ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันแห่งความน่าเบื่อและซวยๆๆๆ
“โอ่ฮาโย้ว โอ่ฮาโย้วววว” เสียงอะไรเนี่ยมาดังแต่เช้า เฮ้อ น่ารำคาญจิงๆเลย คนจะหลับ
จะนอน ไอนาฬิกาปลุกบ้านี่เองมาปลุกอะไรในวันหยุดของฉันเนี่ย เฮ้อ
!!!ปึก!!!
เสียงฉันกดหยุดให้มันร้องเองแหละ แหะๆ
นอนต่อๆๆๆ เฮ้อ วันหยุดแท้ๆยังต้องมาได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้ น่าเบื่อๆๆๆ
“แพร ลูกจะไม่ตื่นไปรร.หรอจ๊ะ” แม่ก็เป็นไปกับเค้าด้วยหรอเนี่ย ก็วันนี้มันวันหยุดนะคะแม่ นี่มันยังไม่เปิดเทอมเลยน้าค้า...เฮ้อ
“อะไรกันคะแม่ นี่มันยังไม่เปิดเทอมเลยนะคะ ขอแพรนอนสบายๆหน่อยได้มั้ยคะแม่”อะไรนักหนานะ ฉันอยากนอนจาแย่แล้ว
“แพรละเมอรึป่าวลูกนี่มันเปิดเทอมวันแรกของลูกนะแพร” แม่นี่ท่าจาบ๊องไปแล้วไม่สนแล่ว นอนดีกว่า ฟี้......ฟี้......
“จะเป็นไรมั้ยยยย ถ้าชั้นจะนั่งตรงนี้ใกล้ๆ เท....” อะไรอีกเนี่ย ไอโทรศัพท์ทรยศ เฮ้อ..
“โหล แพรพูดค่า ครายว้า” รับก้อรับ
“”นี่ยัยแพร จะตื่นได้ยังนี่มันจะ 7 โมงแล้วนะแก””เสียงแบบนี้มีคนเดียวยัยส้ม
“แล้วทำไมฉันต้องตื่นล่ะ ส้มทำไมแกตื่นเช้าจัง”
“”นี่เค้าไม่เรียกเช้าแล้วแพร ฉันว่านะ แกรีบตื่นดีกว่านะ ไม่แกโดนเจ๊หวันเล่นแน่ๆ””
“ทำไมเจ๊แกต้องมาเล่นงานฉันถึงบ้านล่ะปิดเทอมแท้ๆ”
“”ยัยแพร ฉันว่าแกเข้าใจผิดอย่างแรงเลยล่ะ วันนี้มันวันเปิดเทอมนะเว่ย วันที่1แล้วเว่ยวันที่1””
“แกบ้าไปแล้วหรอเนี่ย เฮ้ย!!!! จริงด้วยว่ะแก ตายล่ะสิ โดนเจ๊หวันเล่นแน่เลยอ่ะ เออแค่นี้ก่อนละกันแกจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ เดี๋ยวเจอกันแก” ตายแน่เลย แงๆๆ แม่จ๋าช่วยด้วย(ทีตอนแม่ปลุกล่ะไปหาว่าแม่บ๊องแกนั่นแหละประสาท:ขนมผิง) (ก็ฉันลืมนี่นางเอกไม่เคยผิดอยู่แล้ว ฮิฮิ:แพร)
ฉันใช้เวลาอาบน้ำ 5 นาที แต่งตัว2นาที ทั้งหมดรวมเป็น7นาที แต่ตอนนี้ก้อ 7โมงจะครึ่ง
