คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เด็กเอาแต่ใจ..ตอนพิเศษ
เรือนร่างขาวบางราวเกล็ดหิมะที่กำลังโปรยปรายลงมาภายนอกห้องสภาบิดเร้าอยู่ใต้สัมผัสร้อนแรงของเด็กเอาแต่ใจที่ยังกักขังไม่ยอมปล่อยให้ฮารุกะออกมาร่วมงานวันส่งท้ายปีเก่าซึ่งถูกจัดขึ้นในวันศุกร์สุดท้ายแห่งปีก่อนที่ทุกคนจะได้หยุดพักผ่อนยาวร่วมหนึ่งสัปดาห์
“อา....อื้มม~....”
ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาแห่งความสุขสมหันเอียงมาอ้อนวอนเด็กเอาแต่ใจให้หยุดกลั่นแกล้งแต่ดูเหมือนว่าคนที่กำลังหลงใหลเรือนร่างขาวบางจะดื้อเงียบไม่ยอมฟังเสียงวอนขอของฮารุกะเลยแม้แต่น้อยแถมยังจงใจเร่งจังหวะหนักหน่วงเสียจนเรียวขาเปลือยสั่นระริก
ริมฝีปากอิ่มจุมพิตทั่วใบหน้าเนียนพลางกระซิบถามความพร้อมข้างแก้มสีระเรื่อให้ฮารุกะครวญครางยกฝ่ามือขึ้นจิกยึดไหล่กว้างเมื่อความเร่าร้อนถูกสานต่ออีกครั้ง
ท่อนแขนแกร่งโอบรั้งสะโพกเพรียวผายให้ขยับแนบชิดพร้อมป้อนเรียวลิ้นชื้นเข้าสู่ริมฝีปากเผยอหอบจนร่างอ่อนระทวยครางครึ้มในลำคอ
...ทำยังไงดี ฮารุกะกำลังหลงเด็กอย่างโงหัวไม่ขึ้นซะแล้ว!!
……………….
……
วันนี้เป็นวันตรวจระเบียบครั้งใหญ่ในรอบเทอมของทุกปีและสภานักเรียนผู้เกี่ยวข้องกับหน้าที่นี้ต้องมายืนดักรอตรวจเช็คการแต่งกายตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้าของนักเรียนทุกระดับชั้นที่..ต้อง..เดินผ่านรั้วโรงเรียนเข้ามาในยามเช้าทุกคน
“เธอคนนั้นน่ะมานี่ซิ...ทำไมไม่เอาเสื้อเข้าในกระโปรงให้มันดีๆ....” เด็กสาวผู้ทำผิดกฎเดินเข้ามายัดเสื้อเข้าในกระโปรงให้คณะกรรมการควบคุมความประพฤติเช็คดูเรียบร้อยก่อนจะถูกปล่อยตัวให้เดินจากไป
“นั่น...เป็นจิกโก๋รึไงถึงได้ไถข้างมาเรียนหนังสือ!...” เทอมนึงตรวจระเบียบครั้งใหญ่ทีฮารุกะก็ต้องเหนื่อยเพราะนักเรียนทำผิดกฎมากเสียจนคนเข้มงวดอย่างฮารุกะชักหงุดหงิด แม้ตามตรวจเช็ดอยู่ทุกวี่วันที่มีโอกาสแต่มันก็ไม่ได้ทั่วถึงไอ้พวกนักหลบซ่อนตัวหรอก
คนตัวเล็กหันไปสั่งให้รุ่นน้องสมาชิกของสภาที่ยืนอยู่ข้างๆจดชื่อเจ้าคนไถหัวก่อนจะสั่งเฉียบขาดให้ไปปรับปรุงภายในพรุ่งนี้แล้วฮารุกะจะกลับไปตรวจเช็คอีกครั้งก่อนจะปล่อยตัวไปเหมือนคนอื่นๆที่ไม่ได้ผิดกฎระเบียบร้ายแรงมากนัก
แต่...ถ้าเข้าขั้นวิกฤตเมื่อไหร่ฮารุกะก็โยนไปให้เพื่อนรักรองประธานที่ยืนหน้าเหี้ยมอยู่ฝั่งตรงข้ามพร้อมลูกทีมอีกสองสามคนและดูเหมือนกำลังจะจัดการกับแก๊งสามซ่าที่เดินชิวเข้ามาด้วยสภาพเจาะคิ้วหัวทองเคี้ยวหมากฝรั่งตามปกติ==*
...และ ไม่เคยรู้ว่าที่โรงเรียนแห่งนี้มีการตรวจระเบียบครั้งใหญ่ในรอบหนึ่งเทอม
