chagne

ข้อมูลเบื้องต้น

   ฉันขอเรียกแทนตัวเองว่า แก้ว นะ 

   แก้ว เป็นเด็กคนหนึ่งที่อาศัยอยู่กับแม่ ในซอยบ้านแก้วเป็นซอยเล็ก ๆ และคนในซอยก็รู้จักกันดีทุกคน ทุกคนเป็นเพื่อนบ้านที่น่ารัก มีอะไรก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน นั่นเป็นสิ่งที่แก้วรู้สึกในตอนนั้น
  
   เมื่อแก้วอายุได้ 18 ปี เริ่มโตขึ้นเป็นสาว แก้วไม่ใช่คนสวยนะ ซ้ำยังป่วยมีโรคประจำตัว แต่ไม่ใช่โรคที่น่ารังเกียจ แก้วเลยเป็นคนที่เพื่อนบ้านต่างถามถ้าอาการ และความเป็นไปในแต่ละวัน นั่นทำให้แก้วรู้สึกว่าทุกคนดีกับแก้วและแม่ของแก้วมาก
  
   จนกระทั่งวันหนึ่งแก้วมีโอกาสได้รู้จักกับลูกชายของเพื่อนบ้านท่านหนึ่ง เค้ามีลูกชายสองคน ลูกคนโตเป็นพี่แก้วประมาณ 3 ปี ส่วนคนเล็กเป็นน้องแก้วเกือบ ๆ ปี ๖มารู้ทีหลังว่าเค้าอ่อนกว่าแก้ว 9 เดือน) 

   พอดีทางบ้านของเค้าจะรื้อบ้านเพื่อสร้างหลังใหม่ ทำให้เนื้อที่ในบ้านของแก้วกลายเป็นที่พักและที่จอดรถของคนงานก่อสร้างรวมถึงของพวกเค้าด้วย แม่แก้วก็ไม่ว่าอะไร เพราะเคยช่วยเหลือกันมากก่อน

   วันหนึ่ง แก้วเห็นลูกชายคนเล้กของเค้ามานอนเล่นที่เปลบ้านแก้ว แก้วจึงเข้าไปทักทายด้วยมารยาทเจ้าบ้าน เค้าก็ทักแก้วตอบ แก้วชวนเค้าคุยเค้าก็คุยด้วย หลังจากนั้นลูกชายคนเล็กของเค้าก็มานอนที่เปลบ้านแก้วทุกวัน และเราก็ได้พูดคุยกันประจำ แก้วขอเรียกเค้าว่า เปรม นะ

   เปรมเป็นผู้ชายที่ไม่หล่อ แต่ก็ไม่ขี้เหร่ ตัวเล็ก (สูงน้อยกว่าแก้วอีก) อวบ ผิวแทน เป็นคนพูดตลก และคุยเก่งมาก ๆ แก้วชอบคุยกับเค้าเพราะเค้าอัธยาศรัยดี แต่ตอนนั้นแก้วไม่ได้คิดอะไร

   จนกระทั่งเพื่อนของแก้ว ซึ่งรู้จักกับเค้าได้มาถามแก้วว่าแก้วมีแฟนหรือยัง แก้วบอกว่ายัง เพื่อนแก้วก็ถามต่อว่าแก้วชอบอะไร ชอบกินอะไร ฟังเพลงแนวไหน ชอบผู้ชายแบบไหน และมีสเป็คหรือเปล่า ตอนนั้นแก้วรู้สึกแปลกใจ แก้วึงขยั้นขยอเพื่อนว่าใครให้มาถาม เค้าบอแก้วแบบไม่อ้อมค้อม "เปรมให้มาถาม เปรมเค้าชอบแก้วมากนะ"

   ตอนนั้นอึ้งมาก แต่ในใจก็รู้สึกแปลก ๆ คือไม่คิดว่าเด็กหน้าตาธรรมดาอย่างแก้วจะมีคนมาชอบ 
  
   หลังจากนั้นแก้วเลยไปพูดกับเปรมตรง ๆ ซึ่งตอนั้นเปรมณุ้สึกจะเขินอายมากแต่เค้าก็บอกว่า เค้าเคยมองสมัยแก้วตอนแก้วอยู่ ม. ต้น แต่ตอนนั้นเค้ามีคนที่คบอยู่ เลยได้แค่แอบมอง ตอนหลังแฟนเค้านอกใจไปมีคนอื่น เค้าเลยเหงา พอแก้วเค้าไปคุยกับเค้าก่อน เค้ารู้สึกแปลกใจ เพราะเค้าไม่เคยมีผูหญิงมาทักเค้าก่อน แต่เค้าก็ประทับใจที่แก้วเป็นคนคุยเก่ง และน่ารักในสายตาเค้า 

   เค้าสารภาพว่าเค้า "ชอบแก้ว" ตั้งแต่วันแรกที่ได้คุย และขออนุญาตจีบแก้วอย่างเป็นทางการ แก้วก็อนุญาตนะ แบบไม่เขินเท่าไหร่ อยากรู้เหมือนกันว่าความรู้สึกของคนโดนจีบเป็นยังไง