แล้วนี่นาไม่กงไม่กินมันแล้วข้าว ไปเลยดีกว่า
“แม่คะแพรไม่กินข้าวนะคะ แล้วพี่ปลิวเสร็จรึยังคะเนี่ย”พี่ปลิวก้อพี่ชายฉันเองแหละ เค้าเป็นหนุ่มสุดหล่อคนนึงในรร.เราเลยนะ แต่เค้าไม่ได้อยู่ในคณะกรรมการนักเรียนเท่านั้นเอง
“พี่เค้าไปกะหนูแจนแล้วล่ะลูก เค้าบอกหนูคงไม่ตื่นเร็วแน่ๆเค้าเลยไปก่อนน่ะลูก”
อะไรกันเนี่ยไม่มีรอน้องแต่ไปกะแฟนตัวเองเนี่ยนะ ช่างเถอะยกโทษ ก็คนนั้นคือพี่แจนนี่ ยอมก็ได้
“ค่ะๆๆ แพรไปนะคะแม่ แล้วจะรีบกลับค่ะ” หลังจากนั้นฉันก็รีบไส่เกียร์สุนัขวิ่งแบบไม่ลืมหูลืมตาไปที่ รร.ถึงแล้วๆๆๆๆ เหลืออีก1นาที เคารพธงชาติ เฮ้ยทันเวลาพอดี เยส ไม่โดนเจ๊หวันเล่นแล้วค่อยยังชั่วหน่อย เฮ้อ....เหนื่อย
“ยัยพิมพ์พิชชา นี่เธอมารร.สายนะ” เสียงนี้คุ้นๆนะ รึว่าจะเป็น......= =
“หวัดดีค่ะอ.พรสววรค์ เอ่อ ป่าวนะคะ หนูมาก่อนรร.เข้า1นาทีต่างหากค่ะ” จะรอดมั้ยเนี่ยยัยแพร พุธโธ ธัมโม สังโค กะละมังโต โย่ๆ โฮ่ๆ (คาถาอะไรของมันเนี่ย:ขนมผิง)
“เอาเถอะ ชั้นอนุโรมให้วันนึง แต่..ถ้ามีอีกนะ ฉันจะให้เธอวิ่งรอบสนาม”โอ้โห ใจดีผิดปกติ ฮิๆๆ^^
“ขอบคุณมากค่ะอ. หนูว่าวันนี้อ.สวยเป็นพิเศษนะคะ หนูไปล่ะค่ะ เดี๋ยวไม่ทันเวลาเข้าเรียน ไปนะคะ” ฉันไม่รอช้าเลยล่ะ วิ่งไปที่โต๊ะประจำกลุ่มทันที มาแล้วจ้าเพื่อนจ๋า
“ดีเว่ยพวกแก มาแล้วๆ” ให้ทายมันต้องด่าฉันกลับม....
“ยัยแพร แกจะให้พวกฉันรอจนแก่เลยมั้ย ห๊า”ยังคิดไม่ทันจบเลยพวกแกก็ด่าซะและT^T
“ฉัยขอโทดน่า แกรุมั้ยว่าเมื่อกี๊ฉันยังต้องเผชิญหน้ากับเจ๊หวันอ่ะ แย่สุดๆ ดีนะเจ๊แกไม่ว่าอะไร ไปเถอะขึ้นห้องๆๆ”ฉันรีบตัดบทไม่งั้นพวกมันเปิดฉากด่าทีละคนแน่ เราเดินกันปเรื่อยๆจนถึงห้อง ม.5/2 ที่พวกคณะกรรมการทุกคนจะต้องอยู่ห้องนี้ทุกคนเพื่อเวลาปรึกษางานจะได้ง่ายๆ ฉันไม่อยากจะเข้าไปเลย ขี้เกียจไปทะเลาะกะนายบาส เบื่อจริงๆนายประธานนักเรียนห่วยแตก ชอบมาหาเรื่องอยู่เรื่อย
!!ครืดด!!
