: หนุ่มร่างสูงเจ้าของดวงตาสีมรกตที่ราวกับจะสะกดทุกลมหายใจ ผมสีน้ำตาลช็อคโกแล็ตรับกับใบหน้าหล่อเหลาคมคายเกินผู้หญิงคนใดจะต้านทาน

 

Code name: Charisma(พรสวรรค์และสเน่ห์) แต่ไม่ค่อยชอบชื่อนี้เท่าไหร่จึงมักให้คนอื่นเรียกว่า คริส

 

อายุ: 22

 

เพศ: ชาย

 

นิสัย: ชายหนุ่มผู้เปี่ยมพรสวรรค์ ความคิดสร้างสรรค์ ชอบการคิดค้นและประดิษฐ์สิ่งใหม่ๆ เก่งในทุกสาขาวิชาจนถูกเรียกว่าอัจฉริยะ เสียที่ว่าเป็นคนไม่แคร์โลก ใครจะมองว่าเขาเป็นยังไงก็ช่าง ยึดมั่นในความคิดของตนเองสุดโต่ง ใครจะพูดยังไงก็ไม่สนใจ สามารถวิเคราะห์เหตุการณ์ในอนาคตได้อย่างแม่นยำ ด้วยความที่หน้าตาดีมากถึงมากที่สุดทำให้มีแฟนเกิร์ลเพียบแต่เขาก็ไม่สนใจ พูดจาเชื่อดเฉือนเป็นที่หนึ่ง ไม่เคยถนอมน้ำใจใคร มนุษยสัมพันธ์แย่มาก มองโลกแง่ร้ายและปิดใจตนเอง ทำตามที่สมองสั่งและไม่สนเรื่องของความรู้สึก เขาชอบที่จะขลุกอยู่กับสิ่งประดิษฐ์อันแสนเพอร์เฟ็กต์ของตนเพราะอย่างน้อยมันก็ไม่เคยทำให้เขาต้องเสียใจ  

 

ชอบ: การขลุกอยู่ในห้องทำงาน

 

เกลียด: ที่ที่คนเยอะ

 

กลัว: คนที่ทำให้ความคิดของตนสั่นคลอน(เอเลน)

 

ประวัติย่อๆ: เขาเป็นเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ที่โบสถ์มาตลอด ด้วยความที่บาทหลวงเห็นแววตั้งแต่เล็กๆจึงส่งเสียให้เรียน และเขาก็ไม่ทำให้ผิดหวัง คริสชิงทุนเรียนเองมาตลอดและทำงานให้รัฐ(อย่างลับๆ)ตั้งแต่ตอนอยู่เพียงแค่ป.5เท่านั้น และนั่นทำให้เขาสามารถออกมาเช่าคอนโดอยู่เองได้แต่ก็ยังคงส่งเงินไปให้ที่โบสถ์อยู่เสมอ จนวันหนึ่งบาทหลวงก็ได้มาพบและบอกว่าโบสถ์นั้นถูกนักธุรกิจ(ซึ่งเป็นนักการเมือง)ขู่ขอซื้อไปเพื่อทำห้างสรรพสินค้าโดยที่บาทหลวงได้ปิดเรื่องนี้ไว้เพราะกลัวว่าคริสจะเป็นห่วง ตั้งแต่นั้นมาคริสก็เกลียดพวกเศรษฐีมาตลอด
           เมื่อเค้าทำงาน คริสเคยได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งและเธอเป็นรักแรกของคริส แต่ไม่นานเธอก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทำให้คริสปิดใจตนเอง ไม่คบค้าสมาคมกับใคร จนกระทั่ง...

 

ความสามารถพิเศษ: ประดิษฐ์สิ่งประดิษฐ์ที่สมบูรณ์แบบ วางแผน

 

ของที่พกติดตัว: ปืนพกที่ประดิษฐ์เอง ยาที่ประดิษฐ์เอง อุปกรณ์ประดิษฐ์สิ่งของต่างๆและซ่อมแซม

 

ความสัมพันธ์; นับถือคุณแม่ของเอเลนมากและเคยเจอเอเลนสมัยเอเลนยังเด็ก(แต่เอเลนจำไม่ได้)

 

วิธีการพูด: แทนตัวเองว่าฉัน และคนอื่นว่าเธอหรือแก

 

ประโยคเวลาปกติ; "อย่ามากวนน่า"

 

ประโยคเวลาอารมณ์ดี / ดีใจ: "หึ//พ่นลมหายใจ" (อันนี้เมื่อสร้างสิ่งประดิษฐ์อันใหม่สำเร็จ)

 

ประโยคเวลาโกรธ; "ไสหัวไป..."

 

ประโยคเวลาเสียใจ; "บ้าชะมัด...//กัดฟัน"

 

ประโยคเวลากลัว; "ขอร้องล่ะ ฉันไม่อยากสูญเสียใครไปอีกแล้ว!!"

 

อื่นๆเพิ่มเติม: เดี๋ยวจะส่งสาวน้อยน่ารักมาเป็นคู่ตานี่นะคะ ^^