ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : My Kiss Softly :: Prologue
My Kiss Softly
นายปากร้ายกับยัยตัวแสบ
Prologue
ความรัก ความรัก มันดีตรงไหน ฉันพอกันทีกับความรัก ความรักของพวกคนจอมปลอม โกหก หลอกลวง ฉันไม่อยากมีมันอีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว คิดดูแฟนฉันที่คบกันมาตั้งเจ็ดเดือนแต่กลับมาทิ้งฉันอย่างไม่เหลือเหยื่อใย เพราะยัยรุ่นพี่ที่ชื่อทอฝ้ายอะไรนั่น ฉันละเข็ดกับความรักเลยยยแะลฉันก็จาา.....
ม่ายยยยยย~
ม่ายเอาอีกแล้ว!
ม่ายเด็ดขาด ฮึ่ย! -0-"
ว่าแต่.....ทำไมช่วงนี้ฉันไปไหนมาไหนแม้แต่เล่นเฟสบุ๊ค ก็เห็นแต่ภาพคู่รักเต็มไปหมด ดูอย่างเมื่อวานสิิ ฉันไปเดินเล่นห้างกับกลุ่มเพื่อนๆ หันไปทางไหนก็เจอแต่คู่รักกำลังนั่งจู๋จี๋ ดู๋ดี๋กันตามโรงหนังเอย ร้านอาหารเอย แหวะๆ -[ ]-'' แรกรักก็ดีหรอกยะ พอนานๆเข้าก็ หึหึ! เขี่ยเราทิ้งเหมือนหมูเหมือนหมา ไม่ต่างอะไรกับกองขยะที่ไม่มีความหมายเอาสะเลย เพราะงั้นก็ช่วยบอกฉันทีสิ ว่าคนเรายังควรศัทธามันอยู่มั้ย ความรักเนี่ย? ตอบฉันที
เชอะ -0-"
"อาร์มมี่.....อาร์มมี่....เฮ้.....ยัยอาร์ม วู้วๆๆ มีครายอยู่ม้ายยย"
"โอ้ย...โซเฟียทำไมแกต้องตะโกนด้วยยะ ขี้หูฉันกระจุยหมดแล้วน้า" นี่โซเฟียเพื่อนเลิฟฉันเอง ชื่อขงคุณเธอก็ออกจะผู้ญิ้ง ผู้หญิง แต่จริงๆแล้วยัยเนี้ย แมนมั่กๆ
"ก็เรียกอยู่ตั้งนานสองนาน ไม่ได้ยินเองนี่ นั่งเหม่ออะไรอยู่ได้" โซเฟียแวดๆใส่ฉัน ยัยเนี้ยอะน่ารักแป๋วแหววเหมือนตุ๊กตา แต่เป็นเพราะคุณเธอห้าวจัดได้กลายเป็นตุ๊กตาผีสิงไปโดนปริยาย
"เปล่าหรอก แล้วเรีนกทำไมอะ มีอะไรเหรอ"
"มันจะเรียกให้แกดูโน่นนนน" ยัยรัดเกล้าไฮโซสาวประจำกลุ่มพูดขึ้น ก่อนจะบุ้ยปากไปยังกลุ่มยัยซู่ซี่ที่อยู่หลังห้อง
"นั่นพวกยัยซู่ซี่ สุมหัวทำอะไรกันอยู่อะ" ฉันเห็นยัยพวกนั่นประมาณหกถึงเจดคน กำลังยืนหัวชนกันจนจะกลายเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้ว
"อยากรู้ใช่มั้ย ได้เดี๋ยวเจ๊จัดให้" นายซัน เอ้ย..ยัยซันนี่ กระเทยที่สาวๆต่างคิดว่าเป็นชายแท้ แต่ความจริงแันแสนเศร้านั้น เอ่อ....นางเป็นผู้หญิงในร่างชาย พูดจบซันนี่ก็เดินไปที่หลังห้องแล้วเอาหัวมุดเข้าไปในวงของยัยซู่ซี่ได้สำเร็จ
"ว้าววววว....นี่มันผลโหวตของสาวฮอต และหนุ่มฮิตที่กำลังมาแรงตอนนี้ของมหาวิทยาลัยเรานี่นา พวกเธอมาดูนี่เร็วเข้า" ซันนี่ทำท่าตื่นเต้นก่อนจะกวักมือเรียกยิกๆ ผบโหวตงั้นเหรอโอ้ววว...
"จริงอ้ะ ไหนดูดิ้ ใครได้ๆ ใช่พี่เวย์ของช้านม้ายยย"
"เสียใจยะ แต่ว่าคราวนี้เป็น....." ยัยโซเฟียทำสีหน้าตกใจ ฉันเลยเดินไปกระชากหนังสือในมือยัยนี่ออกมาดู
ม่ายยยยยย~
ม่ายเอาอีกแล้ว!
