ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    rating love เปิดตำรา วิชาเรตติ้ง

    ลำดับตอนที่ #2 : ความซวยเริ่มปรากฏ

    • อัปเดตล่าสุด 6 มี.ค. 51


    หลายวันผ่านไป~~*
     "ว่าฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ เป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตน ในความฝันของเธอ แค่ผ่านมา และผ่านไป...ก็ได้แต่ช้ำเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ฉันหวังมานาน เป็นเพียงแค่จินตนาการของคนโง่งมงาย เจ็บแทบตาย...แต่ทั้งใจก็ยังรักเธอ"

    แง่มๆ เพลงเพราะเนอะ มือถือใครหว่า เจ้าของต้องสวยแน่ๆเลย(ขนาดละเมอ ยังหลงตัวเองได้ คิดดู-_-;;)
    "ฮาโหล ที่นี่ไม่ใช่ร้านพิซซ่าค่ะ พิซซ่าโทร 191 นะคะ โทรไปซะ คนจะนอนโทรมาปลุกทำซากอะไรยะ ไม่ฮานะขอบอก  =.,="
    "ไอ้บ้า แกเพิ่งตื่นหรอวะ พิซซ่ามัน 1150 กับ 1112 โว้ย โทรไป 191 ให้ตำรวจทำพิซซ่าให้หมีแพนด้ากินเรอะ-0-"
    "อ้าว ไอ้มิลค์ แจ๊บๆๆ น้ำลายบูดติดปากอ่ะ แค่นี้นะ จะนอนต่อ แล้วก็เบอร์ 1112 มันเรียกบักซ์เว่ย ประสาท"
    "บักซ์มัน 1113 เว่ย แกอ่ะแหละ ประสาท -*- แกห้ามนอนต่อนะ >O< ตื่นๆๆ แล้วไปล้างน้ำลายบูดออกซะ"
    "ล้างทำด๋อยอะไรล่ะ -_-" คนจะนอน วันนี้ปิดเทอมนะแก ไอ้จิตไม่ปกติ แกกินไทลินอลแทนซาร่ามาเรอะ"
    "แกนั่นแหละ จิตไม่ปกติ ไทลินอลบ้านแกสรรพคุณไม่เหมือนซาร่าหรอ -*- ให้ตายเหอะ บ้านแกก็ออกจะฉลาดกันถามจริงแกนี่ยีนด้อยเหรอวะ -_- "
    "พอเหอะมิลค์ อย่ามาลวดลาย -*- มีอะไรก็ว่ามา คนสวยจะนอน"
    "ฉันจะบอกว่าตื่นมาอาบน้ำแล้วไปจัดเสื้อผ้าซะ"
    "ทำไมอ่ะ จะอพยพไปเขมรหรอ =O= “

    " วันนี้เข้าค่ายสร้างสรรค์เว่ยๆๆๆ ฟังดีๆๆ เช็คเรตติ้งเชียวนะแก >O<!!

    ค่ายสร้างสรรค์มันวันศุกร์ไม่ใช่หรอ -*- ไอ้บ้า

    "เพ้อเจ้อละ ค่ายสร้างสรรค์มันวันศุกร์ -O-"
    "ก็วันนี้วันศุกร์วันนี้วันศุกร์"
    " จริงดิ-_- วันนี้ไม่ใช่วันอังคารหรอ"
    "ช้าไป 3 วันเลยนะแก -*-บ้านแกอยู่หลังเขาหรอ"

    หลังจากวันนั้นก็ถึงวันนี้จนได้ (วันไหนวะ -*-) ก็วันที่เราไปซื้อเสื้อผ้าไง ทำไมเร็วจังง่ะO_O
    "อ้ากกกก แกทำไงดีอ่ะยังไม่ได้จัดกระเป๋าเลย"
    "คุยกับแกนี่มันเหนื่อยจังเลย -O- นะเธอนะ ยังไม่ได้จัดก็จัดดิ ค่ายมันเข้า 10 ครึ่ง ยังมีเวลาอีก 3 ชม.เห็นมะฉันว่าแล้วว่าแกยังไม่ได้จัด อุตส่าโทรมาปลุกตอนเช้า"

