คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : *O* INTRO *O*" แรงจูงใจ
แรงจูงใจ
ซาหวาดดีคับ ป๋มชื่อยอลตะอยู่ป. 1/4 วันนี้ยอลตะจะมาแนะนำคุณคูให้ทุกคนลู้จัก
คูประจำชั้งของยอลตะชื่อคูคยองซู คูคยองตัวเล็กกว่าคูฟ่านตั้งเยอะ แล้วก็ชอบดุยอลตะมากๆ ยอลตะเลยชอบคูฟ่านมากที่ฉุด
คูลู่ฉอนวิชาภาฉาจีนก็ชอบทำหน้าเหมือนคุณตาแก่ ๆ หน้าย่น ๆ ชอบทำตาดุๆเหมือนฉัดปะหลาดในการ์ตูนที่ยอลตะดู ยอลตะเลยชอบคูฟ่านมากกว่า
คูแพคฉอนวิชาดนตี คูแพคตัวเล็กเหมือนคูคยอง แต่อ้วนกว่าคูคยอง ที่พุงคูแพคมีน้องตัวกม ๆ อยู่ด้วย แต่คูแพคบอกว่าทำน้องไม่เป็น ถ้าทำไม่เป็นจะมีน้องตัวกมอยู่ในพุงได้ไงก็ไม่ลู้เนอะ คูแพคนี่ไม่ค่อยลู้เลื่องอะไลเลย ยอลตะก็เลยชอบคูฟ่านมากกว่า
คูเฉินฉอนวิชาฉาดฉะหนา...วิชาอะไลก็ไม่ลู้ ยอลตะเลียนไม่ลู้เลื่อง คูเฉินฉอนให้ฉวดมนต์ไหว้พะ น่าเบื่อมาก ๆ ฉู้วิชาคูฟ่านไม่ได้ซักนิด
ตะไมคุณคูถึงเยอะอย่างนี้ .....ตอนนี้ยอลตะเหนื่อยแย้ว วันหลังค่อยเล่าให้ฟังก็แล้วกัน ยอลตะไปชวนเทาเทาและไคไคและฮุนฮุนและชิงชิงไปเล่นฉู้กับฉัดปะหลาดดีกว่า...
อะไลนะ...ถามว่าคูฟ่านฉอนวิชาอะไลเหยอ
....ไม่ลู้เลื่องเหมือนคูเฉินคูแพคคูลู่เลย ยอลตะไม่บอกหลอก!!
อยากลู้จิงจิงเหยอ ยอลตะจะใบ้ให้นิดนึง.... วิชาที่คูฟ่านฉอนนะ ต้องใช้กะดาษด้วยล่ะ.....อะไลนะ วิชาอื่นก็ใช้เหยอ.... ไม่ลู้เลื่องเลย กะดาษที่คูฟ่านใช้เหมือนวิชาอื่นที่ไหนล่ะ
ใบ้ให้อีกนิดก็ด้าย...
ลูบนี้คูฟ่านฉอนยอลตะวาดล่ะ....
คาวนี้ลู้หลือยังว่าคูฟ่านฉอนวิชาอะไล!
*o**o**o*
"นี่นะ เทาเทา เลาว่านะ ไอ้นี่มันไม่อาหย่อยเลย เลาชอบเมื่อวานมากกว่า เออ เมื่อวานนี้ป๊ะป๋าพาเลาไปเที่ยวที่คิดส์ซาเนียด้วยล่ะ เทาเทาเคยไปยาง เลาเจอชิงชิงกับไคไคด้วย แล้วก็ไปเล่นกัน ฉนุกมากเลย...............นนฟรีไจ-ตๆัยไำนฟ้ห่้ฟ่หส า่" (บลาๆๆๆ)
“ยอลตะ... เลิกเม้าท์! กินข้าว!”
