คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความซวยเริ่มปรากฏ
หลายวันผ่านไป~~*
"ว่าฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ เป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตน ในความฝันของเธอ แค่ผ่านมา และผ่านไป...ก็ได้แต่ช้ำเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ฉันหวังมานาน เป็นเพียงแค่จินตนาการของคนโง่งมงาย เจ็บแทบตาย...แต่ทั้งใจก็ยังรักเธอ"
แง่มๆ เพลงเพราะเนอะ มือถือใครหว่า เจ้าของต้องสวยแน่ๆเลย(ขนาดละเมอ ยังหลงตัวเองได้ คิดดู-_-;;)
"ฮาโหล ที่นี่ไม่ใช่ร้านพิซซ่าค่ะ พิซซ่าโทร 191 นะคะ โทรไปซะ คนจะนอนโทรมาปลุกทำซากอะไรยะ ไม่ฮานะขอบอก =.,="
"ไอ้บ้า แกเพิ่งตื่นหรอวะ พิซซ่ามัน 1150 กับ 1112 โว้ย โทรไป 191 ให้ตำรวจทำพิซซ่าให้หมีแพนด้ากินเรอะ-0-"
"อ้าว ไอ้มิลค์ แจ๊บๆๆ น้ำลายบูดติดปากอ่ะ แค่นี้นะ จะนอนต่อ แล้วก็เบอร์ 1112 มันเรียกบักซ์เว่ย ประสาท"
"บักซ์มัน 1113 เว่ย แกอ่ะแหละ ประสาท -*- แกห้ามนอนต่อนะ >O< ตื่นๆๆ แล้วไปล้างน้ำลายบูดออกซะ"
"ล้างทำด๋อยอะไรล่ะ -_-" คนจะนอน วันนี้ปิดเทอมนะแก ไอ้จิตไม่ปกติ แกกินไทลินอลแทนซาร่ามาเรอะ"
"แกนั่นแหละ จิตไม่ปกติ ไทลินอลบ้านแกสรรพคุณไม่เหมือนซาร่าหรอ -*- ให้ตายเหอะ บ้านแกก็ออกจะฉลาดกันถามจริงแกนี่ยีนด้อยเหรอวะ -_- "
"พอเหอะมิลค์ อย่ามาลวดลาย -*- มีอะไรก็ว่ามา คนสวยจะนอน"
"ฉันจะบอกว่าตื่นมาอาบน้ำแล้วไปจัดเสื้อผ้าซะ"
"ทำไมอ่ะ จะอพยพไปเขมรหรอ =O= “
" วันนี้เข้าค่ายสร้างสรรค์เว่ยๆๆๆ ฟังดีๆๆ เช็คเรตติ้งเชียวนะแก >O<!! “
ค่ายสร้างสรรค์มันวันศุกร์ไม่ใช่หรอ -*- ไอ้บ้า
"เพ้อเจ้อละ ค่ายสร้างสรรค์มันวันศุกร์ -O-"
"ก็วันนี้วันศุกร์วันนี้วันศุกร์"
" จริงดิ-_- วันนี้ไม่ใช่วันอังคารหรอ"
"ช้าไป 3 วันเลยนะแก -*-บ้านแกอยู่หลังเขาหรอ"
หลังจากวันนั้นก็ถึงวันนี้จนได้ (วันไหนวะ -*-) ก็วันที่เราไปซื้อเสื้อผ้าไง ทำไมเร็วจังง่ะO_O
"อ้ากกกก แกทำไงดีอ่ะยังไม่ได้จัดกระเป๋าเลย"
"คุยกับแกนี่มันเหนื่อยจังเลย -O- นะเธอนะ ยังไม่ได้จัดก็จัดดิ ค่ายมันเข้า 10 ครึ่ง ยังมีเวลาอีก 3 ชม.เห็นมะฉันว่าแล้วว่าแกยังไม่ได้จัด อุตส่าโทรมาปลุกตอนเช้า"
โห เป็นพระคุณมากอ่ะ มิลค์ แล้วทำไมแกไม่โทรมาเตือนเมื่อวานมิทราบ เวรแล้ว >O< กรี๊ดๆๆ ยังไม่ได้เตรียมแรด เอ้ย เตรียมตัว
"หุๆๆ ไม่ต้องขอบคุณหรอกข้าว แค่นี้นะ บาย"
