คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The lasT - - 2
The LasT - - 2
เสียงกริ่งดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าการเรียนในวันนี้ได้สิ้นสุดลง นักเรียนเริ่มทะยอยกันกลับบ้าน บ้างก็ไปสังสรรค์ตอนรับเปิดเทอม นักเรียนบางกลุ่มที่ยังไม่กลับ ยังคงอยู่ซ้อมกีฬา ถึงแม้ว่านี่จะเป็นวันแรกของการเปิดภาคเรียนก็ตาม หนึ่งในกลุ่มของที่นักเรียนที่ยังวนเวียนอยู่หน้าห้องพักครูคงไม่พ้นก๊วนของ สามหนุ่มผู้ร่วมขบวนการยังอยู่ในห้องพักครู จินกับจุนโนะจึงยืนรอ.....นั่งรอ....และก็
คร๊อกกก....ฟี้วววววว.....~!!!!
นอนรอ (ตามธรรมชาติของหมู แล้วจุนโนะล่ะจะเรียกว่าอะไรดี)
ครึ้นนนน....~!!!!
เสียงประตูบานเลื่อนห้องพักครูเปิดขึ้น อาจารย์ทากิซาว่ามองภาพศิษย์รักสองคนนอนหัวชนอยู่ที่พื้น นี่คงจะรอตลอดเลยล่ะสิท่า รักกันจริง ๆ เลยพวกนี้ อมยิ้มให้กับมิตรภาพของเด็ก ๆ
"อ้าว..ตื่นได้แล้ว กลับบ้านไปได้แล้ว เย็นแล้ว" ทักกี้แผดเสียง หวังปลุกให้เจ้าสองคนตื่น แต่ก็เป็นได้แค่หวัง เมื่อทั้งสองยังหลับอยู่แถมยังไหลลงไปนอนกองกับพื้นอีกต่างหาก ทักกี้ส่ายหัวให้กับสภาพที่ดูไม่ได้ของทั้งสอง โคะยาม่า โคคิ และยูอิจิเดินตามอาจารย์ออกมาที่หลังก็พาส่ายหัวไปตาม ๆ กัน
อย่างนี้แหละนะไอ้จินมันถึงหาแฟนไม่ได้ซักที ถึงจะรูปหล่อ หัวดี บ้านรวย เรียกได้ว่าเพอร์เฟ็ค ถึงเขาจะเพรียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่ง ก็มีสิ่งหนึ่งที่คนคนนี้ยังขาดก็คือ..ความรัก..รักแท้ รักที่สมหวัง คนที่จะมาเยียวยาหัวใจให้กับเค้า ที่ผ่านมาเค้าผ่านความรักมามากมาย แต่ก็ไม่เคยเลยที่จะสมหวังซักครั้ง จินรักคนอื่นไปทั่ว เมื่อจินรักใครเค้าก็จะรักมาก แต่กลับกลัวคำว่า..แฟน.. กลัวความสัมพันธ์ในอนาคต กลัวคำว่า..เลิก..เพราะเค้าเองก็ไม่มั่นใจว่าเมื่อคบกันแล้วเค้าจะยังรักคนนั้นได้อีกหรือเปล่า รู้ตัวดีว่าเป็นคนรักง่ายหน่ายเร็ว ถึงปากกับการกระทำเค้าจะบอกว่ารัก แต่ก็กลัวใจตัวเอง กลัวว่าคนที่เค้ารัก และยอมคบกับเค้าจะรักเค้าจริงหรือเปล่า
ส่วนอีกคนนึงไม่ต้องพูดถึง รายนั้นเค้ารักสนุน บ้างาน ชอบแต่งตัว เล่นกับชาวบ้านเค้าไปทั่ว ภายนอกยังไงก็ภายในก็เป็นอย่างงั้น ต่างกับจินซึ่งภายนอกเป็นคนอารมณ์ดี ดูดีทุกอย่าง แต่ยักกะไม่มีคนมารักเค้า คงเพราะจินเองก็เล่นกับเค้าไปทั่วเหมือนกัน แต่ดูเหมือนจะคิดเป็นเพื่อนกันซะมากกว่า ซึ่งต่างกับจุนโนะโดยสิ้นเชิง จุนโนะก็เหมือนคุณหนูทั่วไป เนียบ คิดถึงอนาคต