ม่ายเด็ดขาด ฮึ่ย! -0-"
ว่าแต่.....ทำไมช่วงนี้ฉันไปไหนมาไหนแม้แต่เล่นเฟสบุ๊ค ก็เห็นแต่ภาพคู่รักเต็มไปหมด ดูอย่างเมื่อวานสิิ ฉันไปเดินเล่นห้างกับกลุ่มเพื่อนๆ หันไปทางไหนก็เจอแต่คู่รักกำลังนั่งจู๋จี๋ ดู๋ดี๋กันตามโรงหนังเอย ร้านอาหารเอย แหวะๆ -[ ]-'' แรกรักก็ดีหรอกยะ พอนานๆเข้าก็ หึหึ! เขี่ยเราทิ้งเหมือนหมูเหมือนหมา ไม่ต่างอะไรกับกองขยะที่ไม่มีความหมายเอาสะเลย เพราะงั้นก็ช่วยบอกฉันทีสิ ว่าคนเรายังควรศัทธามันอยู่มั้ย ความรักเนี่ย? ตอบฉันที
เชอะ -0-"
"อาร์มมี่.....อาร์มมี่....เฮ้.....ยัยอาร์ม วู้วๆๆ มีครายอยู่ม้ายยย"
"โอ้ย...โซเฟียทำไมแกต้องตะโกนด้วยยะ ขี้หูฉันกระจุยหมดแล้วน้า" นี่โซเฟียเพื่อนเลิฟฉันเอง ชื่อขงคุณเธอก็ออกจะผู้ญิ้ง ผู้หญิง แต่จริงๆแล้วยัยเนี้ย แมนมั่กๆ
"ก็เรียกอยู่ตั้งนานสองนาน ไม่ได้ยินเองนี่ นั่งเหม่ออะไรอยู่ได้" โซเฟียแวดๆใส่ฉัน ยัยเนี้ยอะน่ารักแป๋วแหววเหมือนตุ๊กตา แต่เป็นเพราะคุณเธอห้าวจัดได้กลายเป็นตุ๊กตาผีสิงไปโดนปริยาย
"เปล่าหรอก แล้วเรีนกทำไมอะ มีอะไรเหรอ"
"มันจะเรียกให้แกดูโน่นนนน" ยัยรัดเกล้าไฮโซสาวประจำกลุ่มพูดขึ้น ก่อนจะบุ้ยปากไปยังกลุ่มยัยซู่ซี่ที่อยู่หลังห้อง
"นั่นพวกยัยซู่ซี่ สุมหัวทำอะไรกันอยู่อะ" ฉันเห็นยัยพวกนั่นประมาณหกถึงเจดคน กำลังยืนหัวชนกันจนจะกลายเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้ว
"อยากรู้ใช่มั้ย ได้เดี๋ยวเจ๊จัดให้" นายซัน เอ้ย..ยัยซันนี่ กระเทยที่สาวๆต่างคิดว่าเป็นชายแท้ แต่ความจริงแันแสนเศร้านั้น เอ่อ....นางเป็นผู้หญิงในร่างชาย พูดจบซันนี่ก็เดินไปที่หลังห้องแล้วเอาหัวมุดเข้าไปในวงของยัยซู่ซี่ได้สำเร็จ
"ว้าววววว....นี่มันผลโหวตของสาวฮอต และหนุ่มฮิตที่กำลังมาแรงตอนนี้ของมหาวิทยาลัยเรานี่นา พวกเธอมาดูนี่เร็วเข้า" ซันนี่ทำท่าตื่นเต้นก่อนจะกวักมือเรียกยิกๆ ผบโหวตงั้นเหรอโอ้ววว...
"จริงอ้ะ ไหนดูดิ้ ใครได้ๆ ใช่พี่เวย์ของช้านม้ายยย"
"เสียใจยะ แต่ว่าคราวนี้เป็น....." ยัยโซเฟียทำสีหน้าตกใจ ฉันเลยเดินไปกระชากหนังสือในมือยัยนี่ออกมาดู
Harvard University
ผลโหวตหนุ่มฮิต สาวฮอตในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
นี่คือผลคะแนนโหวตของหนุ่มหล่อ สาวสวยจากสี่สิบคนที่เข้าประกวด แต่จะมีตัวแทนเพียงฝ่านละคนเท่านั้นที่จะเข้ารอบ และนี่ก็คือผู้เข้ารอบที่มีคะแนนเสียงมากที่สุด มีความน่าหลงไหลในหมู่รุ่นพี่และรุ่นน้อง
หนุ่มฮิตที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดคงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เขาคนนี้ เบย์เม หนุ่มเท่ดีมีดีกรีความหล่อระดับขั้นเทพ
หนุ่มฮิตที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดคงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เขาคนนี้ เบย์เม หนุ่มเท่ดีมีดีกรีความหล่อระดับขั้นเทพ
ประวัติ
ชื่อ-นามสกุล รพีภัทร พาณิชสุโขทรัพย์อโนทัย
ชื่อเล่น เบย์เม
อายุ 20 ปี
ส่วนสูง 170 เซนติเมตร
น้ำหนัก 55 กิโลกรัม
ที่อยู่ (ไม่ขอระบุ)
เบอร์โทร (ไม่ขอระบุ)
คณะ เอกการสื่อสาร ธุรกิจระหว่างประเทศ