    โห เป็นพระคุณมากอ่ะ มิลค์ แล้วทำไมแกไม่โทรมาเตือนเมื่อวานมิทราบ เวรแล้ว >O< กรี๊ดๆๆ ยังไม่ได้เตรียมแรด เอ้ย เตรียมตัว

    "หุๆๆ ไม่ต้องขอบคุณหรอกข้าว แค่นี้นะ บาย"

    แล้วมันก็วางไป ใครจะขอบคุณแกยะ -*- ว้ากกกก ฉันต้องรีบจัดกระเป๋าๆๆ มีอะไรมั่งเนี่ย หวาๆๆ(นางเอกโอเวอร์ผิดปกติ -_-") อ๋า ตรงหน้าประตูนั่นมีกระเป๋าเดินทางอยู่ใบนึง เห้ย o_o หรือว่าหม่าม๊ามาจัดให้ โอ้ว ซึ้งใจ เนี่ย แม่ตัวอย่าง T^T
    "ข้าวนั่นมันกระเป๋าพี่โว้ย เกิดพิศวาสพี่ขึ้นมาหรือไงฮะ อยู่ดีๆจะมาลูบๆคลำๆ ขอบอก สยิว -*-"
    "นี่มันกระเป๋าข้าวไม่ใช่หรอ >o<"

    "น้อยๆหน่อยไอข้าว พี่จัดเองกับมือ ไม่เชื่อแกเปิดดูดิ มีบ๊อกเซอร์ลายมิกกี้ด้วย ของแกอ่ะลายมินนี่"

    ไอ้พี่บ้า แฉกันหมด คืองี้ค่ะ ท่านผู้อ่านประมาณว่าป๊าฉันชอบวอลส์ดิสนี่มาก เลยเลือกบอกเซอร์.ให้ลูกเป็นลายต่างๆ อย่างพี่แช่จะเป็นลายมิกกี้ ฉันก็เป็นลายมินนี่ส่วนไอ้ต้มเป็นลายกูฟฟี่(แต่ฉันกับข้าวต้มไม่ใช้หรอกนะ =_= ซ่อนไว้ในส่วนลึกสุดของตู้เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว) อาโหะ เป็นไงครอบครัวฉันน่ารักใช่มั๊ย >///< (มานั่งแฉเรื่องบ๊อกเซอร์เนี่ยนะ-_-") ต่อๆๆ และแน่นอนว่าฉันไม่บ้าพอที่จะเปิดเอาบ๊อกเซอร์ลายมิกกี้เอาส์เป่าทรัมเป็ด
    มาดู (ตัวนั้นตัวโปรดของป๊าเลย 555+ ป๊าเลยซื้อให้พี่แช่) แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ไอ้นี่มันจะอพยพย้ายไปอิสราเอลรึไง
    "พี่แช่จะไปไหนอ่ะ"
    "ไปค่าย"