แล้วมันก็วางไป ใครจะขอบคุณแกยะ -*- ว้ากกกก ฉันต้องรีบจัดกระเป๋าๆๆ มีอะไรมั่งเนี่ย หวาๆๆ(นางเอกโอเวอร์ผิดปกติ -_-") อ๋า ตรงหน้าประตูนั่นมีกระเป๋าเดินทางอยู่ใบนึง เห้ย o_o หรือว่าหม่าม๊ามาจัดให้ โอ้ว ซึ้งใจ เนี่ย แม่ตัวอย่าง T^T
"ข้าวนั่นมันกระเป๋าพี่โว้ย เกิดพิศวาสพี่ขึ้นมาหรือไงฮะ อยู่ดีๆจะมาลูบๆคลำๆ ขอบอก สยิว -*-"
"นี่มันกระเป๋าข้าวไม่ใช่หรอ >o<"
"น้อยๆหน่อยไอข้าว พี่จัดเองกับมือ ไม่เชื่อแกเปิดดูดิ มีบ๊อกเซอร์ลายมิกกี้ด้วย ของแกอ่ะลายมินนี่"
ไอ้พี่บ้า แฉกันหมด คืองี้ค่ะ ท่านผู้อ่านประมาณว่าป๊าฉันชอบวอลส์ดิสนี่มาก เลยเลือกบอกเซอร์.ให้ลูกเป็นลายต่างๆ อย่างพี่แช่จะเป็นลายมิกกี้ ฉันก็เป็นลายมินนี่ส่วนไอ้ต้มเป็นลายกูฟฟี่(แต่ฉันกับข้าวต้มไม่ใช้หรอกนะ =_= ซ่อนไว้ในส่วนลึกสุดของตู้เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว) อาโหะ เป็นไงครอบครัวฉันน่ารักใช่มั๊ย >///< (มานั่งแฉเรื่องบ๊อกเซอร์เนี่ยนะ-_-") ต่อๆๆ และแน่นอนว่าฉันไม่บ้าพอที่จะเปิดเอาบ๊อกเซอร์ลายมิกกี้เอาส์เป่าทรัมเป็ด
มาดู (ตัวนั้นตัวโปรดของป๊าเลย 555+ ป๊าเลยซื้อให้พี่แช่) แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ไอ้นี่มันจะอพยพย้ายไปอิสราเอลรึไง
"พี่แช่จะไปไหนอ่ะ"
"ไปค่าย"
โอ้ว...ค่าย หวังว่าคงไม่ใช่ค่ายสร้างสรรค์หรอกนะ >0< ไม่สิๆๆ เออใช่ ตอนนั้น พันท์บอกว่าค่ายนี้รับ ม.1-ม.3 เพราะฉะนั้นเราจะแก่ที่สุดในค่าย(ฉันอยู่ม.3ขึ้นม.4อ่ะ) เพราะงั้นมันไม่มีทางเจอกันได้เพราะพี่แช่ขึ้นม.5 ยกเว้นมันจะเป็น staff ซึ่งโอกาสเป็นไปได้มีแค่ 0.001% ที่พี่ข้าวแช่ผู้แสนดีจะทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม เหอๆ
"ข้าวก็ไปค่ายเหมือนกันอ่ะ ใกล้ๆกันป่ะ พี่แช่จะได้ไปส่งข้าวหน่อย"
"ไม่ได้เว้ย เพราะหนึ่งพี่จะไปแล้วเค้านัด 7.45 น. แล้วแกก็พึ่งตื่นซึ่งพี่ไม่รอแกแน่นอน สองพี่ไม่ได้ไปเองพี่ไปกับไอ้ยะ เพราะงั้นพี่ไปก่อนนะ ว่าแต่แกไปค่ายอะไรอ่ะ"
"ค่ายสร้างสรรค์อ่ะ แล้วพี่แช่ไปค่ายอะไรอ่ะ"
"ชื่อค่ายอะไรวะ ชื่อเห่ยมากมาย -_-" ค่ายพี่นะ หรูหรามากมีชื่อภาษาอังกฤษด้วยรู้ปะ ชื่อ
creative fun camp แต่ชื่อภาษาไทยจำไม่ได้ว่ะ ไม่นิยม คนมันอินเตอร์ก็เงี้ย^O^"
ว่าแล้วมันก็อวดซะงั้น เหอๆๆ แล้วเมื่อไรไอ้พี่แช่จะไปยะ-_-"
"พี่แช่เดี๋ยวไม่ทันนะ -*- "
"เออๆๆ นี่ข้าวไล่พี่หรอ >O< ฮือๆ พี่จะเอาไส้กรอกอีสานพันคอตัวเองตาย"คงตายหรอกนะเธอ-_-;; พี่ฉัน บ๊องจริงๆ
"เปล่านะพี่แช่ ^^ ข้าวจะไปแปรงฟันอ่ะ ดูดิ น้ำลายบูดติดปากข้าวด้วย" ฉันจงใจยื่นหน้า