สาวฮอตที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดคงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เธอคนนี้ ทอฝ้าย สาวสวยที่มีดีกรีเป็นถึงดาวมหาวิทยาลัย
ส่วนสูง 170 เซนติเมตร
น้ำหนัก 55 กิโลกรัม
ที่อยู่ (ไม่ขอระบุ)
เบอร์โทร (ไม่ขอระบุ)
คณะ เอกการสื่อสาร ธุรกิจระหว่างประเทศ
สาวฮอตที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดคงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เธอคนนี้ ทอฝ้าย สาวสวยที่มีดีกรีเป็นถึงดาวมหาวิทยาลัย
ประวัติ
ชื่อ-นามสกุล เบลิน่า จันทร์ธิดาวงศ์
ชื่อเล่น ทอฝ้าย
อายุ 21 ปี
ส่วนสูง 166 เซนติเมตร
น้ำหนัก 45 กิโลกรัม
ที่อยู่ (ไม่ขอระบุ)
เบอร์โทร (ไม่ขอระบุ)
คณะ เอกการจัดการ ธุรกิจ
"แหวะ...เฮอะ....เสียอารมณ์ชะมัด" ฉันเดินกลับมานั่งที่โต๊ะเรียนของตัวเองทันที
"เป็นไรไปอะ พี่เวย์ไม่ได้แค่เนี้ยถึงกับอารมณ์เสียเลยเหรอ" ซันนี่เดินตามมานั่งข้างๆฉัน ก่อนจะถามฉันด้วยความสงสัย
"ฉันไม่เข้าใจเลย หมอนี่มีดีตรงไหน" ฉันเริ่มนึกถึงเรื่องเก่าๆอีกแล้ว ม่ายน้า...ฉันต้องลืมมันให้ได้
"นั่นดิ คนใจร้าย เย็นชา ชอบทำร้ายจิตจให้ผู้หญิงร้องไห้แบบนี้ เลือกมาได้ยังง้ายยย" โซเฟียเริ่มขึ้นบ้าง บ้าชะมัดนึกขึ้นมาทีไร มันเจ็บจี๊ดๆที่หัวใจตัวเองทุกที...ให้ตายสิ...ฮึ่ย! TT^TT
"เอาน่า ต่อให้พี่เวย์ของแกได้นะ ก็คงคลองตำแหน่งแค่เทอมเดียวแหละ เพราะปีหน้าพี่เคค้าก็จบแล้วนี่" มันก็จริงอย่างที่ยัยรัดเกล้าพูด เฮ้อ! ช่างเถอะ
"อย่าไปพูดถึงหมอนั่นเลยเสียอารมณ์ ย๊ากกก!" ยัยโซเฟียเริ่มโวยวาย
"เฮ้ย...ยัยทอม เธอจะกินหัวน้องสาวฉันรึไงน่ะห่ะ" ปากสุนัขแบบนี้มีคนเดียว พี่ชายฉันเอง
"เกี่ยวอะไรกับพี่ ไอ้พี่ดักแด้ ไสหัวขี้เลื่อยของพี่กลับห้องไป ชิ่ว ชิ่ว!" ยัยโซเฟียเดินตรงรี่ไปไล่พี่อาเธอร์ที่กำลังจะโผล่เข้ามา
ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่าพี่ชายฉันกับยัยโซเฟียเนี้ยเป็นคู่กัดมาตัั้งแต่ตอนที่พวกเราเข้ามาเรียนที่นี่ เพราะยัยโซเฟียดันได้พี่ชายฉันเป็นพี่รหัสไงละ พี่ฉันก็เอาแต่แกล้งยัยนี่ ฉัน ยัยรัดเกล้า และซันนี่เลยลงมติกันว่าคู่นี้เป็นคู่กัดที่น่าลงตัวมากเลยทีเดียว และถ้าให้ฉันเดา ฉันว่าพี่ชายฉันกำลังชอบยัยโซเฟียอยู่แหงๆ โห๊ะๆ
"นี่ยัยทอม ฉันไม่สงสัยเลยว่าทำไมจนปูนนี่แล้วเธอยังไม่มีแฟนสักที" แอ่ อี๋ แอ๋...ขณะนี้มวยไทยคู่เอกได้เริ่มขึ้นแล้วครับท่านผู้ชม ฝ่ายแดงคือยัยโซเฟียศิษย์เจ้าแม่อาร์มมี่ ส่วนฝ่ายน้ำเงินคือหนุ่มหล่อ หน้าหยก พี่อาเธอร์นั่นเอง...วะฮ่าๆๆๆ ^0^''
"พี่อาเธอร์ ก็เพราะพี่ปากแบบนี้ไงเล่า ถึงได้ไม่มีผู้หญิงที่ไหนเอาทำพันธุ์" เห้อ! - -^
"ฮ่าๆๆ ไม่ต้องห่วงฉันหรอกน่า สาวๆในสต๊อกฉันเพียบ เข้าแถวต่อคิวกันยาวจนไปถึงหน้าประตูรั่วมหาลัยโน่นแล้ว"
"เฟียว่าเค้าต่อแถวรอเตะปากของพี่มากกว่าม้างงงง" ยัยโซเฟียยืนเท้าสะเอว กระดิ๊กเท้า ดิ๊กๆ หุๆๆๆ...กวยโอ๊ยดีแท้เพื่อฉัน > <
"นี่ๆ ทำไมยืนหันหลังพูดละ เอ๊ะ! หรือว่าหันหน้าอยู่ว้า.... สับสนชะมัด แยกไม่ออกเลยนะเนี้ย ว่าไหนหน้า ไหนหลัง ฮ่าๆๆๆๆ" อ๊ะจ๊ากกกก..... -0-'' พี่ชายว่ายัยโซเฟียจอแบนอะ ไอ้พี่ปากเสีย
"พี่อาเธอร์ คนปากเส็งเคร๊ง พี่อย่าอยู่เลย อ๊ากกกก..... -[ ]-^"
