ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Ouran high school host club X MHA]マーボー豆腐

    ลำดับตอนที่ #5 : Episode 5 - บอดี้การ์ดคนเก่ง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.25K
      91
      11 มี.ค. 66

    “มิโดริยะ อิซึคุครับ”

     

    วันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาที่โรงเรียนโฮรัน และย้ายเข้ามาที่ห้องเดียวกันกับคัตสึกิ นั่นก็คือบอดี้การ์ดประจำตัวคนผมฟางอย่างอิซึคุนั่นเอง

     

    “เอาล่ะ ดูแลเพื่อนด้วยนะทุกคน ส่วนมิดดริยะคุงไปนั่งที่ว่างข้างบาคุโกคุงได้เลยจ้ะ” อาจารย์ประจำชั้นเอ่ยกับอิซึคุ

    “ครับ”

     

    เมื่ออิซึคุเดินมานั่งข้างคัตสึกิ คนผมฟางจึงเอ่ยทักทายอีกครั้ง ทั้งที่ตอนขามาก็นั่งรถมาด้วยกันแท้ๆ

     

    “เหอะ ซักทีนะแกน่ะ”

     

    นักเรียนคนอื่นในห้องก็มองเด็กใหม่ด้วยความสนใจ เพราะนอกจากได้นั่งที่นั่งข้างๆนายน้อยจากบาคุฮัตสึแล้ว ดูเหมือนคนที่มีกระบนใบหน้าจะรู้จักกับนายน้อยจากแก๊งบาคุฮัตสึอยู่แล้วอีกด้วย

     

    “วันนี้หลังเลิกเรียนแกต้องไปชมรมโฮสต์กับฉันด้วย” คัตสึกิพูดด้วยความเอาแต่ใจ

    “ครับๆ” เขาขัดใจนายน้อยได้ที่ไหนล่ะ

     

     

    เมื่อกริ่งที่เป็นสัญญาณบอกว่าเวลาเรียนหมดแล้ว คัตสึกิจึงไม่รอช้าที่จะลากอิซึคุไปชมรมทันที

    เมื่อไปถึงก็เห็นว่าโฮสต์ทุกคนยกเว้นฮารุฮิกำลังจัดสถานที่กันอยู่ ส่วนบางคนก็กำลังเดินไปห้องเปลี่ยนชุดที่เตรียมไว้สำหรับธีมในวันนี้

     

    “นี่มันธีมไรวะ” คัตสึกิถามอย่างงงๆ

    “อ่า มองๆดูแล้วน่าจะธีมพวกเกาะทางใต้ของโลกใช่มั้ยนะ” อิซึคุเอ่ยแสดงความคิดเห็น

    “อ้าว นายมาพอดีเลยคัตสึกิฉันเตรียมชุดไว้ให้แล้ว รวมถึงนายอิซึคุคุง”

     

    ทามากิที่สังเกตเห็นสมาชิกใหม่แกะกล่องทั้งสองคนก็เอ่ยทักในทันที แค่เรียกยังไม่พอยังลากหุ่นที่ใส่ชุดที่ดูเหมือนจะเป็นของคัตสึกิและอิซึคุมาด้วย แล้วไปวัดตัวตอนไหนวะนั่น

    ชุดของคัตสึกิดีไซน์จะเหมือนกับชุดของทาคาชิต่างแค่สีจะออกไปทางโทนส้มและดำมากกว่า ส่วนอิซึคุจะคล้ายกับเคียวยะ แต่เน้นโทนสีเขียวเป็นหลัก

     

    “มาแล้วก็ไปเปลี่ยนชุดเถอะ อีกไม่นานแขกก็จะมาแล้ว”

     

    เคียวยะเอ่ยเตือนสองคนที่ทำหน้าช็อกโลกใส่หุ่นลองชุดที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง แบบนั้นคัตสึกิจึงตั้งสติได้และลากอิซึคุไปเปลี่ยนชุดทันที

    พอเปลี่ยนชุดเสร็จทั้งสองคนจึงมานั่งรอรับแขกกับโฮสต์คนอื่นๆ แต่ก็ต้องเอ่ยปากทักออกไปเพราะคนในชมรมเล่นจ้องทางพวกเขาตาเป็นมันเลยนี่สิ

     

    “มองไรวะ” คัตสึกิถามด้วยความหงุดหงิดเพราะไม่ชอบที่ต้องโดนจ้องนานๆ

    “ป่าว ทางนายน่ะไม่ค่อยแปลกใจหรอกที่กล้ามแน่นขนาดนี้ แต่อิซึคุนี่สิเหม่ะกับคำว่า ‘หน้าคิตตี้บอดี้มาเวล’ สุดๆ” ทามากิพูดด้วยความแปลกใจ

    “แหะๆ ก็ผมเป็นบอดี้การ์ดนี่นา” อิซึคุพูดความจริงทำเอาทามากิแข็งเป็นหินไปเลย ดูเหมือนว่าจะลืมว่าอิซึคุเป็นบอดี้การ์ดของคัตสึกิล่ะนะ

