ชะตาบทนี้ ข้าขอแก้

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

7ก.ย20

เพียงลืมตาจากเพดานปูนเรียบเนียนก็กลายคานไม้ที่มุงด้วยหญ้า จากที่นอนแสนนุ่มกลายเป็นไม้ไผ่สานแข็งกระด่าง จากผ้าห่มแสนอุ่นกลายเป็นเศษผ้าที่เย็บติดกันหลายชิ้น จากเสื้อผ้าเนื้อดีกลายเป็นชุดผ้าป่านระคายผิว เกตุหญิงสาววัยสามสิบปีผู้สู้ชีวิตในโลกอันทันสมัย ตอนนี้กลับกลายมาอยู่ในกระท่อมไม้อันทรุดโทรม ด้านนอกจากที่ควรเป็นไร่สวนผักผลไม้ กลับกลายเป็นทุ่งนาและป่าเขา ความทรงจำประหลาดโหมกระหน่ำพร้อมกับข้อความสีแดงปรากฏขึ้นตรงหน้า

'ขอต้อนรับสู้โลกนิยาย หนึ่งบุปผา คุณคือผู้โชคดีคนที่แปดพันสามร้อยยี่สิบเอ็ดเพื่อใช้ชีวิตในโลกนี้ในฐานะ จาง เยว่สือ นางเอกของโลกแห่งนี้'

"ห๊ะ!..."

เกตุ//จาง เยว่สือ

อดีตคุณหนูตระกูลพ่อค้าที่ดันตกยากเพราะลุงแท้ๆเอากิจการทั้งหมดของตระกูลไป ทำให้ครอบครัวสี่คนพ่อแม่ลูกต้องร่อนเร่ไปอาศัยยังที่ดินที่แอบซื้อไว้ที่ชายแดนแคว้นเฉิน

จาง เยว่เซียน (แซ่เดิมฉาง)

มารดาของเยว่สือและหลวนเคอ

จาง ซิ่นหลี่

บิดาผู้แข็งแกร่งและอ่อนโยนและมากความสามารถ

จาง หลวนเคอ

ลูกชายคนโตและพี่ชายของเยว่สือ

........

นางเอกผู้อ่อนหวานรึ  ไม่ข้ามันม้าดีดกระโหลก

นางเอกผู้แสนดีรึ  ไม่ข้ามันเจ้าคิดเจ้าแค้น

นางเอกผู้อ่อนแอรึ  ไม่พลังกายข้ายกช้างได้สบายๆ

นางเอกต้องมี

เหล่าพระเอก พระรองมาปกป้องรึ ไม่ข้าต่อยตีเก่งกว่าพวกเขา

นางเอกต้องถูกนางร้ายกลั่นแกล้งรึ ไม่นั้นมันสหายที่ดีที่สุดของข้า

นางเอกมักโชคดีได้ของเทพมาครอบครอง อืม..อันนี้ใช่นะเพราะแค่นางเดินเข้าป่าของวิเศษก็พุ่งมาหาแล้ว!!!

.......ข้ามันนางเอกขยันทำมาหากิน.......