"แน่จริงก็วิ่งตามให้ทันดิ แบร่! ยัยทอมจอแบน"
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ...อย่าหนีสิ บอกให้หยุงายยยย"
พี่อาเธอร์วิ่งหูหลับตับไหม้หนียัยโซเฟียไปโน่นแล้ว ฉันก็ไม่เข้าใจกับพี่ชายฉันเลยทั้งๆที่เรียนกันตนละคณะกับฉันแท้ๆ แต่ชอบโผล่มากวนประสาทยัยโซเฟียเป็นประจำ ฉันว่าพี่ฉันอาการหนักขึ้นเอาทุกวัน" -*-
"นี่ๆ ฉันว่าอีกไม่นานยัยโซเฟียของพวกเรา ได้ลงเอยกับพี่ชายหล่อนแหงๆ" ซันนี่สะกิดไหล่ฉัน และบานยิกๆ
"เออฉันก็เห็น" ยัยรัดเกล้าเสริมขึ้นอีกคน "จากคู่กัด กลายเป็นคู่รักแบบในหนังเลยอะแก โรแมนติก" เออ.....เอาเข้าไป เพ้อไปใหญ่ละ
"โอ้ย...เหนื่อย..พี่แกวิ่งเร็วชิบเป๋ง สงสัยข้างเที่ยงที่กินเมื่อกี้คงย่อยหมดแล้วละ" กลับมานั่งหอบเป็นเจ้าตูบเลยนะเพื่อนฉัน
"ก็อย่างนี้ทุกทีไม่ใช่อ่อ ฮ่าๆๆๆ บ่นจัง" ยัยรัดเกล้าแซว
"ก็ดูปากพี่ชายยัยอาร์มสิ มาว่าฉันอยู่ได้ เฮ้อออ...ไม่ได้รู้อะไรมั่งเลย งี่เง่าชะมัด" อ๊ะ อุ๊ อิ๊! พูดงี้หมายความว่ายังไงอะโซเฟีย
"ฮ่าๆๆ ^0^ ถึงขนาดหอบแฮกๆเลยเหรอเนี้ยยัยจอแบน เออ...อาร์มเย็นนี่พี่กลับบ้านดึกหน่อยนะ บอกแม่ห้ด้วย พอดีจะไปปาร์ตี้บ้านไปคุณชายวินมัน" พี่อาเธอร์โผล่หน้าหล่อๆเข้ามาเยาะเย้ยยัยโซเฟีย ก่อนจะหันมาบอกฉันเรื่องที่ตัวเองต้องไป เอิ่ม....แรดบ้านเพื่อน
"อ่าหะ เดี๋ยวอาร์มบอกแม่ให้แต่อย่ากลับดึกนะ แม่ยิ่งชอบบ่นอยู่"
"เออๆ รู้แล้วน่า ไปละ.....ไปก่อนน้าจอแบน"
"รีบไสหัวไปเลยไป๊"
"ดีใจจัง เดี๋ยวก็เลิกเรียนแล้วจะได้รีบกลับบ้านไปนอนสักทีพวกแกไปนอนเล่นบ้านฉันกันป่าว" ฉันเอยปากชวน
"อยากไปนะ แต่ไว้วันอื่นละกัน วันนี้ฉันกับรัดเกล้าของบาย" ซันนี่หันมาบอกพลางโบกมือเยาะๆ
"อืมใช่ๆ ฉันจะไปเข้าสปากันอะ แกไปด้วยกันเปล่า ฉันออกให้" แหม! รักสวยรักงามกันจริง "ไม่อะ ฉันอยากนอนพวกแกไปกันเถอะ แล้วแกละโซเฟียไปบ้านฉันเปล่า?"
"..........." เงียบ ไม่ตอบ
"โซเฟีย เฮ้.....โซเฟีย" ยัยนี่นั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียว
"หะ....หาว่าไงนะแก" นี่เธอไปท่องกาแล็กซี่มาหรือไงยะ
"เป็นไรอะ นั่งยิ้มอยู่คนเดียว มีเรื่องอะไรดีๆรึไง" หน้าแดงแจ๋ดแจ๋แบบเนี้ย ต้องมีอะไรในกอไผ่แหงๆ >0<''
"นั่นสิ ฮั่นแน่....บอกพวกเรามาสะดีๆ" ยัยรัดเกล้าเสริม
"เอ่อ....คือ.....ป่าววว ไม่มีอะไรหรอก" ไอ้ทำท่าจะบอกแล้วไม่บอกเนี้ยมันหงุดหงิดนะเฟ้ย ไม่รู้ละ มาทำให้อยากรู้แล้วจาก ฉันไม่ยอมม
"นี่พวกฉันเป็นเพื่อนรักแกนะ มีอะไรไม่ยอมบ้างพวกเราเสียใจนะ" โอ๊ะๆๆๆ เรื่องแหลๆอย่างนี้ต้องยอกให้แกเลย ซันนี่...ถนัดนักแหละ >///////<
"เอ่อ.....คือว่าฉันแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงอะ" โอ้วววว โซเฟียผู้หญิงที่ถูกมองว่าเป็นทอม แต่ในสายตาของพวกฉันแล้วไม่ใช่เลยสารภาพ
"แอบชอบเหรอ แล้วเค้าเป็นใคร ทำไมไม่ไปสารภาพกับเขาเล่า?" เอ๋า....ดูแกจะตื่นเต้นนะยัยรัดเกล้า >0<
"ฉันไม่กล้าบอกหรอก ก็เขาไม่เคยเห็นฉันเป็นผู้หญิงเลยนี่นา เจอกันทีไรก็ทะเลาะ กัดกันทุกที แถมยังชอบเรียกฉันว่ายัยทอมอีก" โอ๊ะโอว! ไม่เคยเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิง ชอบเรียกเธอว่ายัยทอม หรือว่า......
