ห้องเก็บไอเทมต้องห้าม

ลำดับตอนที่ #9 : โปรฯเกม

ชื่อเกม : Santa Maria

แนวเรื่อง : แฟนตาซี

แนวเกม : horror adventure

เนื้อเรื่องหลัก : ในโลกที่อยู่นี้ ไม่อาจทราบว่ามันมีรูปร่างแบบไหนกันแน่นะ นี่คือความคิดของเบล หนูน้อยวัย 14 ปี เริ่มคิด
แบบนี้เอาไว้ตั้งแต่ยังเล็กและฝันอยากจะไปท่องเที่ยวทั่วโลกนี้ดูสักครั้ง จะโหดร้าย หรือ ได้ความทรงจำที่ดีกลับมา?

อื่นๆ : ฉันอยากจะท่องเที่ยวทั่วโลก

อยากเป็นเหมือนเรือ Santa Maria ของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส

ผู้กล้าเผชิญออกทะเลเพื่อสำรวจโดยไม่กลัวเสียงร่ำลือความน่ากลัวของโลกภายนอกจากชาวบ้านแม้แต่น้อย

ฉันอยากจะเป็นแบบนั้น

อยากจะเป็นผู้กล้าฝ่ามันไปเพื่อความจริงเหมือนโคลัมบัส

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ch.1
เบลออกจากบ้านไปเก็บฟืน > บ่นชีวิตที่ไม่ได้ไปท่องเที่ยวอย่างอิสระ > แต่จำใจต้องไปเดินตามทางเพราะเธอก็ไม่อยากเจอสถานการณ์ที่เลวร้าย > ขณะเดินไปเก็บฟืนเจอขวดที่มีกระดาษอยู่ข้างในลอยมาตามแม่น้ำ > หาแท่งไม้มาเขี่ยขวดเพื่อเอามันมา > มองขวดอย่างสงสัย อยากรุ้ อยากเห็น > รีบเปิดจุกขวดเอากระดาษออกมาแล้วคลี่กระดาษดู > เป็นรูปอะไรสักอย่างถึงจะดูไม่ออกก็ตาม > เดินเข้าหมู่บ้านเพื่อไปซื้อของแต่ก็ยังสงสัยเรื่องกระดาษแผ่นนี้อยู่ดี



เกาะน่านฟ้า(Sky Island)
เดิมที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของสวรรค์ แต่กลับแยกออกมาเพราะปัญหาอันบาดหมาง เป็นเกาะที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสวรรค์แท้จริง สำหรับมนุษย์ มันเป็นเกาะที่ทำให้เราเสพสุขสำราญไปจนถึงอายุขัยของตนอย่างไม่มีวันสิ้นสุด เทียบกับพื้นโลกข้างล่างแล้ว มันเป็นสถานที่ที่จะต้องไม่ต้องไปหาไม่ได้อีกแล้ว สุขภาพจิตของประชากรแทบทั้งหมดล้วนมีสุขไร้วิตกกังวลใดๆ
มีผู้ปกครองเป็นจีกุกชอนวางเด็กน้อยเอาแต่ใจ ทรงพิณบรรเลงสม่ำเสมอตามประสาอารมณ์ ทั้งคนธรรพ์ เทวดา เทพธิดา
คือเผ่าพันธุ์ของพวกชาวสวรรค์ทั้งหมด ต่างเต็มไปด้วยความปิติไร้ความกังวลเสมอมา

อาณาจักรสนธยา(Dawn Kingdom)
 ปัจจุบันเหลือเพียงแต่ซากหรือโบราณสถานดีๆนี่เ้อง ในนั้นมีได้ผนึกสาวน้อยคนหนึ่งที่กำลังหลับใหลอยู่ในซากแห่งนั้น
อาณาเขตทั้งหมดของอาณาจักรกินพื้นที่กว้างมาก แม้พื้นที่จะใหญ่ขนาดไหน คนธรรมดาก็ไม่สามารถมองเห็นได้
แม้มองจากดวงจันทร์แล้วก็ไม่สามารถเห็นที่แห่งนั้นได้เลย ด้วยตัวพื้นที่อยู่ในมุมที่ไม่ว่าจะมองจากทิศทางไหนก็มิอาจจะ
มองเห็นมัน จึงไม่แปลกที่อาณาจักรจะล่มสลายโดยง่าย ต้องมองดูจากเหนือแผ่นดินขึ้นไปแล้วอยู่ระดับสูงถึงผาเขาในช่วงเวลาที่ท้องฟ้ายามเย็นหรือเช้าตรู่ถึงจะเห็นที่แห่งนี้ได้

