[EXO Sehun x You] ~ STorY My LOvE ~

ข้อมูลเบื้องต้น

กราบสวัสดีลีดเดอร์ทุกคนนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นเรื่องเเรกที่ไรท์เเต่ง


ตอนเเรกไรท์กะว่าจะให้เรื่องนี้มันดราม่าเเต่เเต่งไปเเต่งมาเอาเป็นเรื่อง


ที่มุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งดีกว่า ฮ่าๆ เรื่องนี้จะเป็นเหมือนว่าไรท์เป็นคนเล่าเรื่องราวทั้งหมด



ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้

ได้โปรดคอมเม้นให้ไรท์ได้ชื่นใจด้วยนะค่า







"สวัสดีครับคนรักของผม ^___^"


 

เนื้อเรื่อง

"งื้ม.."


เเสงเเดดส่องตาร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง เป็นผลทำให้ร่างบางรู้สึกตัวขึ้นมา


"ตื่นเเล้วหรอ(ชื่อคุณ)"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็น 'คนรัก' ของตัวเองรู้สึกตัว เเล้วลูบหัวร่างบางอย่างเเผ่วเบา


"ถ้ายังไม่ตื่นฉันจะนั่งคุยกับนายอยู่ตรงนี้หรือไงโอเซฮุน"ร่างบางตอบกลับ ก่อนที่จะเเลบลิ้นใสชายหนุ่ม


"หึ้ม..ตื่นขึ้นมาก็กวนเลยนะ"ร่างสูงเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางเเล้วเอาจมูกของเขามาถูกับจมูกของเธอ ส่งผลให้ร่างบางหน้าเเดงขึ้นมา


"งื้อ..พอได้เเล้วฮุน (ชื่อคุณ)หิว"ร่างบางเบนหน้าหนีไปทางอื่นเพื่อหลบหน้าที่เเดงๆของตนเอง ก่อนที่จะอ้อนคนรักของตัวเอง ร่างสูงหัวเราะเบาๆในความน่ารักของคนรักของตัวเองก่อนจะพูดขึ้นมา


"ฮุนทำให้เเล้วอยู่บนโต๊ะทานข้าว" ร่างบางยิ้มให้กับคำตอบ เเล้วเงยหน้าขึ้นมามองเซฮุนด้วยดวงตาที่ใสซื่อ เเต่กลับเเฝงไปด้วยความหมายว่า 'พาไปหน่อย'


"จะให้พาไปว่างั้น??" ร่างบางพยักหน้าขึ้นลงเเบบเด็กๆ ส่งผลให้ร่างสูงที่อดใจในความน่ารักของคนรักตัวเองไม่ได้ จึงยื่นมือไปยีหัวร่างบาง


"งื้อ..หัวยุ่งหมดเเล้วเนี้ยฮุน"ร่างบางทำหน้างอเเต่มันกลับน่ารักในสายตาเซฮุน เเล้วนำมือของตัวเองมาจัดผมของตัวเองให้เข้าทรงเหมือนเดิม


"จะให้อุ้มไปหรือจับมือเดินไป"ร่างสูงถามร่างบางที่มัวเเต่ทำหน้างอ


"จับมือ"ร่างบางเอ่ยขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พลางคิดว่าจับมือมันคงจะดีกว่าอุ้มเเน่นอน


"โอเคงั้นอุ้ม"ร่างสูงเอ่ยขึ้น ก่อนจะเอามือทั้งสองไปสอดส่วนคอเเละส่วนเข่าของร่างบางเเล้วอุ้มร่างบางอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ร่างบางตกใจเอามือมาคล้องคอร่างสูงโดยไม่รู้ตัว


"ย้า..โอเซฮุนฉันบอกให้จับมือไม่ได้ให้อุ้ม"ร่างบางตะคอกออกมา


"ก็จะอุ้ม"เซฮุนพูดขึ้น เเล้วทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้


"ชิ!!"ร่างบางสบถออกมาเบาๆด้วยความไม่พอใจ เพราะถึงจะทำยังไงเซฮุนก็ไม่ยอมปล่อยตนลงอยู่ดี ร่างบางรู้นิสัยเซฮุนดี.. เซฮุนอมยิ้มในท่าทางของร่างบางที่อยู่ในอ้อมอก ถึงจะไม่พอใจยังไงเเต่ก็ยอมให้เค้าอยู่ดีสินะ


"อะ..ถึงเเล้ว"เซฮุนพูด ก่อนที่จะค่อยๆวางร่างบางลงบนเก้าอี้


"ข้างต้มกุ้งหรอ ของโปรด(ชื่อคุณ)เลยนะเนี้ย"ร่างบางกวาดสายตาไปทางอาหารก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยสีหน้ายิ้มเเย้ม


