คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6 : ทำงานวันแรก เกิดเรื่อง!!
Chapter : 6
ทำงานวันแรก…เกิดเรื่อง!!
ตอนนี้มีตัวละครเพิ่มมาอีก 2 ตัวนะคะ
รับรองว่าเป็นบุคคลที่ทุกคนรอคอย แถ่แด๊….
“พี่ไปไหนมา !!” เสียงหนึ่งเอ่ยทักขึ้นทันทีที่ฮัทกลับเข้ามาถึงบ้านของเขา ฮัทหันไปมองหน้าน้องสาวเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แลดูมีความสุข
“ไปบ้านนั้นมาอีกแล้วใช่มั้ยคะ” ฮัทไม่ได้ตอบเป็นคำพูด เขาเพียงแต่พยักหน้าให้กับน้องสาวแทน
“พี่จะไปทำไมบ่อยๆ วันแรกที่พี่กลับมาถึงไทย แทนที่พี่จะกลับมาที่บ้านพร้อมน้อง แต่พี่ก็ดันไปโผล่ที่บ้านนู้น นี่!! ถามจริงๆเถอะ ต๊อปยังมีตัวตนอยู่หรือป่าวเนี่ย” สต๊อป หรือ วริษฐา โวยวายใส่พี่ชาย
“โธ่ๆ ต๊อปก็ต้องเป็นน้องพี่น่ะสิ เราอย่าทำงอนไปเลยน่า” ฮัทเดินเข้าไปโอบร่างบางของน้องสาว น้องสาวของเขาเป็นคนเจ้าอารมณ์ ค่อนข้างที่จะเอาแต่ใจตัวเอง เธอกลัวถูกแย่งความรักเป็นที่สุด และมักจะกลัวเสมอว่าจะไม่มีใครรักเธอ
“น้องเหรอ พี่ประสาอะไรปล่อยให้น้องนั่งแท็กซี่กลับจากแอร์พอร์ทคนเดียว แล้วพี่ก็แว๊บหนีไปหาผู้หญิงอื่นเนี่ยนะ” สต๊อปพูดเชิงเหน็บแนมก่อนจะเดินหนีพี่ชายตัวดี แต่ก็ไม่วายที่จะหันหลังกลับมาพูดจาส่งท้ายแบบไม่สนใจความรู้สึกผู้เป็นพี่ชาย
“ต๊อปขอบอกไว้เลยนะ ว่าต๊อปไม่ชอบยัยเด็กนั่น เด็กอะไรง๊องแง๊งเป็นที่สุด ชิ๊”
ฮัทมองตามน้องสาวอย่างเอื่อมๆ แต่เขาก็ไม่ได้โกรธอะไรเธอหรอก เพราะเขารู้จักนิสัยของเธอดี ถึงแม้สต๊อปจะดูร้ายพูดจาตรงไปตรงมาตามความรู้สึก แต่เธอก็ไม่เคยทำร้ายใคร
“พี่แกงเสร็จหรือยังคะ” สมายที่กำลังวิ่งลงจากชั้นสองของบ้านตะโกนร้องเรียกพี่ชาย วันนี้เป็นวันแรกหลังจากเรียนจบมา เธอจบด้านการออกแบบแฟชั่นและเครื่องแต่งกายจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศไทย และนี่จะเป็นวันแรกที่เธอจะแสดงความสามารถที่เธอสู้อุตส่าห์พรากเพียรเรียนมา ให้แก่บริษัทครอบครัวของเธอ เธอทำงานในตำแหน่งดีไซเนอร์ออกแบบเสื้อผ้าและเครื่องประดับ
“เสร็จแล้วค้าบบบบบบ” แกงส้มตะโกนตอบพร้อมกับวิ่งลงมาเช่นเธอ
“อ่ะลูกๆ กินข้าวกินปลากันก่อนแล้วค่อยออกไป” แกงส้มกับสมายมองมารดาของเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า วันนี้มารดาของเธอแต่งตัวสวยงามเป็นพิเศษ
“แม่จะไปไหนเหรอคะ” สมายถาม
“วันทำงานวันแรกของลูกสาวแม่ทั้งคน แม่ก็ต้องเป็นคนพาลูกสาวแม่ไปเปิดตัวเองสิจ้ะ” มารดาตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุข ก่อนจะลูบศรีษะน้อยด้วยความเอ็นดู
แกงส้มมองดูความน่ารักของผู้เป็นมารดาและน้องสาว ก็ทำให้เขานึกกลับไปถึงตอนนั้น ตอนที่เขาเข้าไปทำงานในบริษัทนี้ใหม่ๆ แม่ของเขาก็ทำเช่นนี้กับเขา