เสียงเจื้อยแจ้วหยุดทันทีที่ครูประจำชั้นร่างเล็กเดินผ่านเข้ามาในระยะสายตา พร้อมเสียงดุ.... เด็กชายแก้มย้วยสะดุ้งเฮือก แล้วรีบหุบปากรูปประจับที่กำลังเพลิดเพลินกับการสนทนากับเทาเทาเพื่อนรักในทันใด
“เมื่อไหร่จะเลิกคุยเวลากินข้าวซักทีนะเรา จะอยู่ป.หนึ่งหรืออยู่อนุบาล”
“ป.หนึ่งค้าบ”
“ถ้าจะอยู่ป.หนึ่งก็ต้องกินข้าวเยอะ ๆ ตัวจะได้โตซักที กินข้าวนิดเดียว โตขึ้นไปจะตัวเล็กกว่าเพื่อนนะ”
คยองซูบอกด้วยความห่วงใย เพราะเจ้าเด็กแก้มยุ้ยคนนี้ดูเหมือนจะตัวเล็กกว่าเด็กคนอื่นในห้องมาก ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าเกิดปลายปี เลยเด็กกว่าเพื่อน ๆ ทุกคน แต่เจ้าตัวก็ดูเหมือนไม่ค่อยชอบดื่มนม หรืออยากกินข้าวมากเท่าไหร่นัก พักกลางวันทีไร ครูประจำชั้นอย่างเขาก็ต้องนั่งเฝ้าอย่างใกล้ชิดทุกวัน ไม่อย่างนั้นเด็กน้อยก็คงจะเอาแต่ชวนเพื่อนข้าง ๆ คุย และเคี้ยวข้าวเชื่องช้าจนหมดเวลาพักกลางวัน ข้าวก็ยังไม่หมดถาดอาหาร คยองซูพูดคุยกับผู้ปกครองของเด็กชายตัวเล็กแก้มกลมไปถึงเรื่องนี้บ้าง เพื่อให้คุณพ่อของเด็กชายช่วยแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ แต่พฤติกรรมโดยรวมของยอลตะก็ยังไม่ค่อยมีการเปลี่ยนแปลงมากนัก เขาเลยต้องทำงานอย่างจริงจังต่อไป
‘จะให้ยอลตะทำอะไรต้องมีแรงจูงใจ หรือมีตัวอย่างดี ๆ ให้เห็นครับ’
คยองซูถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อคิดถึงตรงนี้... แรงจูงใจงั้นหรือ?
“ยอลตะอยากตัวสูง ๆ หรือตัวเล็กนิดเดียวล่ะครับ”
เด็กแก้มยุ้ยมองหน้าครูประจำชั้นด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด สายตาครุ่นคิดอย่างหนักทำให้คยองซูพยายามห้ามใจไม่ให้หลุดขำกับท่าทีที่แสนจริงจังของเด็กน้อย แต่กระนั้น.... สิ่งที่ยอลตะโพล่งออกมากลับทำให้เขาแทบสะอึก
“ถ้ายอลตะกินข้าวน้อย จะตัวเล็กนิดเดียวเหมือนคูคยองเหยองับ.....”
ยอลตะพูดออกมาพร้อมดวงตาใสแจ๋วอย่างใสซื่อ ก่อนตากลมโตจะเบิกกว้าง เมื่อเห็นร่างสูง ๆ ของคุณครูวิชาศิลปะเข้ามาใกล้ประตูห้อง
“ถ้ายอลตะกินข้าวเยอะ ๆ ก็จะตัวสูงแล้วหล่อเหมือนคูฟ่านใช่ไหมงับ!!!” น้ำเสียงลิงโลดดังขึ้น ทำให้คยองซูสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับอารมณ์ของตัวเอง และรีบเอ่ยย้ำไปให้เด็กชายมั่นใจยิ่งขึ้น
“อ...เอ่อ ใช่ กินเยอะ ๆ จะได้ตัวโต ๆ...”
“เย้ งั้นยอลตะจะกินเยอะ ๆ ยอลตะไม่อยากตัวเล็กเหมือนคูคยอง!!”
ฉึก!
คำพูดแทงใจดำของเด็กชายยิ่งกว่าหอกแหลม ๆ ที่ทิ่มแทงหัวใจดวงน้อย ๆ ของหนุ่มร่างเล็ก.... เขายิ้มให้เด็กชายชาวเกาหลี ก่อนเดินไปที่โต๊ะทำงานพร้อมด้วยใบหน้าที่ยับยุ่ง
นี่สินะ...แรงจูงใจที่พูดถึง
“คูฟ่านค้าบบบ โตขึ้นยอลตะจะตัวโตเหมือนคูฟ่านนะค้าบ”
เสียงใสแจ๋วของยอลตะตะโกนดังลั่นห้อง เมื่อหันไปมองก็จะเห็นเด็กชายแก้มป่องโบกไม้โบกมือให้คุณครูคนโปรด พร้อมกับดวงตามุ่งมั่น
ยอลตะจะตัวโตเท่าคูฟ่าน จะหล่อเท่าคูฟ่าน แล้วก็วาดลูบเก่งๆ เหมือนคูฟ่านด้วย
ยอลตะไม่อยากตัวเล็กนิดเดียวเหมือนคูคยองหลอก!!!
TBC.
คูนิ่มเอายอลตะมาลงเด็กดีให้ >///<
ถ้าชอบยอลตะก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
เล่นทวิตฝากติดแท็ก #ยอลตะกับคูฟ่าน ด้วยนะคะ
ช่วยแนะนำยอลตะกันน้า
เดี๋ยวจะจะทยอยเอาตอนเก่า ๆ มาลงเรื่อย ๆ
ความคิดเห็น