รักนะนายจอมยิ่ง

ลำดับตอนที่ #2 : นี่เหรองาน

โคลม Say

 

ตอนนี้ฉันกำลังรอบอสอยู่ที่สนามบินที่ญี่ปุนเพราะบอสเรียกฉันมาทำไรอะไรก็ไม่รู้

 

10 นาทีต่อมา

 

ฉันกำลังนั่งดื่มน้ำอยู่ และอยู่ๆก็มีคนเรียนกชื่อฉันขึ้นมาและพอฉันหันไปก็พบว่าเป็นบอสนั่นเอง

"โคลมครับทางนี้คะ....ครับ  " บอสเรียกชื่อฉันและพอเห็นฉันบอสก็ตกใจที่เห็นฉันเปลี่ยนไป

 

" ว่าไงค่ะบอสสะบายดีหรือเปล่าค่ะ "

 

" อืมก็สะบายดีนะแล้วโคลมละสบายดีไหมเห็นเปลี่ยนไปมากเลยนะเนี่ย"

 

" ค่ะก็นิดหน่อยเองนะค่ะ ว่าแต่ที่เรียกโคลมมามีอะไรหรอค่ะ "  พอฉันพูดเสร็จสีหน้าของบอสก็เปลี่ยนไป

 

" คือ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกคับโคลม คือผมเห็นว่าโคลมอยู่ที่นู่นคนเดียวเลยอยากให้โคลมมาอยู่กับพูดเคียวโกะนะคับ" อืมชั้นเข้าใจที่บอสพูดนะแต่านี่เหรองานสำศัญ

 

" ค่ะบอส งั้นถ้าบอสต้องฉันจะอยู่ที่นี่ก็ได้ค่ะ" พอชั้นพูดเสร็จบอสก็ยิ้อมให้ฉันทันที

 

" งั้นดีแล้วหละ เพราะเคียวโกเตรียมชุดไว้ให้โคลมเลยละคับ"

 

" ว่าแต่ชุดอะไรหรอค่ะ ???" 

 

" ก็ชุดนักเรียนนามิโรไงคับโคลม ส่งสัยผมคงลืมบอกโคลมมั่งคับ" อยากบอกนะว่าที่เรียกชั้นมาเพื่อให้มาโรงเรียนเนี่ยยะโอ้ไม่นะ

 

"แล้วเริ่มเรียนเมื่อไหร่หรอค่ะ "

 

" พรุ่งนี้คับ ^_^ " บอสพูดไปและยิ้มไป

 

พอคุยกันเสร็จบอสก็พาฉันมาที่พัก(บ้านบอส)และบอกว่าวันพรุ่งนี้เคียวโกะจะมาหาและไปโรงเรียนพร้อมๆกัน

 

____________________________________________________________________________________________________

 

วันต่อมา

 

ตอน 7. 30 น.

 

ชั้นกำลังเดินออกมาเพื่อมาหา คาโกะ และ โกคุเดระ และ ยามาโมโตะ  

 

" หวัดดีจ้าโคลม " คาโกะพูด

 

"หวัดดียัยตาเดียว" โกคุเดระพูด 

 

" หวัดจ้า " ยามาโมโตะพูด

 

"หวัดจ้าทุกคนเป็นยังไงสบายดีไหม" ชั้นพูดตอบกลับบาง แต่ทุกคนก็มองชํ้นอย่างอึ้งเพราะว่าชั้นเปลี่ยนไปมาก

 

"โคลมเปลี่ยนไปมากเลยนะจ๊ะ"

 

"'งั้นเหรอ" พอฉันพูเสร็จบอสก็เดินออกมาพอดีเลย และทุกคนก็ต่างเดินไปโรงเรียนด้วยกัน