สามแม่ลูกทานข้าวจนเสร็จก่อนจะเดินทางมาถึงบริษัท “เอส แอนด์ ที จำกัด” บริษัทที่เกี่ยวกับด้านการผลิตและออกแบบเสื้อผ้าและเครื่องประดับตามความต้องการของลูกค้า ซึ่งเป็นบริษัทที่นางสโรชาและนายธานินสองสามีภรรยาร่วมกันก่อตั้ง เมื่อ 15 ปีที่แล้ว นั่นก็คือตอนที่ลูกสาวคนเล็กอายุเพียง 6 ขวบ และลูกชายคนโตอายุ 9 ขวบ ก่อนที่จะมามีชื่อเสียงมากในช่วง 5 ปีหลังมานี่ เพราะเสื้อผ้าและเครื่องประดับกำลังเป็นที่สนใจอย่างมากในปัจจุบัน
ประธานบริหารงานคนแรกคือ นายธานิน หรือบิดาของสมายและแกงส้มนั่นเอง แต่ท่านก็ดำรงตำแหน่งได้ไม่นานก็ต้องมาจากไปด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน แม้ครอบครัวและพนักงานจะเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของนายธานินเป็นอย่างมาก แต่สโรชาก็ต้องเข้มแข็งและเป็นเสาหลักให้แก่ครอบครัวและเหล่าพนักงาน นางขึ้นดำรงตำแหน่งเป็นประธานบริหารงานแทนนายธานิน ก่อนจะส่งมอบตำแหน่งนี้ให้กับธนทัต หรือแกงส้ม ทันทีหลังจากที่เขาเรียนจบทางด้านการบริหารมา แกงส้มมีอติรุจ หรือแคน ที่เป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยมัธยมมาช่วยดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานบริหารงาน และไม่ใช่แค่ตำแหน่งประธานบริหารงานเท่านั้นที่แกงส้มได้รับ แต่เขาก็ยังควบอีกหนึ่งตำแหน่งนั่นก็คือ หัวหน้าครอบครัวที่คอยเลี้ยงและดูแลมารดาและน้องสาว และเขาก็ทำทั้งสองสิ่งได้เป็นอย่างดีเสมอมา
ทันที่ 3 แม่ลูกก้าวเข้ามาในบริษัท เขาทั้งสามได้รับการต้อนรับอย่างดีจากเหล่าพนักงานและผู้ถือหุ้น เด็กสาวมือใหม่อย่างสมายก็อดที่จะตื่นเต้นกับบรรยากาศเช่นนี้ไม่ได้ เธอทั้งดีใจและตกใจที่มีคนมายกมือไหว้ทำความเคารพเธอ แต่ด้วยความที่สมายได้รับการอบรมดูแลมาอย่างดีจากมารดา เธอจึงยกมือไหว้พนักงานทุกคนกลับอย่างไม่ถือตัว สโรชากล่าวทักทายพนักงานและผู้ถือหุ้น นางแนะนำลูกสาวของนางให้ทุกคนรู้จัก ก่อนจะฝากฝั่งให้ทุกคนช่วยดูแลลูกสาวของเธอ
“สมาย ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” สมายยกมือไหว้ยิ้มทักทายทุกคนทันทีที่มารดาแนะนำเธอเป็นที่เรียบร้อย เสียงปรบมือต้อนรับดังเกรียวกราวจากพนักงานในบริษัทเป็นสัญญาณตอบรับที่ดีแกเธอ
การทำงานวันแรกของสมายเป็นไปอย่างราบรื่น แม้จะมีบ้างบางครั้งที่เธอยังคงไม่ชินและงุนงงกับการทำงาน แต่ก็มีรุ่นพี่ในบริษัทร่วมถึงพี่ชายของเธอคอยช่วยดูแลและแนะนำงานให้แก่เธออยู่ตลอดเวลา
17.45 น. สมายมองดูนาฬิกา นี่ก็เลิกงานแล้ว ทำไมพี่ชายของเธอยังไม่ออกมาจากห้องทำงานเสียที สมายคิดอย่างสงสัยเพราะแกงส้มนัดไว้กับเธอว่าหลังเลิกงานเขาจะพาเธอไปทานข้าวเย็นเพื่อเป็นการเลี้ยงฉลองการได้เข้าทำงานวันแรกของเธอ สมายจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาแกงส้มทันที
ก๊อก ก๊อก ยังไม่ทันที่คนในห้องจะตอบรับ สมายก็เปิดประตูเข้าไปทันที
“พี่แกงคะ เราไปกันได้หรือ…” สมายยืนอึ้งกับภาพตรงหน้า นี่มันอะไรกัน พี่แกงกำลังจูบกับผู้หญิงงั้นเหรอ ??
