Chenge เปลี่ยนตัววุ่นชุลมุนรัก
เรื่องราวความรักที่สาวๆทอม-ดี้และนักอ่านทั่วประเทศไม่ควรพลาด เพราะ เค้า ผู้ชายที่ต้องมาปลอมเป็นผู้หญิง เธอ สาวหน้าใส และเธอ ทอมหน้าหล่อ เค้าทั้ง3คนจะต้องมาเจอกันแล้วความรักที่ชุลมุนก็จะเกิดขึ้น
ผู้เข้าชมรวม
250
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทนำ
ภายในคฤหาสน์เพชรพันล้าน พ่อกับลูกที่ไม่ค่อยจะลงรอยกันเท่าไหร่กลับต้องมาทะเลาะกันอีกเพียงเพราะพ่อหวังอยากให้ลูกได้เป็นฝั่งเป็นฝากับหญิงสาวที่อยู่ในตระกูลที่สนิทกัน
“อีกแล้วเหรอ แต่งงาน!!! ผมเพิ่งจะสิบหกเองนะครับจะให้ผมไปแต่งงานกับยัยเพิ้งที่ไหนก็ไม่รู้น่ะเหรอ ให้ผมไปฆ่าหมาแล้วเอามาต้มให้พ่อกินยังจะดีกว่าเล้ย”ผมโพล่งขึ้นเพราะรำคาญพ่อที่พยายามมาเกลี้ยกล่อมผมให้ไปดูตัว(แต่ถ้ายอมไปดูตัว ก็เท่ากับยอมแต่ง)กับใครที่ไหนก็ไม่รู้
“NO!พ่อแค่ให้ไปดูตัวเฉยๆ แต่ไปดูไม่พอใจก็หาใหม่ได้ ”ชายวัยกลางคนตอบลูกด้วยภาษาไทยแต่สำเนียงอังกฤษ
“พ่อครับมันหมดสมัยไปแล้วนะครับไอ้คลุมถุงชนเนี้ย”
“แต่มันก็เพื่อบริษัทของเราและอนาคตลูกด้วยนะ”
“มันก็เป็นเป็นเพื่อเงินของพ่อและความสบายใจของพ่อต่างหากละครับ”ผมพูดกระแทกเสียงใส่พ่อแล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถคันหรูป้ายแดงที่เพิ่งถอยออกมาทันที
“มีอะไรเหรอดูท่าทางฟึดฟัดมาเชียว”ไอ้ตาต้ากับไอ้อาตอมซึ่งนั้งรออยู่บนรถอยู่ก่อนแต่ก่อนแล้วถามขึ้นอย่างสอดรู้สอดเห็น
“เงียบๆไปเลยไอ้ต้าถ้าไม่อยากตายก่อนแก่น่ะ”ไอ้ต้านั้งสงบปากสงบคำทันที พวกนั้นก็รู้ดีว่าเวลาผมโกรธมันน่ากลัวขนาดไหน ผมขับรถมาแถบชานเมืองเพื่อมาปรึกษาลูกหยีหน่อย ลูกหยีสนิทกับผมตอนอยู่อนุบาล 2 แล้วตอนนี้ผมอยู่ปี 1 (ม.4) แล้วแต่เราก็ยังเจอกันอยู่บ่อยๆเพราะผมมักจะมาปรึกษาเธอในเรื่องต่างๆบางทีผมทะเลาะกับพ่อก็มานอนอยู่ที่นี่ก็บ่อยครั้ง จนผมมีห้องนอนส่วนตัวอยู่ที่นี่เลย บ้านหลังนี้เป็นของลูกหยี มีคนงานอยู่ที่นี่แค่ 3 คน บ้านหลังนี้เลยเงียบสงบตามสไตล์ลูกหยีเลยแหละ ผมเลี้ยวเข้ามาในซอยทางเข้าบ้านของลูกหยีซอยนี้พื้นถนนเป็นหญ้าเขียวชอุ่มริมสองข้างทางมีซุ้มดอกเดซี่สีขาวและสีแดงปลูกปะปนกันอยู่อย่างหนาแน่น ในซอยนี้มีบ้านอยู่เพียงหลังเดียวจึงทำให้ไม่มีใครมาคอยดูแลและทำลายนอกจากเจ้าของบ้านหลังนั้น ผมเคลื่อนรถเข้ามาในซอยนี้และรถของผมก็กำลังเคลื่อนเข้าไปใกล้บ้านลูกหยีเข้าทุกที
