คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : OnlySeonho lh l calm down
พวเราไม่มีใรสมบูร์แบบหรอ
อนนี้เป็นเวลา เอ่อ นาฬิามันบอว่าทุ่มสิบห้า
ทั้โรเรียนถูปลุมไป้วยวามมื มีเพียแสสว่าาห้อรรมารนัเรียนที่ยัมีารใ้านอยู่
“ลับบ้าน่อนนะประธาน” สมาิอรรมารนัเรียนนหนึ่ล่าวลา ร้าบ เหนื่อยหน่อยนะ
“อ่าว ไป้วยิ” นที่สอ พัผ่อนเยอะๆนะรับ ื่นมาร่าายะไ้สื่น
“เอ้ย แม่มารับแล้วอะ อลับ่อนนะ” นที่สาม ลับีๆนะร้าบ
“เราทำนี่ให้ละนะ ลับละ บาย” นที่สี่ อบุที่สละเวลานะรับ
“ไป่อนนะ อยู่นเียวไ้ป่าว” นที่ห้า เินั ห่วผมหรือเนี่ย
“ที่เหลือ อเอาไปทำ่อที่บ้านนะ พ่อมาแล้ว” น่อมา สู้ๆนะรับเป็นำลัใให้
ประโยบอเล่า
ประโยำสั่
ประโยำถาม
ไม่รูุ้ประส์เลย ้อารอะไราผมันแน่เนี่ย
หรือเป็นมารยาท แหม รูภาษาไทยะ้อแเรสี่ให้พวพ่อแมุ่ภูมิใแน่ๆ
นี่ผม้ออบลับไปมั้ยนะ หรือ้อานรับสั่นหาเหมือนหมา โฮ่ๆ รับทราบรับเ้านาย
ล้อเล่นนะ ำๆปะ อย่าทำหน้าเรียิ
ผม้ออบว่ายัไีล่ะ พ่นถ้อยำอย่าเ่น โอาสหน้าเิใหม่นะรับ
เินทาโยสวัสิภาพนะ อะไรประมานี้หรอ
หลาหลายวามิีันในสมอไม่หยุ น่าปวหัว
อาเป็นเพราะานรหน้า้อใ้สมาธิ หรือไม่อยารับรู้อะไรทั้สิ้น
ัสินใไม่ถูเลย ริๆ ผมิำอบให้ทุนแล้วนะ แ่เป็นนพูไม่่อยเ่ ่วยเ้าใผมหน่อยนะเ้านาย
อบแล้วมีราวัลให้ผมมั้ยอะ เพ็ีรี็ไ้
ผมปล่อยให้วามเียบเป็นำอบ
สมาิรอนสุท้ายไ้ลับไปแล้ว
เหลือแ่นเียวแล้วสินะ
แม่เอ้ย นสุท้าย็ผมอีแล้วไ
________________________
ผมแบระเป๋าที่เ็มไป้วยอานและเอสารลับมาทำบ้าน ปิห้อรรมารนัเรียน้วยวามเยิน แบบว่าินา วรอุบาทว์แบบนี้มันเิึ้นั้แ่เมื่อไหร่
อ่า ยามหน้าโรเรียนเริ่มไม่อบี้หน้าผมแล้วล่ะ ูสิ มอผมหน้าเรียะนานั้น
บาทีเาอาะแ่ปวี้อะนะ ผมมอโลในแ่ร้ายเินไป โทษทีนะ
โถ่ๆ แทนที่ะไ้รีบลับบ้านไปหาลูเมีย ัน้อมารอนัเรียนีเ่นที่ลับเป็นนสุท้ายะไ้
ทีหลัฝาผมปิโรเรียนเลย็ไ้นะ ไม่ล้ารบวนเวลาอันมี่าอุยามเลย
อโทษรับ ผมผิไปแล้ว ให้อภัยผม้วยเถอะนะ
นี่็ไม่ไ้อยาอวยัวเอเลยริๆรับ
เหรัิ
รอหัวหน้าห้อ
หัวหน้าห้อ
หัวหน้าฝ่ายพิธีาร
ประธานมรมบาส
ประธานะสี
นมาถึ ประธานนัเรียน ยู อนโฮ
โรมาไลเลย ีวิผู้ายเพอร์เฟมัน้ออย่าี้สิ
บ้านไม่มีู้เ็บราวัลแล้วเนี่ย น่าภูมิใายแหละ
บม.หไปแล้วสมัรเป็นนาย ะมีนเลือผมมั้ยนะ ฮ่าๆ
_________________________
เพ้อเ้อริ
สอทุ่มรึ่แล้ว ทำไมวันนี้ยัไม่มา
อะไรัน พ่อแม่ยัไม่มารับหรอ
ผมไม่้อพบับเหุาร์แบบนั้นหรอ ฮ่าๆ
อย่าอิาไปเลยเพื่อน ผมเ้าใ ใรๆ็อยาให้พ่อแม่มารับันทั้นั้นแหละ
ไม่เยเลย
ไม่เยมารับผมสัรั้เลย
ึ้
ยัำไ้อยู่มั้ย
อืม ไม่ลืมหรอ รอหน่อยนะ
อาาศอน่ำเยือเย็นนน่าเศร้า
ถ้าร้อไห้อนนี้ ะเหมือนนบ้ามั้ยอะ
ยืนรอรถเมล์ประมารึ่ั่วโม
ในที่สุรถ็มาอเทียบป้าย
ไ้ึ้นสัที ารนั่เ้าอี้รถเมล์แม่ีว่าเ้าอี้ประธานนัเรียนอีบอเลย
อยาโนาน่าายสัที ีวิหุ่นยน์มันะไ้บๆไปสัที
รถเลื่อนัวไป้วยวามเร็วที่ ปล่อยทุอย่าผ่านไปับสายลมที่พัผ่านมาเอื่่อยๆ
หลับาลให้ร่าายไ้รับวามผ่อนลาย
อรับผู้โนสารที่ป้าย หิวัยทำานเินึ้นมาบนรถ
สายามอหาที่นั่
ทุอย่าถูับอ ไม่มีว่าให้นอย่ามึหรอ เสียใ้วยนะัวผม
แม่บอว่าให้เป็นสุภาพบุรุษ
โอเ โอเ ้อเป็นสุภาพบุรุษ
ผมบอลาเ้าอี้เียบๆ แล้วเอันอีพรุ่นี้นะ
ยันัวึ้น้วยรอยยิ้มประิษ์ ผายมือเิให้หิสาวนั่้ยวามอ่อนน้อม
็บอแล้วว่าผมเป็นนัเรียนีเ่น
ยืนโหนรถนปวสันีนแล้ว ไอเหี้ยเอ๊ย อูพับ้าเถอะ
ฮู้ว calm down
END 1
เ็ำผิเรียบร้อยแล้ว่าา
ความคิดเห็น