ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( .exo) ´ gamer boy ✿ #chanbaek

    ลำดับตอนที่ #3 : ´ gamer boy ✿ #02

    • อัปเดตล่าสุด 1 ธ.ค. 57
















     

                หลังจากที่ผมกับจงอินและพี่แบคฮยอนกินเนื้อย่างที่แทบจะไม่ได้แดกเลยเพราะกูเขิน ผมก็เดินไปส่งพี่แบคฮยอนและบอกให้จงอินเพื่อนรักกลับไปก่อน คนรักกันก็อยากอยู่ด้วยกันสองต่อสองอ่ะค้าบบบบบบบ

     

                ทำไมผมไม่เคยเห็นพี่เลยอ่ะ?ผมเริ่มพูดก่อนในขณะที่เราสองคนกำลังเดินอยู่ในซอยเล็กๆที่เป็นซอยเข้าไปในบ้านของพี่คนสวย

     

                กูเพิ่งกลับมาจากอเมริกาอ่ะ พ่อส่งไปเรียนพอเรียนจบก็เลยกลับมาช่วยงานพ่อที่ร้าน เห็นว่ายุ่งวุ่นวายเพราะพวกมึงเนี่ยแหละพี่แบคฮยอนพูดแล้วหยิกแขนผมแรงๆจนต้องหลุดเสียงร้องออกไป ก็เจ็บอ่ะค้าบบบ

     

                โห่เจ็บนะเว้ยพี่! พี่น่าจะมาเร็วๆกว่านี้เนอะ ไม่งั้นได้เป็นแฟนผมไปแล้วแหละ

     

                ขนาดนั้นเลย? หล่อว่างั้น

     

                หล่อดิพี่ แล้วพี่ว่าหล่อป่ะ?ยิงไปหนึ่งดอกค้าบบบบ

     

                ไม่อ่ะ ธรรมดามากอย่างมึงเนี่ยพี่แบคพูดแล้วผลักหัวผม ทำไมคนสวยชอบทำร้ายร่างกายจังครับ แต่แอบเห็นแก้มนิ่มๆขึ้นสีแดงหน่อยๆนะครับ น่ารักอ่ะชานโยลจะเอา T_T

     

                แต่ถ้าพี่อยู่กับผมพี่ไม่ต้องกินแกลบเลยนะเว้ย

     

                รวยเหรอ?

     

                เพราะแม้กระทั่งแกลบผมก็ยังไม่มีให้กินเลยพี่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

     

                ตลกมากมั้ยมึงเนี่ยกูเข้าบ้านละบ้ายบายนะพรุ่งนี้เจอกันมึงผมบ้ายบายพี่แบคฮยอนแล้วหมุนตัวเดินไปป้ายรถเมล์ เดินมาได้ซักพักโทรศัพท์ของผมก็สั่นจากการแจ้งเตือนโปรแกรมแชทสุดเจ๋งอย่างไลน์ดังขึ้น

     

     

                จงอินเทพซ่าส์ท่าเยอะ.

                เป็นไงบ้างชานยอลเพื่อนรัก  18.30

                18.30

     

    18.32 ก็ดีว่ะ เดี๋ยวกูจะกลับละ เดี๋ยวไปเล่าให้ฟังนะเพื่อนรัก

    18.32

     

     

     

                ผมเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปยังป้ายรถเมล์ รอไม่นานรถเมล์ก็มาครับ ผมก้าวขึ้นไปแล้วเลือกที่นั่งหลังสุดชิดริมหน้าต่าง

     

                ผมหยิบหูฟังขึ้นมาเสียบกับโทรศัพท์แล้วเปิดเพลงดังๆอัดหูตัวเอง ผมชอบนะครับเวลาอยู่กับหูฟัง ถ้าให้ผมจัดอันดับความน่ารักนี่ ผมให้หูฟังได้ที่สองไปเลยนะครับ ที่หนึ่งก็ต้องเป็นพี่แบคฮยอนอยู่แล้วครับโห่

     

                ใช้เวลาประมาณ 15 นาทีผมก็ถึงหอครับ คือปกติถ้าอยู่มหาลัยเดินก็ถึง แต่นี่บ้านพี่แบคไงครับไม่ใช่มหาลัย เออ งงก็เรื่องของมึงครับ

     

                เห้ยไอชานยอลทางนี้!” จงอินยืนโบกมือให้ผม มันยืนอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อข้างล่างหอ มันแต่งตัวน่าเกลียดมากครับ ชุดอยู่บ้านกับชุดไปเที่ยวของพวกผมนี่อย่าให้พูดนะครับ อยู่บ้านแม่งโครตเส็งเค็ง บ็อกเซอร์ตัวนึงเสื้อยืดตัวนึงก็เท่ละครับทุกท่าน

     

                มึงลงมาทำไมวะ? ผมเดินเข้าไปหาเพื่อนรัก

     

                มารอมึงไง กูเหงาอ่ะโหยพ่อจงอินเด็กเบบี๋

     

                เด็กอ่อนป่ะมึง ปะๆขึ้นห้อง

     