"เห้ย ดีได้แล้วเว้ยพวกแก 5 โมงแล้วนะ" โคะยาม่าเดินเข้าไปปลุกเพื่อน จุนโนะเริ่มรู้สึกตัวแล้ว แต่จินก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย
"อืมมมมม....." จุนโนะครางเมื่อมีเสียงรบกวนการนอนของเขา สะลึมสะลือลุกขึ้นนั่งขยี้หน้าหยี มืออีกข้างก็สะกิดหมูขึ้เซาที่นอนอยู่
"จินนนน...ตื่นได้แล้ววว" เสียงยังยัวเงียเพราะยังไม่ตื่นเต็มตา ก็เค้ารอเพื่อน ๆ กับจินตั้ง 2 ชั่วโมง คนเราก็เหนื่อยเหมือนกัน (เหรอจุนโนะ)
"....." จินไม่ส่งเสียงใด ๆ ลุกขึ้นนั่งขยี้ตาอย่างสะลึมสะลือเหมือนกัน
"กลับได้แล้วไอ้ 5 แสบ ที่หลังอย่าโดดอีกล่ะ" ทักกี้กล่าวไล่นักเรียนกลับบ้าน
"คร้าบบบบ...." ทั้ง 5 ขานรับ กลับครับ แต่ไม่ได้กลับบ้าน ^^
"กลับบ้านนะ ไม่ใช่ไปที่อื่น" ทักกี้พูดดักคอราวกับอ่านความคิดของ 5 เกลอออก ทั้ง 5 ยิ้มแห้ง ๆ ก่อนโค้งลาอาจารย์ที่เคารพ
ทากิซาว่า ฮิเดอากิ อาจารย์ประจำชั้น ปี 2 ห้อง B และยังควบตำแห่งอาจารย์ฝ่ายปกครองอีกด้วย ถึงจะโหด แต่ก็เข้าใจลูกศิษย์ จึงทำให้เป็นที่รักของนักเรียนส่วนใหญ่ที่นี่ แต่ก็มีนักเรียนบางกลุ่มที่ไม่ชอบอาจารย์ เพราะระบบจัดการนักเรียนแผลง ๆ ที่ชอบเอามาให้กับนักเรียน แต่กับ 5 คนนี้ทักกี้เป็นทั้งอาจารย์และพี่ชายของพวกเขา
บ้านทักกี้ทำธุรกิจบันเทิง มีทั้งคลับ บาร์ใหญ่ ๆ หลายแห่ง กลับเลือกที่จะเป็นอาจารย์ แต่ก็ยังไม่ทิ้งกิจการทางบ้าน ทุกเย็นหลังเลิกเรียนทักกี้จะเข้าไปดูแลงานที่คลับเป็นประจำ งานส่วนใหญ่ที่บริษัทใหญ่พ่อของเขาจะเป็นคนจัดการ
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
รถสปอตคันสวย 5 คันแล่นเข้ามาจอดในอาคารจอดรถของคอนโดหรู ซึ่งเป็นรังรัก เอ้ย !! เป็นที่รวมตัวกัน บางวันที่ไม่ได้กลับบ้านก็จะมานอนกันที่นี่ ตึกหลังนี้ถูกสร้างโดนอาคานิชิกรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพยท์ยักษ์ใหญ่ในญี่ปุ่น จึงไม่แปลกคอนโดหรูชั้นบนสุด ที่สามารถชมวิวทั่วโตเกียวได้จากในห้อง ภายในตกแต่งสไตล์โมเดิล เน้นโทนสีดำตัดด้วยสีขาว เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่จะเป็นไม้โอ๊กชั้นดี มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน ภายในห้องถูกแบ่งออกเป็นสัดส่วน มีห้องครัว ห้องนั่งเล่น และ 2 ห้องนอนพร้อมห้องน้ำในตัว
ทั้ง 5 แวะเข้าเปลี่ยนชุดก่อนจะไปสนุกสนานในยามค่ำคืน ซึ่งคลับหรูย่านกลางกรุงเป็นที่เที่ยวประจำของพวกเขา แต่ก็หารู้ไม่ว่าที่ที่เขาเที่ยวประจำจะเป็นถิ่นของทักกี้