ฉันเปิดประตูเข้าไป
“วี๊ดวิ้ว แพรสุดสวยย น่ารักเสมอเลยนะจ๊ะ”เสียงนายไกด์เพื่อนในห้อง
“ส้มเช้ง ทำการบ้านเสร็จยังอ่ะ ขอลอกหน่อย”ไม่ต้องดูน้าก็รู้ ยัยจี๊ดแน่นอน
“พอเลยๆ พวกเธอขอฉันหาที่นั่งก่อนนะแล้วค่อยว่ากัน”ขอบใจแกมากเลยกิ หลุดพ้นซะที
และแน่นอนที่ประจำของพวกฉันก้อริมหน้าต่าง แต่กลุ่มเรามี 5 คน ยัยกริ๊งเลยต้องไปนั่งกับยัยจี๊ดแต่ยัยจี๊ดก็เป็นคนดีสนิทกับพวกชั้นพอสมควร แต่ก็ไม่ได้อยู่ในแก๊งเดียวกับเราแล้วก็แน่นอนอีก ฉันกะยัยส้มต้องนั่งหลังสุดเป็นเรื่องแน่นอนที่สุด ฮ่าๆๆ
“นี่แพรใจคอเธอจะรักที่ตรงนี้มากเลยนะพวกฉันจะนั่งที่ตรงนี้มั่งก็ไม่ได้” มาจนได้นะนายบาส ฉันล่ะเบื่อนายจริงๆ เบื่อจะแย่ ไปไกลๆทีเถอะ
“แล้วนายจะยุ่งอะไรกับชั้นล่ะ ชั้นอยู่ของชั้นดีดี ทำไมนายชอบมาหาเรื่องนักน้า”ก้อหรือไม่จิงล่ะยะ
“ อ้าว พูดดีดีนะแพร ไอบาสเพื่อนฉันหนะไม่เคยหาเรื่องเธอหรอกนะ แค่เสนอความคิดก็แค่นั้นเองนะ” นี่นายเช นายดูยังไงเนี่ยว่ามันเสนอความคิด แก้ตัวน้ำขุ่นๆเชอะ
“นี่ เปรียวว่าอย่าทะเลาะกันเลยนะ เดี๋ยวจะมีเรื่องกันอีก พวกนายก็ไปไกลๆเหอะ”เปรียวแกนี่มันแม่พระเหลือเกินนะ
“เปรียวแกยอมง่ายๆได้ไงอ่ะชั้นไม่ยอมหรอกนะมาว่าแพรได้ไง แพรยังไม่ได้ทำอะไรให้เลย” ขอบใจแกมากเลยนะส้ม แกนี่มันเพื่อรักชั้นจริงๆ
“เอาน่าพอทั้งคู่นั่นแหละ ฉันว่าพวกเราก็ไปนั่งที่เดิมดีกว่านะอย่าไปกวนพวกผู้หญิงเลยหนะ” จัสฉันว่าแกเป็นคนดีที่สุดในกลุ่มเลยนะเนี่ย แล้วจะไปกันได้ยังยืนจ้องอยู่ได้
“เออก็ได้วะแม่ง เพราะจัสมันขอนะ ไม่งั้นฉันไม่เลิกแน่” เออ ไปไหนก็ไปเลยไป๊
“กิจ๋า.....” อารายอีกเนี่ย เฮ้อ ไอข้าว แกมายุ่งอะไรกับเพื่อนฉันเนี่ย- -
“ไรอีกอ่ะ บอกไว้ก่อนนะไม่มีอารมจะไปมีเรื่องกับใคร รำคานพวกแกจิงๆเลย ไปไกลๆเลยไป” โห กิ แกสมกับเป็นเพื่อนฉันจริงๆว่ะ รักแกจริงๆ
“โถ่ กิ ข้าวแค่จะบอกว่าคิดถึงกิแค่นั้นเอง ไปนะจ๊ะคนสวย” อีข้าวแกนี่เน่าไม่เปลี่ยน กิแกไม่ต้องทำหน้าจะอ้วกขนาดนั้นหรอกนะเพราะมันจะทำให้ฉันอ้วกไปตามแก
“เอ้า นั่งที่ๆๆๆๆ” อ.จำปี หรือ อ.กล้วยไข่ เข้ามาในห้องเพื่อนโฮมรูมก็เค้าเป็นอ.ประจำชั้นนี่ ทั้งแก่ อ้วน เตี้ยแล้วก็ใส่แว่นหน้าเตอะ 55+
“นักเรียนนน เคารพพพพ” มันต้องยานอย่างนี้ทุกทีสิน่า