    โอ้ว...ค่าย หวังว่าคงไม่ใช่ค่ายสร้างสรรค์หรอกนะ >0< ไม่สิๆๆ เออใช่ ตอนนั้น พันท์บอกว่าค่ายนี้รับ ม.1-ม.3 เพราะฉะนั้นเราจะแก่ที่สุดในค่าย(ฉันอยู่ม.3ขึ้นม.4อ่ะ) เพราะงั้นมันไม่มีทางเจอกันได้เพราะพี่แช่ขึ้นม.5 ยกเว้นมันจะเป็น staff ซึ่งโอกาสเป็นไปได้มีแค่ 0.001% ที่พี่ข้าวแช่ผู้แสนดีจะทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม เหอๆ
    "ข้าวก็ไปค่ายเหมือนกันอ่ะ ใกล้ๆกันป่ะ พี่แช่จะได้ไปส่งข้าวหน่อย"
    "ไม่ได้เว้ย เพราะหนึ่งพี่จะไปแล้วเค้านัด 7.45 น. แล้วแกก็พึ่งตื่นซึ่งพี่ไม่รอแกแน่นอน สองพี่ไม่ได้ไปเองพี่ไปกับไอ้ยะ เพราะงั้นพี่ไปก่อนนะ ว่าแต่แกไปค่ายอะไรอ่ะ"
    "ค่ายสร้างสรรค์อ่ะ แล้วพี่แช่ไปค่ายอะไรอ่ะ"
    "ชื่อค่ายอะไรวะ ชื่อเห่ยมากมาย -_-" ค่ายพี่นะ หรูหรามากมีชื่อภาษาอังกฤษด้วยรู้ปะ ชื่อ
    creative fun camp แต่ชื่อภาษาไทยจำไม่ได้ว่ะ ไม่นิยม คนมันอินเตอร์ก็เงี้ย^O^"
    ว่าแล้วมันก็อวดซะงั้น เหอๆๆ แล้วเมื่อไรไอ้พี่แช่จะไปยะ-_-"
    "พี่แช่เดี๋ยวไม่ทันนะ -*- "
    "เออๆๆ นี่ข้าวไล่พี่หรอ >O< ฮือๆ พี่จะเอาไส้กรอกอีสานพันคอตัวเองตาย"คงตายหรอกนะเธอ-_-;; พี่ฉัน บ๊องจริงๆ
    "เปล่านะพี่แช่ ^^ ข้าวจะไปแปรงฟันอ่ะ ดูดิ น้ำลายบูดติดปากข้าวด้วย" ฉันจงใจยื่นหน้า
    เข้าไปใกล้ๆมัน เพื่อให้กลิ่นขี้ฟันลอยไปปะทะหน้าพี่แช่(ซกมกที่สุด นางเอกกู-_-“)แล้วพึมพำอะไรซักอย่างทำนองว่า นี่หรือคือน้องกู ทำไมยะ รู้ไว้นะ น้องพี่แช่สวยที่สุดในโลกาโลกีย์สี่ภพนี้แล้ว(ชักเพ้อ)
    "บ๊ายบายน้า โชคดีนะพี่แช่^o^"

    ฉันโบกมือบ๊ายบายด้วยความสุขใจเป็นพิเศษที่จะไม่เจอหน้าพี่ชายสุดที่รักอีกนาน
    "เออๆ ข้าวก็ระวังตัวด้วยล่ะ แต่พี่ว่าอย่างแกก็ไม่มีคนเข้าใกล้อยู่แล้วล่ะ ไม่มีคนคบอ่าเนอะW

    "มิลค์ก็เพื่อนข้าวนะพี่แช่ >0<"
    "หุๆๆ ^O^ อันนั้นข้อยกเว้นเว่ย ไปล่ะ ทางที่ดีขอแนะนำให้ไปแปรงฟันโดยด่วน
    น้ำลายข้าวน่าเกลียดมาก เป็นคราบเลยอ่ะ แหวะ -*- "

    และพี่แช่ก็จรลีหายไป รีบอะไรนักหนาววะ แต่จะสนใจทำไมวะ ไปจัดกระเป๋าสิ ดูไอ้พี่บ้าทำฉันเสียเวลาหมด

