ปมรักในรอยทราย

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

         รถจีปสมรรถนะเยี่ยมสามคันแล่นด้วยความเร็วสูงบนท้องทะเลทรายอันเคว้งขว้างราวกับติดจรวดบิน ฝุ่นทรายลอยละลิ่วคละคลุ้งไปทั่ว ร่างกำยำสูงใหญ่ในชุดโต๊ปสีดำนั่งนิ่งราวกับกำลังใช้ความคิด ดวงตาคมดุที่อยู่ภายใต้ผ้าชีมัคไม่บ่งบอกว่าอยู่ในห้วงอารมณ์ไหน แต่รังสีความเย็นยะเหยือกถูกส่งผ่านมายังทหารไทยที่ทำหน้าที่ขับรถจนเขาเริ่มรู้สึกอึดอัด จนกระทั่งเสียงเหยี่ยวทะเลทรายร้องเป็นสัญญาณจากบนฟากฟ้าดังขึ้นเป็นระยะ เรียกให้นัยน์ตาคมตวัดมองแทบจะทันที

            “เลี้ยวขวา”

            คนที่ทำหน้าที่สารถีทำตามเสียงเข้มอย่างว่าง่าย แต่ความสงสัยมากมายจากประสบการณ์การเป็นทหารของเขามันกำลังตีกันจนขัดแย้งไปหมด สัญชาตญาณจากส่วนลึกมันกำลังบอกว่าพวกเขาเดินเกมผิด

            “มีคำถามหรือนพ”

            เจ้าของชื่อไหวไหล่อย่างที่มักจะทำบ่อยๆ คำถามหรือ เขามีมากมายแต่มันเริ่มมาคิดได้หลังจากที่ขับรถตามพวกโจรทะเลทรายออกมา

            “ถ้าเรื่องเส้นทางในทะเลทรายผมไม่มีคำถามหรอกครับ เพราะผมประจักษ์ดีว่าไอ้เหยี่ยวตัวนั้นมันเป็นแผนที่บินได้ แต่ที่ผมสงสัย” คำพูดหยุดไว้แค่นั้นเมื่อพบว่าทางข้างหน้าเป็นโอเซซิสขนาดเล็ก คิ้วเข้มยิ่งขมวดหนัก “ทำไมพวกมันถึงออกปล้นทั้งๆที่ยังเป็นตอนกลางวัน และที่สำคัญท่านชีคกำลังคุยธุระกับหัวหน้าเผ่ามูรัล ทั้งๆ ที่น่าจะรู้ว่าทำไปก็หนีไม่รอด”

          กระบอกปืนข้างๆ ตัวถูกกระชับไว้เตรียมพร้อมที่จะใช้งาน โอเอซิสแห่งนี้เงียบเกินไปและห่างไกลจากตัวเมืองมาก ไม่มีแม้กระทั่งเสียงสัตว์ที่น่าจะมาพักดื่มน้ำตามที่ควรจะเป็น ชีคหนุ่มกวาดตาไปโดยรอบ แสงสะท้อนบางอย่างที่เห็นแวบๆ ดึงให้สัญชาตญาณนักล่าของเขาตื่นตัว

            “ หาที่หลบ เราถูกหลอก!!”

          เสียงเข้มตะโกนบอกอย่างชับไว แต่ช้าไป! ลูกกระสุนพุ่งแหวกอากาศมาทางพวกเขาราวกับรอเวลาอยู่ก่อนแล้ว ทหารที่ตามมารีบวิ่งเข้ามาอารักขาให้กับเจ้านายตัวเองอย่างเต็มกำลัง ต่างฝ่ายต่างยิงกระสุนใส่กันอย่างไม่กลัวตาย แต่ฝ่ายที่มีกำลังพลน้อยกว่าย่อมเสียเปรียบ

            ปัง

“ท่านชีค!!”