"มาแล้ว ๆ " เสียงซุบซิบจากเหล่าสาว ๆ ไฮโซที่มาเที่ยวดังขึ้นเมื่อ 5 หนุ่มโสด สุดป๊อปย่างกายเข้ามาในคลับ ทำเอาหลาย ๆ คนไม่พอใจที่แฟนตัวเองหันไปให้ความสนใจกับผู้ที่มาเยือน
ลูกชาย 5 นักธุรกิจตระกูลดังระดับประเทศ ซึ่งครอบคลุมเศรษฐกิจในญี่ปุ่นและอีกหลาย ๆ ประเทศในเอเซีย แค่ได้ควงหนึ่งในห้าก็สุดยอดแล้ว ถึงพวกเขาจะเที่ยว ทำตัวเหมือนลูกคนรวยทั่ว แต่ก็ไม่เคยทำตัวเหลวแหลก ไม่เคยควงใครทั้งนั้น เรียกได้ว่าโสดซิ่ง ๆ จริง ๆ แฟนก็ไม่มี แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยมีกันนะ อย่างโคคิก็เคยมีแฟนมาหลายคนแล้ว แต่ตอนนี้โสดสนิท จุนโนะที่เลิกกับแฟนเพราะระยะทาง ถึงจะป๊อปขนาดนี้แต่ก็ไม่ค่อย หรือแทบจะไม่มีใครมาสารภาพรักกับพวกเขาเลย เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่า ถึงบอกไปก็เท่านั้น พวกเขารักกันจะตายไป ไม่ค่อยที่จะสนใจใครนอกจากเพื่อน
ทั้ง 5 เดินไปนั่งมุมสงบ ๆ ในร้านอันเปนที่ประจำ บาเทนเนอร์หนุ่มร่างบาง หน้าหวาน ไอบะ มาซากิ ตรงปรีเข้ามารับออเดอร์อย่างเช่นเคย ที้ง ๆ ที่หน้าที่นี้ไม่ได้เป็นของตัวเองก็ตาม แต่แปลกก็ตรงที่วันนี้มีคนติดตามมาด้วย ร่างบางอีกคนในชุดเสื้อเชิตสีขาวแขนยาว สวมทับด้วยแจ๊กเก็ตแขนกุดสีดำ โบว์หูกระต่ายผูกไว้ที่คออย่างเรียบร้อยตามแบบยูนิฟอร์มพนักงานที่นี่ แสงไฟในร้านสีส้มสลัวแต่ก็ยังพอมองเห็นได้ แสงไฟช่วยขับให้สีผิวและดวงหน้าสวยของผู้ติดตามไอบะดูโดดเด่นน่ารัก ต่างกับไอบะในชุดเสื้อเชิตแขนยาวสีดำปลดกระดุมสองสามเม็ด เผยให้เห็นแผ่นอกขาวเนียน กางเกงเอวต่ำสีดำ ปรุงแต่งให้ร่างบางนี้มีเสน่ห์ด้วยกลิ่นน้ำหอม Blue Jean ไอบะดูสวย โฉบเฉียว มีเสน่ห์โดดเด่นต่างไปจากคนข้างหลัง
"เป็นยังไงบ้าง เปิดเทอมวันแรก" ไอบะเอ่ยถามคนทั้ง 5 ซึ่งเปนทั้งลูกค้าและเพื่อนของเขา ไอบะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเจ้าของคลับนี้ ถึงแม้เขาจะอายุเท่า ๆ กับพวกจิน แต่ถูกส่งมาเพื่อดูแลที่นี่ทั้ง ๆ ที่ยังเรียนอยู่ แต่เจ้าตัวกลับอยากเป็นบาเทนเนอร์ การดูแลกิจการของที่นี่จึงตกไปอยู่กับพี่ชายของเขา ด้วยเหตุนี้เองทำให้เค้าได้พบกับเพื่อนดี ๆ อย่างห้าสหายสุดป๊อป
"ก็ดีอ่ะ" จินตอบแทนเพื่อน ๆ
"วันนี้จะดื่มอะไรดี เดี๋ยวฉันเลี้ยง" ไอบะยิ้มรอรับออเดอร์จากลูกค้าทั้ง 5
"เหมือมเดิมแล้วกันไอบะ" ยูอิจิบอก
"แล้วพวกนายที่เหลือล่ะ" ไอบะถามที่เหลือด้วยหน้าตายิ้มแย้มเช่นเคย อีกสี่คนพยักหน้า สายตาของโคะยาม่าสะดุดเข้าที่ร่างบางหน้าหวานที่ยื่นเงียบอยู่ด้านหลังไม่ห่างไปจากไอบะนัก