                เห้ยขึ้นห้องเลยอ่อวะ กูยังไม่พร้อมโดนระเบิดถังขี้นะเว้ยกูเขินนะมันตีเข้าที่แขนผมดังป้าป ว้อท? มึงไปเคะมาจากไหนไอเพื่อนรัก

     

                ตลกละมึงไอหำหมาผมตบหัวมันไปหนึ่งทีเพื่อเป็นการเอาคืน

     

                ผมกับจงอินสนิทกันมาตั้งแต่อนุบาลแล้วครับ แล้วก็ไม่คิดที่จะมีเพื่อนใหม่ด้วยนะครับ อาจเป็นเพราะไม่มีใครคบก็เป็นได้

     


     

     


     

     

                เล่ามาเลยมึงเรื่องพี่แบคอ่ะหลังจากที่ขึ้นห้องมา ผมกับจงอินก็นั่งลงบนเตียง ซึ่งแน่นอนว่าเป็นเตียงของจงอินครับ จะให้ไปนั่งเตียงผมคงไม่ได้เดี๋ยวสารดำจะติดเอา

     

                ก็ไม่มีไรมาก กูก็แค่ได้เห็นแก้มแดงๆของพี่เค้าก็เท่านั้นเองผมพูดพร้อมกับหยิบกีต้าร์ที่วางอยู่ข้างๆเตียงของผมขึ้นมาเกา เตียงของผมกับมันตั้งอยู่ข้างกันและเว้นที่ว่างไว้ตรงกลางเพื่อให้โต๊ะญี่ปุ่นตัวน้อยๆได้มีที่ตั้งตอนทำการบ้านบ้าง

     

                เหยดอยากหอมเลยมั้ย?

     

                ฟัดได้กูฟัดละ

     

                อยากทำเมียเลยมั้ย

     

                ลากเข้าซอกได้กูลากไปปี้แล้ว

     

                เพื่อนกูนี่มันร้ายจริมๆ!” จงอินปรบมือดังฉาด บางทีมันก็อินไปป่ะค้าบบบ

     

     

                ตืดดด

     

                เสียงโทรศัพท์ผมสั่นอีกแล้วครับ ผมหยิบมันออกมาจากกระเป๋ากางเกง เห็นข้อความที่ขึ้นหน้าขอว่าเป็นชื่อพี่แบคผมก็รีบสไลด์ดูทันทีครับ

     

     

                โทกีของชานยอล

                กูขอตอบคำถาของมึงใหม่นะ… 19.20

                มึงหล่อมากจนกูแอบมองบ่อยๆเลย 19.21

                สัสเขิน /-\ 19.21

     

     

                ไอ่เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย! ทำไงดีครับ ตอนนี้ผมเขินจนต้องยกมือฟาดไอจงอินรัวๆ เพื่อนรักที่ไม่รู้เรื่องก็ชะโงกหน้ามาดู แล้วมันก็ยิ้มกรุ้งกริ้ง ผมเงยหน้าขึ้นมาอมยิ้มแล้วใช้นิ้วชี้จิ้มกับนิ้วชี้ของจงอินที่ยื่นมา หน้าของผมสองคนอมยิ้มไม่ต่างกัน

     

     

    เขินว่ะครับ

     

     

    มึงแม่งง!” ไอจงอินตีผมแล้วยิ้มให้ เพื่อนรักคงดีใจกับผมมาก ผมมีหวังแล้วใช่มั้ยครับ ถึงพี่แบคฮยอนจะเป็นคนทีพูดจาห้าวมาจากไหน ผมก็มั่นใจว่าจะทำให้พี่แบคอ่อนให้ได้เลยครับ ผมจะทำให้พี่เค้าชอบผมทุกๆวัน

     

     

    พี่แบคชอบผมใช่มั้ย นี่ไม่ได้คิดเองใช่ป่ะวะ?

     

     

    คิดได้ดังนั้น ผมก็รีบพิมพ์ตอบกลับไปยังพี่แบคฮยอนทันทีครับ

     

     

    19.23  พี่ชอบผมป่ะวะ

    19.23  นิดเดียวก็ยังดีอ่ะนะที่รัก

    19.23 

     

     

    โทกีของชานยอล

    มึงคิดเอาเองดิ 19.24

    กูไม่บอกหรอก 19.24

    19.24

     

     

     

    โอ้ยยยย คนสวยใจร้ายยย สติ้กเกอร์ไลน์ผึ้งโน้ยยยย ทำไมน่ารักแบบนี้วะฮืออออ ชานยอลรักพี่แบคฮยอนชิบหายเลยค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

     

     

    ผมอ่ะมันคนหลายใจ..... แต่รู้ไหมทุกใจมีแต่พี่แบคฮยอนคนเดียว

     

     









    ถอกโชว์เห่ยไม่ใช่ๆ

    เหยดดดดดดดด คู่นี้แม่งเร็วสัสครัช
    พูดถึงฟิคเชิญทวิตเตอร์นะที่ร้าก
    #พี่ชานชอบนุ้งgame
    ใครแท็กเรารักเบย แล้วอย่าได้งงว่า
    เห่ยยยย อีที่มารีแม่งเป็นผู้ใดว้าาาาาาา เราเองเว้ยทุกคลลล

     

     

     

     

     



     
    © themy butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×