"ว๊ากกก....นี่แกชอบพี่อาเธอร์เหรอ อุ้บ ^X^" สองเสียงพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
"ชู่วววว พูดเบาๆสิเดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหมดหรอก"
"อื้อ อู๋ แอ้ว แอ่ เอา อือ ออก อาก อาก อัน อี" ยัยรัดเกล้าและซันนี่ชี้ให้ยัยโซเฟียเอามือที่อุดปากพวกมันอยู่ออก
"โอ๊ะ โทษที....นี่พวกแกอย่าเอาไปบอกพี่อาเธอร์นะ ฉันกลัวว่าเขาจะหัวเราะเยาะฉันอ่าดิ"
"โธ่! เฟีย ฉันละเห็นใจแกจริงๆเลยที่ดันมาหลงรักคนบ้าๆอย่างพี่ชายยัยอาร์มเนี้ย" ซันนี่ตบไหล่โซเฟียแปะๆๆ
"อือ ก็นั่นดิ" นี่ละหนอ ความรัก.....
ส่วนสูง 166 เซนติเมตร
น้ำหนัก 45 กิโลกรัม
ที่อยู่ (ไม่ขอระบุ)
เบอร์โทร (ไม่ขอระบุ)
คณะ เอกการจัดการ ธุรกิจ
"แหวะ...เฮอะ....เสียอารมณ์ชะมัด" ฉันเดินกลับมานั่งที่โต๊ะเรียนของตัวเองทันที
"เป็นไรไปอะ พี่เวย์ไม่ได้แค่เนี้ยถึงกับอารมณ์เสียเลยเหรอ" ซันนี่เดินตามมานั่งข้างๆฉัน ก่อนจะถามฉันด้วยความสงสัย
"ฉันไม่เข้าใจเลย หมอนี่มีดีตรงไหน" ฉันเริ่มนึกถึงเรื่องเก่าๆอีกแล้ว ม่ายน้า...ฉันต้องลืมมันให้ได้
"นั่นดิ คนใจร้าย เย็นชา ชอบทำร้ายจิตจให้ผู้หญิงร้องไห้แบบนี้ เลือกมาได้ยังง้ายยย" โซเฟียเริ่มขึ้นบ้าง บ้าชะมัดนึกขึ้นมาทีไร มันเจ็บจี๊ดๆที่หัวใจตัวเองทุกที...ให้ตายสิ...ฮึ่ย! TT^TT
"เอาน่า ต่อให้พี่เวย์ของแกได้นะ ก็คงคลองตำแหน่งแค่เทอมเดียวแหละ เพราะปีหน้าพี่เคค้าก็จบแล้วนี่" มันก็จริงอย่างที่ยัยรัดเกล้าพูด เฮ้อ! ช่างเถอะ
"อย่าไปพูดถึงหมอนั่นเลยเสียอารมณ์ ย๊ากกก!" ยัยโซเฟียเริ่มโวยวาย
"เฮ้ย...ยัยทอม เธอจะกินหัวน้องสาวฉันรึไงน่ะห่ะ" ปากสุนัขแบบนี้มีคนเดียว พี่ชายฉันเอง
"เกี่ยวอะไรกับพี่ ไอ้พี่ดักแด้ ไสหัวขี้เลื่อยของพี่กลับห้องไป ชิ่ว ชิ่ว!" ยัยโซเฟียเดินตรงรี่ไปไล่พี่อาเธอร์ที่กำลังจะโผล่เข้ามา
ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่าพี่ชายฉันกับยัยโซเฟียเนี้ยเป็นคู่กัดมาตัั้งแต่ตอนที่พวกเราเข้ามาเรียนที่นี่ เพราะยัยโซเฟียดันได้พี่ชายฉันเป็นพี่รหัสไงละ พี่ฉันก็เอาแต่แกล้งยัยนี่ ฉัน ยัยรัดเกล้า และซันนี่เลยลงมติกันว่าคู่นี้เป็นคู่กัดที่น่าลงตัวมากเลยทีเดียว และถ้าให้ฉันเดา ฉันว่าพี่ชายฉันกำลังชอบยัยโซเฟียอยู่แหงๆ โห๊ะๆ
"นี่ยัยทอม ฉันไม่สงสัยเลยว่าทำไมจนปูนนี่แล้วเธอยังไม่มีแฟนสักที" แอ่ อี๋ แอ๋...ขณะนี้มวยไทยคู่เอกได้เริ่มขึ้นแล้วครับท่านผู้ชม ฝ่ายแดงคือยัยโซเฟียศิษย์เจ้าแม่อาร์มมี่ ส่วนฝ่ายน้ำเงินคือหนุ่มหล่อ หน้าหยก พี่อาเธอร์นั่นเอง...วะฮ่าๆๆๆ ^0^''
