คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที 2 [แก้ไขคำผิด]
โทยะกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก โดยที่เชารันก็มีกระเลิกคิ้วนิดหน่อย แต่เพราะเห็นแก่ซากุระเขาจึงไม่ได้พูดอะไรออกไป ความกดดันเริ่มเข้าครอบคลุมบริเวณรอบๆ หลายๆคนแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่ารู้สึกอึดอัด ซากุระหัวเราะแห้งๆพลางกล่าวทำลายความเงียบ
"ว่าแต่รถที่เราจะใช้น่ะ..."ไม่ทันจบก็ถูกเพื่อนสาวแย่งบทพูดไปเสียแล้ว
"ฉันให้พวกคุณบอดี้การ์ดเตรียมรถไว้ให้แล้วล่ะค่ะ"เธอยืนขึ้นพลางผายมือเชิญทุกๆคนไปยลโฉมรถขนาดใหญ่ที่ทุกๆสามารถนั่งไปได้โดยไม่อึดอัดทั้งยังมีห้องน้ำ ที่นอน และอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน ถึงกับทำให้ใครบางคนผงะไปเล็กน้อย "มะ..มันใหญ่ไป..มั้ยเนี่ย?"ซากุระเอ่ยอย่างตะกุกตะกักพร้อมกับหยดเหงื่อเล็กๆที่ผุดพรายตามใบหน้า
ตอนนี้รถบรรทุกคนขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วในระดับปานกลาง มุ่งหน้าขึ้นทางทิศเหนือและไต่ภูเขาขึ้นไปเรื่อยๆ(เหวอ! รถไต่ภูเขา อะ..ไอ้นี่ก็สะดวกไปมั้ง//ไรท์ #ผิด)โดยแต่ละคนก็นั่งๆนอนๆหรือคุยกันตามประสาคนเบื่อ
ไม่กี่อึดใจต่อมารถก็ได้จอดลง ณ สนามหญ้าโล่งกว้างบนภูเขา ทุกคนเดินลงจากรถเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์หลังจากนั่งแช่อยู่ในรถเสียนาน ซากุระและโทโมโยะเดินออกมายังจุดที่เห็นวิวด้านล่างสวยที่สุดและเป็นพื้นที่ที่เสียวที่สุดด้วย(ริมหน้าผา) สายลมพัดผ่านจากด้านหลังทำให้กระโปรงสีชมพูอ่อนๆของซากุระพลิ้วไหว
"ซากุระ ขนของเข้าที่พักได้แล้วนะ"
เสียงตะโกนของพี่ชายทำให้เธอหลุดจากภวังค์แล้วรีบวิ่งกลับไปโดยมีโทโมโยะตามมาติดๆ เมื่อขนสัมภาระเข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว มื้อเย็นจะเป็นการทานอาหารรอบกองไฟที่เสนอโดยเหม่ยหลิง เพราะเธออยู่ที่ฮ่องกงสภาพภูมิอากาศจะมีอุณหภูมิสูงกว่าที่ญี่ปุ่น อีกทั้งที่นี่ยังเป็นภูเขาเสียด้วยแล้ว...
"ปลาย่างนี่อร่อยดีนะคะ ซากุระจัง"เด็กสาวผมม่วงเอ่ยพลางยื่นไม่เสียบปลาย่างให้ซากุระ เธอรับมันมาแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทาน ซากุระทำหน้าตาเหมือนกำลังกลัวอะไรซักอย่าง สร้างความเป็นห่วงให้เพื่อนสาวเป็นห่วงอย่างมากและอดถามไม่ได่ว่าเธอเป็นอะไร ซากุระตอบกลับด้วยน้ำเสียงสั่นๆว่า"ชะ..เชื่อได้เลย ถ้าบรรยากาศเป็นแบบนี้ล่ะก็ จะต้องมีคนมา...อึ๋ย~"
ไม่นานหลังจากนั้นสิ่งที่ซากุระคาดเดาไว้แล้วภาวนาว่าอย่าให้มั้นเกิดขึ้นมาโดยตลอดก็ได้เริ่มขึ้น โดยตัวตั้งต้นจะเป็นใครอื่นไปไม่ได้ นอกจาก'พี่โทยะ' ร่างกายของซากุระสั่นเทิ้มด้วยความกลัวตลอดเวลาที่เทศกาลการเล่าเรื่องผีได้เริ่มขึ้น จนจบลงในเวลาประมาณสามทุ่มเศษๆ ซึ่งเป็นเวลาเข้านอนพอดี(เค้านอนเร็วกันจัง//ไรท์) เมื่อกลับถึงห้องซากุระและโทโมโยะก็เข้านอนทันที อ้อใช่! รวมทั้งตุ๊กตายัดนุ่นอีกหนึ่งตัวที่นอนอยู่บนหมอนข้างๆซากุระด้วย
เวลาล่วงเลยไหลผ่าน(มาอีกนิด) ขณะนี้เวลาประมาณเที่ยงคืนสี่สิบ ซากุระรวมทั้งเคโระสะดุ้งตื่นเพราะมีไอแปลกๆมาจากข้างนอก ซากุระจึงรีบใส่เสื้อคลุมแล้วเดินออกไปทันที เมื่อเดินออกมาถึงข้างนอกแล้ว เธอก็ต้องพบกับเชารันและยูเอะที่สามารถสัมผัสได้เช่นเดียวกัน
ท้องฟ้าเริ่มมีแสงสว่างขึ้นมาแปลบๆก็จะวูบดับไป เสียงดังครืนๆตามมา ซากุระกระเถิบไปชิดเชารันโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้อีกฝ่ายหน้าขึ้นสีไปเลยทีเดียว ทว่าในตอนนั้นเองท้องฟ้าที่มืดครึ้มได้หยดตัวลงมาเป็นรูปหยดน้ำสีเงินขนาดใหญ่ ก่อนจะแตกกระจายเมื่อลงถึงพื้น ปรากฎให้เห็นชายสามคนภายในนั้น
ทั้งสามมองตรงมาทางพวกซากุระและเดินตรงเข้ามาช้าๆ เมื่อที่ในหน้าของทั้งสามถูกอาบย้อมไปด้วยแสงจันทร์นั้น สิ่งที่น่าตกใจก็ปรากฎต่อสายตาชาวโลก(นอกเรื่องแล้ว//ดึงกลับเข้ามา)
"เชารันคุง..มี2คน!!"
ไรเตอร์เริ่มเขียนตอนนี้ตั้งแต่ห้าทุ่ม มันยังเป็นวันที่19แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็น20แล้วแหะ//เกาหัว วันนี้นั่งคิดสดเลย นานไปหน่อยแต่ว่าก็...ชั่วโมงนึงแต่งได้สั้นๆแค่นี้เอง เฮ้อ ยังไงต้องไปนอนแล้วล่ะค่ะ ไม่งั้นไข้หวัดจะหนักกว่าเดิม ราตรีสวัสดิ์นะคะ ทุกคน------------sakura
ความคิดเห็น