“พวกเธอยังไม่ยอมเลิกพฤติกรรมนอกคอกกันอีกงั้นใช่มั๊ย!!!....หรือโทษบำเพ็ญประโยชน์ที่ทำอยู่มันน้อยเกินไปห๊ะ~!!!!!.....” นักเรียนที่เดินทยอยเข้ามาใหม่แทบผงะกับการแผดเสียงคำรามของรองประธานที่ยืนหน้าดำหน้าแดงสั่งสอนแก๊งค์สามซ่าที่ส่ายหัวกันเลิ่กลักอย่างตื่นตระหนก
“ดี..บำเพ็ญประโยชน์แค่เทอมเดียวมันน้อยไปสินะ....งั้นต่อไปนี้ฉันจะเพิ่มโทษให้พวกเธออีกคนละสองเท่า!!!....” และตามมาด้วยเสียงโหยหวนร้องขอความเมตตาเกาะแข้งขากันชุลมุนโดยไม่อายสายตาของเพื่อนร่วมโรงเรียนที่มองดูอย่างขำขัน
“หัวเราะคนอื่น พวกเธอก็ใช่ว่าจะถูกระเบียบนะ...เข็มขัดไปไหน....” กลุ่มเด็กสาวที่รอดพ้นจากสายตาของรุ่นพี่มิยาชิตะสุดเข้มงวดดันดวงซวยมาแจ๊กพอร์ตแตกเจอประธานนักเรียนที่เพิ่งเดินลงมาจากห้องให้ต้องยอมรับชะตากรรมถูกจดชื่อในสมุดเช็คพฤติกรรมไปตัดแต้มตามรายวิชากันตามระเบียบT^T
กลุ่มเด็กไร้เข็มขัดเดินคอตกบ่นงึมงำเข้าอาคารเรียนไปอย่างเซ็งๆให้ยูกิต้องส่ายหน้าระอาแล้วยืนประจำจุดช่วยเพื่อนรักและสมาชิกทีมตรวจระเบียบครั้งใหญ่ก่อนที่เรียวคิ้วเข้มจะขมวดเมื่อมีคนชายเสื้อหลุดมายืนตรงหน้า
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ.....” อ่า~ …ยูกิส่งสมุดบันทึกที่กำลังเขียนให้รุ่นน้องทำต่ออย่างอึกอักมองรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าเย็นชานั่นแล้วมือไม้อ่อนแต่เช้าตรู่!
“อ...อรุณสวัสดิ์...”
“เราแต่งตัวถูกระเบียบรึยังคะ...”
“เอ่อ...เอาเสื้อเข้าในกระโปรงให้เรียบร้อยก็โอเคแล้วล่ะ...” เด็กหน้านิ่งก้มมองชายเสื้อตัวเองอย่างรับรู้ก่อนจะเงยขึ้นมาพูดบางประโยค..สอย..ยูกิให้ร่วงอีกแล้วT^T
“เราถือกระเป๋าอยู่...ถ้าไม่รบกวนเกินไปช่วยแต่งให้เราทีได้มั๊ยคะ...”
...ใครก็ได้ช่วยที ยูกิมีภูมิคุ้มกันเด็กต่ำเหลือเกิน!! โดยเฉพาะเด็กเย็นชาที่ชอบสอยยูกิให้ร่วงวันละสามเวลาเช้ากลางวันเย็น!
คนร่างสูงอึกอักหันซ้ายขวากลัวทำโจ่งแจ้งในที่สาธารณะแต่ดูเหมือนจะมี..เด็กตัวโต..บางคนมันโจ่งแจ้งกว่าเยอะ ยูกิเลยขยับเข้าไปจัดการยัดชายเสื้อเข้าขอบกระโปรงแบบหลับหูหลับตาทั้งที่ใจเต้นระส่ำเมื่อ..เรา..อยู่ใกล้กันจนลมหายใจของเด็กน้อยรินรดต้นคอแกร่ง
ไอ้ที่พูดไปวันนั้นยูกิลืมหมดแล้ว ทั้งที่ไม่อยากทนแต่พออยู่ใกล้ทีไรคนอ่อนหัดเรื่องความรักอย่างประธานนักเรียนคนเก่งเป็นต้องรินระทวยทุกที!!
“ขอบคุณค่ะ....” และค่าตอบแทนของยูกิก็คือคำขอบคุณพร้อมจูบเบาๆข้างแก้มรับอรุณยามเช้าก่อนปล่อยให้เด็กช่างรุกเดินจากไปทิ้งไว้เพียงแก้มขึ้นสีระเรื่อที่ไม่รอดพ้นสายตาคนรอบข้าง
อ้ากกก ยูกิจะหัวใจวายก่อนวัยอันสมควรเพราะมี..แฟนเด็ก..รึเปล่าเนี่ยยย~!!!
