ยัยสุดซ่าท้ารักนายเด็กเรียน

ลำดับตอนที่ #3 : o*"เจอะกับนายประธานสุดโหด"*o

"ทำไมนายมาอยู่นี่อ่ะ"

"พูดให้ดีๆนะครับคุณ'ลัคษณันทร์'ผมเป็นประธานนักเรียนเดินตรวจเด็กที่มาสายไม่ได้หรอครับแล้วก็กรุณาเรียกชื่อผมให้ถูกด้วยไม่ใช่นาย"

เอาเข้าแล้วคำพูดเจ้าระเบียบของนายประธานที่สุดโหดอายุก็เท่าๆกันแต่ชอบทำตัวเป็นตาแก่หงำเหงือกไปได้รูปร่างหน้าตาก็ใช้ได้จะหล่ออยู่แล้วเชียวถ้าไม่ติดที่แว่นหนาเตอะของนายนี่นะแล้วเวลาเจอฉันทีไรชอบเน้นคำว่ามาสายทุกทีถ้าวันไหนฉันมาเช้าบ้างนะ(คงไม่มีวันนั้นหรอก)จะขอให้ฝนตกใส่นายคนเดียวไอ้แว่น

"อ่า..ขอโทษค่ะประธานแว่น!!เอ้ยยย!!ประธานมาซายะ"

ฮึ้ยย!!เกือบจะบอกว่านายแว่นหนาเตอะซะแล้ว(-_-")เดียวได้ซวยทั้งวันแน่และฉันต้องกัดฟันพูดกับนายประธานคนนี้ทุกครั้งที่เจอหน้าต้องเสแสร้งหน่อย(เสแสร้งจริงๆ)จะได้รีบๆไปซะที แล้วที่เรียกมาซายะไม่ใช่เพราะเป็นคนญี่ปุ่นหรอกนะ
แต่ดันไปอยู่ญี่ปุ่นตั้งแต่เกิดเพราะงานของพ่อหรือแม่นี่แหละเพิ่งจะได้กลับมา
ที่เมืองไทยตอนปิดเทอมแรกของ ม.ปลายปีหนึ่ง เมื่อปีที่แล้วเองไม่รู้เข้าเรียนที่โอรินได้งัยเพราะไม่เคยเห็นรับนักเรียนเข้ากลางคันสักคน

"เดือนนี้คุณมาสายเป็นครั้งที่สิบติดต่อกันต้องเชิญผู้ปกครองไม่ใช่หรอครับ"

"อะไรกันรวมครั้งนี้ด้วยก็แค่เก้าครั้งเองนะนายอย่ามาขี้ตู่ดิ"

ตามจริงอาจจะเป็นครั้งที่สิบเอ็ดแล้วด้วยมั้งเนี่ยฉันก็จำไม่ได้เหมือนกัน
แต่ก็บอกครั้งที่เก้าไปก่อนจะได้ไม่โดนเรียกผู้ปกครอง (^-^)

"งั้นหรอครับ....ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้อย่ามาสายนะครับเดียวจะโดนเชิญคุณแม่โรงเรียนเป็นรอบที่สามสิบเก้า"

นายนี่ก็เหมือนกับกัดฟันพูดเลยง่ะ สายตากับปากก็ดูจะยิ้มๆนะแต่ทำไมรู้สึกมันเสียวสันหลังจัง

"เจ้าค่ะ...ไปได้แล้วใช่มะ"

"เชิญครับ"

เรื่องนี้ก็พึ่งเคยเขียนเป็นครั้งแรกไม่รู้จะสนุกรึเปล่าก็ช่วยกันโพสความคิดเห็นด้วยนะคะจะได้เอามาปรับปรุงอีกที
-\'♠\'-ฟินิกส์ขาว-\'♠\'-