“สะ สมาย!” แกงส้มอุทานด้วยความตกใจ
“อ้าว น้องสมายน้องสาวของแกงส้มใช่หรือเปล่าคะ”
“คะ.. ค่ะ” สมายตอบกุกกัก เธอยังคงตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่อยู่
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ พี่ชื่อแกรนด์เป็นแฟนของแกงค่ะ”
“ฟะ แฟน อะ อ๋อ คะ ค่ะ…งั้นนะ น้องขอตัวนะคะ น้องกลับบ้านก่อนล่ะกัน” พูดจบสมายก็รีบเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเธอจะต้องมาเห็นภาพอะไรแบบนี้ และที่ตกใจไปกว่านั้นคือ นั่นคือพี่ชายของเธอ เธอหวงนะ!!!
“สมาย เดี๋ยวก่อนสิ” แกงส้มร้องเรียกสมาย แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
“แกงจะไปไหนคะ” แกรนด์คว้าแขนของชายหนุ่มไว้
“ผมไปเป็นแฟนกับคุณตั้งแต่เมื่อไหร่” แกงส้มไม่ตอบแต่เขาถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์
“ยังไม่เป็น แต่เดี๋ยวก็เป็นค่ะ” แกรนด์พูดหน้าตาย แกงส้มไม่พอใจกับการกระทำของแกรนด์ เขาพยายามแกะมือปลาหมึกนั่นของเธอออก ก่อนจะตามน้องสาวออกไป
“แกง !!! ฮึ่ยย นังเด็กบ้า เข้ามาขัดจังหวะฉัน” แกรนด์ตะโกนตามหลังแกงส้ม ก่อนจะยืนสบถเบาๆคนเดียว
ปึก!!!!
ร่างเล็กเดินไม่ทันระวังชนร่างใหญ่ตรงหน้าที่เดินสวนเธอมาอย่างจัง
“โอ๊ยย” หญิงสาวร้องด้วยความตกใจ ร่างเธอร่วงไปกองอยู่กับพื้น
“อ้าวน้องมายจะรีบไปไหนจ้ะ” แคนพยุงร่างสมายขึ้นก่อนจะถามอย่างสงสัย
“อ้าวพี่แคนเองเหรอคะ…มายจะกลับบ้านค่ะ ขอตัวนะคะ” ทันทีที่พูดจบเธอก็รีบเดินออกจากบริษัทและขึ้นแท๊กซี่ไปทันที
“สมาย” แกงส้มเองที่ตามสมายมาติดๆ เขาเรียกเธอไว้ไม่ทันอีกแล้ว
“อะไรกันว่ะ กูงง” แคนถามแกงส้มอย่าง สงสัย
“มึงไปเก็บเด็กของมึงเลย…อยู่ในห้องกูนั่น” แกงส้มพูดชัดถอยชัดคำ
“เด็กกู?? ใครว่ะ” แคนยังคงงง แต่ไม่ทันแล้วเพราะแกงส้มขับรถตามสมายออกไปโน่นแล้ว
“แม่คะ ถ้าพี่แกงถามหาสมาย แม่บอกพี่เขาไปเลยนะคะ ว่ามายหลับแล้ว” พูดจบหญิงสาวก็รีบเดินขึ้นห้องทันที
“งอนอะไรพี่อีกลูก” โสรชาถามตามหลังลูกสาว แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ
“โน่น อยู่ข้างบนโน่น งอนอะไรกันอีกล่ะลูก” ทันทีที่ร่างของแกงส้มปรากฏตรงหน้า สโรชาก็รีบบอกกล่าวลูกชายทันทีโดยไม่รอให้เขาถาม นางส่ายหัวเบาๆกับเหตุการณ์งอนง้อเช่นนี้ของสองพี่น้อง
“ขอบคุณครับแม่…แต่เดี๋ยวผมจะมาเล่าให้ฟังนะครับ…ผมขอตัว” แกงส้มยกมือไหว้ขอบคุณมารดาก่อนจะเดินตามขึ้นไปง้อน้องสาวของเขา
พี่คือพระเอกของเรา
K K K K K KS……. J
รักเธอคนนี้ 24 ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง I Love you
เรื่องนี้เป็น แกงยิ้มนะคะ ดีใจด้วยกับ KSSM จ้า
รีดที่เป็น ฮัทสมาย อย่าโกรธ อย่าเกลียดไรท์นะ
ไรท์สัญญาว่าจบเรื่องนี้ เรื่องต่อไปคือ ฮัทสมายแน่นอน
ได้โปรดอ่านเรื่องนี้กันต่อ ได้โปรดเม้นด้วยนะคะ จุ๊บๆ รีด
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น