FAIRYLAND

ลำดับตอนที่ #3 : (((1.2)))ผู้ถูกเชื้อเชิญ

-2-

ผมแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เอกสารที่ผมกำลังถืออยู่นี้ เป็นใบปลิวจากนิตยสารเกมออนไลน์ฉบับหนึ่ง ผมหันไปถามเพื่อนผม ว่าใบปลิวนี้แกเอามาจากไหน แต่ก็ได้ทราบว่ามันไม่ใช่ของเขา อะไรกัน และสิ่งที่ทำให้ผมประกลาดใจมากที่สุดคือ คำเชื้อเชิญในกระดาษนั้น เป็นคำเชื้อเชิญให้ทุกคนลองเข้ามาร่วมสัมผัสกับเกมออนไลน์เกมหนึ่ง ซึ่งหากได้ชื่อว่าเกมออนไลน์แล้ว ทุกคนในนั้นก็จะเป็นคนจริงๆที่ต่างเชื่อมต่อกันทางอินเตอร์เน็ต แทบจะรับรองได้ว่า สิ่งที่เราคุยได้จะไม่เป็นแค่กราฟฟิคที่ใครทำขึ้น แต่มันต้องมีจิตใจ เนื้อหานั้น มันทำให้ผมแทบหยุดหายใจเนื่องจาก มีลักษณะที่ต้องหารจะเชื่อเชิญให้ผู้ที่จะเล่นนั้นได้เข้ามาสัมผัสมนต์ขลังแห่งโลกนิทาน เทพนิยาย เจ้าชาย เจ้าหญิง และอสูรในตำนานอีกมากมาย ต้องขอบอกได้เลยว่าบรรยากาศอันจอแจในโรงอาหารนั้น สำหรับผมมันช่างเงียบสงัดและขนลุก  ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ากระดาษแผ่นนี้ต้องการจะสื่อความหมายให้ผมร่วมสัมผัส หรือเปล่า แต่ผมบอกได้เลยว่า ผมเอ่ยปากออกมาเบาๆอย่างไม่ได้ตั้งใจว่า ยินดีที่ได้รู้จักนะ แฟรี่แลนด์

          เย็นวันนั้นหลังจากการเลิกเรียน ผมกับคุณแม่ได้ไปเดินห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งกัน คงไม่ต้องสงสัยว่าผมกำลังมองหา เกมแฟรี่แลนด์อยู่ แต่อะไรกัน ชั้นล่างมันเป็นซูเปอร์มาเก๊ตไม่ใช่เหรอ แล้วเราจะหาเจอได้อย่างไร  ผมพลางบ่นเบื่อๆแล้วออกมาเดินหาหนังสืออ่าน แต่ว่ามันเหมือนเรื่องหน้าขำ หนังสือเล่มโตวางอยู่ วางอยู่บนชั้นที่เด่นที่สุดของหน้าร้าน  มันคือหนังสือคู่มือเกมแฟรี่แลนด์เล่มสีขาวสวย งาม หน้าปกมีรูปเหล่าบรรดานักผจญภัยมากมายสัตว์น่ารักมากมายยืนเรียงราย และสิ่งที่ผมต้องการที่สุดก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า แผ่นเกมวางสอดอยู่ในซองคู่มือเกมเล่มนี้  แทบจะไม่ต้องบอกเลยว่าผมพร้อมจะซื้อมันอย่างเต็มที่แล้ว คุณแม่ซื้อของในซูเปอร์มาเก๊ตเสร็จพอดี พลางเดินออกมาถามเราว่าจะเอาอะไร ผมก็ยิ้มอยากเบิกบาน มันแทบจะไม่ต้องคิดเลยว่าผมจะต้องขออนุญาตนำความฝันนี้กลับบ้านไปด้วยอยู่แล้ว