รถของผมถูกเคลื่อนเข้ามาจอดอยู่หน้าบ้านของลูกหยี หน้าบ้านของเธอมีรั้วไม้สีขาวเล็กๆน่ารักและซุ้มดอกเดซี่สีขาวล้วนอยู่ข้างหน้ารั้วอีกที ผมเปิดประตูรถออกไปแล้วเดินไปกดออด
ติ๊งต่อง~ติ๊งต่อง~
ป้าพิมสาวใหญ่วัยกลางคนวิ่งออกมาเปิดประตู แล้วยิ้มให้กับผม
“อ้าวคุณหนูมินิ มาหาคุณหนูลูกหยีเหรอคะ” ผมชื่อ’มินิ’เองแหละครับเท่รึเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่าผมหล่อก็พอแล้ว555+
“ครับ ผมพาเพื่อนมาด้วยสองคนนะครับ”
“พาเพื่อนมาด้วยเหรอค่ะงั้นเชิญค่ะๆ” ผมเดินตามป้าพิมมาโดยมีไอ้ตาต้ากับไอ้อาตอมเดินตามหลังมาติดๆ ป้าพิมชวนให้เรานั้งรอกันก่อนในสวนแล้วป้าพิมก็เดินไปตามลูกหยีและเอาของว่างมาให้
~15นาทีผ่านไป~
“รอนานานมั้ยจ๊ะ”ลูกหยีเดินเข้ามาแล้วถาม หน้าตายิ้มแย้มยังกะคนถูกหวยรางวัลที่ 1 ผิดกับผมที่หน้าบูดบิดเบี้ยวยังกะคนขี้ไม่ออกมาหลายวัน
“ไม่นานเล๊ย”ผมประชดเสียงสูง
“โอ๋ อย่าประชดสิ^o^;”
“-_-”
“แฮ้ๆ พอแล้วๆ แล้ววันนี้มีอะไรอีกล่ะ^o^;”
“ก็พ่อฉันน่ะสิจะจับฉันแต่งงานอีกแล้ว เธอต้องช่วยฉันให้ได้นะหยี”ผมพูดพร้อมกับจับมือลูกหยี ดูเธอสิอายหน้าแดงเลย เธอเป็นแบบประจำแหละครับ แบบว่าผู้ชายแตะต้องตัวไม่ได้ไม่งั้นหน้าแดงตลอด ถ้าหยีอายหน้าแดงเฉพาะตอนอยู่กับผมละก็ผมคงคิดว่าหยีชอบผมไปแล้วนะเนี้ย
“ก..ก็ได้(.///.)”จากนั้นผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ลูกหยีฟังส่วนเธอก็จดทุกคำพูดของผมไว้ในสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ
“แล้วสมุดที่ฉันซื้อให้ล่ะ”
“เขียนหมดแล้วหละ”
“ทำไมเธอถึงใช้สมุดเปลืองอย่างงี้นะ”ผมพูดพร้อมกับขมวดคิ้วจนเป็นโบว์
“มันหมดแล้วจะให้ทำไงอ่ะ-3-”
“เอ่อๆ”
“เดี๋ยวรอแป๊ปนึงนะ” ลูกหยีเดินเข้าบ้านไป ส่วนผมก็มองตามอย่างงงงวยว่าเธอจะเข้าไปในบ้านทำไม
[ลูกหยีพูด]
