คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เหตุเกิดเพราะบุฟเฟ่ห์ขนมหวาน
"ฮือๆๆ กวาด แกมันชะตากรรมเดียวกันฉันT^T"
"แก ฉันหลงผิดรึเปล่าที่ไปคบมันอะ”
"นิดหน่อยอะแกTOT"
"จำไว้นะ พวกเนี้ย มันเป็นเพื่อนเวร เพื่อนชั่ว เพื่อนแรด เพื่อนเลว เพื่อนหน้าม่อ เพื่อนอุบาด เพื่อน...อะไรวะนึกไม่ออกแล้วอ่ะ T_T"
"อ่าโฮะ ^O^ แล้วแกรู้จักมั๊ยที่เค้าบอกว่าคนพวกเดียวกันมักคบกันได้ งั้นก็แสดงว่า
แก 2 คนมันชั่ว เวร แรด ม่อ เลว ด้วยอ่าดิ " มิลค์ทำหน้าโรคจิต
"ง่ะ เมื่อกี้เราว่ากวาดลืมเติมไปว่ะ ว่าเพื่อนน่ารักด้วย-0 -"ฉันเติม
"โฮะๆๆ ของมันแน่ แต่-..-ฉันรู้สึกว่าแกอยากชมตัวเองด้วยนะ"
"^^ แน่นอน"
ประสาทไปแล้ว ฉันกับกวาดเดินโวยวายมาตลอดทาง มิลค์พยายามชักทั้งแม่น้ำ ทั้ง
ภูเขามาให้เราฟัง เช่น
"เราว่านะแก พี่ยะน่ะ เค้านิสัยดีออก เรียนก็เก่งนะ เลิศๆๆ ^^" มิลค์ทำหน้าเพ้อฝันใส่ลูกกวาด นี่เธอ แล้วพี่ชายฉันล่ะ - -
"นี่ เราว่านะ พี่เมจิเงียบดีออก แกจะได้แพล่มๆๆคนเดียวตลอดทั้งวัน แล้วมีผู้รับฟังที่ดีไงล่ะ" ให้ตายเหอะ ไอ้บ้างั้นแกไม่จับฉันหมั้นกับเสาไฟเลยล่ะ
ด้วยเสียงอันดังมากถึงมากที่สุดและความสวย(ย้ำสวยมากจริงๆนะ> <)ตอนนี้กลุ่มฉันทั้งกลุ่มกำลังโดนจับจ้องจากผู้คนในรัศมี 5 เมตรแล้วยังมีผู้คนบนตึกชะโงกหน้าลงมาดูว่าหมาบ้าที่ไหนฟัดกัน =0= ฉันก็ชอบนะไอเรื่องเด่นๆเนี่ย แต่ทำไมไม่รู้ อยู่ดีๆถึงรู้สึกได้ถึงคำว่าอายเลย
"ชู่วว์ เงียบๆดิข้าว แหกปากอยู่ได้เดี๋ยวก็เรตติ้งตกหรอแก>0<" มิลค์เอ็ด ฉันว่ามันอ่าแหละตัวแหกปาก แล้วมันพึ่งนึกได้หรอวะ ว่าควรจะหุบปาก-_-"
"บอกให้เรียกว่าข้าวสวยไง -_-^"
"โว้ย ข้าวสวยก็ข้าวสวย>_<ทำไมแกไม่ชื่อ ข้าวตัง ไม่ก็ ข้าวกล้อง ไม่ก็ ข้าวมันปู ไม่ก็ ข้าวเหนียว ไม่ก็ ข้าวหอม
มะลิ ไม่ก็ ข้าวเจ้า ไม่ก็ ข้าวปั้น ไม่ก็ ข้าว...ข้าวอะไรอีกวะ"
แล้วถ้าฉันชื่อข้ามหอมมะลิ แกจะเรียกชื่อเต็มมั๊ยล่ะ
"ก็ฉันสวยไงล่ะแก ^O^"
“+0="
สังเกตมั๊ยว่าทำไมฉันถึงถูกเรียกว่าข้าวทั้งพี่ข้าวแช่ก็เป็นแช่ ข้าวต้มก็เป็นต้ม เหตุผลง่ายๆของพี่แช่กับข้าวต้มก็คือ