“ซาหวาดเดคร่า/คร้าบคุณครู” ยานกันทั้งหัวหน้าทั้งลูกน้อง (หัวหน้าก็ยัยจี๊ดนั่นแหละ)
“สวัสดีจ้ะนักเรียนทุกคนเจอกันอีกแล้วนะจ๊ะ ปีนี้ม.5กันแล้วตั้งใจเรียนกันหน่อยนะ เราจะมาเริ่มโฮมรูมกันเลยนะจ๊ะ เรื่องแรกนะ ยัยพิมพ์พิชชา” เรียกฉันทำไมล่ะเนี่ย
“ค่ะ อาจารย์” มีเรื่องไรอีกเนี่ย
“ในฐานะที่เธอเป็นหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนหญิงไหนลองบอกมาซิว่างานแรกที่คณะกรรมการนักเรียนควรจะทำในวันพรุ่งนี้มีอะไรบ้าง” กรรมแล้วไง ทำไมไม่ถามนายบาสมั่งนะ ถามแต่ฉันเนี่ย วันซวยจิงๆ
“เอ่อ.....อ่าค่ะ งานแรกสำหรับวันนี้คือทำความสะอาดห้องคณะกรรมการนักเรียน ส่วนพรุ่งนี้งานแรกคือ.....เอ่ออ...อ้อ งานคืนสู่เหย้ารับน้องใหม่ประจำปีค่ะ” จะรอดมั้ยเนี่ย พุธโธ ธัมโม สังโค กะละมังโต โย่ๆ โฮ่ๆ
“อื้มม ดีมากนั่งลงได้” เฮ้อ คาถานี้ใช้ได้ผลจริงๆนะเนี่ย^O^
“ที่ครูจะพูดคือเรื่องนี้แหละวันนี้ทำความสะอาดห้องคณะกรรมการด้วยคณะกรรมการทั้ง10คนเลยนะ แล้วเตรียมงานวันพรุ่งนี้ให้เรียบร้อยด้วย แล้ววันนี้ตอนเย็นครูจะมาเช็คผลงานนะ แล้วก็วันนี้ไม่มีเรียนทั้งวัน ฟรีนะจ๊ะนักเรียน เอาล่ะแยกย้ายกันได้ พรุ่งนี้เจอกันจ้ะ สวัสดี”
“นักเรียนนนน เคารพพพ” ยานจนได้- -
“ขอบบบ คุนนนค่า/คร้าบบบ คุนครู” ยานกันจนหยดสุดท้าย= =
“นี่เธอ ทำให้พวกฉันต้องซวยไปทำความสะอาดกับพวกเธอเลยนะ” ไอปากเสีย
“แล้วทำไมไม่ลุกขึ้นตอบเองซะล่ะยะ เจ๊กล้วยไข่ก็จับฉัยกดน้ำหนะสิถ้าไม่บอกไปแบบนั้น”นายมันบ้าจิงๆเลยนายบาสบ้า
“เออๆๆ ฟาดเคราะห์ไปละกัน ไปทำความสะอาดได้แล้วเดี๋ยวไม่เสร็จเจ๊แกก็มาด่าอีกหรอก ไปๆๆ ไปกันทั้งหมดเนี่ยแหละ” เฮ้อ....เซง
“เซ็งว่ะ เบื่อชิบเป๋งเลย”
“นี่กริ๊ง แกบ่นไปแล้วได้อะไรขึ้นมาวะ เลิกบ่นๆรีบๆไปกันเหอะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติชมกานมาน้าคร้า ม่ายรุจายาวไปมั้ย ถ้ายาวไปก็บอกกันได้ค่ะ จะได้ปรับปรุงนะคะ เดี๋ยวมาอัพตอนต่อไปในครั้งหน้าละกรานคร่า ขนมผิงต้องไปทำการบ้านแล้วหนะค่ะร้ากผู้อ่านทุกท่านค่ะ(จะมีคนมาอ่านของแกรึป่าวเหอะ:บาส)(เอาน่าเรียกกำลังใจอ่ะเคยได้ยินมั้ย:ขนมผิง) ไปนะคะ เจอกันตอนหน้าคร่า
จะนอน ไอนาฬิกาปลุกบ้านี่เองมาปลุกอะไรในวันหยุดของฉันเนี่ย เฮ้อ
!!!ปึก!!!
