คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [SF] Just Somebody {Intro}
วันที่สบตากัน...
ท่ามกลางผู้คนมากมาย มีเพียงสายตาของเราสองคนเท่านั้นที่ประสานกันได้พอดี...
วินาทีนั้น...ผมแทบไม่ทันนับหนึ่งถึงห้าในใจด้วยซ้ำ ไม่ทันแม้แต่จะกระพริบตา เร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ฝูงคนมหาศาลก็พาคุณไปจากผม
คุณครับ...
ดวงตากลมโตทอดมองภาพตรงหน้าพร้อมด้วยอาการถอนหายใจ สายน้ำไหวระริกสะท้อนกับแสงไฟเป็นประกายระยิบระยับดึงดูดสายตาให้จับจ้อง ไอชื้นเย็นถูกลมหอบพัดเข้ามาต้องผิวเนื้อแรงขึ้นทุกนาทีที่ผ่านไป เด็กหนุ่มร่างสูงลูบแขนยาว ๆ ของตัวเองก่อนกอดตัวเองด้วยแขนทั้งสอง ขาเรียวยาวงอขึ้นอีก ร่างกายสูงใหญ่นั่งขดตัวอยู่บนรั้วอลูมิเนียมขนาดใหญ่ที่กั้นระหว่างบาทวิถีกับพื้นหญ้าที่ลาดลงสู่แม่น้ำ ชานยอลโยกตัวไปตามจังหวะของเพลงฮิปฮอปจากหูฟังที่ปิดกั้นเขาจากโลกภายนอก หากสิ่งที่อยู่ในใจกลับกำลังพลุ่งพล่าน และกำลังถาโถมเข้ามาจนทำให้เขาฟังเพลงไม่รู้เรื่อง
ผ่านไปแล้ว....
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
หลงเหลือเพียงสายตาคู่นั้น...ที่ยังคงติดอยู่ ดวงตาที่สว่างไสวและเป็นประกาย ดวงตาที่จรดลึกเข้าไปอยู่ในความทรงจำ...
ใครสักคน...ยืนโดดเด่นอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย ชานยอลเคยมั่นใจในรูปร่างของตัวเอง ส่วนสูง 186 เซ็นติเมตรทำให้เขาโดดเด่นมาตลอด หากคน ๆ นั้นกลับทำให้ความมั่นใจนั้นลดลงจนแทบติดลบ รูปร่างสูงใหญ่สมส่วน... และผมสีทองสว่างโดดเด่นขึ้นมาจากฝูงชนจนอดที่จะมองตามไม่ได้ ราวกับร่างนั้นมีแสงออร่าฉายออกมา ยิ่งกว่ามีสปอร์ตไลท์สาดส่อง ผิวขาวผ่องและใบหน้างดงามราวรูปสลัก ก็ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของชานยอลมากไปกว่าสายตาคู่นั้น
ดวงตาที่จับจ้องมายังเขา... ทำให้เขารู้ว่ามันไม่ใช่ความฝัน... และคนตรงหน้าไม่ใช่ภูตผีที่ไหน
.....
เด็กหนุ่มแทบไม่อยากกระพริบตา... เพราะกลัวว่าภาพนั้นจะหายไป
คุณคนนั้น
บอกผมทีว่าผมจะได้พบคุณอีกสักครั้งไหม
TBC.
ความคิดเห็น