คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : กักขัง...
ณ ห้องทำงานส่วนตัวของจิน
“ว่าไง…ทำไมมาช้านักล่ะ และนั่นอะไรรหน่ะ?”พี่จินรีบถามขึ้น เพราะผมเดินจับมือกับซีน่าเดินมาด้วยกัน ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ปล่อย
“คือ…พี่ครับ อ๊ะ!”ผมกำลังจะอธิบายเรื่องทุกอย่าง แต่พี่จินดันพรวดพรุ่งเข้ามาต่อยหน้าผม
“แก…แกรู้ใช่ไหมว่าฉันสั่งให้แกไปจับมันมาทรมาณ ไม่ใช่ให้ไปรัก และดูแลมัน!!” พี่จินดึงมือของซีน่าไป
“พี่ครับ!!อย่าทำอะไรเธอเลยนะครับ ผมขอร้อง”ผมคุกเข่าลงต่อหน้าพี่จิน เพื่อจะขอร้อง ให้พี่เค้าไม่ทำอะไรกับคนที่ผมรัก ถึงผม…ถึงผมจะตาย ผมก็จะไม่ยอมให้ซีน่าต้องเจ็บปวด
“หึ! รักกันดีนักใช่ไหม? เอาอีนี่ไปขัง!! แล้วจับมัน…”พี่จินชี้มาทางผม ไม่นะ มันกำลังเอาซีน่าไปขัง ไม่นะ!! ผมรีบลุกขึ้น เพราะจะไปช่วยซีน่า แต่
“เอามันไปล่ามโซ่ไว้ เดี๋ยวนี้!!!” พอพี่จินสั่งเสร็จ ผมก็ถูกลูกน้องของพี่จินเล่นงาน และมันก็เอาร่างของผม ไปล่ามโซ่ไว้
“ปล่อย!! ฉันไปนะ ฉันจะไปหาซีน่า!!! ปล่อยสิโว้ย!!!!!!!!!!!!!!”พวกมันไม่ยอมฟังเสียงของผมเลย และอยู่ๆก็มีคนเดินมาหยุดตรงหน้าผม
“ซูก้า…”ผมเรียกชื่อเขาคนนั้น ด้วยเสียงแผ่วเบา
“ใช่ ฉันเอง…”ซูก้า ตอบด้วยแววตาว่างเปล่า เขากลายเป็นคนอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
“นายกลายเป็นคนอย่างนี้ได้ไง ซูก้า…”ผมถาม
“ฉันกลายเป็นคนแบบนี้ ก็ตั้งแต่ตอนนั้น…”
เมื่อ4เดือนก่อน
“พี่จิน!! ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกครับ ที่จะให้ไปฆ่าครอบครัวคนอื่น อย่างไม่รู้เหตุผล ผมทำไม่ได้หรอกครับ!!”พี่จินมองมาทางผมอย่างเลือดเย็น
“ถ้าแกต้องการอย่างนั้นจริงๆ แล้วฉันกับแกจะได้เห็นดีกัน” แล้วพี่จินก็เดินจากไปอย่างไร้ล่องรอย และทิ้งความส่งใสให้แก่ผม แต่ผมก็ชุกคิดได้ว่า…ไม่นะ ไม่จริง ผมรีบวิ่งไปแล้วก็ต้องเจอกับ….
“ฉันได้เจอกับ…ร่างพ่อ แม่ และน้องสาว นอนไร้วิญญาณอยู่บนพื้น ฉันไม่คิดว่าพี่จินจะทำกับฉัน…ถึงขนาดส่งคน…มาฆ่าพ่อ แม่ และน้องสาวของฉัน”นัยต์ตาของซูก้า ดูเจ็บปวดและทรมาณมาก
“งั้น..นายช่วยฉันอย่างนึงได้ไหม ซูก้า ฉันขอร้องเถอะ…”
“ไม่ได้!! ที่ครอบครัวของฉัน…ต้องตายก็เพราะฉัน ขัดคำสั่งของพี่จิน แล้วคราวนี้ ฉันจะต้องเสียอะไรอีก นอกจากชีวิตของฉัน!”น้ำตาความทรมาณของซูก้า ไหลรินมาเป็นสาย
“แต่ฉันก็ไม่ต่างจากนาย ที่กำลังจะเสียคนรักไป…ฉันขอร้องนายช่วยฉันหน่อยนะ…”
“ขอโทษด้วยนะวี…ฉันไม่สามารถทำได้”แล้วซูก้าก็เดินจากไป ผมไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก ฮึก! ผมต้องช่วยซีน่าให้ได้!!!