เสียงฉันกดหยุดให้มันร้องเองแหละ แหะๆ
นอนต่อๆๆๆ เฮ้อ วันหยุดแท้ๆยังต้องมาได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้ น่าเบื่อๆๆๆ
“แพร ลูกจะไม่ตื่นไปรร.หรอจ๊ะ” แม่ก็เป็นไปกับเค้าด้วยหรอเนี่ย ก็วันนี้มันวันหยุดนะคะแม่ นี่มันยังไม่เปิดเทอมเลยน้าค้า...เฮ้อ
“อะไรกันคะแม่ นี่มันยังไม่เปิดเทอมเลยนะคะ ขอแพรนอนสบายๆหน่อยได้มั้ยคะแม่”อะไรนักหนานะ ฉันอยากนอนจาแย่แล้ว
“แพรละเมอรึป่าวลูกนี่มันเปิดเทอมวันแรกของลูกนะแพร” แม่นี่ท่าจาบ๊องไปแล้วไม่สนแล่ว นอนดีกว่า ฟี้......ฟี้......
“จะเป็นไรมั้ยยยย ถ้าชั้นจะนั่งตรงนี้ใกล้ๆ เท....” อะไรอีกเนี่ย ไอโทรศัพท์ทรยศ เฮ้อ..
“โหล แพรพูดค่า ครายว้า” รับก้อรับ
“”นี่ยัยแพร จะตื่นได้ยังนี่มันจะ 7 โมงแล้วนะแก””เสียงแบบนี้มีคนเดียวยัยส้ม
“แล้วทำไมฉันต้องตื่นล่ะ ส้มทำไมแกตื่นเช้าจัง”
“”นี่เค้าไม่เรียกเช้าแล้วแพร ฉันว่านะ แกรีบตื่นดีกว่านะ ไม่แกโดนเจ๊หวันเล่นแน่ๆ””
“ทำไมเจ๊แกต้องมาเล่นงานฉันถึงบ้านล่ะปิดเทอมแท้ๆ”
“”ยัยแพร ฉันว่าแกเข้าใจผิดอย่างแรงเลยล่ะ วันนี้มันวันเปิดเทอมนะเว่ย วันที่1แล้วเว่ยวันที่1””
“แกบ้าไปแล้วหรอเนี่ย เฮ้ย!!!! จริงด้วยว่ะแก ตายล่ะสิ โดนเจ๊หวันเล่นแน่เลยอ่ะ เออแค่นี้ก่อนละกันแกจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ เดี๋ยวเจอกันแก” ตายแน่เลย แงๆๆ แม่จ๋าช่วยด้วย(ทีตอนแม่ปลุกล่ะไปหาว่าแม่บ๊องแกนั่นแหละประสาท:ขนมผิง) (ก็ฉันลืมนี่นางเอกไม่เคยผิดอยู่แล้ว ฮิฮิ:แพร)
ฉันใช้เวลาอาบน้ำ 5 นาที แต่งตัว2นาที ทั้งหมดรวมเป็น7นาที แต่ตอนนี้ก้อ 7โมงจะครึ่ง
แล้วนี่นาไม่กงไม่กินมันแล้วข้าว ไปเลยดีกว่า
