คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1
บทที่ 1
พ.ศ.2437 วัหัถรั์
สวนท้ายวัยัมีศาลาสีาวสไล์ยุโรปอยู่ลาสวน รอบๆสวนปลูุหลาบหลาสีามพันธุ์อมัน ในศาลาปราร่าเล็อรรอท่านหิน้อยพร้อมทั้้าบาทนสนิท นม้อยมอูท่านหิที่นเฝ้าถนอมอย่าเอ็นูยิ่ หม่อมเ้าหิ ลัลลลิร อัรนันท์ พระธิาในพระอ์เ้าหลานเธอพระเ้าวรวศ์เธอเ้าฟ้าายพัทราร อัรนันท์ และ หม่อมเ้าหิศิรินทรา ไรเวทย์ แม้ะามพร้อมในรูปลัษ์ สวยหวาน ้วยใบหน้าทรไ่ ริมฝีปาระับมพูระเรื่อ ิ้วโ่ทรระบี่สวย วาลมโทอแสสีน้ำาลเ้ม ล้อมรอบ้วยแพนาหนาอน มูโ่รั้น บ่บอถึวามแ่นนน้อยๆ วนมอ ทว่าแม้ร่าายะเิบโเป็นสาวามพร้อมแ่สิปัาอท่านหิะหยุลแ่อายุ 5 ันษาเท่านั้น ่าน่าสสารท่านหิอ้อยเหลือเิน แ่ระนั้นเรื่อเลวร้าย็ยัเิ เมื่อท่านหิศิรินทรามาาไปาอาารรอมใหลัทราบเรื่อนี้ั้แ่ท่านหิน้อย 10 ันษาเท่านั้นเอ สเ็ท่านทรสนทัยอย่ายิ่ึทรนำหมอมาเพื่อรัษา ทั้หมอฝรั่ แพทย์หลวไทย ทั้หมอีน ็ไม่มีผู้ใสามารถรัษาท่านหิไ้ ึทรล้มเลิวามั้ใ. ท่านหิทรมีพระเษา และพระเษภินีร่วมบิาหลายอ์ แ่ที่ออะเลียท่านหิ เห็นมีแ่ หม่อมเ้าหิแวิไล อัรนันท์ ที่ทรมิใร่ะรัท่านหิอ้อยอยมาแล้อนที่สเ็ท่านไม่อยู่วั...............
เมื่อถูมอนานๆเ้าท่านหิัวน้อยึเยหน้าึ้น ็ยัพบสายาอ่อนโยนอนม้อยเ่นเย
"นี่.......นม้อย...นม้อยหิทำเสร็แล้วน้าสวย้วย...นมูสิ" พูไปพราูอวมาลัยพวสวยอนไป ูน่าเอ็นูเหลือเิน ท่านหิอนม้อย....
"มัะ......เสร็แล้ว...สวย้วยสิมัะท่านหิ" พูไปพราสำรวรวมาลัยไว้ถวายพระไป
"็ใ่ไ...สวยเพราะนม้อยสอน...หิน่ะรันม้อยนะ...รัทีู่้......เลอ...."ไม่พูเปล่ายัโถมร่า(ไม่)เล็ใส่นม้อยอย่าเ็มรั
"มัะมัะนม็รัท่านหิเ้า่ะ" สายาเหลือบเห็นะวันำลัะลับอบฟ้า ท้อนภาถูอาบไล้้วยสีส้มูสวยแปลาว่าทุวันบ่บอเวลาเย็นวน่ำ สอสาวเล็ให่ึพาันลับำหนัเพื่อพัผ่อน.
ทา้านลันลิา สำหรับันวันนี้็เหมือนเ่นทุวัน เว้ยยยย!!!บ่อนันเนี่ย!ิารีัวุ้ย!!!บ่นอยู่ในในเียว พรามอไปยัเบื้อล่าผู้นนับร้อย่าาิ่าภาษา แ่ลับมาอยู่รวมันที่บ่อนเธอ่าภูมิใอะไรเ่นนี้ิอย่าประัวเอ เมื่อไหร่นะ เมื่อไหร่ันถึะมีีวิปิสัทีหนอ.......
ความคิดเห็น