"อุตส่าห์ไปฝึกกับพี่คยองซูเลยนะเนี้ย"


"เเค่ข้าวต้มเนี้ยนะ ฮ่าๆ"ร่างบางนั่งหัวเราะจนน้ำตาเเทบเล็ด เเค่ข้าวต้มถึงกับถ่อไปฝึกกับพี่คยองซูเชฟชื่อดังที่เป็นเพื่อนกับพี่มินซอกพี่ชายตน


"หัวเราะอะไรง่ะ"เซฮุนเบะปากอย่างงอนๆ


"ง่า.(ชื่อคุณ)ขอโทษอย่าโกรธ(ชื่อคุณ)นะ"ร่างบางทำตาวิ้งค์ๆเพื่อเป็นการง้อร่างสูง


"งั้นต้องทานข้าวต้มให้หมดนะ"


"ค่ะคุณชาย"ร่างบางเเขวะเซฮุน ก่อนที่จะลงมือทานอย่างเอร็ดอร่อย


"เเอ้วอุนไอ่อินอ่อ(เเล้วฮุนไม่กินหรอ)"ร่างบางเงยหน้าขึ้นมาพูดในขณะที่ข้าวยังเต็มปาก


"นี่ทานให้หมดก่อนเเล้วค่อยพูด"เซฮุนเอามือไปจุ๊ปากร่างบางเบาๆ ก่อนจะตอบคำถาม


"ยังไม่ได้กิน แค่เห็นหน้า(ชื่อคุณ)ก็อิ่มเเล้ว"ร่างสูงพูดออกมายิ้มๆ ทำให้ร่างบางหน้าเห่อร้อนขึ้นมา


"บ้า"ร่างบางพูดออกมาสั้นๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานต่อโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาอีก ถ้าเงยหน้าขึ้นมาเห็นฮุนก็เห็นหมดสิว่าหน้าเธอเเดงเเค่ไหน..


"(ชื่อคุณ)ตอนเย็นไปสวนสาธารณะกันนะ"


"อื้ม!"


"งั้นฮุนไปทำงานก่อนนะ ล๊อคประตูให้ดีหล่ะ"ร่างสูงพูดก่อนที่จะโน้มหน้ามาจุ้บที่ปากร่างบางเบาๆหนึ่งที


"อื้ม! กลับมาเร็วๆนะ บ้ายบาย.."ร่างบางโบกมีลาก่อนที่จะปิดประตูลงโดยความเขินอาย



อยากให้ถึงตอนเย็นเร็วๆจังเลยนี่คือสิ่งที่ร่างบางคิด..




















ตอนเย็น..


"ทำไมฮุนถึงคิดที่จะพา(ชื่อคุณ)ไปสวนสาธารณะหล่ะ?"ร่างบางเอ่ยถามเซฮุนที่เพิ่งกลับมาจากการทำงาน


"หน่าเอาเถอะ~"เซฮุนตอบมาเเบบส่งๆ


"ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก"ร่างบางพูดตะคอกนิดๆก่อนจะหันไปอีกทาง


"งอนหรอ"เซฮุนถามพร้อมกันเอียงหน้าไปหายู


"..."ร่างบางเงียบเพื่อให้คนรักของตัวเองรู้ว่ากำลังงอนอยู่


"ก้อย"เซฮุนชูนิ้วก้อยขึ้นมาข้างหน้าร่างบาง มันคือวิธีคืนดีกันที่ทั้งสองคิดขึ้นมา


"..."


"ดีกันน้าาาา"เซฮุนเริ่มอ้อนร่างบาง


"ก้อยก็ก้อย"ร่างบางเริ่มยิ้มออกมาเเล้วเอานิ้วก้อยของตัวเองไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยของเซฮุน


"ปะงั้นเราไปเถอะ"เซฮุนยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนจะพาร่างบางไปที่เเม่น้ำฮันทันที


















สวนสาธารณะ..


