บ้านพักลูกสาวลูกชาย

ลำดับตอนที่ #49 : จูเลียตา ลอเรนซ์(Who? ใคร...ฆาตกร)

ใบสมัครตัวละคร

รูป :: 

 

ลักษณะ/รูปร่างตัวเอง :: เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก ไม่ได้สวยสะคราญน่าหลงใหลแต่ก็น่าเอ็นดู จูเลียตน่ารักแบบธรรมชาติ ดวงตากลมโตสีทองแดงเปล่งประกายสดใส ผมลอนยาวสีคาราเมล 

 

ชื่อ :: จูเลียตา ลอเรนซ์ ll Julieta Laurence

 

ชื่อเล่น :: จูเลียต(แปลว่าผมสีอ่อน) ll Juliet

 

วันเกิด :: 24 ธันวาคม

 

อายุ :: 17

 

เพศ :: หญิง

 

รับบทเป็น :: นางเอก 

 

 

นิสัย :: เด็กสาวผู้แสนจะธรรมดาเกือบเข้าขั้นจืดจาง จูเลียตเป็นเด็กสาวที่ไม่โดดเด่นด้านใดเลย ไม่ว่าจะการเรียน กีฬา หรือดนตรี สิ่งที่เธอทำได้ดีและชอบมากคือการวาดภาพ(ชอบวาดภาพเพื่อระบายความรู้สึกในใจ) จูเลียตเป็นเด็กสาวที่ร่างเริงแจ่มใส มีรอยยิ้มเสมอ มองโลกในแง่ดีมากและมักโดนว่าว่าโลกสวยอยู่บ่อยๆ เป็นพวกที่ชอบมองโลกในมุมที่ต่างออกไปและพูดในสิ่งที่คนอื่นไม่คาดคิด ชอบพูดให้กำลังใจตัวเองและคนอื่นๆ เชื่อคนง่ายแต่ถ้าใครหักหลังหรือโกหกเธอไปครั้งหนึ่งจะไม่ไว้ใจคนคนนั้นอีก ไร้เดียงสามากและไม่เคยเจอเรื่องอันตรายมาก่อน แต่กลับเข้มแข็งมากเพราะจูเลียตแทบไม่เคยร้องไห้เลย เธอมักจะพยายามตั้งสติและมีวิธีปลอบตัวเองเสมอ ถึงด้านร่างกายจะดูพึ่งไม่ค่อยได้ แต่ก็เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นคนประเภทที่ชอบเก็บความไม่สบายใจไว้คนเดียวเพราะไม่อยากให้คนอื่นเครียดตามจึงมักชอบพูดว่า"ฉันไม่เป็นไร"ไม่ก็"ไม่มีอะไรหรอก" บางทีจูเลียตก็แอบเหงาเพราะไม่มีเพื่อนที่สนิทจริงๆเลยสักคนและเธอมักจะถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังเสมอแม้แต่เวลาต้องทำงานกลุ่ม เห็นอย่างงี้เป็นพวกรักความถูกต้องเอาการและเกลียดพวกชอบเอาเปรียบคนอื่นที่สุด 

 

ประวัติตัวเอง :: จูเลียตเกิดมาในครอบครัวที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ ทุกคนในตระกูลนั้นจะมีพรสวรรค์ติดตัวมาทุกคน ยกเว้นจูเลียตที่ทำอะไรก็ไม่ได้ดีสักอย่าง ด้วยความที่เป็นคนเดียวในบ้านที่เกิดมาผมสีอ่อนจึงชื่อจูเลียต ที่บ้านนั้นจูเลียตเหมือนเป็นหลุมดำที่ไม่มีใครสนใจนอกจากแม่ของเธอซ้ำร้ายยังถูกพวกพี่ๆกลั่นแกล้ง แต่แม่ของจูเลียตมักบอกเสมอว่าจูเลียตเป็นเด็กที่พิเศษ ส่วนที่โรงเรียนนั้น ถึงจูเลียตจะเป็นเด็กอัธยาศัยดีแค่ไหนแต่ก็ไม่มีเพื่อนสนิทสักคน 
               จูเลียตมีอดีตเรื่องหนึ่งที่เธอเองก็ยังจำไม่ได้ ตอนเธอยังเด็กเธอที่นอนหลับอยู่ในห้องนอนเคยเกือบถูกฆ่าแต่แม่ขอเธอมาปกป้องเธอไว้และบาดเจ็บสาหัส ทั้งคู่รอดมาได้อย่างปาฏิหารย์เพราะจู่ๆพ่อและพี่ๆที่ไปงานเลี้ยงและควรจะกลับมาดึกๆกลับมาบ้านก่อนเวลาเพราะบางอย่างดลใจ จูเลียตในตอนนั้นเห็นหน้าคนร้ายอย่างชัดเจน...และเขาคือฆาตรกรนั่นเอง

 

ชอบ :: การวาดรูป ขนมหวาน แมว

 

ไม่ชอบ :: คนเห็นแก่ตัว ของเผ็ด

 

กลัว :: แทบทุกอย่างที่น่ากลัว

 

จุดอ่อน :: ถ้าเจอแมวจะไล่ตามทันที

 

อาวุธ :: กริช

 

ลักษณะ หน้าตาอาวุธ :: 

 

สัตว์เลี้ยง :: -

 

 

คำพูดติดปากของคุณ :: "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ!" / "ต้องทำได้แน่ค่ะ สู้ๆ!!"

 

คติประจำใจ :: ทุกสิ่งคือเหรียญสองด้าน...ถ้ามัวแต่มองด้านเดียวแล้วพลาดอีกด้านไปก็น่าเสียดาย

 

ฉายาประจำตัว :: ยัยโลกสวย

 

อาชีพ :: นักเรียน

 

เพิ่มเติมสิ่งที่คุณอยากบอก :: โอม จงรับๆๆ

 

♦มุมคำถาม♦

 

♣ คุณจะเจอจดหมายได้อย่างไร  

Ans. เอ๊ะ....ฉันหรอคะ*ชี้หน้าตัวเอง* ฉันเจอมันผูกมากับปลอกคอเจ้าเหมียวน่ะค่ะ 

♣ คุณมีอดีตอะไรกับฆาตกร [ ทุกคน ]

Ans. ...*นิ่งคิด* ฉันจำอะไรเกี่ยวกับเขาไม่ได้เลยค่ะ แต่ว่ากลับรู้สึกคลับคล้ายคลับคลายังไงพิกล

♣ คุณรู้จักกับพระเอกได้อย่างไร [ นางเอก ]

Ans. จะว่าไงดีล่ะ..*เกาแก้ม* เขาเจอฉันบนดาดฟ้าโรงเรียนตอนกำลังวาดภาพค่ะ แถมเป็น...คนแรกที่ชมว่าฉันวาดรูปสวยด้วยล่ะ*หัวเราะเล็กๆ* อ้อ ตั้งแต่วันนั้นเราก็เลยมาเจอกันที่นั่นทุกวันเลยค่ะ

♣ คุณต้องการบอกอะไรกับฆาตกร [ ทุกคน ]

Ans. โลกที่คุณมองเห็น...ฉันเองก็อยากจะลองเห็นดูสักครั้ง แล้วคุณไม่อยากจะมองเห็นโลกในแบบของฉันบ้างหรอคะ?

G  Minor!