Midgard (Ragnarok )

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท (I am Novice) *** ฉบับรีไรท์***

                 อันเนื่องมาจากสภาวะสงคราม เวทย์มนต์ที่กั้นประตูเมืองมิอาจทานกองทัพมอนส์เตอร์บุกเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว ทางเทรนนิ่งกราวด์ซึ่งเป็นโรงเรียนฝึกไม่ว่าจะเป็นสายชั้นปีตอนต้นระดับนักรบฝึกหัดหรือNovice และเทรนนิ่งกราวด์สายชั้นปีตอนปลายหรือสายเฉพาะอาชีพ  ได้ทำการกักตัวนักเรียนชั่วขณะ เพื่อความปลอดภัย การเรียนการสอนหยุดชะงักเพราะเหล่าครูอาจารย์ต้องออกไปเป็นกำลังปกป้องบ้านเมือง ส่วนนักเรียนในเทรนนิ่งกราวด์เฝ้าคอยฟังข่าว อย่างใจจดจ่อ และปวดร้าว ห่วงหาถึงครอบครัว การรอคอยนั้นเจ็บปวดนัก



                หลายคนพยายามจะหนีกลับ ด้วยความวุ่นวาย ไร้ผู้ควบคุมจึงทำให้บางส่วนนั้นเล็ดรอดออกมาได้ โดยไม่รู้เลยว่าต้องเผชิญกับสิ่งที่โหดร้าย เพียงไหน ทุกหย่อมหญ้าเต็มไปด้วยการพุ่งรบ และฆ่าฟัน  กลิ่นอายของคาวเลือด เสียงร้องไห้โอดครวญ การโจมตีที่ไม่หยุดยั้ง จากปีศาจ ซึ่งไร้การควบคุม ไร้ความปราณีใดๆให้มวลมนุษย์  บ้านเมืองนั้นถูกทำลายสิ้น



                                         ------------------------------------------------------------------------



                   ภาวะฟื้นตัวจากสงครามครั้งใหญ่ ทำให้ทางการสหราชอาณาจักรมิดการ์ดระส่ำระส่ายจากการสูญเสียกำลังพลจำนวนมาก นอกจากนี้ข่าวการเสียผู้นำกองทัพหลายคนแพร่สะพัด ดังนั้นการรับ Swordmanเข้ามาเป็นทหารของกองกำลัง จึงดำเนินไปอย่างเร่งรีบและไร้การกวดขัน  ทำให้พวกไร้ฝีมือเข้ามามากมาย และยากต่อการเรียกติดตามตัว จากข้อมูลที่ไม่พร้อมสรรพ



                ไม่ใช่เพียงทางด้านการจัดหากองกำลังของนักดาบเท่านั้น รวมถึงอาชีพอื่นๆด้วยดังนั้นจึงมีผลกระทบกับทางเทรนนิ่งกราวด์ ที่ต้องส่งนักเรียนที่สมควรแก่การออกมาผจญโลกภายนอกแล้ว แต่ยังถูกกักตัวไว้จากสภาวะสงครามที่ผ่านมา จึงจำเป็นต้องส่งออกมาจากคำบัญชาของเบื้องบนที่มิอาจขัด ไม่มีมาตรฐานและความทั้งๆที่เมื่อเรียบจบก็จะถูกวาร์ปส่งให้ไปยังเมืองต่างๆที่มีสำนักงานใหญ่ เพื่อรับทดสอบเข้าเป็นอาชีพนั้นๆ

แต่กลับโดนส่งสุ่มบ้าง ตรงบ้าง



                    นักเรียนหลายคนเมื่อกลับออกมาก็พบว่าเมืองทุกเมืองเหมือนถูกล้าง.....ทุกสิ่งเหมือนใหม่...เคว้งไปหมดไร้เกาะยึด...แม้ครอบครัวหายไป...หาใครไม่เจอ...ซ้ำยังถูกเรียกตัว จากสหราชอาณาจักรมิดการ์ดที่ขาดกองกำลัง...เพราะการประเมินที่คาดว่าการโจมตีระลอกใหญ่ที่ผ่านไปไม่ใช่ตอนจบอย่างแน่นอน...นักเรียนจึงมิอาจหนีเกรงว่าจะโดนโทษหนัก



