ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักแสบใสของยัยจอมเปิ่น

    ลำดับตอนที่ #1 : ผู้ชายนิสัยเสีย

    • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 49



    ติ๊ง ต่อง ตุ่ง ตุง ตุ๊ง...เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น

    "เช้าและหรอเนี่ย"ฉันพูดพร้อมกับบิดขี้เกียดบนเตียงนอน

    แล้วฉันก้รีบลุกจากเตียงนอนไปอาบน้ำ เพื่อความสดใสในเปิดเทอวันแรกของม.ปลาย

    "เกิดจากความรัก รัก รัก ความผูกพันธ์ในใจไม่มีใคร คนใดทดแทน...แล้วไรต่ออ่ะเนี่ย -o-"

    ฉันนั่งผูกผมอยู่หน้ากระจกอย่างมีความสุข จนกระทั่งมีมารผจญโผล่มา

    ปัง!!!"นี่ เกรซเสริมสวยอยู่ได้ เสริมยังไงก็ไม่สวยหรอกจะเสริมไปทำเพื่อ?"

    พี่ชายที่สุดแสนประเสริฐ(ตรงไหน)ของฉันพูดขึ้น

    "แร้วยุ่งอะไรด้วยเนี่ย พี่หล่อตายอ่า มารยาทก็ไม่มีเข้าห้องคนอื่นปะตูก็ไม่เคาะแถมเปิดปะตูซะแทบพัง"

    "เออไม่ต้องบ่นมาก พ่อก่าแม่ให้มาตาม จ่ะไปไหมโรงเรียนอ่า"

    "อืมอืมเดี๊ยวลงไป ถือกระเป๋าลงไปให้ด้วยนะ พี่กอล์ฟสุดหล่อ หล๊อ หล่อ"หล่อตงไหนเนี่ยอยากจะอ้วก

    "เออๆเร็วๆล่ะกันเดี๊ยวก็ไปสายกันหมดพอดีอ่ะ"

    "เออไปได้แล้ว ชิ่วๆ"

    ปัง!!!โอ๊ยจะเปิดจะปิดให้มันเบาๆหน่อยได้ไหมเนี่ยหนักใจจิงๆสักวันห้องฉันคงจะไม่มีปะตูแน่เลย

    แล้วฉันก้รีบวิ่งลงมาจากห้อง ซดนมแก้วนึง แล้ววิ่งขึ้นรถไป

    "หวัดดีค่ะพ่อ/แม่ _/l\_"


    พอรถออกได้ซักพัก จะมีคัยๆรัก คนหน้าตาอย่างฉัน ที่มันธรรมดาไม่เข้าตาเหมือนใครๆ... เสียงโทรศัพท์ชั้นดังขึ้น

    "ฮัลโหล"

    "เกรซแกอยู่ไหนแร้ว"

    "เนี่ยถึงแล้ว"แล้วฉันก็เดินลงจากรถ

    "เอองั้นเดี๊ยวแกรีบขึ้นมานะ บาย"

    "อืมอืม บาย"โทรมาแค่เนี้ยจะโทรมาทำไมพ่อเป็นเจ้าของเครือข่ายโทรศัพท์หรือไงเนี่ย

    "โอ๊ย!!!"ใครมาชนเนี่ย

    "นี่เธอเดินให้มันดีดีหน่อยได้ไหม"เขาพูดออกมาอย่างไร้มารยาทสิ้นดี

    "อ้าวนายพูดงี้ได้ไงอ่า มารายาทมีไม๊ เดินชนฉันแร้วยังจะมาว่าฉันอีก"วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ยเจอแต่ผู้ชายไร้มารยาท พี่ฉันก็คนนึงแระ

    "ใครเดินชนเธอพูดให้มันดีดี นะยัยเฉิ่มเอ๊ย"ยแร้วมาว่าฉันแบบนี้ใครจะไปยอมได้

    "นี่นายว่างๆไปผ่าหมาออกจากปากหน่อยนะ"

    จะมีใครๆรัจะมีคัยๆรัก คนหน้าตาอย่างฉัน ที่มันธรรมดาไม่เข้าตาเหมือนใครๆ... เสียงโทรศัพท์ชั้นดังขึ้น มาดังอะไรตอนนี้เนี่ย

    "ฮัลโหล"

    "ฮัลโหล เกรซทำไมช้าจังว่ะเนี่ย"

    "เออโทษทีเผอิญมีเรื่องนิดหน่อย อยู่ข้างล่างแล้วอ่าเดี๊ยวขึ้นไปนะ"

    "เออเร็วๆนะแก" ฉันวางสายจากยัยแพทแล้วหันไปที่นายคนนั้น

    "นี่นายดีนะที่เพื่อนฉันโทรมาไม่งั้น นายสวยแน่"

    "หรอ กลัวจังเลย ไว้เจอกันนะยัยเฉิ่ม"อะไรเนี่ยนายนี่มันกวนจิงๆเลย

    "ไอทุเรศไร้มารยาท"พอฉันว่าเส็ดก้เดินไป

    เฮ้อ ถึงซะทีตึกม.ปลายต่อจากนี้ฉันคงต้องเรียนตึกนี้ go to 405 room

    to be continued...^o^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×