หวัดดีค่ะลูกหยีเองค่ะ หลังจากที่ฉันได้แยกออกมาจากมินิน้ำตาเจ้ากรรมก็ดันร่วงโรยออกมาToT(แล้วฉันจะร้องไห้ทำไมเนี้ย)ฉันทำได้เพียงแค่รีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนแล้วเอาหน้าซุกเข้าไปในหมอน ทำไมนะเหรอก็เพราะว่าฉันชอบมินิน่ะสิ ไม่ใช่แค่ชอบน่ะฉันรักมินิเลยต่างหาก แต่ว่ายังไงก็ตามฉันก็ได้แค่แอบชอบเท่านั้นแหละ มีผู้หญิงหลายคนที่ชอบมินิหน้าตาดีกว่าฉันก็เยอะ หลายครั้งที่ฉันมองตัวเองในกระจกแล้วฉันก็มักจะมองเห็นยัยขี้เหร่คนนึงที่ยืนทำหน้าบึ้งอยู่ต่างกับตอนที่อยู่กับคนอื่นๆจำเป็นต้องฉีกยิ้มทั้งๆที่ฉันไม่ได้อยากฉีกยิ้มเลยซักนิด ฉันหายใจเข้ายาวๆ 3 ครั้งแล้วปาดน้ำตาออกตอนนี้ฉันหยุดร้องไห้แล้วแหละฉันเดินไปเปิดกล่อง กล่องนี้มีค่าพอๆกับชีวิตฉันเลยนะเพราะในกล่องนี้มีแต่สิ่งของที่เกี่ยวกับฉันและมินิทั้งหมดเลย ฉันค่อยๆค้นของที่อยู่ในนี้ ตุ๊กตาหมี ดินสอ ปากกา เสื้อ(เคยใส่แค่ครั้งเดียว) รูปต่างๆ ปี้น้อย(โพยข้อสอบ) เปลือกลูกอม ฯลฯ และนี่สมุดที่มินิซื้อให้ล่าสุดฉันโกหกเขาไปว่าเขียนหมดแล้วเพราะไม่อยากให้มันสกปรกไปด้วยหมึกปากกาและดินสอฉันถนอมมันมากเลยนะเพราะว่าหน้าปกสมุดมินิเขียนไว้ว่า ‘มินิให้ลูกหยี ด้วยรักและหวังดี จากเพื่อนคนนี้...รักเธอตลอดกาล (จุ๊บๆ) ^3^ ‘ นี่ก็ผ่านมาหลายนาทีแล้วฉันน่าจะกลับไปได้แล้วเดี๋ยวมินิก็บ่นอุบอีก ความจริงแล้วฉันน่ะพอจะคิดแผนออกแล้วแต่ก็น้ำตามันพาลจะไหลทุกทีพอรู้ว่ามินิจะต้องแต่งงานแม้ ว่ามินิไม่อยากแต่งแต่ก็ไม่สามารถยับยั้งความคิดของคุณลุงได้ ถึงยังไงฉันก็จะต้องช่วยมินิให้ได้ สู้โว้ย!!! *-_-*
“ทำไมเธอมาช้าจังล่ะหยีตกส้วมอยู่รึไง ท้องเสียเหรอเอาเกลือแร่หน่อยมั้ย”ว๊ายยยยยยย มินิเป็นห่วงเค้าด้วยอ่ะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นคำกวนๆเค้าก็เขินนะตัวเอง >///<
“อย่าพูดมากเดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะหรอก >0<”
“คร้าบ^^”กรี๊ดดดดดด สุภาพด้วย แทบคลั่งแน่ะ
“แผนนี้นายอาจจะรับไม่ได้แต่ถ้าคุณลุงไม่ได้จ่างFBIมาก็รับรองว่าคุณลุงหามินิไม่เจอแน่ๆ”
“ถ้าหยีไม่ให้ฉันลงมุดบ่อส้วมกับฆ่าตัวตายล่ะก็ว่ามาเลย”
ผลงานอื่นๆ ของ กาแฟเย็น ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กาแฟเย็น
ความคิดเห็น