เซฮุนจูงร่างบางเข้ามาในสวนสาธารณะ ส่วนร่างบางก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะกำลังตกอยู่ในภวังค์ความสวยงามของสวนสาธารณะอยู่ เซฮุนสูงพาร่างบางมายังสถานที่คล้ายๆกับสนามเด็กเล่นมีสไลเดอร์ ชิงช้า ม้าโยกเยก


"ชอบมั้ย"เซฮุนถามทั้งๆที่ยังจับมือร่างบางไว้อยู่


"อื้ม"ร่างบางตอบ พลางกวาดสาตาไปรอบๆ


"งั้นหลับตาแปปนะ"เซฮุนเอามือมาปิดตาร่างบางไว้


"ทำไมอ่ะ"ร่างบางถามด้วยความสงสัย


"เถอะนะ ห้ามลืมตานะ"เซฮุนกำชับกับร่างบางเหมือนกลัวว่าร่างบางจะขัดคำสั่ง ร่างบางยอมหลับตาไว้แต่โดยดี ขณะที่หลับตาก็ได้ยินเสียงเหมือนเซฮุนวิ่งไปไหนซักที่ ร่างบางยืนรออย่างตื่นเต้นเพราะไม่รู้ว่าเซฮุนจะทำอะไร


"เมื่อไหร่จะมาเนี้ย"ร่างบางบ่นออกมาเพราะยืนรอมาเกือบ 5 นาทีเเล้ว ร่างบางค่อยๆแอบลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นว่าตอนนี้รอบตัวฉันไม่มีใครอยู่เลยซักคน


"โอ๊ะ"จู่ๆก็มีกระดาษแผ่นเล็กๆที่ถูกขยำเป็นก้อนลอยมาโดนตัวร่างบาง ใครขว้างมากันนะ - -** ร่างบางค่อยๆคลี่กระดาษออกเเล้วอ่านตัวอักษรในกระดาษ



'ลองหันไปทางซ้ายสิ'



ร่างบางหันตามที่กระดาษบอก ก็พบกับนกกระดาษที่ห้อยอยู่ จึงเอื้อมไปดึงลงมา ที่ปีกของนกก็มีลายมือที่เหมือนกับกระดาษอันเเรก



'เดินตรงไปอีกนิดนะคนน่ารัก'



ร่างบางเดินตรงไปก็เจอกับกระดาษสีขาววางอยู่บนพื้นพร้อมกับมีก้อนหินเล็กๆวางทับเอาไว้ เเล้วหยิบขึ้นมาดู



'ลองหันหลังเเล้วเดินตรงไปสี่ก้าว'



ร่างบางกลับหลังหันตามที่บอก ก็เจอกับนกกระดาษสีชมพูมันถูกวางไว้บนม้าหมุนของเด็ก ร่างบางเดินไปหยิบนกตัวนั้นขึ้นมาแต่ก็ไม่เห็นว่ามีข้อความอะไรถูกเขียนไว้ แต่พอลองมองดีๆก็เห็นกระดาษอีกแผ่นที่ถูกวางไว้บนม้าหมุนด้วย เลยหยิบขึ้นมาอ่าน



'ลองหันหลังอีกครั้งเเล้วเดินไปหกก้าวดูสิ'



ร่างบางกลับหลังหันก่อนจะเดินตรงมา กลายเป็นว่าร่างบางกลับมาอยู่ที่เดิม ร่างบางพยายามสอดสายตาหาผู้ชายที่ลงทุนทำเรื่องแบบนี้ให้ แต่ก็หาไม่เจอ ร่างบางค่อยๆย่อนตัวลงบนชิงช้า ก่อนจะเริ่มอ่านกระดาษทีละเเผ่นอีกรอบ


ตึก ตึก ตึก


เสียงเท้าคนเดินมาทำให้ร่างบางละสายตาออกจากกระดาษ เเล้วเงยหน้าขึ้นมามอง ก็พบโอเซฮุนคนรักตัวเองที่กำลังเดินมา เซฮุนค่อยๆคุกเข่าลงพื้น ก่อนจะเอามือที่ไขว้หลังล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เเล้วหยิบกล่องเล็กๆสีเเดงออกมา เเล้วค่อยๆเปิด


ก็พบเเหวนวงนึงที่มีเพชรรูปหัวใจเเวววาวอยู่ตรงกลาง เเล้วมีเถาวัลย์เเวววับเลื้อยอยู่รอบๆวง


"เเต่งงานกันนะ"เสียงทุ้มค่อยเอ่ยขึ้นมาอย่างช้าๆ


"อื้ม"ร่างบางเอ่ยออกมาด้วยความตื้นตันก่อนจะโผเข้ากอดร่างสูงอย่างจัง


"รักนะ"ร่างสูงเอ่ยออกมาพร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจ


"รักเหมือนกัน"ร่างบางตอบด้วยเสียงที่อู้อี้ เซฮุนค่อยๆเชิดหน้าร่างบางขึ้นมา ก่อนจะประทับริมฝีปากหนาบนลงฝีปากบางอย่างอ่อนโยน..

THE  END

 

"รักนะจุ้บๆ ^3^"