ตอนที่ 58 : 10.ข้อเสนอเย้ายวนใจ (4)

ในอกของอนามิกาคล้ายถูกหินทับทุกครั้งที่คุณยายพูดซ้ำๆ ถึงเรื่องหลักในชีวิตหลังจากท่านเสีย ท่านย้ำบ่อยมาก เหมือนเป็นห่วงอยู่เรื่องเดียว ซึ่ง...อนาคตของเธอยามไม่มีคุณยายแล้วก็น่าเป็นห่วงมิใช่น้อย

อนามิกาได้คุยกับทนายแล้ว เธอพบว่าตนเองนั้นไม่มีส่วนในการเป็นเจ้าของร้านอาหารเรือนคุณยายเลย ทั้งที่ดิน ชื่อผู้เป็นเจ้าของร้าน ชื่อผู้เสียภาษี ทุกอย่างเป็นชื่อของพลอธิปและคุณป้าของเธอทั้งหมด เงินส่วนแบ่งกำไรที่เธอได้อยู่ทุกเดือนนั้นอาจเป็นสิ่งเดียวที่พออ้างได้ว่าเธอเป็นเจ้าของร้านครึ่งหนึ่ง แต่นั่นดูจะเป็นหลักฐานที่น้อยและไม่มีน้ำหนักเท่าที่ควรเลย

เธอกับคุณยายไว้ใจทางฝั่งนั้นมากจนเกินไป มากจนไม่ได้ระแวงเลยว่าไม่มีชื่ออนามิกาอยู่สักที่ในร้าน กระทั่งชื่อคุณยาย...ก็ยังไม่มีให้อ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ

กระนั้นทนายยังให้กำลังใจเธอ ให้ลองสู้ดู ทว่าในสภาวะที่เธอต้องดูแลคุณยายแบบนี้ เธอไม่มีแรงแบ่งไปสู้รบปรบมือกับใครหรอก

เป็นวรรธนัยที่ร่วมฟังเรื่องราวทุกอย่างเป็นผู้ตัดสินใจแทนเธอ เขาให้ทนายลองยื่นโนติสไปที่พลอธิปและแม่ของเขาดู เผื่อบางทีพวกนั้นจะกลัวและยอมจ่ายเหมือนเดิม แบบนั้นทุกอย่างก็จบ

"ถ้านางกับพ่อนัยไปกันได้ดีแบบนี้ แต่งงานกันเลยดีไหมลูก ยายน่ะคงไม่ได้เห็นหน้าเหลนแน่แล้ว แต่ยังอาจมีโอกาสได้เห็นนางเป็นฝั่งเป็นฝา"

อนามิการีบยิ้มแล้วบีบมือยาย "คุณยายอย่าพูดแบบนั้นสิคะ คุณยายยังอยู่กับหนูอีกนาน รับรองค่ะว่าต้องได้เห็นทั้งงานแต่งงานของหนู แล้วก็เหลนทวดด้วย"

รอยยิ้มคุณยายไม่สดใสแต่เต็มไปด้วยความเหนื่อยอ่อน คุณยาย...อ่อนแรงลงทุกทีแล้ว อ่อนแรงจนอนามิกาที่เฝ้าดูแลท่านอยู่ปวดใจ เพราะได้แต่นับวันรอ รอว่าเมื่อไรใบไม้ที่เหี่ยวเฉาใบนี้จะปลิดปลิวออกจากกิ่ง

...เธอทำได้เพียงเท่านี้หรือ

- - - - - - - - - -

สามวันหลังจากนั้นคุณยายก็หลับนิ่งไป ไม่ฟื้น ราวกับแบตหมด

อนามิการ้อนใจ ร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้นโดยมีคุณย่านวลปรางคอยปลอบโยนและร้องไห้ไปด้วยกัน ไม่มีใครทำอะไรได้เลย ไม่มีใครช่วยอะไรได้เลย ขนาดคุณหมอที่เก่งที่สุดยังส่ายหน้า และบอกให้ปล่อยท่านจากไปอย่างสงบ

แต่อนามิกาทำไม่ได้ มันเร็วเกินไป เร็วไป หมอที่โรงพยาบาลเก่าบอกว่าคุณยายจะอยู่ได้สามเดือนมิใช่หรือ นี่ยังไม่ครบ ยังไม่ครบ!

หญิงสาวถลาเข้าไปหาคุณยายที่นอนสงบนิ่ง มือเธอคว้ามือเย็นเฉียบของคุณยายขึ้นมา ถูเพื่อทำให้มือท่านอุ่นก่อนกระซิบ

"คุณยายจะไปจากหนูตอนนี้ไม่ได้นะคะ หนู...หนูกับพี่นัยกำลังจะแต่งงานกันค่ะ เราจะแต่งงานกัน ถ้าคุณยายจากไป เราจะแต่งกันไม่ได้นะคะ คุณยายได้ยินหนูไหม ถ้าคุณยายไม่อยู่แล้วงานต้องล้มนะคะ"

นวลปรางสะอื้นเบาๆ ก่อนเดินมาตบไหล่อนามิกาซึ่งพยายามทำทุกทางเพื่อให้ยายของตนเองกลับมา เธอกำลังจะบอกว่าไม่มีประโยชน์ แต่ก็ต้องอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออกเพราะจู่ๆ คนที่เหมือนจะจากไปแล้วก็ลืมตาขึ้น

ข่าวดีฉุดรั้งให้บังอรกลับมาได้จริงๆ

- - - - - - - - - -

​

แค่พูดยายก็ตื่น ถ้าแต่งจริง ยายจะหายไหม

จบตอนที่ 10 แล้วขอแว้บบบบบบสามวันนะคะ เจอกันอีกทีวันจันทร์หน้าเลยค่า ^ ^