"พี่อาเธอร์ ก็เพราะพี่ปากแบบนี้ไงเล่า ถึงได้ไม่มีผู้หญิงที่ไหนเอาทำพันธุ์" เห้อ! - -^
"ฮ่าๆๆ ไม่ต้องห่วงฉันหรอกน่า สาวๆในสต๊อกฉันเพียบ เข้าแถวต่อคิวกันยาวจนไปถึงหน้าประตูรั่วมหาลัยโน่นแล้ว"
"เฟียว่าเค้าต่อแถวรอเตะปากของพี่มากกว่าม้างงงง" ยัยโซเฟียยืนเท้าสะเอว กระดิ๊กเท้า ดิ๊กๆ หุๆๆๆ...กวยโอ๊ยดีแท้เพื่อฉัน > <
"นี่ๆ ทำไมยืนหันหลังพูดละ เอ๊ะ! หรือว่าหันหน้าอยู่ว้า.... สับสนชะมัด แยกไม่ออกเลยนะเนี้ย ว่าไหนหน้า ไหนหลัง ฮ่าๆๆๆๆ" อ๊ะจ๊ากกกก..... -0-'' พี่ชายว่ายัยโซเฟียจอแบนอะ ไอ้พี่ปากเสีย
"พี่อาเธอร์ คนปากเส็งเคร๊ง พี่อย่าอยู่เลย อ๊ากกกก..... -[ ]-^"
"แน่จริงก็วิ่งตามให้ทันดิ แบร่! ยัยทอมจอแบน"
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ...อย่าหนีสิ บอกให้หยุงายยยย"
พี่อาเธอร์วิ่งหูหลับตับไหม้หนียัยโซเฟียไปโน่นแล้ว ฉันก็ไม่เข้าใจกับพี่ชายฉันเลยทั้งๆที่เรียนกันตนละคณะกับฉันแท้ๆ แต่ชอบโผล่มากวนประสาทยัยโซเฟียเป็นประจำ ฉันว่าพี่ฉันอาการหนักขึ้นเอาทุกวัน" -*-
"นี่ๆ ฉันว่าอีกไม่นานยัยโซเฟียของพวกเรา ได้ลงเอยกับพี่ชายหล่อนแหงๆ" ซันนี่สะกิดไหล่ฉัน และบานยิกๆ
"เออฉันก็เห็น" ยัยรัดเกล้าเสริมขึ้นอีกคน "จากคู่กัด กลายเป็นคู่รักแบบในหนังเลยอะแก โรแมนติก" เออ.....เอาเข้าไป เพ้อไปใหญ่ละ
"โอ้ย...เหนื่อย..พี่แกวิ่งเร็วชิบเป๋ง สงสัยข้างเที่ยงที่กินเมื่อกี้คงย่อยหมดแล้วละ" กลับมานั่งหอบเป็นเจ้าตูบเลยนะเพื่อนฉัน
"ก็อย่างนี้ทุกทีไม่ใช่อ่อ ฮ่าๆๆๆ บ่นจัง" ยัยรัดเกล้าแซว
"ก็ดูปากพี่ชายยัยอาร์มสิ มาว่าฉันอยู่ได้ เฮ้อออ...ไม่ได้รู้อะไรมั่งเลย งี่เง่าชะมัด" อ๊ะ อุ๊ อิ๊! พูดงี้หมายความว่ายังไงอะโซเฟีย
"ฮ่าๆๆ ^0^ ถึงขนาดหอบแฮกๆเลยเหรอเนี้ยยัยจอแบน เออ...อาร์มเย็นนี่พี่กลับบ้านดึกหน่อยนะ บอกแม่ห้ด้วย พอดีจะไปปาร์ตี้บ้านไปคุณชายวินมัน" พี่อาเธอร์โผล่หน้าหล่อๆเข้ามาเยาะเย้ยยัยโซเฟีย ก่อนจะหันมาบอกฉันเรื่องที่ตัวเองต้องไป เอิ่ม....แรดบ้านเพื่อน
"อ่าหะ เดี๋ยวอาร์มบอกแม่ให้แต่อย่ากลับดึกนะ แม่ยิ่งชอบบ่นอยู่"
"เออๆ รู้แล้วน่า ไปละ.....ไปก่อนน้าจอแบน"
"รีบไสหัวไปเลยไป๊"
"ดีใจจัง เดี๋ยวก็เลิกเรียนแล้วจะได้รีบกลับบ้านไปนอนสักทีพวกแกไปนอนเล่นบ้านฉันกันป่าว" ฉันเอยปากชวน
"อยากไปนะ แต่ไว้วันอื่นละกัน วันนี้ฉันกับรัดเกล้าของบาย" ซันนี่หันมาบอกพลางโบกมือเยาะๆ
"อืมใช่ๆ ฉันจะไปเข้าสปากันอะ แกไปด้วยกันเปล่า ฉันออกให้" แหม! รักสวยรักงามกันจริง "ไม่อะ ฉันอยากนอนพวกแกไปกันเถอะ แล้วแกละโซเฟียไปบ้านฉันเปล่า?"
