คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ที่บ้านเรียกเพชร
ฝั่
ำพู ำา ในวามแสบสัน์อเพรยัมีมาเรื่อยๆ
ทุะ รามสัมผัสรอยยิ้มอมปลอมที่เธอมอบให้เา
"เเ่ารโนทิ้นะะ" เพรยเเ้วหวันับเเ้วอราม
ฝั่ราม ประโยนี้แล้ว็รู้สึพิลึใ เลยเลี่ยเเ้วในมือหนี พลันรอลอื่มนเียวรว
"ฟันะ" เสียมั่นัึ้น โน้มัวเ้าใล้นรหน้าเพื่ออธิบาย "ำว่าโนทิ้ มันเป็นเรื่ออนมีวามรั"
"ึ่วามรู้สึนี้ อนระอเท่านั้น"
"เหรอะ" เพรถามวน เธอไม่น้อยหน้า รีบยับเเ้มเ้าใล้ปาสา
เเ่ไว้..
เพรยิ้มหยัน
รามหลับาเลิ้ม
"อย่าเผลอันระอเ้าล่ะ"
ไม่ทันาำ ริมฝีปารามบเ้าให้ที่อสวยอย่าลืมัว
หวัสั่สอนให้เเม่ัวีให้เธอเ้าใ ว่าำลัเล่นับใร
เเ่ อหอมมา
เาผ่อนลมหายใ
"อเธอเเม่ เอาเรื่อเลยเพร" รามม
เพรยิ้มหยัน ยอมรับำมเเ่โยี
โอเ.. รนี้มันลับาน อาะมีนเห็นไหม
เธอไม่สนใ รามะนึว่าเป็นอีโ่อี บ้าอะไร
็เอาเถอะ ็บอเเล้วามสบายราม
แ่ที่น่าหุหิสำหรับเธอือ พยายามนำเสนอว่าัวเอไม่เอาใรสัน
เธอมีนอใอย่าัเน ถ้าอยาเ้ามานั่ในใ
นอาุไเเล้ว
นอื่นให้ฝันเอา
"เเล้วเป็นไะ รสาิที่ไ้นะนระออย่าัน"
"็ไม่เลว" รามอบ หยัไหล่เเล้วเินหนี
น้ำเิน
ความคิดเห็น