 สถานที่ย่อย
   ป่าหิมาลัย
      ไม่ต่างอะไรจากเมืองลับแลดีๆนี่เอง หากเราได้ดำน้ำลงในสระบัวของหมู่บ้้านแห่งหนึ่งแล้วดำลึกลงไปตามก้าน
ของบัวที่จมปักลึกลงไป จะพบว่าสุดก้นสระนั้นก็มีำสระน้ำของสระน้ำ หากว่ายเข้าไปในสระน้ำแห่งนั้นก็จะพบว่าปลายก้น
ของก้านบัวเป็นกิ่งก้านสาขามีน้ำแข็งเกาะอยู่เต็มไปหมด และรอบๆนั้นเต็มไปด้วยป่าอันมีหิมะปกคลุม

  อารามปีศาจ
      ระหว่างเดินทางจะเจอโรงเตี๊ยมขนาดเล็กไว้ให้นักเดินทางทั้งหลายได้พักผ่อนเป็นหน้าฉาก เพราะมันคืออารามปีศาจ
ที่ชวนให้ผู้ผ่านผ่านมาได้เข้ามาอยู่ที่แห่งนี้ เมื่อถึงจังหวะที่พวกมนุษย์เผลอก็ใช้กลไกอะไรบางอย่างลากลงไปในห้องใต้ดินแล้วเกณฑ์ให้มาเป็นทาสบริวารทำงานในอารามแห่งนี้ไปจนวันตาย มีเจ้าอาวาสเป็นอิสตรีปีศาจสาวเกอิชา ผู้ใช้ภาพลวงมายาโดยควันสีดำจากไปป์ยาวทองคำคู่ใจของเธอ

อนึ่ง, มนุษย์ที่อยู่ในนี้หากตายไปแล้วยังมีความอาฆาตแค้นฝังใจก็จะกลายเป็นผีและหากตายไปแล้วยังมีเรื่องคาใจอยู่ก็จะกลายวิญญาณล่องลอยไปมาแถวนั้น หากในใจไม่มีความทุกข์อันใดต้องกังวลก็ไปสู่สุขคติ

ข้างนอก(Outside)
 คือเขตนอกอาณาจักรสนธยาอันเป็นโลกภายนอกดีๆนี่เอง

ข้างบน(Upstairs)
 สวรรค์(ทางผ่านไปสู่จันทรประเทศ)

ดวงจันทร์ หรือ จันทรประเทศ (Lunar Land)
 อาณาจักรอันมีพลังแห่งทวยเทยที่เกี่ยวเนื่องกับดวงจันทร์สิ่งสถิตอยู่นับแปดล้าน รุ่งเรืองด้วยมหาอำนาจของ
เจ้าหญิงคางุยะแต่ละรุ่นปกครองสืบทอดกันไปแต่ละรุ่นมา มีมนตร์เสน่ห์ดูขลังเป็นเอกลักษณ์และมีพลังอำนาจที่จะทำลายโลกทั้งใบได้

ดวงอาทิตย์ หรือ อาทิตยาประเทศ (Solar Land)
 อาณาจักรอันมีพลังแห่งทวยเทพที่เกี่ยวกับดวงอาทิตย์สิ่งสถิตอยู่นับแปดล้านเช่นกัน ด้วยตัวพื้นที่มีอุณภูมิสูง
มีเพียงฤดูร้อนเป็นฤดูกาลตลอดทุกปี ท้องฟ้าเป็นสียามสนธยาอยู่เสมอ มีท่านอามาเทราสุ เป็นเทพราชผู้ยิ่งใหญ่ทั้งมวล ประชากรส่วนใหญ่มิใช่มนุษย์แต่เพียงเป็นซากศพมอดไม้ไปด้วยเพลิง ที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ต้องห้าม เพียงแค่ใกล้เข้าดินแดนในระยะใกล้ดวงอาทิตย์พอสมควร ก็โดนเผาตายเป็นทีี่เรียบร้อย ส่วนอำนาจในการทำลายนั้นมหาศาลไม่ใช่เพียงแค่ทำลายแห่งโลกยังสามารถทำลายทุกอย่างให้ไม่เหลือซาก(และเมื่อทุกทำลายไปแล้วก็จะถูกผนวกเป็นส่วนหนึ่งของ
ดวงอาทิตย์)

