[Fic EXO] To Be With You

ลำดับตอนที่ #1 : Prologue

ช่อดอกไฮเดรนเยียสีม่วงอ่อนถูกบรรจงวางลงบนพื้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ทันทีที่สัมผัสกับหิมะที่เย็นจัด

กลีบดอกที่บอบบางก็เกิดเป็นรอยช้ำสีม่วงเข้ม นิ้วเรียวเอื้อมไปปัดหิมะที่ปกคลุมแผ่นหินอ่อนสีขาวไว้ จนปรากฏลวดลาย

สลักชื่อ เจ้าของมือรีบซุกมือเข้าไปหาความอุ่นในกระเป๋าเสื้อในชุดคนไข้โรงพยาบาล พลางพ่นลมอุ่นๆออกมาทางปาก
 

จนปรากฏเป็นกลุ่มควันสีขาวลอยนิ่งในอากาศก่อนจะค่อยๆจางไป

ใบหน้าขาวซีดที่โผล่พ้นจากผ้าพันคอนสีเข้มทอดมองแผ่นหินอ่อนเบื้องหน้า

ไล่สายตามองตัวอักษรสีทองที่สลักตัวอักษรฮันกึล

คิมมินซอก

ดวงตาเรียวทอแววหม่นเศร้า ก่อนที่ริมฝีปากบางจะกระซิบคำพูดแผ่วเบา

"วันนี้เป็นวันครบรอบของเรา พี่ยังจำได้ใช่ไหม?"

มือเรียวเอื้อมไปจับแผ่นหินอ่อนไว้ ความเย็นจากแผ่นหินถูกส่งผ่านมายังมือทั้งคู่จนเริ่มชา

แต่ชายหนุ่มหาได้ใส่ใจกับความรู้สึกนั้นไม่

"พี่ใจร้ายกับผมเกินไปทำไมถึงทิ้งผมเอาไว้แบบนี้ พี่รู้ไหมทุกๆวันที่ต้องตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีพี่อยู่ข้างๆผมมันทรมานแค่ไหน"

 

"ถึงแม้พี่จะอยากให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปแต่ถ้าต้องอยู่โดยไม่มีพี่ผมขอตายซะดีกว่า"

น้ำหยดใสไหลจากดวงตาทั้งสองข้าง ก่อนที่มันจะหยดลงบนกลีบดอกไฮเดรนเยีย เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมองดู

มันเพียงครู่ ก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆ

"จากวันนี้ ผมคงไม่ได้เอามันมาให้พี่ทุกวันอีกแล้วนะ แต่ผมจะเอามันไปให้พี่ด้วยตัวผมเอง"

ชายหนุ่มขยับตัวลงนอนบนพื้นหิมะที่เย็นเฉียบ เอื้อมไปคว้าไฮเดรนเยียสีม่วง ดอกไม้ที่คนรักของเขาแสนจะโปรดปราน

มาไว้ในมือ ก่อนจะหลับตาลง พร้อมน้ำตาอุ่นๆที่ไหลรินจากดวงตาที่ปิดสนิท




- To Be With You-



เกล็ดหิมะสีขาวที่ต้องแสงอาทิตย์ยามเย็นโปรยปรายลงมาอีกครั้ง ราวกับกำลังหยอกล้อกับแสงสุดท้ายของวัน สายลม

เย็นที่พัดต้องผิวกายภายใต้เสื้อผ้าชุดบาง และความเย็นจากพื้นหิมะทำให้อุณหภูมิในกายของเด็กหนุ่มลดลงจนน่าตกใจ




********


"ลูกแม่"

เสียงกรีดร้องลั่นของหญิงวัยกลางคนพร้อมทั้งฝีเท้าที่วิ่งตรงมายังร่างของเด็กหนุ่มที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นหิมะ

ไฟฉายในมือถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี สองมือคว้าตัวลูกชายขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดอย่างใจหาย พลางใช้มือลูบใบหน้าเพื่อส่ง

ผ่านไออุ่นไปยังลูกชายของเธอ น้ำตาใสๆไหลออกมาเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหล่าตรงหน้าขาวซีด


"ฮือ ลูกแม่"


บุรุษพยาบาลที่วิ่งตามมาข้างหลังเข้ามาช่วยประคอง ก่อนจะคว้าข้อมือเล็กของเด็กหนุ่มไปจับชีพจร

"เค้าแค่หมดสติไป รีบพาไปโรงพยาบาลก่อนเถอะครับ"

บุรุษพยาบาลรีบเอ่ยบอกก่อนจะช้อนร่างบอบบางของเด็กหนุ่มขึ้นมา โดยไม่ทันได้สังเกตถึงช่อดอกไม้สีม่วงที่ร่วงหลุดจาก

มือของเด็กหนุ่มที่ถูกอุ้มออกไป





.


.



ณ สถานที่เดียวกัน แสงไฟตามเสาไฟค่อยๆหรี่ลงและดับไปในที่สุด ดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญค่อยๆเคลื่อนออกมาจากการ

บดบังของเมฆหนา ทอประกายสีนวลสวย

เกล็ดหิมะที่เกาะอยู่ตามกลีบดอกค่อยๆละลายออกไปเมื่อแสงจันทร์สาดส่องมาถึง เกิดประกายระยิบระยับตามกลีบดอก
 
ดอกไม้สีม่วงค่อยๆลอยขึ้นจากพื้นทีละดอกทีละดอกจนเหลือเพียงก้านดอกที่จมหายไปภายใต้หิมะที่ตกลงมา

เพียงไม่นานยอดอ่อนของต้นพืชสีเขียวอ่อน ก็ผุดขึ้นมาจากหิมะหนาและแตกใบอ่อนทีละใบ

ดอกไฮเดรนเยียค่อยๆล่วงลงสู่พื้น ทันทีที่สัมผัสกับหิมะที่ปกคลุมบนพื้น

หิมะเหล่านั้นก็ละลายหายไปเหลือไว้เพียงดินสีน้ำตาลที่เหมาะแก่การเจริญเติบโตของพืชต้นเล็ก



to be continued

Jyploy

เรื่องนี้ออกแนวแฟนตาซีนิดๆ นิดเดียวจริงๆ

ภาษาอาจไม่สวยต้องขอโทษด้วยนะคะ

สำหรับบทนำ มีตัวละครตัวหลักตัวหลักออกมาแล้วหนึ่งคน

จะเป็นใครนั้น ให้เดากันเองนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

#FicTBWY



 

 

:-Daisy ?