มันทำใจกันไม่ได้ที่จะเรียกฉันว่าสวย อ่าห้ะ -*- ถึงฉันจะชอบให้ชมว่าสวยแต่เรียกสวยเฉยๆมันก็แปลกๆน่า ส่วนป๊าก็บ่นว่าชื่อฉันต้องมีส่วนทำให้ฉันหลงตัวเองอย่างแน่นอน –0- ช่างเป็นคุณพ่อตัวอย่างจริงจริ๊ง แต่แน่นอนว่าไม่มีใครทัดทานม๊าได้ม๊าถึงกับเตรียมโปรแกรมวางแผนไว้ว่าถ้ามีลูกอีกคนจะให้ชื่อข้าวสาร(โชคดีที่ไม่มีอีกคนแล้ว T T) ฉันว่าแม่ฉันเนี่ยเชิดชูบูชาชาวนา ดีเนอะ สาธุ! ชาวนาจงเจริญ -^-
ในที่สุดการเดินทางแสนไกลก็ถึงอาคารซะที
"แก เค้านัดกี่โมงอ่ะ"ฉันถาม
"10ครึ่งอ่ะแก"
"แล้วนี่กี่โมงแล้วอ่ะ ทำไมเงียบจังอะ แล้วก็ไม่มีคนเลยด้วย"
"10 โมง 20"แก้มตอบ
”แต่ฉันว่ามันเงียบเกินไปนะ” กาละแมพูดและดึงนาฬิกาที่ข้อมือแก้มมา
“แก้ม ทำไมเข็มวินาทีมันไม่กระดิกวะ - -“
“โหะๆ มันคงเหนื่อยมั้งเลยนอนพัก”
"ย้ากก!!"พวกเราแหกปากเรียกพลังแล้วรีบวิ่งขึ้นไปชั้น3 แฮกๆๆ เหนื่อยชะมัด
"พรวด!"ฉันผลักประตูอย่างรวดเร็ว
เด่นโคตร+0+ ผู้อำนวยการที่กำลังจะตัดริบบิ้นทำหน้าเหวอที่มีคนมาขัดจังหวะพวกผู้หญิงมองประมาณว่า อีแรดพวกนี้ตกมันมารึไง(นั่นมันช้างไม่ใช่เรอะ)พวกผู้ชายมองชุดที่เราใส่ ฉันบอกไปแล้วใช่มั๊ยว่ากลุ่มเราใส่สีสันคัลเลอร์ฟูลและสีปี๊ดมากๆ ส่วนstaffมองอย่างตำหนิยกเว้นรุ่นพี่ที่น่ารักของฉันเองค่ะ -*-มันทำเป็นไม่รู้จัก เป็นคนดีจริงๆ -_-^
"ต๊าย! ผอ.คะ นี่มันเลยฤกษ์มา1นาที31วิแล้วนะคะ>_<อ๊ายค่ายนี้ต้องมีลางร้ายแน่ๆเลย "เลขาดัดจริตที่อยู่ข้างๆผอ.จีบปากจีบคอ เหอะๆ ไอตัวซวยก็คือไอ 8 คนที่มาสายเมื่อกี้ไง ^O^และแล้วผอ.และแม่เลขาที่โคดเชื่อถือฤกษ์ยามก็ออกไป แอบรู้สึกผิดหน่อยๆนะเนี่ยที่ทำฤกษ์ยามเค้าเสีย แต่แค่นิดเดียวเท่านั้นแหละ แล้วใครใช้ให้ผอ.แกหยุดตัดริบบิ้นล่ะ ก็ตัดไปสิลุง เหอๆๆ
"หวัดดีครับน้องๆ ^^" พี่เจโปรยรอยยิ้ม แจกสเน่ห์ไปทั่วดูเหมือนว่าผู้หญิงส่วนใหญ่จะหน้าแดง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วก็ซุบซิบกันไปทั่ว
"อ้ายยยย พี่ชื่ออะไรหรอคะ น้องชื่อจ๋าค่ะ" เผอิญว่าพี่เจเค้าไม่ได้ถามเลยอ่ะเจ๊ ไม่มีใครอยากรู้ด้วยอ่ะ แถวบ้านเรียก present face นะเนี่ย-_-"
"ชื่อเจครับ^^"