    “แหม นายท่านนี่ใช้ไม่ได้เลยนะ” แฝดฟุตาจิอินพูดพร้อมกัน

    “ขอโทษได้มั้ยเล่า!” ทามากิพูดออกมาด้วยความเจ็บใจ

     

    แต่เถียงกันได้ไม่นาน ก็ถึงเวลาโอรันโฮสต์คลับเปิดให้บริการ

     

    “ยินดีต้อนรับครับ” โฮสต์ทุกคนพูดพร้อมกัน

     

    แต่คนที่เข้ามาคนแรกนั้นก็คือฮารุฮิ ทำให้โดนติเรื่องที่มาสายไปตามระเบียบ คัตสึกิก็ไม่ได้ห้ามอะไร เพราะเรื่องนี้ฮารุฮิผิดจริงๆ ส่วนอิซึคุก็หัวเราะแหะๆ เพราะทำตัวไม่ถูก

    แต่รอไม่นานแขกก็เริ่มทยอยมา ทำให้คัตสึกิจึงต้องแยกตัวออกไปกับอิซึคุเพื่อไปรับแขกที่มาจองตัวของเขา

     

    “คัตสึกิคุงกับอิซึคุคุงสนิทกันเหรอเนี่ย แปลกใจจังเลย” ตัวประกอบAพูดขึ้นมา

    “แหะๆ ครับพวกผมเป็นเพื่อนสมัยเด็กกันน่ะ” อิซึคุเป็นคนตอบ

    “แต่ชุดในวันนี้น่ะเข้ากับพวกเธอสุดๆไปเลยล่ะจ้ะ คัตสึกิคุงที่ดูแบดบอยพอโชว์กล้ามเนื้อ แล้วมันกร้าวใจสุดๆ! ส่วนอิซึคุคุงที่หน้าตาน่ารักแบบนี้ แต่กล้ามแน่นพอๆกับคัตสึกิคุง เรียกได้ว่ากินใจสุดๆไปเลย! กรี๊ด!!” ตัวประกอบBเปลี่ยนเรื่อง แต่สาวๆในโต๊ะคนอื่นก็เห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนสาวพูดทำให้พร้อมใจกันกรี๊ดออกมา

     

    ดูเหมือนว่าMVPของวันนี้จะเป็นคัตสึกิกับอิซึคุนะ เพราะทั้งสองคนกล้ามแน่นมาก ต่างจากคนอื่นที่หุ่นลีนๆ แม้แต่ทาคาชิยังสู้สองคนนี้ไม่ได้เพราะกล้ามไม่แน่นเท่า

     

    “แต่ที่มาวันนี้เนี่ย ฉันอยากฟังคัตสึกิคุงร้องเพลงมากๆเลยล่ะ” ตัวประกอบCเอ่ยขึ้น

    “เสียใจด้วยวันนี้ไม่ร้อง แต่วันนี้เจ้านี่เปิดตัวให้มันร้องแทนแล้วกันเดี๋ยวฉันดีดกีตาร์ให้” คัตสึกิพูดพร้อมกับตบหลังอิซึคุดังปั่ก

    “เดี๋ยวสิคัตจัง ถามผมก่อนสิครับ” อิซึคุอดไม่ได้ที่จะโวยวายออกมา

    “หรือจะไม่ทำ” คัตสึกิเริ่มเอ่ยถึงทางเลือกอื่น แต่สิ่งคัตสึกิที่คัตสึกิหมายถึงคือแกไม่มีสิทธิปฏิเสธ

    “ครับๆ ทำก็ทำครับนายน้อย” อิซึคุบ่นกระปอดกระแปดก่อนที่จะเอ่ยประชดออกมา

    “เดี๋ยวนี้หัดประชดซะด้วย?”

     

    คัตสึกิเอ่ยมาด้วยความแปลกใจ ก่อนที่จะลุกไปหยิบกีตาร์โปร่งมา ส่วนอิซึคุก็นั่งบ่นคัตสึกิงุบงิบอยู่คนเดียว

    ส่วนสาวๆที่นั่งร่วมโต๊ะตอนนี้อุปากกรี๊ดไปแล้ว ประหนึ่งว่าได้คู่ชิปใหม่ คู่แรกก็เป็นรักต้องห้ามอย่างฮิคารุและคาโอรุ ส่วนนี้คู่ใหม่แกะกล่อง คัตสึอิซึ โอ้ยแค่ชื่อก็ดูเหมือนคู่ชีวิตแล้ว เหมือนเกิดมาเพื่อคู่กัน ไอพวกเพื่อนไม่จริงเอ๊ย

     

    คัตสึกิที่เดินกลับโต๊ะมาพร้อมกีตาร์โปร่งก็ต้องมองสาวๆที่มาจองตัวเขาด้วยความแปลกใจ เพราะตอนนี้พวกเธอหน้าแดงกันทุกคน

     

    “อากาศร้อนเกินไปเรอะ ไหวมั้ยเนี่ยพวกแก”

     

    คัตสึกิเอ่ยถามแต่ก็แฝงไปด้วยความเป็นห่วง เขาแค่ไม่อยากให้ใครมาเป็นฮีทสโตรกในชมรมก็แค่นั้นแหละ เหอะ ว่าไปงั้น แต่คัตสึกิก็มานั่งลงข้างๆอิซึคุ