“แม่คะแพรไม่กินข้าวนะคะ แล้วพี่ปลิวเสร็จรึยังคะเนี่ย”พี่ปลิวก้อพี่ชายฉันเองแหละ เค้าเป็นหนุ่มสุดหล่อคนนึงในรร.เราเลยนะ แต่เค้าไม่ได้อยู่ในคณะกรรมการนักเรียนเท่านั้นเอง
“พี่เค้าไปกะหนูแจนแล้วล่ะลูก เค้าบอกหนูคงไม่ตื่นเร็วแน่ๆเค้าเลยไปก่อนน่ะลูก”
อะไรกันเนี่ยไม่มีรอน้องแต่ไปกะแฟนตัวเองเนี่ยนะ ช่างเถอะยกโทษ ก็คนนั้นคือพี่แจนนี่ ยอมก็ได้
“ค่ะๆๆ แพรไปนะคะแม่ แล้วจะรีบกลับค่ะ” หลังจากนั้นฉันก็รีบไส่เกียร์สุนัขวิ่งแบบไม่ลืมหูลืมตาไปที่ รร.ถึงแล้วๆๆๆๆ เหลืออีก1นาที เคารพธงชาติ เฮ้ยทันเวลาพอดี เยส ไม่โดนเจ๊หวันเล่นแล้วค่อยยังชั่วหน่อย เฮ้อ....เหนื่อย
“ยัยพิมพ์พิชชา นี่เธอมารร.สายนะ” เสียงนี้คุ้นๆนะ รึว่าจะเป็น......= =
“หวัดดีค่ะอ.พรสววรค์ เอ่อ ป่าวนะคะ หนูมาก่อนรร.เข้า1นาทีต่างหากค่ะ” จะรอดมั้ยเนี่ยยัยแพร พุธโธ ธัมโม สังโค กะละมังโต โย่ๆ โฮ่ๆ (คาถาอะไรของมันเนี่ย:ขนมผิง)
“เอาเถอะ ชั้นอนุโรมให้วันนึง แต่..ถ้ามีอีกนะ ฉันจะให้เธอวิ่งรอบสนาม”โอ้โห ใจดีผิดปกติ ฮิๆๆ^^
“ขอบคุณมากค่ะอ. หนูว่าวันนี้อ.สวยเป็นพิเศษนะคะ หนูไปล่ะค่ะ เดี๋ยวไม่ทันเวลาเข้าเรียน ไปนะคะ” ฉันไม่รอช้าเลยล่ะ วิ่งไปที่โต๊ะประจำกลุ่มทันที มาแล้วจ้าเพื่อนจ๋า
“ดีเว่ยพวกแก มาแล้วๆ” ให้ทายมันต้องด่าฉันกลับม....
“ยัยแพร แกจะให้พวกฉันรอจนแก่เลยมั้ย ห๊า”ยังคิดไม่ทันจบเลยพวกแกก็ด่าซะและT^T
“ฉัยขอโทดน่า แกรุมั้ยว่าเมื่อกี๊ฉันยังต้องเผชิญหน้ากับเจ๊หวันอ่ะ แย่สุดๆ ดีนะเจ๊แกไม่ว่าอะไร ไปเถอะขึ้นห้องๆๆ”ฉันรีบตัดบทไม่งั้นพวกมันเปิดฉากด่าทีละคนแน่ เราเดินกันปเรื่อยๆจนถึงห้อง ม.5/2 ที่พวกคณะกรรมการทุกคนจะต้องอยู่ห้องนี้ทุกคนเพื่อเวลาปรึกษางานจะได้ง่ายๆ ฉันไม่อยากจะเข้าไปเลย ขี้เกียจไปทะเลาะกะนายบาส เบื่อจริงๆนายประธานนักเรียนห่วยแตก ชอบมาหาเรื่องอยู่เรื่อย
!!ครืดด!!
