คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ออกเดินทาง
ทางด้านวีกับลีน่า ฉันไม่กล้าสบตากับวีโดยตรงตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อคืน และเมื่อเช้าที่อยู่ๆวีก็สารภาพรักกับฉัน ไม่ใช่ว่าฉันใจอ่อนหรอกนะ แต่ก็แปลกใจว่า ถ้าวีรักฉัน คนที่สั่งเขาจับฉันมาต้องฆ่าเขาแน่ๆ ที่ทรยศ ทั้งที่ตัวเขาก็รู้อยู่แล้ว แต่มาทำอย่างนี้อีก วี นายไม่กลัวตายเลยหรอ?
เช้านี้วีทำทุกอย่างเองเพื่อฉัน ไม่ว่าจะทำอาหาร เก็บกวาดบ้าน หาชุดเสื้อผ้าให้ใส่ ทั้งๆที่ฉันไม่ได้เต็มใจซะหน่อย ชิส์! คิดว่าจะมาทำดีแบบนี้แล้วจะทำให้ฉันใจอ่อนกับเรื่องเมื่อคืนงั้นหรอ?ไม่มีทางย่ะ! ยิ่งคิดก็ยิ่งขายหน้า ฮึ่ย!!!
“ที่รักจ๋า….อยากไปไหนไหม? เดี๋ยวผมพาไป” นั่นไงมาแล้ว และก็ดันยื่นหน้ามาซะ จมูกนายมาถูกับจมูกฉันแล้วนะ ตาบ้า!!
“เอาหน้าของนายออกไปนะ!!”
“งอลหยอ…?”ไม่ต้องมาทำตาบ๋องแบ๋ว และอีกอย่างใครที่รักของนายกัน ห๊า!! แค่เคยดะ…ได้กัน ไม่ใช่ว่าแต่งงานกันเมื่อไหร่ล่ะ
“ใครงอลนาย และอีกอย่างไม่ต้องเรียกฉันว่า ที่รัก ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนาย จำไว้!!”ฉันพลักหน้าหมอนี่ออกไป
“ง่ะ…แล้วเมื่อคืนเค้าเรียกว่าอะไรหรอ?^v^”อุ้ย!!อีตาบ้า ไม่ต้องพูดเรื่องนั้นเลยนะ ฉันไม่ได้เขิน แต่มันน่าอับอายขายขี้หน้าซะมากกว่า
“ไม่ต้องมาพูด!!!”อารมณ์ขึ้นแล้วค่ะ
“คร้าบบบบ…วันนี้อยากไปไหนป่าว?”เอ่อ!! หาทางออกเลยดีกว่า ฉันจะได้กลับบ้านซะที และจะให้พ่อยิงหมอนี่ให้สมองกระจุยไปเลย
“ฉันอยากกลับบ้าน นะ นะ นะ นะ น้า….”มารยาสาไถ่ บวกกับทำตาบ๋องแบ๋วๆน่ารักๆและอ้อนนิดๆ
“ไม่ได้!! และไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีกนะ เพราะจะยังไง ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยเธอกลับไป!!”ทำไมต้องตะคอกกันด้วย ไม่ได้นะ ฉันจะต้องเข้มแข็ง อยู่ในสายตาคนอื่นห้ามอ่อนแอนะลีน่า แต่สุดท้าย
“ทำไมล่ะ!!ไหนบอกว่ารักฉันนัก รักฉันหนาไง!! ฉันก็แค่อยากจะกลับบ้าน ฮึก! ก็นายถามเองนี่!!ว่าอยากไหนไหม ฮึก! ฉันก็ตอบตามตรงว่าฉันอยากกลับบ้านมันผิดตรงไหน!!ฮึกฮือ!Y-Y”ต่อมน้ำตาแตก ฉันทนไม่ไหวแล้ว อะไรกันเนี่ย! ถามว่าอยากไปไหน ก็ตอบแล้วไงว่าอยากกลับบ้าน ทำไมต้องตะคอกใส่กันด้วย!
“ฉันขอโทษ…ฉันได้อยากจะทำร้ายจิตใจเธอนะ…แต่ฉันปล่อยเธอกลับไปไม่ได้ เธอต้องเข้าใจฉันนะ”และวีก็ก้มหน้าลงมอบจูบให้กับลีน่าเป็นการขอโทษที่เขาตะคอกใส่เมื่อกี้ และดูเหมือนว่าลีน่าจะไม่ขัดขืนด้วย
ณ คฤหาสน์ Vampire Devil 
“ไม่!! จีมินแกอย่าเพิ่งวู่วาม…”ได้ยินเสียงตอบจากคุณลุงโทมัส(พ่อของลีน่า)ก็ยิ่งไม่พอใจ
“จะให้ผมรอได้ยังไงครับ!!ในเมื่อลีน่าอยู่กับมันมาหนึ่งวันแล้ว ไม่รู้มันจะทำอะไรเธอก็ไม่รู้”จีมินตอบอย่างหัวเสีย
“ฉันรู้ว่าแกเป็นห่วงยัยลีน่าลูกของฉัน แต่แกไม่ต้องห่วงหรอก เพราะว่ามันไม่กล้าทำอะไรลีน่าแน่”
“แล้วคุณพ่อจะเอายังไงต่อครับ?”จีมินตอบหลังจากอารมณ์เริ่มดีขึ้น
“ฉันกะว่าจะให้คนของฉัน ไปสอดส่องดูแถวๆที่ของมันก่อน พอรู้แล้วว่ายัยลีน่าปลอดภัยดี ค่อยไปลากคอมันมา”โทมัสและจีมินยิ้มให้กันอย่างรู้ทัน
ทางด้านวีและลีน่า
“นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย?”พอขึ้นรถออกมาตั้งแต่9.00น.จนตอนนี้13.35น.แล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะถึงเลย เฮ้อ….ง่วงชะมัด
“เรากำลังจะไปหาเจ้านายฉัน ถ้าเธอง่วงก็มานี่”วีจับหัวของฉันมาซบที่ไหล่ ฉันก็อยากจะขัดขืนนะ แต่ทำไงได้ก็คนมันง่วงนิ
“งั้นรบกวนหน่อยนะ”
“อืม…เพื่อเธอได้เสมอหน่ะแหละ^v^”แล้วฉันก็หลับไป (ไรท์:เค้ามาต่อล่ะนะ อาจจะสั้นไปหน่อย แต่เค้าก็เพิ่งแต่งเสร็จเมื่อกี้สดๆร้อนๆ เลยเอามาลงให้อะ ยังไงก็คอมเม้นบอกหน่อยนะว่าจะให้มาต่อไหม รักน้าาาารักที่สู้ดดด รักคนอ่านกะนางเอกนั่นแหละ)
ความคิดเห็น