"แล้วนั้นนายพาใครมาด้วยล่ะไอบะ" โคะยาม่าถามเสียงเรียบ สายตาไม่ได้ล่ะไปจากร่างบางด้านหลัง
"อ๋อ นี่ จุน เด็กใหม่นะโคะยาม่า เขาจะมาคอยดูแลพวกนายแทนฉันวันนี้ ฝากจุนจังด้วยนะเขาเพิ่งมาทำงาน" ไอบะฝากฝังเด็กใหม่ไว้กับเพื่อนเขา ก่อนเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์เพื่อทำเครื่องดื่มต่อ
"จุนจังมานั่งด้วยกัน" โคคิชวนจุนนั่งดื่มด้วยกัน ด้วยนิสัยเดิมออกเมื่อเห็นคนน่ารัก
"อย่าดีกว่าครับ" จุนตอบก้มหน้างุด เขากลัวสายตาของคนที่ชื่อโคะยาม่าที่ส่งมาให้เขา ถึงแม้ว่าเขาเองจะแอบมองโคะยาม่ามานาน ถึงไอบะจะช่วยให้ได้ใกล้ชิดกับโคะก็เถอะ ยังไงก็ไม่กล้าอยู่ดี
"ไม่เป็นไร มานั่งด้วยกันเถอะไอบะไม่ว่าหรอก" โคะยาม่าพูดเพื่อให้จุนยอมนั่งด้วย บอกตามตรงเขาเองก็สนใจจุนไม่ใช่น้อย เขาเขยิบที่นั่งให้จุนนั่งลงข้างตน
"ฉันว่านะจุนจังต้องเป็นคนสำคัญของไอบะแน่เลย ไม่งั้นไม่พามาดูแลรับออเดอร์พวกเราด้วยตัวเองหรอกถึงจะเป็นเด็กใหม่ก็เถอะ" ยูอิจิหันไปกระซิบกระซาบให้จินที่นั่งติดกัน
"ใช่ฉันก็ว่างั้นว่ะยู ไอบะยุติธรรมจะตายไม่เลือกปฏิบัติกับลูกน้องหรอก" จินว่าพร้อมเสมองไปทางจุน ยูอิจิ และโคคิ
"กระซิบกระซาบอะไรกันมิทราบ บอกให้รู้ด้วยดิ" จุนโนะกระเถิบเข้ามาประชิดทางด้านจิน
"ไงไหนบอกว่ากลับบ้านไง ไอ้ 5 แสบ" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นเมื่อสิ้นเสียงของจุนโนะ ทำเอา 5 แสบเหลียวไปมองทางต้นเสียงไปตามๆ กัน เขาเหนตั้งแต่ลูกศิษย์เข้ามาในคลับแล้วผ่านกล้องวงจรปิดที่นี่
"อ .. อ ...... อะ.... อาจารย์" เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเป็นใครถึงกับตะลึง
"อาจารย์มาทำอะไรที่นี่ครับ" จินเอ่ยถามทักกี้
"มาทำงาน" ทักกี้ตอบหน้าตาเฉย เหลือบไปมองจุนที่นั่งอยู่ข้างโคะยาม่า เอาอีกแล้วไอบะ หน่ายนิด ๆ กับการกระทำของน้องคนนี้
"อาจารย์ทำงานพาร์ตทามที่นี่หรอครับ" โคคิถาม เขารู้ดีว่าถ้าพวกเขาไม่ทำผิดมากมายทักกี้ไม่มีทางทำอะไรพวกเขาแน่นอน
"ก็คงงันมั้ง นั่งด้วยคนนะ" ทักกี้นั่งลงข้างจินตรงข้ามกับจุน ซึ่งตอนนี้ยิ้มแหย ๆ ให้เป็นเชิงว่าพี่ช่วยผมด้วยครับ ทักกี้ยิ้มให้ก่อนจะหันมายิ้มให้ 5 แสบ
"แล้วอาจารย์ทำตำแหน่งอะไรล่ะครับ" ยูอิจิถาม
"ก็ดูแลความเรียบร้อยของที่นี่ พอดีเหนพวกนายในกล้องวงจรปิด เลยออกมาทักทายซักหน่อย ไงจิน จุนโนะที่อย่างนี้ไม่ง่วงนะ สงสัยคงอยู่ดึกอย่างนี้ทุกคืนเลยสิ ถึงได้หลับเอาเป็นเอาตาย" ทักกี้แซวเล่น คนถูกแซวพองลมที่แก้ม