   ช่วงนั้นเป็นช่วงที่แก้วเพิ่งสอบเสร็จ เตรียมเข้า ปี 1 พอดี และเค้าเองก็ลุ้นผลจนตัวโก่งยิ่งกว่าแก้วซะอีก เค้าเริ่มต้นปฏิบัติการจีบ ด้วยการชวนแก้วไป "ใส่บาตร" ด้วยกัน แก้วก็ไม่ว่าอะไร เพราะปกติไม่ค่อยใส่หรอก แก้วต้องอ่านหนังสือดึกทำให้ตื่นไม่ทันใส่บาตร แก้วจึงถือโอกาสนี้ทำบุญไปในตัว และไม่ลืมขอพรให้สอบติดคณะที่อยากเรียน

   เปรมดูจะมีความสุขมา ยิ้มทั้งวัน หลังจากนั้ยเราก็ไปเดินเล่นกันที่สวนสาธารณใกล้บ้าน เราไม่ได้ไปกัน 2 คน หรอกนะคะ  มีเพื่อนของเค้า และเพื่อนของแก้วไปด้วย แต่เค้าก็ไม่วาย แอบบส่งสัญญาณให้เพื่อนไปเดินที่อื่น เพื่อที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2

   ความรักของเราค่อยยเป็นค่อยไป และทุกอย่างก็เก็บเป็นความลับ เพราะแม่ของแก้วไม่ชอบให้แก้วมีรักในวัยเรียน และพ่อแม่ของเค้าก็ไม่อยากให้เค้าชอบแก้วเพราะพวกเค้ารู้นิสัยของลูกชายเค้าดี (นิสัยอะไร เดี๋ยวจะได้รู้กันค่ะ)

   ผลการสอบของแก้วออกมาแล้ว แก้วสอบติดคณะที่แก้วอยากเรียนค่ะ และคะแนนแก้วติด 1 ใน 15 คนแรก แก้วดีใจมาก ๆ คนที่ลุ้นสุด ๆ คือ เปรม เค้าโทร.มาที่บ้านแก้วตอน ตี สอง แม่แก้วตอนงัวเงียตื่นมารับ แต่แม่ก็ขอบคุณเค้าที่โทร.มาส่งข่าวนะคะ

   ตอนนั้นแก้วก็เป็น นิสิตปี 1 ส่วนเค้าเรียน ปวส. แก้วพยายามให้ทั้งเรื่องรักและเรื่องเรียนดีควบคู่ไปพร้อมกัน แก้วเรียนได้ เกรดเฉลี่ย 3 จุดกว่าค่ะ และเปรมเค้าก็ทำตัวเป็นแฟนที่ดี คอยไปรับ ไปส่งแก้วที่มหาวิทยาลัยตลอดเลย เลิกเรียนเราก็ไปนั่งกินส้มตำ บางทีก้ไอศครีมบ้าง เสาร์-อาทิตย์ เราจะไปดูหนัง ดูเสร็จก็ไปทานข้าว แต่ก่อนไปแก้วจะไปอ่านหนังสือที่มหาวิทยาลัยก่อน เค้าจะรู้ว่าแก้วจะอ่านหนังสือเสร็จเมื่อไหร่ แล้วเค้าก็มารับไปดูหนังด้วยกัน เป็นอย่างนี้ประจำ

   แต่ความลับไม่มีในโลก เมื่อแม่ของฉันจับได้ว่าเราแอบคบกัน เนื่องจากมีคนในซอยเห็นเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย และเคยเห็นเปรมจับมือถือแขนกับแก้วด้วย 

   แม่แก้วขอร้องให้แก้วเลิกกับเปรม แม่อนุญาตให้คบแบบเพื่อน มากกว่านั้นไม่ได้ แม่อยากให้ฉันทุกเทให้กับการเรียน ฉันรับปากแม่ และทำใจอยู่นานเพื่อโทร.ไปบอกเลิกกับเปรม

   เมื่อเปรมรู้เค้าร้องไห้ เค้าขอร้องให้เราแอบคบกัน ตอนแรกฉันไม่ตกลง แต่สุดท้ายก็ใจอ่อน ยอมคบกับเค้าจนได้

  ในที่สุดเราก็กลับมาคบกันอีก และระวังตัวมากขึ้น แต่ก็ยังไม่วายมีคนในซอยเห็นอีกจนได้ พวกเค้าต่อหน้าแก้วยิ้มและพูดคุยดีแต่ลับหลังนินทาแก้วและเปรมจนลามไปถึงแม่ของแก้วเลย แก้วทนไม่ได้ แก้วบอกกับเปรมว่าแก้วรับมันไม่ได้แล้ว เพราะหัวข้อนินทาของคนในซอยไม่พ้นเรื่องของแก้วและเปรม เปรมพูดว่าไม่ต้องไปใส่ใจ แต่แก้วต้องใส่ใจเพราะมันลามไปถึงแม่ของแก้ว

  หลังจากนั้นเค้าเริ่มเปลี่ยนไป