    9 โมง 15นาทีและฉันก็จัดการทุกอย่างเสร็จไม่ว่าจะเป็น จัดกระเป๋า แปรงฟัน อาบน้ำ ดูมู่หลาน (จะดูก็ไม่ต้องบอกก็ได้นะ-_-") และก็ลงมากินข้าว
    "อุ๊ยๆๆ ข้าวสวยมากเลยอ่ะลูก ^O^" ม๊าทัก โหะๆๆ อันนั้นมันของตายค่ะม๊า ฮ่าๆ วันนี้ฉันใส่เสื้อกล้ามสีขาว ข้างใน แล้วก็มีเสื้อเชิ๊ตสีชมพูอ่อนๆมีรูปมินนี่ถือร่มอยู่ที่อก(มิน่าแม่บอกว่าน่ารัก -*-) กระโปรงยีนต์มีระบายลูกไม้เล็กๆสีชมพูอีกเช่นกันอยู่ที่ชาย จัดแจงโดยข้าวต้มน้องสาววัย 13 ย่าง14 ปีของฉันเองค่ะ ข้าวต้มน่ะอยากเป็นดีไซน์เนอร์อ่ะ แล้วถ้าให้มันเลือกชุดให้นะ สวยชัวร์ 
    "ป๊า พูดอะไรหน่อยสิ ลูกน่ารักจะตาย>o<"

    ม๊าพยายามคะยั้นคะยอให้ป๊ายอลูกให้ได้ -_-"
    "ก็สวยดีอ่ะข้าว แต่ป๊าชอบเสื้อเชิ๊ตมิกกี้ที่ป๊าซื้อมากกว่า"
    "โห่ ป๊า ก็เสื้อเชิ๊ตมิกกี้ที่ป๊าซื้อมันเป็นส้มแป๊ดนี่ มันไม่เข้ากับกระโปรงอ่ะ "

    ข้าวต้มตอบทั้งที่เคี้ยวคุกกี้อยู่ในปาก เอ่อ แกเคี้ยวให้หมดก่อนก็ได้นะ -_-"
    "ข้าวจะไปค่ายใช่ไม๊เดี๋ยวให้ป๊าไปส่งนะ แล้วลูกรู้รึเปล่าว่าแช่ไปค่ายไหน ตอนที่แช่
    เอาจดหมายมาให้ม๊าดู ม๊าก็ไม่ได้อ่านละเอียด"
    "ไม่รู้อ่ะม๊า อะไรฟันๆซักอย่าง"

    ป๊าสำลักข้าวโอ๊ตทันที หวังว่าป๊าคงไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น -_-"
    "โห่ -O- พี่ข้าววันหลังฟังให้มันครบดิ มันชื่อ creative fun camp ต่างหาก "
    "เอาเหอะๆ ช่างหัวพี่แช่มัน -*- ป๊า ข้าวจะไปแล้วอ่ะ เพื่อนข้าวมันนัด ครึ่ง เพราะมันจะได้ขึ้นห้องก่อน

    ไปแล้วนะม๊า หวัดดีค่ะ พี่ไปแล้วนะต้ม คิดถึงพี่ด้วยน้า T^T (พูดเหมือนจะไปตาย-_-)  ป๊าไปส่งข้าวได้แล้ว ป๊าเห็นข้าวโอ๊ตดีกว่าลูกสาวสุดสวยคนนี้หรอ"
    "พรวด!" ต้มสำลักนมเกษตร (ทำไมต้องนมเกษตร -_-" ได้ค่าโฆษณามั๊ยนั่น) ทันที --" ทำไมยะ มีปัญหาเหรอต้ม
    "ทำใจหน่อยลูก มีพี่หลงตัวเองเนี่ย" ป๊าบอกต้ม
    "ป๊า!!"
    "แต่ม๊าเห็นด้วยกับป๊านะ คิกๆๆ"
    "ม๊า!!"