“ฉันต้องช่วยเธอให้ได้ซีน่า!!!”ผมตะโกนออกไป ซีน่าฉันจะต้องช่วยเธอให้ได้ ฉันสัญญา ถึงฉันจะต้องตาย แต่ถ้าแลกกับเธอมีชีวิตอยู่ ฉันก็ยอม!!!! ผมทรุดลงด้วยความเจ็บปวด
ทางด้าน จินกับลีน่า
“หึ เป็นไงล่ะ แค่นี้ไม่ยังไม่สมกับที่เธอทำกับน้องชายฉันหรอก ซีน่า!!!!” “ฉันไม่ได้ชื่อซีน่า ฉันชื่อลีน่า ซีน่านั่นเป็นพี่สาวฉันและตอนนี้เขาไปต่างประเทศแล้วนายจับคนมาผิดแล้วล่ะ” ลีน่าบอกความจริง เพราะเธอทั้งโดนซ้อม ตบ ตี
“ฉันไม่เชื่อ เธออย่ามาตอแหลนักเลย ซีน่า!!!”จินเริ่มขึ้นเสียง
“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่ซีน่า แต่ฉันชื่อลีน่า!! ไม่เชื่อนายนายก็ลองดูรอยสักค้างคาวตรงต้นคอด้านขวาของฉันดูสิ!! ถ้านายรู้จักพี่สาวฉันดีแกจะต้องรู้เรื่องรอยสักอยู่แล้ว ที่นี้ปล่อยฉันไปได้รึยัง ไอ้สารเลว!!!” จินก้มลงดูรอยสัก ซึ่งมันจริงอย่างที่ลีน่าพูด แต่ก็ใช้ยัยนี่เป็นตัวแทนของซีน่าก็ได้นี่ ยังไงมันสองคนก็เป็นพี่น้องกัน!!
“ถึงแกจะเป็นน้องของยัยซีน่านั่นก็จริง แต่….”จินยิ้มหยันตรงมุมปากอย่างชั่วร้าย
“………”ลีน่าได้แต่เงียบ เพราะต้องการคำตอบจากไอ้สารเลวที่อยู่ตรงหน้าเธอ
“แต่…เธอก็เป็นตัวแทนของยัยนั่นก็ได้นี่ ยังไงเธอก็ยังเป็นน้องสาวของยัยนั่น!! ฉันจะไม่ปล่อยเธอ จนกว่า…เธอจะทรมารเหมือนตายทั้งเป็น!! หึๆ…”และจินก็โบกมือเป็นสัญญาณให้ลูกน้องของตนเอง แล้วลูกน้องของจินก็ซ้อมเธอ ทั้งชก ตบ ต่อย ตี (เว่อร์ล่ะ-_-;)
“ปะ…ปล่อย…ฉะ…ฉันไป…เถอะนะ…”ลีน่าพูดด้วยเสียงที่ไร้เลี่ยวแรง
“ขอโทษนะน้องสาว…ฉันไม่รู้ว่าเธอทำอะไรให้ลูกพี่เขาแค้นเธอขนาดนี้ น่าเสียดาย…สาวน้อยอย่างเธอน่าจะมาเจอแนก่อนไอ้วี…อยากบอกให้นะฉันอาจจะลีลาเด็ดกว่ไอ้วีมันก็ได้ แต่เสียใจด้วย…ฉันไม่ชอบกินของเหลือของคนอื่นว่ะ ฮ่าๆๆๆ”ไอ้หน้าปลาดุกไถลเลื่อนกับดินแถมโดนรถสิบล้อเหยียบหัวเราะดังมากๆ กับสิ่งที่มันพูดดูถูกเธอ ตุ้บ!! และมันก็ต้องกุมเป้าของตัวเอง เพราะลีน่าได้ใช้เท้าเตะเข้าไปตรงน้องชายมันเต็มๆ
“อี่นี่!!อยากโดนมากใช้ไหม?!!ห๊า!!!”ไอ้ปลาดุกไถลเลื่อนกับดินแถมโดนสิบล้อเหยียบ เดินเข้ามาจะทำมิดีมิร้ายกับลีน่า แต่จินเห็นก่อนจึงห้ามไว้
“นี่!!!ไอ้ลูกน้องเฮงซวย…อยากริ้มรสชาติฝ่าเท้ามากฉันไหมล่ะ!!ฉันสั่งให้เข้าไปสั่งสอนยัยนี่!!และคุมมันไว้!!ไม่ได้ให้แกไปทำอย่างอื่น!!”
“แต่…อี่นี่มัน”
“หุกปากโว้ยยย!!!ก่อนที่แกจะได้รับประทานลูกตะกรั่วฉัน!!!”จินล้วงปืนออกมา
“ครับ…ลูกพี่…ฮึ่ย!ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!”แล้วไอ้นั่นก็เดินออกไปคุมประตูอยู่ข้างนอก ไรท์:สนุกไม่สนุกโปรดบอกด้วยเด้อ ไรท์ต้องการกำลังใจอย่างแรง
ความคิดเห็น