จุดเริ่มต้น
 มันเริ่มต้นมาจากเด็กสาวอายุราวๆ 5-6ขวบที่ชื่อว่าเอลิซเธอคนนั้นมีปัญหาครอบครัวหลายอย่าง เธอไม่มีเพื่อน และโดยเฉพาะหนึ่งในปัจจัยสี่อย่างเช่นเงิน เธอคิดแล้วคิดเล่า ได้แต่มอง สองพ่อแม่ต่อว่าต่อเถียงโดยไม่หยุดปาก อย่างเงียบๆ จะทำยังไงดีนะให้ปะป๊า มะม๊า หยุดทะเลาะกัน วันหนึ่งพ่อแม่ของเธอได้แก่พพากันไปร่วมพิธีบูชาราหูในวัดแห่งหนึ่ง ด้วยความเชื่อทั่วไปที่ประมาณว่า ไหว้พระ=ได้พร กระัมัง หลังจากนั้นก็กลับบ้าน ประมาณช่วงหัวค่ำ ตัวเธอสังเหตุเห็นว่า

มีใครยืนอยู่บนหลังคาในท่ามกลางดวงจันทร์เต็มดวง

ตัวเธอได้เห็นดังนั้นจึงไปคุยอย่างตีสนิทตามประสาเด็กๆที่อยากมีเพื่อน

ราหูเห็นทั้งนั้นจึงพยายามบอกปัดให้เด็กอย่างเธอคนนั้นเลิกสนใจ

แต่พอคุยไปคุยมา ราหูได้แนะนำตัวเองเพื่อขู่เอลิซกลัว

แต่เอลิซไม่ได้กลัวแต่อย่างใด เธอกลับสนใจซะด้วยซ้ำ

ด้วยความที่เธออยากมีเพื่อน แม้จะต่างเผ่าพันธุ์ เธอก็พยายามคุยตื้อเธอราวกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน




+++++++++++++++++++++++++++++++
ตัวละคร[นิสัย]

เบล
ผู้ที่ไม่ค่อยกังวลปัญหา เธอพึงพอใจในสิ่งที่ตนเองมีมากกว่า ขี้เล่นแบบเด็ก มองโลกในแง่ดี และไม่รู้จักความหมายคำว่า"ตาย"(จริงๆนะ)
อนึ่งเบลแต่เดิมเป็นชาวนรก กล่าวคือมนุษย์ผู้ที่อาศัยอยู่ในนรก

ไอริณ
เป็นรุ่นพี่ดูแลเบล ไปเจอเบลตอนเธอนอนอยู่ข้างถนน ชื่นชอบและหลงใหลในวิถีของนักสืบ จึงไม่แปลกที่ชอบสวมหมวก(ของ อ.หยาง บุคคลที่เป็นต้นแบบนักสีบของเธอ)ตลอดเวลา รักความถูกต้องและเที่ยงตรง บางครั้งก็ชอบขี้สงสัยจนคนอื่นเขารำคาญจนเป็นนิสัย

ลูเซีย
อ่อนหวาน เรียบร้อย  และจิตใจเปราะบาง

มาม่า
เข้มงวด แต่ใจดี

ฟาบิโอ
กิริยาไม่ให้เกียรติ แต่จริงใจ

คุณปู่
ปู่ของลูเซีย เป็นตาแก่นิ่งเงียบ บางครั้งหัวแกก็เพี้ยน
จริงๆแล้วเขาคืออดีตจอมมารชั่วร้ายผู้ยิ่งใหญ่

แครอไลน์
(ก่อน)เงียบ เย็นชาต่อคนรอบข้าง หมกหมุ่นกับการศึกษาเวทมนตร์อย่างเนืองนิจ
(หลัง)เงียบๆ แต่เริ่มเปิดใจกับคนรอบข้างบ้างแล้ว แต่ก็ยังเป็นพวกเวทมนตร์ลิซึมเหมือนเดิม

คุโรคามิ เซ็น(คุณมิโกะ)
ใจร้อน โมโหง่าย เชื่อในเรื่องฮวงจุ้ยและการพยากรณ์ดวงชะตามากๆ เป็นคนนึกแต่ส่วนรวมมากว่าส่วนตัวเสมอ

ทุย
ชาวนาเจ้าของร้านยา รอบรู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพรเป็นอยากมาก สุภาพ แต่เป็นคนวิจารณ์ตามใจฉันไม่เกรงจิตใจของฝ่ายตรงข้าม

