\ ( > < ) / กลอนมากมายหลายชนิด \ ( > < ) /

ลำดับตอนที่ #1 : (((^^) กลอน เหงา - เหงา (^^)))

กลอนเหงา เหงา

หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านก็ไม่หายเหงา

จัดบ้าน ร้องเพลงเบาๆ ก็ยังไม่หาย

ดูโทรทัศน์ กดโทรศัพท์หาเพื่อน ออกกำลังกาย

ก็ยังแอบเหงามากมายอยู่ดี

สงสัยมีวิธีเดียวที่จะช่วยได้

คือต้องให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ กันที่นี่

แค่ได้สบตาเธอ รับรองได้ว่าความเหงาที่มี

จะหายเป็นปลิดทิ้งทันที แน่นอน

(((^^)(^^)))

ยิ้มกับดอกไม้ริมทาง

มองฟ้ากว้างแล้วหลับตารับสายลมไหว

สูดอากาศดี ปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ ^_^

มีเพื่อนเป็นต้นไม้ สายน้ำ ฝูงปลา

ในช่วงเวลาเหงาๆ

ชีวิตฉันไม่เคยว่างเปล่า...เพราะว่า

ฉันมีโลก 1 ใบโอบอุ้มฉันไว้ตลอดเวลา

โลกที่มีดอกไม้ ต้นไม้ ท้องฟ้า...

โลกที่มีสายน้ำ ฝูงปลา และมีเธอ

(((^^)(^^)))

มองออกไปนอกหน้าต่าง

เห็นผู้คนเดินอยู่ริมทาง เห็นรถแล่นกลางถนน

เห็นแม่ค้าขายส้มตำ พ่อค้าขายน้ำ เห็นคนเดินสวนคน

ดูแล้ววุ่นวายสับสน แต่กลับเหงาหม่นอยู่ในใจ

อยากรู้ว่าพวกเขาเหล่านั้น...นอกหน้าต่าง

เคยเป็นเหมือนฉันกันบ้างไหม?

รู้สึกว่าความเหงา เป็นคำที่สะกดง่ายเกินไป

และรู้สึกว่าใจ อ่อนไหวต่อคำง่ายๆ คำนี้เหลือเกิน

(((^^)(^^)))

พระจันทร์วันนี้สวยดี

มองกี่ทีก็ทำให้อบอุ่นปนเหงาๆ

แม้วันนี้มันจะไม่ใช้พระจันทร์ของ “เรา”

แต่มันก็สวยเหมือนวันเก่าตอนที่เรายังรักกัน

ถึงเรื่องราวบนพื้นดินจะเปลี่ยนไป

แต่พระจันทร์ยังสดใสอยู่บนฟ้านั่น

และในวันเหงาๆ พระจันทร์ดวงเก่ายังทำหน้าที่ของมัน

คือรับรู้ความรู้สึกฉัน ว่าทุกวันยังคิดถึงเธอ

(((^^)(^^)))

เพราะเธอไม่อยู่ฉันจึงเหงา

อะไรๆ ก็ว่างเปล่าเหมือนมันไม่มีอยู่ที่นี่

อยู่กับใครก็ไม่อบอุ่นเท่าอยู่กับเธอนะคนดี

มาหากันบ้างเถอะ มาสักที ฉันคนนี้คิดถึงเธอ

(((^^)(^^)))

ในวันเหงาๆ ฉันชอบแหงนหน้ามองฟ้า

เพราะความไกลตา ทำให้ฉันรู้สึกว่าโลกช่างกว้างใหญ่

และทำให้ฉันนึกถึงคนมากมายอีกครึ่งฟ้า ที่กำลังหายใจ

ทุกชีวิตต่างดำเนินไป...พร้อมๆ กัน

ฉันไม่ได้โดดเดี่ยวอยู่ข้างฉัน

แม้จะไม่มีใครยืนอยู่ข้างฉัน

แต่อย่างน้อยบนพื้นดินผืนเดียวกัน

ก็มีคนอื่นนับล้านเหงาไปพร้อมฉัน...ในโลกใบเดิม

(((^^)(^^)))

โทรศัพท์ไปหา เธอก็ปิดโทรศัพท์

โทรเข้าบ้านก็ไม่รับ ไม่รู้ไปธุระอยู่ไหน

เปิด MSN เธอก็ไม่ออนไลน์

ส่งอีกเมล์ไปก็ไม่รู้เมื่อไหร่เธอจะตอบมา

เหงานะ...เหงามาก เธอรู้หรือเปล่า

อันตรายนะความเหงา ขอเตือนไว้เลยว่า

นับถอยหลัง 60 วินาที ถ้าเธอคนดียังไม่ติดต่อมา

จะเหงาจนงอน...อย่านึกว่าไม่กล้า...ฉันทำจริงๆ u_u

(((^^)(^^)))

อยู่ๆ ก็รู้สึกเหงา

จึงหยิบสมุดเฟรนด์ชิฟเล่มเก่าขึ้นมาเปิดอ่าน

หัวเราะกับข้อความบนกระดาษอยู่นาน

เลยนึกถึงเบอร์โทรศัพท์บ้านเพื่อนขึ้นมา

รีบกดเบอร์โทรไปทักทายเพื่อนเก่า

เพื่อนถึงกับงงว่าเรา อารมณ์ไหนถึงโทรหา

บอกเพื่อนไปว่าเหงา...ขอเม้าท์ถึงเรื่องเก่าที่ผ่านมา

โทษฐานที่ไม่ได้ติดต่อหากันเลยตั้งนาน

นี่แหละประโยชน์ของความเหงา

ทำให้เราได้คิดถึงเรื่องราวที่เคยผ่าน

และทำให้เรารู้ว่า แม้เวลาจะผ่านไปนาน

คำว่าเพื่อนยังมีค่าตลอดกาลต่อชีวิตเรา ^^

(((^^)(^^)))