"แหม จ.จานเหมือนกันเลย พี่เจต้องเป็นเนื้อคู่กับจ๋าแน่เลยค่ะ>///<" หรอ งั้นไม่แน่ พี่เจอาจจะเป็นเนื้อคู่กับเจเน็ต
เขียวก็ได้นะ เจ๊แกเข้าข้างตัวเองสุดๆ ไม่ดูชาวบ้านชาวช่องเลย ฉันสัมผัสได้ถึงอารมณ์สมเพชเล็กๆจากพันท์แล้วล่ะ เหอะๆ
"คือพี่มีแฟนแล้วครับ ^_^"พี่เจยิ้มเจื่อนๆไปให้เจ๊ไม่ได้ถามนั่น (เจ๊จ๋าไง)
แต่ก็ไม่วายหันมายิ้มหวานหยดย้อยทางกลุ่มฉัน แน่นอนค่ะ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพันท์ เข้าใจแล้วว่ารักกันมากมายแต่หยุดเหอะ มันหวานเกินไปแล้ว ฉันเกลียดมด -_-" ทีนี้ผู้หญิงปกติทั่วไปที่มียางอายเค้าก็จะบิดไปบิดมาแบบอายม้วนๆทำนองนั้น แต่สำหรับสาวมั่นอย่างพันท์หรือภาษาตรงๆเรียกหน้าด้านอย่างพันท์ก็ยืดตัวขึ้นเหมือนจะแสดงตัวว่า กูนี่แหละแฟนพี่เจ ฉันเลยแอบด่ามันไปนิดนึง
"นี่แกยังมีความเป็นกุลสตรีเหลืออยู่บ้างมั๊ยฮะ -*-"
"อะไรของแก ก็แฟนฉันนี่หว่า ดูบารมีความหล่อได้อย่างเดียวแต่ห้ามแตะต้องโว้ย"
"หวงว่างั้น"
"ป่าว อยากอวดว่าแฟนกูหล่อ^O^"
"-0-"
"แหมแก ทำเป็นคนดี ถ้าแฟนแกหล่อ แกอยากโชว์ป่ะล่ะ"
"อะโด่ อันนี้มันแน่นอน"
"ประสาท"
"อะไรของแก"
"ฉันหมายความว่า แกอ่ะประสาท ถ้าเป็นแก แกก็ทำแบบฉันแล้วจะมาด่าหาจอบเสียมกระเทียมเจียวอะไรเล่า" ก็เข้าใจอ่านะ ว่าแต่มันเกี่ยวอะไรกับจอบเสียมกระเทียมเจียววะ -0- เจ๊ไม่ได้ถามหันมามองจิกๆทางนี้แล้วก็หันไปมองพี่เจแบบเสียดายของ เห้อออ ผู้หญิงสมัยนี้แรดอย่าบอกใครเชียว(ฉันด้วยอีกคน ฮี้วว^O^)
"ไม่เป็นไรครับ เพื่อนพี่หล่อๆทั้งนั้นเลย^^" พี่เจหันไปยิ้มฝืดๆให้เจ๊ไม่ได้ถามอีกรอบ ก่อนจะให้กลุ่มเขามาแนะนำตัว หวา เจ๊ไม่ได้ถามมองพี่แช่ตามันแผล็บเลยอ่ะ ไม่ได้นะเว่ยว่าที่พี่สะใภ้ของฉันต้องเป็นมิลค์เซ่ หวังว่าพี่ฉันคงไม่ควงเจ๊ไม่ได้ถามนั่นเป็นแฟนหรอกนะ-0-
"เอาล่ะครับขอให้น้องๆมาหาพี่สต๊าฟ 5 คนต่อพี่สต๊าฟ 1 คนนะครับ ฉันกำลังจะเกาะมิลค์ไปกลุ่มพี่แช่
"จะไปไหนอ่ะ ข้าว เอ่อข้าวสวย-0-"
"ถามได้ก็เข้ากลุ่มพี่แช่ดิ"
"no no no แกต้องอยู่กลุ่มพี่เมจิ หยุด แกด้วยไอกวาด ไปอยู่กับพี่ย๊ะซะ"มิลค์วิ่งไปจับไอ
กวาด ก่อนจะส่งซิกไปหาคนอื่นว่า ตามแผน แรดเลยๆ
