ยัยสุดซ่าท้ารักนายเด็กเรียน

ลำดับตอนที่ #2 : o*'เจอกันจนได้(กับนายแว่น)!!'*o

"อ้ากกกกกก...อย่าเพิ่งปิดประตูน้า..."

ยัยลัคกี้ตะโกนลั่นทางเดินเพราะประตูจะปิดแล้วนะสิ ถ้าสายคราวนี้ได้เชิญผู้ปกครองแล้วจะไล่ออกรึเปล่าเนี่ย

"เฮ้ยยยย!!!บอกอย่าเพิ่งปิดไม่ได้ยินหรอหะ"

คราวนี้เป็นเสียงของเอแคร์แทนเพราะยัยคนนี้ไม่เคยเข้าโรงเรียนสายตั้งแต่เข้าเรียนมาเลย ไม่รู้จะเอาโล่เด็กนักเรียนดีเด่นไม่สายตลอดชีวิตรึงัย

" เอี้ยดดดด....ปั้งง"

เสียงประตูโรงเรียนปิดแล้วแต่โชคดีที่ลัคกี้กับเอแคร์เข้าโรงเรียนทันเพราะเจ้าหน้าที่ที่เป็นเวรวันนี้ดันเป็นพวกแฟนคลับของพวกเราเองเลยใช้(มารยา)รอยยิ้มพิมพ์ใจก็ชะงักแล้วได้ผลเกินคาด

"เร็วๆๆดิกี้เดียวเราก้อสายกันหรอกฉันไม่อยากสายยนะ"

"อื้อๆๆก็รีบอยู่เนี่ยแต่เหนื่อยแล้วว่ะ ไม่เคยวิ่งขนาดนี้มาก่อนเลย"

ลัคกี้กับเอแคร์รีบวิ่งเต็มที่เพื่อจะเข้าห้องเรียนให้ทันไม่อย่างนั้นสถิติไม่เคยมาสายของยัยแคร์จะทำให้ยัยนั่นคลั่งเลยมั้ง

"ตุ้บบบ!!!"

เสียงอะไรสักอย่างแข็งๆนุ่มๆชนกับหน้าของลัคกี้เต็มๆ ทำให้ลัคกี้ถึงกับลงไปนั่งกองกับพื้นแล้วเอามือจับจมูกตัวเอง

"อ้ากกกกกกกกก!!!!!จมูกฉ้านนนดั้งจะหักไม๊เนี่ยแล้วใครเอาตัวอะไรมาตั้งไว้ตรงนี้เนี่ย"

ลัคกี้เงยหน้าไปมองเจ้าตัวที่ชนเธอ(แต่ตามจริงเธอไปชน)อยากรู้ว่าเป็นตัวอะไรแม่จะอัดให้เละเลยมาทำกับจมูกโด่งๆของฉันได้

"ว้ากกกกกกกก.....หนะ นายแว่นหนาเตอะ"