เข้าไปใกล้ๆมัน เพื่อให้กลิ่นขี้ฟันลอยไปปะทะหน้าพี่แช่(ซกมกที่สุด นางเอกกู-_-“)แล้วพึมพำอะไรซักอย่างทำนองว่า นี่หรือคือน้องกู ทำไมยะ รู้ไว้นะ น้องพี่แช่สวยที่สุดในโลกาโลกีย์สี่ภพนี้แล้ว(ชักเพ้อ)
"บ๊ายบายน้า โชคดีนะพี่แช่^o^"
ฉันโบกมือบ๊ายบายด้วยความสุขใจเป็นพิเศษที่จะไม่เจอหน้าพี่ชายสุดที่รักอีกนาน
"เออๆ ข้าวก็ระวังตัวด้วยล่ะ แต่พี่ว่าอย่างแกก็ไม่มีคนเข้าใกล้อยู่แล้วล่ะ ไม่มีคนคบอ่าเนอะW
"มิลค์ก็เพื่อนข้าวนะพี่แช่ >0<"
"หุๆๆ ^O^ อันนั้นข้อยกเว้นเว่ย ไปล่ะ ทางที่ดีขอแนะนำให้ไปแปรงฟันโดยด่วน
น้ำลายข้าวน่าเกลียดมาก เป็นคราบเลยอ่ะ แหวะ -*- "
และพี่แช่ก็จรลีหายไป รีบอะไรนักหนาววะ แต่จะสนใจทำไมวะ ไปจัดกระเป๋าสิ ดูไอ้พี่บ้าทำฉันเสียเวลาหมด
9 โมง 15นาทีและฉันก็จัดการทุกอย่างเสร็จไม่ว่าจะเป็น จัดกระเป๋า แปรงฟัน อาบน้ำ ดูมู่หลาน (จะดูก็ไม่ต้องบอกก็ได้นะ-_-") และก็ลงมากินข้าว
"อุ๊ยๆๆ ข้าวสวยมากเลยอ่ะลูก ^O^" ม๊าทัก โหะๆๆ อันนั้นมันของตายค่ะม๊า ฮ่าๆ วันนี้ฉันใส่เสื้อกล้ามสีขาว ข้างใน แล้วก็มีเสื้อเชิ๊ตสีชมพูอ่อนๆมีรูปมินนี่ถือร่มอยู่ที่อก(มิน่าแม่บอกว่าน่ารัก -*-) กระโปรงยีนต์มีระบายลูกไม้เล็กๆสีชมพูอีกเช่นกันอยู่ที่ชาย จัดแจงโดยข้าวต้มน้องสาววัย 13 ย่าง14 ปีของฉันเองค่ะ ข้าวต้มน่ะอยากเป็นดีไซน์เนอร์อ่ะ แล้วถ้าให้มันเลือกชุดให้นะ สวยชัวร์
"ป๊า พูดอะไรหน่อยสิ ลูกน่ารักจะตาย>o<"
ม๊าพยายามคะยั้นคะยอให้ป๊ายอลูกให้ได้ -_-"
"ก็สวยดีอ่ะข้าว แต่ป๊าชอบเสื้อเชิ๊ตมิกกี้ที่ป๊าซื้อมากกว่า"
"โห่ ป๊า ก็เสื้อเชิ๊ตมิกกี้ที่ป๊าซื้อมันเป็นส้มแป๊ดนี่ มันไม่เข้ากับกระโปรงอ่ะ "
ข้าวต้มตอบทั้งที่เคี้ยวคุกกี้อยู่ในปาก เอ่อ แกเคี้ยวให้หมดก่อนก็ได้นะ -_-"
"ข้าวจะไปค่ายใช่ไม๊เดี๋ยวให้ป๊าไปส่งนะ แล้วลูกรู้รึเปล่าว่าแช่ไปค่ายไหน ตอนที่แช่
เอาจดหมายมาให้ม๊าดู ม๊าก็ไม่ได้อ่านละเอียด"
"ไม่รู้อ่ะม๊า อะไรฟันๆซักอย่าง"
ป๊าสำลักข้าวโอ๊ตทันที หวังว่าป๊าคงไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น -_-"
"โห่ -O- พี่ข้าววันหลังฟังให้มันครบดิ มันชื่อ creative fun
"เอาเหอะๆ ช่างหัวพี่แช่มัน -*- ป๊า ข้าวจะไปแล้วอ่ะ เพื่อนข้าวมันนัด 9 ครึ่ง เพราะมันจะได้ขึ้นห้องก่อน
ไปแล้วนะม๊า หวัดดีค่ะ พี่ไปแล้วนะต้ม คิดถึงพี่ด้วยน้า T^T (พูดเหมือนจะไปตาย-_-) ป๊าไปส่งข้าวได้แล้ว ป๊าเห็นข้าวโอ๊ตดีกว่าลูกสาวสุดสวยคนนี้หรอ"
"พรวด!" ต้มสำลักนมเกษตร (ทำไมต้องนมเกษตร -_-" ได้ค่าโฆษณามั๊ยนั่น) ทันที --" ทำไมยะ มีปัญหาเหรอต้ม
"ทำใจหน่อยลูก มีพี่หลงตัวเองเนี่ย" ป๊าบอกต้ม
"ป๊า!!"
