คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
"ออกไปจากบ้านนี้ซะ!!!" ผู้ชายร่างสูงตวาดขึ้นเสียงดังพร้อมกับชี้นิ้วไปทางประตูอย่างโกรธแค้น
หลังจากที่จับได้ว่าคนตัวเล็กตรงหน้าที่ขึ้นชื่อว่าภรรยา(?)นั้นมีคนใหม่ แต่ราวกับว่าคนที่รับฟังไม่ได้สะทกสะท้านอะไรตีหน้าเรียบเฉย
"ไม่ต้องไล่ ฉันก็ไปอยู่แล้ว หึหึ คนนิสัยเอาแต่ใจแบบนายใครจะไปทนอยู่ได้ "
' เพล้ง !!! '
กระจกแตกจากฝีมือคนตัวสูงที่ใช้มือหนาของตัวเองชกระบายอารมณ์เดือดหนักในตอนนี้
"ออกไป...... " พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉียบ
"จำคำพูด ชั้นไว้นะ ปาร์คชานยอล ......... ตอนนี้ชั้นสมเพจนายมาก ... "
'แฮ่กกก แฮ่กกกก แฮ่กก '
ปาร์คชานยอลลุกขึ้นนั่งอย่างฉับพลันพร้อมหายใจถี่ เมื่อเขาฝันถึงความฝันเดิมๆเป็นรอบเท่าไหร่แทบจะนับไม่ได้. . . . .
"ฝันอีกแล้วหรอ .... ? "
คนตัวสูงเอ่ยถามกับตัวเองกับความฝันที่เคยเกิดขึ้นจริงเมื่อสามปีที่แล้วสมัยเขาอยู่ปีสี่กับคนรักเก่าอย่างบยอนแบคฮยอน
ปาร์คชานยอลคนที่เคยรักบยอนแบคฮยอนเป็นอย่างมาก เขายอมทำทุกอย่าง ขัดคำสั่งพ่อที่ไม่สนับสนุนในความรักของเขา ย้ายมาอยู่บ้านเล็กๆกับบยอนแบคฮยอน และสัญญาว่าจะสร้างอนาคตไปด้วยกัน แต่แล้ววันนึงเขาก็โดนหักหลังและทิ้งไป
ณ ร้านกาแฟ
"ไงมึง" คนร่างสูงกล่าวทักทายชายที่กำลังเดินมา เขาคือ เฉิน เพื่อนสนิทตั้งแต่ ม.ปลาย มหาลัยก็ยังเรียนที่เดียวกันอีก ...
"เรียกกูมาทำไม คิดถึงกูหรอ "
เฉินพูดพลางวางกระเป๋าของตัวเองลงบนเก้าอี้ข้างๆก่อนจะนั่งลง
"เออ กูคิดถึงมึง "
"กูขนลุกหว่ะชานยอล " ชายอีกคนทำหน้าหยี๋กับคำพูดของเพื่อนตัวเอง เขาแค่ก็แกล้งทำมัน.
" มึง.." ชานยอลเงียบสักพักก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"มึงมีอะไรก็รีบพูดมากูมีงานคุยกับลูกค้าต่อ ไม่ได้รวยมีบริษัทเป็นของตัวเองแบบมึง "
"รวยบ้าอะไร พ่อกูรวย กูไม่ได้รวย"
"อ้าว แล้วมึงยังไม่ได้เป็นประธานบริษัทอีกหรอ "
"ยังหรอก กูพึ่ง จบ.โท เอง คงสักพักแหล่ะ "
"ชีวิตมึงนี่เฟอร์เฟคจังเนอะ การศึกษาก็ดี รูปก็หล่อ แถมรวยอีก กูนี่ดีใจจริงๆที่มีเพื่อนแบบมึง " เฉินพูดด้ยกยอเพื่อนตัวเอง ครอบครัวชานยอลนั้นมีบริษัทใหญ่มากบริษัทหนึ่งของเกาหลีเลยก็ว่าได้ แถมยังมีบริษัทยิบย่อยอีกมากมาย ถึงแม้ว่าชานยอลจะมีฐานะรวยขนาดไหน แต่เขาก็ไม่เคยแบ่งชนชั้นกับคนอื่น หรืออวดรวย และเฉินก็เป็นเพื่อนที่เขารักมาก
"เออมึง .,, .. กูฝันถึงเขาอีกแล้ว "
"มึงบอกกูครั้งที่เท่าไหร่แล้วชานยอล กูบอกแล้วให้มึงหาคนใหม่ซะ เดี๊ยวมึงก็เลิกฝันถึงเขาเองแหล่ะ "
"กูทำไม่ได้หว่ะ" ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทั้งๆที่มีคนมาให้เลือกมากมายแต่เขาก็ไม่เคยสนใจเลยสักคน จะบอกว่ายังรักอยู่คนไม่ใช่หรอก เพราะสิ่งที่เขาโดนมันสาหัสซะเหลือเกิน
"อาจจะเป็นเพราะเขาเป็นรักครั้งแรกของมึง แล้วมึงก็ทุ่มเทกับเขามาก รักเขามาก แต่มาโดนซะขนาดนี้ เป็นกูนะ กูจำไป
จนวันตายอ่ะ " เฉินพูดพลางยกกาแฟมาดื่ม
"ไม่ได้เจอกันตั้งสามปี ป่านนี้เขาคงมีความสุขกับแฟนใหม่ไปแล้วมั้งมึง ...... " พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนโทสะ
"ไอ้เพื่อนเฮี้....... " ชานยอลทำท่ายกขาจะเตะคนที่นั่งจิบกาแฟและพูดคำพูดเมื่อกี้ออกมา
ความคิดเห็น