คนร่างสูงยกมือทาบอกซ้ายที่เต้นถี่พลางเหลือบมองเพื่อนตัวน้อยฝั่งตรงข้ามที่กำลังตรวจเช็คเด็กผิดระเบียบ..อย่างใกล้ชิด
“วันหลังก็ใส่เนกไทมาตั้งแต่อยู่บ้านสิอย่ามาใส่ที่โรงเรียนแบบนี้....” คนเข้มงวดบ่นไปตามประสาขยับมือผูกเนกไทให้เด็กตัวโตที่ฉวยโอกาสเอาความใกล้ชิดคลอเคลียลมหายใจร้อนอยู่ข้างขมับบาง
แพขนตางอนช้อนมองเด็กผิดระเบียบอย่างนึกหมั่นไส้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าผูกเนกไทให้จนเสร็จโดยมีเด็กคอยลวนลามในที่สาธารณะ
“ขอบคุณค่ะ...” ริมฝีปากอุ่นจัดจูบเล็มข้างแก้มสีระเรื่อไม่อายสายตาประชาชีจนผู้ใหญ่ตัวเล็กต้องห้ามปรามเสียงสั่นแต่ก็ยังปล่อยให้เด็กเอาแต่ใจตามอ้อนประจบในระยะแนบชิด
“ขึ้นห้องเรียนได้แล้วเด็กเกเร...”
“ให้ชั้นยืนกับเธอตรงนี้ด้วยไม่ได้หรือ...” ถ้าให้เด็กเอาแต่ใจยืนด้วยกันตรงนี้ ฮารุกะไม่เป็นอันทำงานอย่างแน่นอน!
“ไม่ได้เด็ดขาด....”
“ฮารุกะ~....”
“ไม่ได้.....”
“ฮารุกะคะ...”
“บอกว่าไม่ได้ไง....”
“รักนะ....” ผิวแก้มสีระเรื่อยิ่งแดงหนักเมื่อเด็กเอาแต่ใจที่คลอเคลียไม่ห่างกายจู่ๆก็บอกรักจนผู้ใหญ่หัวใจเต้นแรงอึกอักทำอะไรไม่ถูกปล่อยให้เด็กตัวโตฉวยโอกาสบนริมฝีปากนุ่มส่งท้ายก่อนนากาโอกะ มิยูจะเดินไปหาน้องสาวที่ยืนรออยู่แล้วขึ้นห้องเรียนไปอย่างว่าง่าย
และ...ผู้ใหญ่ที่ยังเขินจัดก็ไม่ทันได้สังเกตรอยยิ้มมุมปากเล็กๆบนใบหน้าหล่อจอมเรียกร้องความสนใจที่จงใจถอดเนกไทออกก่อนจะเดินผ่านรั้วโรงเรียนตามน้องสาวแผนสูงที่ดึงชายเสื้อออกนอกกระโปรงทั้งที่แต่งตัวเรียบร้อยอยู่แล้วตั้งแต่ออกจากบ้าน!
ริสะส่ายหัวมองอาการเบลอแบบพร้อมเพรียงของเพื่อนทั้งสองแล้วอยากจะขำให้กลิ้งถ้าไม่ติดว่ายังมีไอ้สามซ่าเกาะแข้งขาอ้อนวอนราวกับจะเป็นจะตายอยู่แบบนี้
สงสัยคงต้อง..ยอม..ถูกเด็กแผนสูงมันออดอ้อนเรียกร้องความสนใจไปตลอดชีวิตแล้วล่ะ
...ฮารุกะ ยูกิ!!!
________________________________________
อ๊ากกกกกก.. อยากจิ่บอกว่าตอนนี้เป็นตอนที่แต่งไป.. เขินไป
ฮ่าๆๆ.. แก้หลายรอบ.. ลบหลายครั้งอยู่
หากผิดพลาดประการใดโปรดอภัย..คิคิ
ไปแล้ว... ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ
ป.ล.ขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์ กำลังใจและการติดตามค่ะ
และแล้วก็มีความผิดพลาดเกิดขึ้นจนได้.. เค้าเป็นมือใหม่หัดแต่ง
หากพิมพ์ผิด.. ตกหล่นหรือเขียนไม่ถูกอะไรยังไงก็ขอโทษด้วยน๊า
ป.ล.2 แก้จากชายล้วยเป็นหญฺงล้วนแล้วน๊า.. อันเนื่องมาจากไรท์สะเพร่าเอง ฮ่าๆๆ ขอโทดค๊าฟ ^^
ความคิดเห็น