"..........." เงียบ ไม่ตอบ
"โซเฟีย เฮ้.....โซเฟีย" ยัยนี่นั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียว
"หะ....หาว่าไงนะแก" นี่เธอไปท่องกาแล็กซี่มาหรือไงยะ
"เป็นไรอะ นั่งยิ้มอยู่คนเดียว มีเรื่องอะไรดีๆรึไง" หน้าแดงแจ๋ดแจ๋แบบเนี้ย ต้องมีอะไรในกอไผ่แหงๆ >0<''
"นั่นสิ ฮั่นแน่....บอกพวกเรามาสะดีๆ" ยัยรัดเกล้าเสริม
"เอ่อ....คือ.....ป่าววว ไม่มีอะไรหรอก" ไอ้ทำท่าจะบอกแล้วไม่บอกเนี้ยมันหงุดหงิดนะเฟ้ย ไม่รู้ละ มาทำให้อยากรู้แล้วจาก ฉันไม่ยอมม
"นี่พวกฉันเป็นเพื่อนรักแกนะ มีอะไรไม่ยอมบ้างพวกเราเสียใจนะ" โอ๊ะๆๆๆ เรื่องแหลๆอย่างนี้ต้องยอกให้แกเลย ซันนี่...ถนัดนักแหละ >///////<
"เอ่อ.....คือว่าฉันแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงอะ" โอ้วววว โซเฟียผู้หญิงที่ถูกมองว่าเป็นทอม แต่ในสายตาของพวกฉันแล้วไม่ใช่เลยสารภาพ
"แอบชอบเหรอ แล้วเค้าเป็นใคร ทำไมไม่ไปสารภาพกับเขาเล่า?" เอ๋า....ดูแกจะตื่นเต้นนะยัยรัดเกล้า >0<
"ฉันไม่กล้าบอกหรอก ก็เขาไม่เคยเห็นฉันเป็นผู้หญิงเลยนี่นา เจอกันทีไรก็ทะเลาะ กัดกันทุกที แถมยังชอบเรียกฉันว่ายัยทอมอีก" โอ๊ะโอว! ไม่เคยเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิง ชอบเรียกเธอว่ายัยทอม หรือว่า......
"ว๊ากกก....นี่แกชอบพี่อาเธอร์เหรอ อุ้บ ^X^" สองเสียงพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
"ชู่วววว พูดเบาๆสิเดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหมดหรอก"
"อื้อ อู๋ แอ้ว แอ่ เอา อือ ออก อาก อาก อัน อี" ยัยรัดเกล้าและซันนี่ชี้ให้ยัยโซเฟียเอามือที่อุดปากพวกมันอยู่ออก
"โอ๊ะ โทษที....นี่พวกแกอย่าเอาไปบอกพี่อาเธอร์นะ ฉันกลัวว่าเขาจะหัวเราะเยาะฉันอ่าดิ"
"โธ่! เฟีย ฉันละเห็นใจแกจริงๆเลยที่ดันมาหลงรักคนบ้าๆอย่างพี่ชายยัยอาร์มเนี้ย" ซันนี่ตบไหล่โซเฟียแปะๆๆ
"อือ ก็นั่นดิ" นี่ละหนอ ความรัก.....
ยะฮู้วววววว!
เลิกเรียนแล้ว ตอนแรกวันนี้ฉันว่าจะลากยัยโซเฟียมาที่บ้านด้วย เพราะยัยรัดเกล้าและซันนี่ต้องไปทำสปาเลยมาไม่ได้ แต่พอเลิกเรียนปุ๊บ พ่อยัยโซเฟียก็โทรตามปั๊บ ฉันเลยต้องนั่งรถเมย์กลับมาบ้านคนเดียว และพอกลับมาถึงก็ต้องตกใจ เพราะว่าบ้านมันมืดตืดตือ
นี่พ่อ แม่ไปไหนกันหมดเนี้ย บ้านเงียบเชียบ แถมยังมืดอีกต่างหากหรือว่าแม่ไม่ได้ไปจ่ายค่าไฟ เลยถูกตัดแล้วยกหม้อแปลงไปแล้ว โอ้วววว! ม่ายน้าาา TT^TT ฉันไขกุญแจก่อนจะเดินตรงมาในบ้าน ไหนลองเปิดไฟดูสิ โอ๊ะ!ก็ติดนี่นา น้ำละ...ก็ไหลนี่นา แล้วคนในบ้านหายไปไหนกันหมด ห้องน้องก็ไม่อยู่ ห้องน้ำก็ไม่มี ห้องรับแขกเมื่อกี้เพิ่งเดินผ่าน ห้องครัว...ฉันเดินรอบบ้านก็ไม่มีวี่แวว
"เอ๊ะ นั่นกระดาษอะไร" ฉันเดินไปหยิบกระดาษโน๊ตที่ติดอยู่ตรงตู้เย็นออกมาดู นี่มันลายมือแม่นี่นา
ถึงอาร์มมี่และอาเธอร์ลูกรัก