อิซาเบล
พี่สาวใจดี
ชอบกินมนุษย์เด็กๆ เพื่อให้ตัวเองดูเยาว์วัยยิ่งขึ้น

คุณยาย
น่ากลัว
แต่ใจดีโคตรๆ

ปอมโปะ
หลอกหลวง ขี้ปด ทว่าเคารพเจ้านาย บางครั้งก็ทำเรื่องตามใจฉัน

มาสเควร่า
ขี้อาย ไม่พูด

ดาริกา
แวมไพร์สาวเปี่ยมเสน่ห์ นิสัยคุณหนูจิบชา แต่ชอบสะสมในสิ่งที่แวมไพร์รังเกียจ(ไม้กางเขน,น้ำมนตร์,ลิ่ม ฯลฯ)

วาริท
ผีน้ำเคร่งขรึม หน้าตายเครียดเป็นเอกลักษณ์

ชาร์ลี อีโมทิโอ้
พี่ชายซอมบี้ มีมารยาท รักน้องสาว

ไอริส อีโมทิโอ้
น้องสาวซอมบี้ตาบอด หูหนวก ทำให้ขาดสติปัญญาในการรับรู้การสื่อสาร เพราะการพิการแบบนั้น จึงโดนคนรอบข้างเมินเฉย ละทิ้งเธอ แม้แต่พี่ชายของเธอเช่นกัน เพราะสติปัญญาที่เป็นแบบนั้น จึงแสดงพฤติกรรมที่ดูราวไม่ต่างจากสัตว์ป่าแม้แต่น้อย ทั้งการทำลายข้าวของเมื่อไม่ชอบใจ ดิ้นกระทืบพื้นลงไปกับพื้นเหมือนกับเด็กน้อย แต่เธอยังรับรู้ถึงการมีตัวตนของพี่ชายที่รักเธออยู่ ด้วยการดมกลิ่น แม้ตัวเธอจะเป็นแบบนั้นแต่ความสามารถในการรับรู้รวดเร็วมาก

เอซิลา
มนุษย์ต่างดาวครัช


++++++++++++++++++++++++
ตอนแรก
เปิดเรื่อง หัวหน้าเมดสั่งนู่สั่งนี่ไปๆมาๆ
เจอเบลนอนขี้เซาคาม็อบถูพื้นจนโดนหัวหน้าเมดตำหนิด่า แล้วโดนไล่ออกจากงาน

ยังไงนิสัยขี้เซาของเค้า ก็ไม่หายอยู่ดี

แล้วเธอก็นอนลงบนพื้นหญ้าสีเขียว

ทำยังไงได้ล่ะ

สายลมแห่งความสงบที่สัมผัสตอนนี้น่ะ จะไม่ให้นอนกลางวันแบบนี้ได้ยังไงล่ะ

โป๊ก! จู่ๆก็มีลูกบอลในตำนาน โขกหัวเบลอย่างแรง

หือ? เบลตื่นขึ้นอย่างงงๆ แล้วกุมหัว

ก็นะ เด็กๆก็คงเล่นซุกซนตามประสาความไร้เดียงสาขงอเข้าล่ะนะ (ระหว่างนั้นกะจะเอาลูกบอลขว้างไปหา)

มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด

ภาพที่เบลคือ สาวน้อย ที่โดนเด็กชารุมกันปาก้อนหินใส่เธอราวกับว่าเธอเป็นสัตว์ร้าย

เฮ้ย เดี๋ยวทำอะไร กับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ เบลร้องเหวอวิ่งไปห้าม

แต่สิ่งที่ตอบกลับมาคือหมัดชกหน้าเธออย่างรุนแรง เธอไม่เกี่ยว ไม่ต้องยุ่ง!

ไม่ทันหันหลังกลับเขาโดนอะไรขัดขาให้จนล้มแล้วสวนด้วย ลูกเท้าถีบยอดหน้าอย่างรุนแรง

นี่มันอะไรอ๊ากก เด็กผู้หญิงตัวนิดเดียว ไม่นานนัก เด็กชายทั้งหลายได้นอนราบหมดสภาพ (ระหว่างต่อสู้เธอใช้ไม้เท้าที่เอาไว้ห้อยของในการต่อสู้ด้วย)

เด็กสาวคนนั้นตื่นตกใจกลัว เบลเดินเข้ามาใกล้ๆ เธอยื่นมือ ส่งมือสิ เด็กสาวคนนั้นได้แต่เงียบ สักพัก
เธอจึงยอมส่งมือแต่โดยดี