    อ้ากกก ไม่มีใครยอมรับความจริงเลยว่าฉันสวย (มันน่ะแหละ ไม่ยอมรับความจริง) แล้วฉันก็เดินงอนไปนั่งในรถ และไม่ลืมที่จะกำชับป๊าว่า
    "ป๊า อย่าเห็นข้าวโอ๊ตสำคัญกว่าลูกสิ ขอร้อง T^T" 

    9 โมง 45 นาที
    "อย่าลืมอาบน้ำก่อนนอนนะข้าว"

    ป๊าพูดงั้นหมายความว่าตอนเช้าไม่ต้องอาบก็ได้เหรอ -*-
    "ป๊า ข้าวไม่ซกมกขนาดนั้นนะ -0-"
    "หรอ ป๊าว่าข้าวซกมกยิ่งกว่านั้นนะ^o^ "
    =O=^ นี่หรือบุพการีที่รักของฉัน
    "แล้วก็เวลานอนอย่าให้มีน้ำลายบูดติดอยู่ที่แก้มนะข้าว เป็นสาวเป็นนางมันดูไม่ดี" 

    แล้วใครจะมาดูตอนฉันหลับเรอะ -*-
    "ป๊า ถ้าน้ำลายมันจะไหลออกมาตอนข้าวหลับ ข้าวก็ไม่มีความสามารถพอที่จะเสกมันกลับไปได้อะนะ +0+"
    "แล้วก็อย่าไปอ่อยผู้ชายมากนักนะข้าว เป็นผู้หญิงมันดูไม่ดี" นั่นแหละจุดประสงค์ฉันเลย >0<
    "ป๊าเห็นข้าวเป็นคนยังไงเนี่ย-_-^^"

    "แต่ถ้านิดๆหน่อยๆก็พออนุโลมได้"

    นั่น -_-" เริ่มมีการสนับสนุนให้ลูกแรด
    "ค่ะ ป๊า ^O^ ข้าวน่ะ  สวยเริดมีเสน่ห์จะตาย"
    "แล้วก็อย่าไปหลงตัวเองต่อหน้าคนอื่นด้วยนะข้าว -*-"
    "ค่ะ ป๊า -_-"

    (ชักเครียด)
    "อือ ป๊าไปล่ะ มีอะไรก็โทรมาหาป๊าละกัน"

    ป๊าหอมแก้มฉันแล้วก็ขับรถออกไป อาโหะ เพื่อนฉันอยู่ไหนวะเนี่ย ไหนนัด 9 ครึ่งไง ขนาดฉันมาสายตั้ง 15 นาที ถ้าฉันระเห็จมาตั้งแต่ 9โมง15ไม่รอกันเหงือกแห้งเลยเรอะ
    "ข้าว~~~ ข้าวจ๋า~~~" O_o เสียงอะไรหลอนๆน่ะ ไม่น่านี่มันกลางวันแสกๆนะ>o<
    "ฉันจะฆ่าแก~~~~"

    >_< เห้ย
    "กรี๊ดดดดดดดดด >O<"

     ผีๆๆ ผีมา ไอผีเวรเสียงหลอนมากมาย อ้ากกกก ฉันจะตบแก
    "บ้าสิ ข้าว เพื่อนแกไงจำไม่ได้หรอ-0-"

    เสียงผีเมื่อกี้นี่หว่า อ่าวเห้ย นั่นมันพิงค์กี้นี่หว่า อ๋า มันเป็นหวัดนี่นา ทุกครั้งที่มันเป็นหวัดเสียงมันจะเปลี่ยนเหมือนผี -*- ฟู่ว..ตกใจหมด ไอบ้า -O-(รู้สึกเพื่อนเธอจะไม่ผิดนะ-*-)
    "กรี๊ดเป็นชะนีเลยนะไอ้ข้าว ถึงเราจะแรดแต่ก็ไม่นิยมชะนีนะเว่ย" ลูกกวาดบ่น
    "ถ้าแกอยากเด่นบอกก่อนก็ได้นะเว่ย ฉันจะได้ถีบแกออกไปคนเดียว ฉันไม่อยากเด่น
    กับแกด้วยอ่ะ"