ฉันเปิดประตูเข้าไป
“วี๊ดวิ้ว แพรสุดสวยย น่ารักเสมอเลยนะจ๊ะ”เสียงนายไกด์เพื่อนในห้อง
“ส้มเช้ง ทำการบ้านเสร็จยังอ่ะ ขอลอกหน่อย”ไม่ต้องดูน้าก็รู้ ยัยจี๊ดแน่นอน
“พอเลยๆ พวกเธอขอฉันหาที่นั่งก่อนนะแล้วค่อยว่ากัน”ขอบใจแกมากเลยกิ หลุดพ้นซะที
และแน่นอนที่ประจำของพวกฉันก้อริมหน้าต่าง แต่กลุ่มเรามี 5 คน ยัยกริ๊งเลยต้องไปนั่งกับยัยจี๊ดแต่ยัยจี๊ดก็เป็นคนดีสนิทกับพวกชั้นพอสมควร แต่ก็ไม่ได้อยู่ในแก๊งเดียวกับเราแล้วก็แน่นอนอีก ฉันกะยัยส้มต้องนั่งหลังสุดเป็นเรื่องแน่นอนที่สุด ฮ่าๆๆ
“นี่แพรใจคอเธอจะรักที่ตรงนี้มากเลยนะพวกฉันจะนั่งที่ตรงนี้มั่งก็ไม่ได้” มาจนได้นะนายบาส ฉันล่ะเบื่อนายจริงๆ เบื่อจะแย่ ไปไกลๆทีเถอะ
“แล้วนายจะยุ่งอะไรกับชั้นล่ะ ชั้นอยู่ของชั้นดีดี ทำไมนายชอบมาหาเรื่องนักน้า”ก้อหรือไม่จิงล่ะยะ
“ อ้าว พูดดีดีนะแพร ไอบาสเพื่อนฉันหนะไม่เคยหาเรื่องเธอหรอกนะ แค่เสนอความคิดก็แค่นั้นเองนะ” นี่นายเช นายดูยังไงเนี่ยว่ามันเสนอความคิด แก้ตัวน้ำขุ่นๆเชอะ
“นี่ เปรียวว่าอย่าทะเลาะกันเลยนะ เดี๋ยวจะมีเรื่องกันอีก พวกนายก็ไปไกลๆเหอะ”เปรียวแกนี่มันแม่พระเหลือเกินนะ
“เปรียวแกยอมง่ายๆได้ไงอ่ะชั้นไม่ยอมหรอกนะมาว่าแพรได้ไง แพรยังไม่ได้ทำอะไรให้เลย” ขอบใจแกมากเลยนะส้ม แกนี่มันเพื่อรักชั้นจริงๆ
“เอาน่าพอทั้งคู่นั่นแหละ ฉันว่าพวกเราก็ไปนั่งที่เดิมดีกว่านะอย่าไปกวนพวกผู้หญิงเลยหนะ” จัสฉันว่าแกเป็นคนดีที่สุดในกลุ่มเลยนะเนี่ย แล้วจะไปกันได้ยังยืนจ้องอยู่ได้
“เออก็ได้วะแม่ง เพราะจัสมันขอนะ ไม่งั้นฉันไม่เลิกแน่” เออ ไปไหนก็ไปเลยไป๊
“กิจ๋า.....” อารายอีกเนี่ย เฮ้อ ไอข้าว แกมายุ่งอะไรกับเพื่อนฉันเนี่ย- -
“ไรอีกอ่ะ บอกไว้ก่อนนะไม่มีอารมจะไปมีเรื่องกับใคร รำคานพวกแกจิงๆเลย ไปไกลๆเลยไป” โห กิ แกสมกับเป็นเพื่อนฉันจริงๆว่ะ รักแกจริงๆ
“โถ่ กิ ข้าวแค่จะบอกว่าคิดถึงกิแค่นั้นเอง ไปนะจ๊ะคนสวย” อีข้าวแกนี่เน่าไม่เปลี่ยน กิแกไม่ต้องทำหน้าจะอ้วกขนาดนั้นหรอกนะเพราะมันจะทำให้ฉันอ้วกไปตามแก
“เอ้า นั่งที่ๆๆๆๆ” อ.จำปี หรือ อ.กล้วยไข่ เข้ามาในห้องเพื่อนโฮมรูมก็เค้าเป็นอ.ประจำชั้นนี่ ทั้งแก่ อ้วน เตี้ยแล้วก็ใส่แว่นหน้าเตอะ 55+
“นักเรียนนน เคารพพพพ” มันต้องยานอย่างนี้ทุกทีสิน่า