อะชะบะเฮ้ย!! นึกตัวอีกที ของที่ห้องของมันกลิ้งไปลอยตามแม่น้ำไปเรียบร้อยแล้ว เธอเห็นดังนั้นจึงรีบถือไม้
ตามไปเก็บของ

หวาาาา ไม่ทันแหงๆ นั่นมันน้ำตก ไม่นะ ไม่นะ ม่ายยยย

หมับ!! จู่ๆ ก็มี
อะไรรั้งมันได้

เด็กสาวคนนั้นวิ่งไปจับถุงสัมภาระนั่นได้ทันเวลา

ตัดฉากไปที่บ้านของเธอ

ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้นะคะ เธอเสิร์ฟน้ำชาให้

อ๊ะ ไม่เป็นไรๆ ก็มันไม่ถูกต้องที่โดนพวกคนอ่อนแอโดนรังแก

ว่าแต่เธอมาจากบ้านไหนเหรอ? ลูเซียถาม

ฉันไม่มีบ้าน เบลบอก ลูเซียวางถาดบนโต๊ะลงแล้วถามความเป็นมาของเธอ

ว่าแต่เธอชื่ออะไร

ฉันชื่อเบลแล้วเธอล่ะ

ลู...ลูเซีย จ๊ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะลูเซีย แต่ว่าแย่มากเลยนะ คนพวกนั้นมารังแกเธอแบบนี้น่ะ

สักพักเธอก้มหน้าเงียบ

ตัวฉันเป็นคนร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เกิด

ไม่แปลกหรอกค่ะ ที่ผู้แข็งแกร่งย่อมอยู่เหนือกว่าคนอ่อนแอ..ไม่จริงสักหน่อย!

ตรรกะพรรค์นั้นน่ะ! เลาะทิ้งออกไปจากหัวของเธอได้เลย!

เพราะแบบนี้ไงล่ะ! ตัวเธอที่อ่อนแอ ถึงไม่ยอมแข็งแกร่งสักที! ลองสู้ดูสักครั้งสิ!

อะ..เอ่อ แต่ฉันไม่ได้เก่งศิลปะการต่อสู้เหมือนคุณนี่คะ

ลูเซีย..จู่ๆก็มีเสียคนแก่เรียก

ใครเหรอ? เบลถาม

คุณปู่ฉันเอง ฉันไปดูก่อนนะ

เบลก้มมองดูน้ำชาแล้วคิดถึงอดีตด้วยแววตาเหม่อลอยแต่ท่าทางครุ่นคิด
+++++++++++++++++++++++
ในอดีตของเบลนั่น แต่เดิมเธอคือชาวนรก กล่าวคือ
ผู้ที่อาศัยอยู่ในนรก คนพวกนี้คือผู้ที่กำเนิดจากซากศพมารดาที่ตายในนรก(เช่นโดนลงโทษหรือมาตายในเขตนรก)
ของพวกเขา แม้จะตายไป ก็ยังมีพวกยมทูต(มีแต่แค่คนใจดี)มารับเลี้ยงเท่านั้น

เพิ่มเติม
-เด็กที่โดนยมทูตเลี้ยงส่วนใหญ่จะพาไปฝึกเกณฑ์เปลี่ยนเผ่าพันธุ์เป็นยมทูต

+++++++++++++++++++++++

นี่เบล

เบล

คุณเบล!

เอ๊?

เมื่อกี้นิ่งๆเป็นอะไรหรือเปล่า

ก็ไม่มีอะไรก็แค่คิดอะไรนิดหน่อยเฉยๆ

ช่างมันเถอะค่ะ ว่าแต่..//ล้วงอะไรบางอย่าง

?

พอดีตัวฉันเองก็ได้บัตรเชิญงานเลี้ยงจากท่านผู้ใหญ่บ้านน่ะคะ

ถ้าไม่รังเกียจ จะไปด้วยกันมั้ยคะ?

โอ้ ไปสิ ว่าแต่ที่ไหนเหรอ?

คฤหาสน์ลาเวนเดอร์ค่ะ

ชื่อคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

นั่นมัน

ที่ที่เราโดนไล่อออกไม่นานมาี้นี้

คะ..คฤหาสน์นั่นเหรอ?

ใช่ค่ะ

รู้ตัวอีกทีก็มาถึงคฤหาสน์แห่งนี้เสียแล้ว บ้าที่สุด เธออยากจะกล่าว