                      และในตอนนั้นเองที่มีสภาวะแห่งความกดดันเข้ามา ต่างคนเมื่อมีอาชีพของตนเองแล้ว แต่ไร้ซึ่งกลุ่มเกื้อหนุน จะทำอย่างไรได้ เมื่อไม่มีใครรู้จัก เคว้งคว้างไปหมด... จึงมีการตั้งกลุ่มขึ้นมามากมายอย่างง่ายๆ....      ชื่อนามสกุลยังปิดบังกันเอง...ดังนั้นเมื่อรู้จักชื่อ...ก็แค่ใช้เพื่อเรียก...ไม่มีการซักต่ออะไรอีก...และด้วยความที่ไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังกันเช่นนี้เอง...ทั้งกลุ่มที่ก่อตั้งขึ้นได้จึงไร้ซึ่งความวางใจใดๆ...มีกลุ่มเพื่อหาผลประโยชน์ทั้งนั้น...หากซื่อสัตย์ก็ดีไป....แต่ถ้าคิดทรยศ....ก็ต้องล่มสลายอย่างง่ายดาย



ในช่วงเวลานี้......หาความจริงใจ...ได้ยากนัก



--------------------------------------



          แสงแดดอันแรงกล้าสาดกระทบใบหน้า จนเงยหน้าไม่ขึ้น ผู้คนเดินกันพลุกพล่านบนพื้นหินอันร้อนระอุ

ฉันน่ะหรือก็นั่ง จับเจ่าอยู่กลางเมืองนะสิ นั่งดูความเคลื่อนไหวของทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัว  กำลังวางแผนบางอย่างกับชีวิตตนเอง

ใช่เลย ฉัน โนวิท ( Novice)สุดเห่ยค่ะ คนไร้อาชีพ และสังกัด ไม่มีใครสนใจ

ฉันยันตัวลุกขึ้นจากพื้นอย่างเกียจคร้านแผนชีวิตของฉันตอนนี้คือฉันจะต้องเป็น นักดาบ(Swordman)ให้ได้แม้จะไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรก็ตาม  

มือเริ่มควานหาของในกระเป๋าเป้สะพายหลังสิ่งที่อยู่ข้างในคือ แอปเปิ้ลสีแดงสดเพียงสองผล ซึ่งได้จากการเก็บตกจากพื้นเท่านั้น

ฉันหยิบมันขึ้นมาอย่าระมัดระวังพร้อมกับพินิจพิจารณาดูอย่างละเอียดถีถ้วน แล้วต่อด้วยการหย่อนมันเข้าปาก

      \"อร่อยดีเฮะ\" ฉันพึมพัมเบาๆกับตนเอง

การกินอาหารเช้าของฉันเสร็จสิ้นไปแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องออกเดินทางเสียที ฉันเบียดเสียดกับผู้คนมากมายภายในเมือง เท้าก้าวเดินไปตามทางที่นำไปสู่ประตูเมืองซึ่งอยู่ทางเหนือ ผ่านร้านค้าและคูน้ำขนาดใหญ่ ทันทีที่พ้นจากประตูเมืองขนาดใหญ่ เบื้องหน้าเป็นทะเลทรายที่กว้างไกลสุดตา ตัวมอนส์เตอร์ต่างชนิดวิ่งกันขวักไขว่ ฉันหันกลับไปมองที่ที่จากมา

\"ลาก่อนเมอร์รอค ( Morroc) เมืองแห่ง โจรและมือสังหาร (Thief,Assassin) ที่ไม่ต้อนรับ นักดาบผู้เก่งกล้า(ที่ตอนนี้ยังเป็นโนวิทสุดเห่ย)อย่างฉัน คาบาน่า \"