นี่พ่อ แม่ไปไหนกันหมดเนี้ย บ้านเงียบเชียบ แถมยังมืดอีกต่างหากหรือว่าแม่ไม่ได้ไปจ่ายค่าไฟ เลยถูกตัดแล้วยกหม้อแปลงไปแล้ว โอ้วววว! ม่ายน้าาา TT^TT ฉันไขกุญแจก่อนจะเดินตรงมาในบ้าน ไหนลองเปิดไฟดูสิ โอ๊ะ!ก็ติดนี่นา น้ำละ...ก็ไหลนี่นา แล้วคนในบ้านหายไปไหนกันหมด ห้องน้องก็ไม่อยู่ ห้องน้ำก็ไม่มี ห้องรับแขกเมื่อกี้เพิ่งเดินผ่าน ห้องครัว...ฉันเดินรอบบ้านก็ไม่มีวี่แวว
"เอ๊ะ นั่นกระดาษอะไร" ฉันเดินไปหยิบกระดาษโน๊ตที่ติดอยู่ตรงตู้เย็นออกมาดู นี่มันลายมือแม่นี่นา
ถึงอาร์มมี่และอาเธอร์ลูกรัก
พ่อกับแม่ไม่อยู่นะจ้ะ ต้องมาคุยธุรกิจกับลูกค้ารายใหญ่ที่ญี่ปุ่น และไม่มีกำหนดกลับจ้ะ ยังไงก็ฝากดูแลบ้านด้วยน้า ไว้ถึงที่ญี่ปุ่นแล้วแม่จะโทรไปหา อยู่บ้านกันดีๆละสองพี่น้องเนี้ย
รักลูกจ้ะ
จากพ่อ แม่
โห้ว!! นี่พ่อกับแม่ทิ้งฉันและพี่อาเธอร์ไปญี่ปุ่นงั้นเหรอ เป็นอย่างนี้ทุกทีเลย ไม่ไปบอกไม่กล่าว ไปกระทันหันเชียว TT^TT แต่ก็งี้แหละ พ่อเป็นถึงเจ้าของบริษัทผลิตขนมปังยักษ์ใหญ่ที่กำลังดังไปทั่วญี่ปุ่นตอนนี้น่ะสิ เลยต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างต่างประเทศและไทยเป็นว่าเล่น แต่คราวนี้มันไม่โหดร้ายไปหน่อยหรอ ไม่มีกำลังหนดกลับ - -"
พูดแล้วก็โทรไปบอกพี่อาเธอร์หน่อยดีกว่า เดี๋ยวมาแวดๆใส่ฉันทีหลังอีก น่ารำคาญชะมัด เห้อออ!!
ตู้ดดดดด ตู้ดดดดดด
(ฮาโหล ว่าไง) ปลายสายตอบ
"พี่ พอ่ แม่ไม่อยู่บ้านนะ เห็นบอกว่าไปคุยธุรกิจที่ญี่ปุ่นแหละ"
(อ้าว จริงดิ แล้วกลับวันไหน?) พี่ชายฉันถาม
"ไม่มีกำหนดกลับอะ" ฉันตอบเสียงเซ็งๆ
(งั้นวันนี้พี่ขอปาร์ตี้ยันเช้าเลยละกัน แค่นี้นะ) อ้าวเห้ย! ทำไมไม่เห็นสนใจฉันเลย นี่เขาเป็นพี่ชายฉันจริงๆหรือเปล่าเนี้ย ให้ตายสิ
"แล้วเค้าละ น้องสาวตัวคนเดียวพี่จะทิ้งได้ลงคอเชียวรึ" ฉันพูดอ้อนๆ ใส่พี่ชายที่ไม่รักน้องสาว TT^TT
(พี่รู้ เธออยู่ได้น่า โอเค...งั้นแค่นี้นะ)
"เดี๋ยวสิ......อ๊ะ"
ตู้ดดดๆๆ
เห้อ! ให้มันได้อย่างนี่สิ พ่อแม่ก็ทิ้งไปต่างประเทศ พี่ชายก็ห่วงแต่เที่ยวให้ตายเถอะ ฉันเดินขึ้นมาที่ห้องนอนก่อนจะอาบน้ำ และหยิบหนังสือคู่ใจขึ้นมาอ่านก่อนจะเผลอหลับไป
คร่อกกก....ฟี้ Zzzzz'
พูดแล้วก็โทรไปบอกพี่อาเธอร์หน่อยดีกว่า เดี๋ยวมาแวดๆใส่ฉันทีหลังอีก น่ารำคาญชะมัด เห้อออ!!
ตู้ดดดดด ตู้ดดดดดด
(ฮาโหล ว่าไง) ปลายสายตอบ
"พี่ พอ่ แม่ไม่อยู่บ้านนะ เห็นบอกว่าไปคุยธุรกิจที่ญี่ปุ่นแหละ"
(อ้าว จริงดิ แล้วกลับวันไหน?) พี่ชายฉันถาม
"ไม่มีกำหนดกลับอะ" ฉันตอบเสียงเซ็งๆ
(งั้นวันนี้พี่ขอปาร์ตี้ยันเช้าเลยละกัน แค่นี้นะ) อ้าวเห้ย! ทำไมไม่เห็นสนใจฉันเลย นี่เขาเป็นพี่ชายฉันจริงๆหรือเปล่าเนี้ย ให้ตายสิ
"แล้วเค้าละ น้องสาวตัวคนเดียวพี่จะทิ้งได้ลงคอเชียวรึ" ฉันพูดอ้อนๆ ใส่พี่ชายที่ไม่รักน้องสาว TT^TT
(พี่รู้ เธออยู่ได้น่า โอเค...งั้นแค่นี้นะ)
"เดี๋ยวสิ......อ๊ะ"
ตู้ดดดๆๆ
เห้อ! ให้มันได้อย่างนี่สิ พ่อแม่ก็ทิ้งไปต่างประเทศ พี่ชายก็ห่วงแต่เที่ยวให้ตายเถอะ ฉันเดินขึ้นมาที่ห้องนอนก่อนจะอาบน้ำ และหยิบหนังสือคู่ใจขึ้นมาอ่านก่อนจะเผลอหลับไป
คร่อกกก....ฟี้ Zzzzz'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น