"แต่ม๊าเห็นด้วยกับป๊านะ คิกๆๆ"
"ม๊า!!"
อ้ากกก ไม่มีใครยอมรับความจริงเลยว่าฉันสวย (มันน่ะแหละ ไม่ยอมรับความจริง) แล้วฉันก็เดินงอนไปนั่งในรถ และไม่ลืมที่จะกำชับป๊าว่า
"ป๊า อย่าเห็นข้าวโอ๊ตสำคัญกว่าลูกสิ ขอร้อง T^T"
9 โมง 45 นาที
"อย่าลืมอาบน้ำก่อนนอนนะข้าว"
ป๊าพูดงั้นหมายความว่าตอนเช้าไม่ต้องอาบก็ได้เหรอ -*-
"ป๊า ข้าวไม่ซกมกขนาดนั้นนะ -0-"
"หรอ ป๊าว่าข้าวซกมกยิ่งกว่านั้นนะ^o^ "
=O=^ นี่หรือบุพการีที่รักของฉัน
"แล้วก็เวลานอนอย่าให้มีน้ำลายบูดติดอยู่ที่แก้มนะข้าว เป็นสาวเป็นนางมันดูไม่ดี"
แล้วใครจะมาดูตอนฉันหลับเรอะ -*-
"ป๊า ถ้าน้ำลายมันจะไหลออกมาตอนข้าวหลับ ข้าวก็ไม่มีความสามารถพอที่จะเสกมันกลับไปได้อะนะ +0+"
"แล้วก็อย่าไปอ่อยผู้ชายมากนักนะข้าว เป็นผู้หญิงมันดูไม่ดี" นั่นแหละจุดประสงค์ฉันเลย >0<
"ป๊าเห็นข้าวเป็นคนยังไงเนี่ย-_-^^"
"แต่ถ้านิดๆหน่อยๆก็พออนุโลมได้"
นั่น -_-" เริ่มมีการสนับสนุนให้ลูกแรด
"ค่ะ ป๊า ^O^ ข้าวน่ะ สวยเริดมีเสน่ห์จะตาย"
"แล้วก็อย่าไปหลงตัวเองต่อหน้าคนอื่นด้วยนะข้าว -*-"
"ค่ะ ป๊า -_-"
(ชักเครียด)
"อือ ป๊าไปล่ะ มีอะไรก็โทรมาหาป๊าละกัน"
ป๊าหอมแก้มฉันแล้วก็ขับรถออกไป อาโหะ เพื่อนฉันอยู่ไหนวะเนี่ย ไหนนัด 9 ครึ่งไง ขนาดฉันมาสายตั้ง 15 นาที ถ้าฉันระเห็จมาตั้งแต่ 9โมง15ไม่รอกันเหงือกแห้งเลยเรอะ
"ข้าว~~~ ข้าวจ๋า~~~" O_o เสียงอะไรหลอนๆน่ะ ไม่น่านี่มันกลางวันแสกๆนะ>o<
"ฉันจะฆ่าแก~~~~"
>_< เห้ย
"กรี๊ดดดดดดดดด >O<"
ผีๆๆ ผีมา ไอผีเวรเสียงหลอนมากมาย อ้ากกกก ฉันจะตบแก
"บ้าสิ ข้าว เพื่อนแกไงจำไม่ได้หรอ-0-"
เสียงผีเมื่อกี้นี่หว่า อ่าวเห้ย นั่นมันพิงค์กี้นี่หว่า อ๋า มันเป็นหวัดนี่นา ทุกครั้งที่มันเป็นหวัดเสียงมันจะเปลี่ยนเหมือนผี -*- ฟู่ว..ตกใจหมด ไอบ้า -O-(รู้สึกเพื่อนเธอจะไม่ผิดนะ-*-)
"กรี๊ดเป็นชะนีเลยนะไอ้ข้าว ถึงเราจะแรดแต่ก็ไม่นิยมชะนีนะเว่ย" ลูกกวาดบ่น
"ถ้าแกอยากเด่นบอกก่อนก็ได้นะเว่ย ฉันจะได้ถีบแกออกไปคนเดียว ฉันไม่อยากเด่น
กับแกด้วยอ่ะ"
ไรด์พูดเบาๆ ตอนนี้คนในรัศมี 3 เมตรหันมามองทางเราหมด ให้ตายสิ -O-
"สายแล้วนะแก มาก็ช้ารีบไปลงทะเบียนได้แล้ว>O< เค้ารอกันรากจะงอกอยู่แล้ว"