"จินนายอย่าทำแบบนั้นเลย มันไม่น่ารักหรอก เหมือนหมูซะมากกว่า" โคะแขวะเพื่อนเข้าให้
"อาจารย์เป็นมาเฟียเก็บค่าคุ้มครองที่นี่หรอครับ" โคคิแซวอาจารย์เล่น
"อ้าว...พี่ทักกี้ ผมนึกว่าพี่จะนั่งอยู่ข้างในไม่ออกมาซะแล้ว พี่รู้จักพวกเขาด้วยหรอ" ไอบะที่เพิ่งนำเครื่องดื่มมาเสริฟเอ่ยทักพี่ชาย ซึ่งทำเอา 5 หนุ่มหน้าเหวอไปอีกรอบ
"อืม ลูกศิษย์พี่เอง" ทักกี้ส่งยิ้มกวน ๆ ให้ห้าเอ๋ย ระหว่างนั้นจุนรับเครื่องดื่มจากไอบะมาเสริฟ
"งั้นก็ดีเลยจะได้ไม่ต้องแนะนำอะไรมากมาย นี่พี่ฉันเอง พี่ไม่ค่อยมาที่นี่หรอก" ไอบะแนะนำ
"พวกนายมาที่นี่บ่อยหรอ"
"ครับ ผมก็เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าบ้านอาจารย์ทำธุรกิจนี้ แล้วทำไมไม่ทำงานที่นี่เลยล่ะครับ" โคะยาม่าถาม
"อยู่ข้างนอกเรียกฉันว่าพี่เหมือนไอบะก็ได้ แล้วก็คำตอบง่าย ๆ คือฉันอยากเป็นครู" ทักกี้ตอบพรางจิ้มไวน์ชั้นเลิศในมือ ทั้ง 5 นั่งฟังคำตอบอย่างตั้งใจ
"พี่ขอตัวไปดูทางโน้นหน่อยนะ" ทักกี้ลุกขึ้นเดินออกไปจากโต๊ะ
"ผมไปด้วย" ไอบะขอตามไปด้วย
"โคะยาม่า นายดูแลน้องฉันดี ๆ แล้วก็อย่าดื่มให้มากนักล่ะ" พูดกับโคะก่อนเดินจากไป
"เห็นมั้ยฉันว่าแล้วจุนจังต้องพิเศษกว่าคนอื่น"ยูอิจิพูดขึ้น จุนกับไอบะในตอนนี้ทำหน้าเหวอไปเลย พี่นะพี่ จุนหันมายิ้มแห้ง ๆให้กับทั้งหมด
"ขอโทษครับที่ไม่ได้บอก" จุนขอโทษขอโพย
"ไม่เปนไรหรอกน่ะ มา ๆ ดื่มกันต่อ" จินกล่าว ก็พวกเขาไม่มีใครว่าอะไรจุนทั้ง ไม่มีใครโกรธจุน ในทางตรงกันข้ามกลับรู้สึกดีมากกว่าที่ได้เพื่อนใหม่
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
ทั้ง 6 คนนั่งดื่มไปคุยกันไปจนเที่ยงคืนกว่า จึงได้ฤกษ์กลับบ้านเสียที พรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก จุนเองเมื่อเห็นว่าเพื่อนใหม่ของเขากำลังจะกลับจึงขอตัวไปหาพี่ทักกี้และไอบะ
ระหว่างทางเดินไปหาพี่ทักกี้และไอบะ โคะยาม่าก็เหลือบไปเห็นว่าจุนกำลังถูกผู้ชายกลุ่มนึงลวนลาม จุนทำท่าจะร้องไห้อยู่กลางชายกลุ่มนั้น โคยาม่าตรงปรีเข้าไปหาร่างบางทันที
"อย่าคนยุ่งกับคนของฉัน"โคะยาม่าเดินผ่าวงเข้าไปกระชากมือร่างบางออกมาจากวงล้อมทัน ชายกลุ่มนั้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าคือใครถึงกับหน้าเหวอไปทันที
"เดี๋ยวฉันไปส่งนายที่บ้านเอง"โคะยาม่าบอก
"เออ..แต่ว่า.."
"เดี๋ยวค่อยโทรบอกพี่นายกับไอบะก็ได้" โคะยาม่าบอกอย่างรู้ทันว่าจุนจะพูดอะไรต่อ
Talk~
อัพก่อนสงกรานต์เด้อออออ....
ความคิดเห็น