คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter1 : วันสำคัญที่ถูกลืม
Chapter : 1
วันสำคัญที่ถูกลืม
สมาย หรือ โสรญา นั่งมองรูปถ่ายที่เธอถ่ายคู่กับพี่ชายของเธอเมื่อครั้นยังเป็นเด็ก ก็ชวนให้นึกกลับไปถึงตอนนั้นไม่ได้ เด็กหญิงและเด็กชายสองคนวิ่งเล่นไล่จับ หยอกล้อกันสนุกสนานโดยไม่ต้องสนใจใส่ใจอะไร ซึ่งแตกต่างจากตอนนี้ที่อะไรๆก็ค่อยๆเปลี่ยนไป พี่ชายของเธอมีหน้าที่การงานมากมายที่ต้องรับผิดชอบ คงไม่มีเวลามากพอให้กับเธออย่างเช่นแต่ก่อนแล้ว
“พี่ลืมวันเกิดน้องจริงๆใช่มั้ย” เสียงที่เคยใสเปล่งคำถามออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ราวกับว่าบุคคลที่อยู่ในรูปจะตอบคำถามเธอกลับมาได้อย่างนั้นแหละ
1 ทุ่ม …. หญิงสาวเหลือบมองไปที่นาฬิกาซึ่งวางคู่กันกับรูปถ่าย นี่เธออยู่ในห้องนอนนี่นานขนาดนั้นเชียวหรือ ??
ใช่สิ! วันนี้เธอนัดเพื่อนเพื่อจัดปาร์ตี้ฉลองวันเกิดของตัวเธอเองนิ แต่เอ๊ะ!..ทำไมยังไม่เห็นมีใครมาสักคน หญิงสาวต่อสายโทรศัพท์ไปเลขหมายปลายทาง ปรากฏว่าบางคนก็ติดต่อไม่ได้ บางคนก็เบี้ยวนัดเธอ
ไม่เป็นไรนะโสรญา ถึงวันเกิดปีนี้จะไม่มีใครมาร่วมฉลองกับเธอ แต่เธอก็ยังมีแม่ เมื่อคิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็กุลีกุจอวิ่งกลับลงไปหามารดาของเธอทันที
“แม่คะ ทำอะไรอยู่คะ” หญิงสาวโอบกอดมารดาจากด้านหลังก่อนจะเอ่ยถาม
เธอเห็นมารดาของเธอง่วนอยู่ในครัวกับสาวใช้ตั้งแต่บ่าย จนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมออกจากครัว
“วันเกิดลูกสาวคนสวยของแม่ทั้งที แม่ก็ต้องเตรียมอาหารอร่อยๆไว้รับแขกสิลูก”
“รับแขก!! แขกที่ไหนกันละคะแม่ ทุกคนเบี้ยวนัดมายหมดเลย อาหารมากมายขนาดเนี่ย สงสัยเราจะต้องกินกันแค่ 2 คนมั้งคะ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าปนประชดประชัน
สโรชาชะงักไปกับคำตัดพ้อของลูกสาว นางวางทัพพีลงก่อนจะลูบศรีษะและพูดปลอบใจลูกสาวของนาง
“เอาเถอะน่าลูก ไม่มีใครมาเราก็ฉลองกัน 2 คนไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนิลูก แม่ว่าก็ดีเหมือนกันเรา 2 แม่ลูกจะได้อยู่ด้วยกัน กินไปคุยไปอบอุ่นดีออกนะลูก” คนเป็นลูกได้ฟังก็ถึงกับถอนหายใจกับความคิดของมารดา ที่มองโลกแง่ดีเสมอ
“คนอื่นไม่มา มายไม่รู้สึกอะไรหรอกค่ะ แต่พี่ชาย…ฮึก…พี่ชายลืมวันเกิดหนูค่ะแม่ ฮึกฮือ TT”
น้ำตาที่หายไปเมื่อบ่าย ย้อนกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับไหลออกมามากมายกว่าเดิม เธอจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าคนที่ลืมวันสำคัญของเธอไม่ใช่พี่ชายผู้ที่เธอรักสุดในหัวใจ.
สโรชายืนปลอบประโลมลูกสาวอยู่พักใหญ่ ก่อนที่สองแม่ลูกจะตั้งโต๊ะอาหารด้วยกัน บนโต๊ะที่วางเปล่า บัดนี้มีอาหารมากมายทั้งของคาวและของหวาน แต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววของแขกที่จะมาร่วมงาน สมายมองอาหารมากมายที่อยู่บนโต๊ะก็แอบถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
ติ๊งต่อง
สิ้นเสียงออด ก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มที่คุ้นตาพร้อมกับกล่องของขวัญใบใหญ่ตรงหน้า
ความคิดเห็น