    ไรด์พูดเบาๆ ตอนนี้คนในรัศมี 3 เมตรหันมามองทางเราหมด ให้ตายสิ -O-
    "สายแล้วนะแก มาก็ช้ารีบไปลงทะเบียนได้แล้ว>O< เค้ารอกันรากจะงอกอยู่แล้ว"
    ฉันรดน้ำให้มั๊ย หุหุ (ไม่ได้สำนึกเลย-_-")
    "เดี๋ยวๆๆๆ อย่าลืมยิ้มนะเว่ย โปรยเสน่ห์ๆๆ เชิดๆ ไฮโซ นะแก ยังไงวันนี้เราก็สวยอยู่แล้ว อ่าโฮะๆๆ"

     พันท์หัวเราะจีบปากจีบคอ -*- ไอ้แรด แต่ก็จริงวันนี้กลุ่มเราเด่นมาก เพราะ หนึ่ง เสียงกรี๊ดมหาปลัยของฉันเอง

    สอง ยอมรับก็ได้ว่ากลุ่มเราค่อนข้างหน้าตาดีกันทุกคน(ไม่ค่อยเลยเธอ) สาม กลุ่มเราแต่งตัวสีสดใสซาบซ่ากันทุกคน+0+โดดเด่นมาก แสดงความเริ่ดออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
    "อย่าลืมนะเว่ย เก๊กสวยเต็มที่นะข้าว"ไอ้พันท์กรอกหู
    "ข้าวสวยสิแก๊ >O< เวลาเข้าค่ายแบบนี้ต้องเรียบชื่อเต็มถึงจะโดดเด่น โฮะๆๆ

    รู้สึกรักชื่อตัวเองจังเลยน ข้าวสวย ข้าวสวย ข้าวสวย ขอบคุณค่ะม๊า T T

    ข้าวสวย -o-” พวกนั้นทำเสียงยานคาง แต่เอาเหอะนะ

    ฉันลากมันเข้าไปพร้อมกับยิ้มหว่านเน่ห์ อย่างไฮโซ อะไรซักอย่างอย่างที่พันท์กรอกหู ^^ อารมณ์ดี หุๆๆ(อารมณ์เปลี่ยนแปลงเร็วมาก)
    "ลงทะเบียนทางนี้ครับ"

    เสียงStaff ซักคนพูด อาโหะ เสียงหล่อดีแฮะ (ดูมัน-*-)
    "น้องอยู่ห้อง 301นะครับ มีน้องพันท์ น้องคลอไรด์ น้องมิลค์ น้องแก้ม น้องลูกกวาด
    น้องพิงค์กี้ น้องกาละแม แล้วก็น้องข้าวสวย เหมือนชื่อพวกน้องคุ้นๆอ่ะ

    เสียงของพี่ Staff คนนั้นเบาลงเรื่อยๆ แหม พี่ ชื่อข้าวสวยก็ไม่ได้มีคนเดียวในโลกาโลกีย์สี่ภพนี่นา แก้มกระตุกเสื้อฉัน ทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมา อะไรของมันวะ พี่คนนั้นหล่อขนาดนี้เลยหรอ-_-"
    "พี่เมจิ O_o "ฉันแหกปากด้วยเสียงอันดังก้อง (เด่นอีกแล้ว-*-)
    "ข้าว o_O"

    ไม่นะๆๆ เสียงแบบนี้คงไม่ใช่เสียงพี่แช่หรอก ไม่ๆๆ ฉันคงไม่ฟลุ๊คมาเจอพี่ชายที่แสนน่ารักของฉัน (กัดฟันพูด

    -_-^^) ฉันหันไป...
    "หวัดดี พี่แช่ ToT"

     ความจริงก็คือความจริง ทำไมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เข้าข้าง เสียงหลอนๆของไอ้พิงค์ดังขึ้น
    "พี่เมจิ พี่แช่ พี่เจ พี่ย๊ะ พี่พีช พี่ยิป พี่เคน พี่นุก O_O"
    เออ แกไม่ต้องแหกปากให้ฉันรู้สึกอับโชคที่ซวยมาเจอแกงค์บาสฟูลออฟชั่นขนาดนั้นก็ได้ T_T จบเห่ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลยหรอเนี่ย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×