"พี่ยะๆ ฝากกวาดอยู่กลุ่มพี่ด้วยนะ แล้วพี่เมจิคะ ข้าวจะอยู่กลุ่มพี่น้า^O^"รู้สึกมิลค์จะสนุกกับการบงการชีวิตนะแก ฉันพึ่งนึกได้ว่ามันเรียกฉันว่าข้าว แต่มันไม่สำคัญเท่า
"อืม" พี่ย๊ะพูด ส่วนพี่เมจิก็พยักหน้าเฉยๆ-0-
"พี่เจ เดี๋ยวพันท์ไปห้องน้ำก่อนนะ^^ ข้าว มาเป็นเพื่อนหน่อยดิ"
"ฉันชื่อข้าวสวย-_-^"
"โอ้ย ไอ้เรื่องมาก" พันท์ลากฉันมาข้างนอกตรงเสา
"แกจะฉี่ตรงเนี้ยหรออย่าส่อสันดารหมาขนาดนั้นดิแก เก็บๆไว้บ้างห้องน้ำก็มี ^^"
"ไอ้บ้า ฉันหมายถึงว่า ทำไมแกไม่อยากเข้ากลุ่มพี่เมจิขนาดนั้นวะ"
"พอใจ-0-"
"ง่ะ-..- ตอบดีๆดิ"
"พอใจให้สุข เคยเรียนป่ะ แม้มิได้เป็นดอกกุหลาบหอม ก็จงยอมเป็นเพียงลดาขาววว"ฉันร้องทำนองเสนาะให้มันฟัง
"พอเหอะแก เสียหู"
"=0=ฉันสอบทำนองเสนาะได้ 4 ย่ะ มีอะไรก็ว่ามาจะกลับไปแล้ว ร้อน"
"แหนะๆๆ จะไปหาพี่เมจิอ่าดิ"
"เอ่อ แก ตอนม.2ฉันจำได้ว่าเค้าสอนเรื่องระบบประสาทด้วย แต่รู้สึกสมองแกจะไม่พัฒนาอ่ะ" ฉันหันหลังกลับไป
"โห่ ทำเป็นอ้างนู่นอ้างนี่ ความจริงแล้วแกรังเกียจพี่เมจิงั้นสิ"
"จะบ้าเหรอ ไม่ใช่สักหน่อย แค่ไม่สนิทไง"
"แล้วแกไม่คิดจะสนิทกับเค้าหน่อยเหรอ ปีนี้เค้าขึ้นม.5 ปีหน้าเค้าก็จะจบจากโรงเรียนแล้วนะ"
"แล้วไง
"แกไม่ชอบพี่เมจิจริงๆด้วย แกไม่แคร์เค้าเลยนี่”
"เอ้า ก็บอกว่าไม่สนิท มาคงมาแคร์อะไรล่ะ”
"ข้าว ฉันได้รับมอบหมายมาให้ดูแลแกให้ผูกมิตรกับพี่เมจิ”
"ใครมอบหมาย?”"
"พระเจ้า^O^”
“ไอ้เพ้อ”
“แต่จริงๆนะ ฉันก็อยากให้แกสนิทกับพี่เมจิไว้บ้าง ฉันสงสารแกจริงๆตอนไปกินซเวนเซ่น ถ้าแกเห็นแก่ฉันก็ลองเข้ากลุ่มพี่เมจิก็ได้นี่ แกไม่ได้รังเกียจเค้าไม่ใช่เหรอ”
“มันก็ใช่ แต่เพื่อแกฉันให้ขนาดนั้นไม่ได้หรอก”
“แล้วถ้าเพื่อบุฟเฟ่ต์ขนมหวานสุดที่รักแกล่ะ”
“หา o_o” บุฟเฟ่ห์ขนมหวานสุดที่รักของฉัน พาย เค้ก พาเฟ่ เยลลี่ ขนมปัง อ้ากกกกกกกกก ที่รัก ที่รัก ที่รัก
“ถ้าแกเข้ากลุ่มพี่เมจิแล้วสนิทกับเค้าได้ ฉันตกลงจะเลี้ยงบุฟเฟ่ห์ขนมหวานแกนะ”
“ตกลง!!”
แค่เข้ากลุ่มเอง ไม่เห็นจะมีอะไรยาก แล้วก็ตีสิทนิดๆหน่อยๆ เรื่องแบบนี้ข้าวสวยไม่หวั่นค่ะ ^O^ บุฟเฟ่ห์ขนมหวาน ขนมหวาน ขนมหวาน รอฉันก่อนนะที่รัก > <” (เห็นแก่กินที่สุด นางเอกฉัน)
ความคิดเห็น