“ซาหวาดเดคร่า/คร้าบคุณครู” ยานกันทั้งหัวหน้าทั้งลูกน้อง (หัวหน้าก็ยัยจี๊ดนั่นแหละ)
“สวัสดีจ้ะนักเรียนทุกคนเจอกันอีกแล้วนะจ๊ะ ปีนี้ม.5กันแล้วตั้งใจเรียนกันหน่อยนะ เราจะมาเริ่มโฮมรูมกันเลยนะจ๊ะ เรื่องแรกนะ ยัยพิมพ์พิชชา” เรียกฉันทำไมล่ะเนี่ย
“ค่ะ อาจารย์” มีเรื่องไรอีกเนี่ย
“ในฐานะที่เธอเป็นหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนหญิงไหนลองบอกมาซิว่างานแรกที่คณะกรรมการนักเรียนควรจะทำในวันพรุ่งนี้มีอะไรบ้าง” กรรมแล้วไง ทำไมไม่ถามนายบาสมั่งนะ ถามแต่ฉันเนี่ย วันซวยจิงๆ
“เอ่อ.....อ่าค่ะ งานแรกสำหรับวันนี้คือทำความสะอาดห้องคณะกรรมการนักเรียน ส่วนพรุ่งนี้งานแรกคือ.....เอ่ออ...อ้อ งานคืนสู่เหย้ารับน้องใหม่ประจำปีค่ะ” จะรอดมั้ยเนี่ย พุธโธ ธัมโม สังโค กะละมังโต โย่ๆ โฮ่ๆ
“อื้มม ดีมากนั่งลงได้” เฮ้อ คาถานี้ใช้ได้ผลจริงๆนะเนี่ย^O^
“ที่ครูจะพูดคือเรื่องนี้แหละวันนี้ทำความสะอาดห้องคณะกรรมการด้วยคณะกรรมการทั้ง10คนเลยนะ แล้วเตรียมงานวันพรุ่งนี้ให้เรียบร้อยด้วย แล้ววันนี้ตอนเย็นครูจะมาเช็คผลงานนะ แล้วก็วันนี้ไม่มีเรียนทั้งวัน ฟรีนะจ๊ะนักเรียน เอาล่ะแยกย้ายกันได้ พรุ่งนี้เจอกันจ้ะ สวัสดี”
“นักเรียนนนน เคารพพพ” ยานจนได้- -
“ขอบบบ คุนนนค่า/คร้าบบบ คุนครู” ยานกันจนหยดสุดท้าย= =
“นี่เธอ ทำให้พวกฉันต้องซวยไปทำความสะอาดกับพวกเธอเลยนะ” ไอปากเสีย
“แล้วทำไมไม่ลุกขึ้นตอบเองซะล่ะยะ เจ๊กล้วยไข่ก็จับฉัยกดน้ำหนะสิถ้าไม่บอกไปแบบนั้น”นายมันบ้าจิงๆเลยนายบาสบ้า
“เออๆๆ ฟาดเคราะห์ไปละกัน ไปทำความสะอาดได้แล้วเดี๋ยวไม่เสร็จเจ๊แกก็มาด่าอีกหรอก ไปๆๆ ไปกันทั้งหมดเนี่ยแหละ” เฮ้อ....เซง
“เซ็งว่ะ เบื่อชิบเป๋งเลย”
“นี่กริ๊ง แกบ่นไปแล้วได้อะไรขึ้นมาวะ เลิกบ่นๆรีบๆไปกันเหอะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติชมกานมาน้าคร้า ม่ายรุจายาวไปมั้ย ถ้ายาวไปก็บอกกันได้ค่ะ จะได้ปรับปรุงนะคะ เดี๋ยวมาอัพตอนต่อไปในครั้งหน้าละกรานคร่า ขนมผิงต้องไปทำการบ้านแล้วหนะค่ะร้ากผู้อ่านทุกท่านค่ะ(จะมีคนมาอ่านของแกรึป่าวเหอะ:บาส)(เอาน่าเรียกกำลังใจอ่ะเคยได้ยินมั้ย:ขนมผิง) ไปนะคะ เจอกันตอนหน้าคร่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น