ฉันรดน้ำให้มั๊ย หุหุ (ไม่ได้สำนึกเลย-_-")
"เดี๋ยวๆๆๆ อย่าลืมยิ้มนะเว่ย โปรยเสน่ห์ๆๆ เชิดๆ ไฮโซ นะแก ยังไงวันนี้เราก็สวยอยู่แล้ว อ่าโฮะๆๆ"
พันท์หัวเราะจีบปากจีบคอ -*- ไอ้แรด แต่ก็จริงวันนี้กลุ่มเราเด่นมาก เพราะ หนึ่ง เสียงกรี๊ดมหาปลัยของฉันเอง
สอง ยอมรับก็ได้ว่ากลุ่มเราค่อนข้างหน้าตาดีกันทุกคน(ไม่ค่อยเลยเธอ) สาม กลุ่มเราแต่งตัวสีสดใสซาบซ่ากันทุกคน+0+โดดเด่นมาก แสดงความเริ่ดออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
"อย่าลืมนะเว่ย เก๊กสวยเต็มที่นะข้าว"ไอ้พันท์กรอกหู
"ข้าวสวยสิแก๊ >O< เวลาเข้าค่ายแบบนี้ต้องเรียบชื่อเต็มถึงจะโดดเด่น โฮะๆๆ”
รู้สึกรักชื่อตัวเองจังเลยน ข้าวสวย ข้าวสวย ข้าวสวย ขอบคุณค่ะม๊า T T
“ข้าวสวย -o-” พวกนั้นทำเสียงยานคาง แต่เอาเหอะนะ
ฉันลากมันเข้าไปพร้อมกับยิ้มหว่านเน่ห์ อย่างไฮโซ อะไรซักอย่างอย่างที่พันท์กรอกหู ^^ อารมณ์ดี หุๆๆ(อารมณ์เปลี่ยนแปลงเร็วมาก)
"ลงทะเบียนทางนี้ครับ"
เสียงStaff ซักคนพูด อาโหะ เสียงหล่อดีแฮะ (ดูมัน-*-)
"น้องอยู่ห้อง 301นะครับ มีน้องพันท์ น้องคลอไรด์ น้องมิลค์ น้องแก้ม น้องลูกกวาด
น้องพิงค์กี้ น้องกาละแม แล้วก็น้องข้าวสวย เหมือนชื่อพวกน้องคุ้นๆอ่ะ”
เสียงของพี่ Staff คนนั้นเบาลงเรื่อยๆ แหม พี่ ชื่อข้าวสวยก็ไม่ได้มีคนเดียวในโลกาโลกีย์สี่ภพนี่นา แก้มกระตุกเสื้อฉัน ทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมา อะไรของมันวะ พี่คนนั้นหล่อขนาดนี้เลยหรอ-_-"
"พี่เมจิ O_o "ฉันแหกปากด้วยเสียงอันดังก้อง (เด่นอีกแล้ว-*-)
"ข้าว o_O"
ไม่นะๆๆ เสียงแบบนี้คงไม่ใช่เสียงพี่แช่หรอก ไม่ๆๆ ฉันคงไม่ฟลุ๊คมาเจอพี่ชายที่แสนน่ารักของฉัน (กัดฟันพูด
-_-^^) ฉันหันไป...
"หวัดดี พี่แช่ ToT"
ความจริงก็คือความจริง ทำไมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เข้าข้าง เสียงหลอนๆของไอ้พิงค์ดังขึ้น
"พี่เมจิ พี่แช่ พี่เจ พี่ย๊ะ พี่พีช พี่ยิป พี่เคน พี่นุก O_O"
เออ แกไม่ต้องแหกปากให้ฉันรู้สึกอับโชคที่ซวยมาเจอแกงค์บาสฟูลออฟชั่นขนาดนั้นก็ได้ T_T จบเห่ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลยหรอเนี่ย
ความคิดเห็น