    พออิซึคุเห็นว่านายน้อยของตนมานั่งที่โต๊ะแล้ว จึงเอ่ยถามเกี่ยวกับเรื่องเพลงที่จะให้เขาร้องไปทันที

     

    “จะให้ผมร้องเพลงอะไรดีล่ะคัตจัง” อิซึคุหันไปถามคัตสึกิที่นั่งข้างกัน

    “เพลงนั้นก็ได้ แก้มน้องนางอะ” คัตสึกิเอ่ยชื่อเพลงย่อๆ

    “อ๋อ ได้ครับ” อิซึคุที่เคยฟังเพลงนั้นก็เริ่มทวนเนื้อเพลงในใจ

    “พร้อมนะ 1 2” คัตสึกิพูดพร้อมกับเคาะกีตาร์เพื่อให้จังหวะกับอิซึคุ ก่อนที่จะเริ่มบรรเลงทำนองขึ้นมา

     

    (เปิดเพลง แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร - เขียนไขและวานิช คลอไปด้วยเพื่ออรรถรสนะคะ)

     

    เสียงทุ้มหวานของอิซึคุเริ่มร้องเพลงรักจีบสาว โดยมีคัตสึกิเล่นกีตาร์คลอไป ทุกอย่างดูเพอร์เฟคมาก สาวๆที่นั่งร่วมโต๊ะกับเขา รวมถึงสาวๆโต๊ะอื่นที่ได้ยินเสียงดนตรีที่คัตสึกิบรรเลง และเสียงร้องเพลงของอิซึคุ อดไม่ได้ที่จะหันมาให้ความสนใจ

    เมื่อเพลงจบทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะปรบมือชื่นชมในความสามารถของทั้งสองคน แม้แต่สมาชิกในชมรมที่เคยได้ยินสองคนนี้เล่นดนตรีด้วยกันแล้วก็ตาม

    ส่วนคนที่ได้รับคำชมอย่างอิซึคุและคัตสึกิน่ะเหรอ คนผมเขียวนั้นผงกหัวและเอ่ยขอบคุณเบาๆพร้อมกับก้มหน้าด้วยความเขินอาย ส่วนคัตสึกิก็ยืดอกรับคำชมเหล่านั้น

     

    “อะ คัตจัง เดี๋ยวเพลงต่อไปผมดีดเอง”

     

    อิซึคุที่ไม่รู้หายเขินตอนไหนก็เอ่ยปาก พร้อมกับแย่งกีตาร์ที่อยู่บนตักคัตสึกิไปทันที โดยที่คนถือยังไม่ทันได้รู้ตัว

     

    “ห้ะ! แกหมายความว่า..” คัตสึกิงง

    “ใช่ครับ สาวๆอุส่ามาจองตัวเพื่อฟังคัตจังร้องเพลงเลยนะ จะทำให้สุภาพสตรีผิดหวังได้ยังไง” อิซึคุหาข้ออ้างมาเพื่อแก้แค้นนายน้อยของตน

     

    ส่วนสาวๆที่นั่งร่วมโต๊ะก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยการส่งสายตาเป็นประกายวิ๊งๆ ไปหาเจ้าของนัยน์ตาสีทับทิม

    คัตสึกิเมื่อโดนขัดใจก็เดาะลิ้นด้วยออกมาด้วยความหงุดหงิดที่เผลอเสียท่าให้กับอิซึคุ ไอหมอนี่มันเล่นตอนที่ไม่ทันตั้งตัวนี่หว่า

     

    “งั้นครั้งนี้ผมเลือกเพลงเอง อืม.. เวลาเธอยิ้มก็แล้วกันเนอะ” ดูมัน ตัดสินใจเองเสร็จสรรพซะด้วย

    “เออๆ”  คัตสึกิยอมแพ้เจ้าของใบหน้าตกกระ

     

    (เปิดเพลง เวลาเธอยิ้ม – polycat คลอไปด้วยเพื่ออรรถรสนะคะ)

     

    เสียงทุ้มติดแหบของคัตสึกิเริ่มร้องเพลงรักหวานๆ เป็นอะไรที่ดูขัดกันแต่ก็เข้ากันได้อย่างลงตัวแปลกๆ หนุ่มแบดบอยสุดเท่ แต่ดันมาร้องเพลงรักโรแมนติกที่เปรียบเทียบอุปมาได้ซึ้งกินใจสุดๆ ทำเอาสาวๆที่มาใช้บริการโฮสต์คลับเขินจนหน้าแดงกันไปหมด

    ขนาดสาวๆบางคนที่มองว่าคัตสึกิไม่ใช่สเป็คยังเผลอตกหลุมพลางสเน่ห์ของเจ้าของนัยน์ตาทับทิม ที่ไม่รู้เจ้าตัวจะขุดไปทำไมเยอะแยะ ทางนี้ตกหลุมรักจนขึ้นไม่ไหวแล้วนะ

    เมื่อคัตสึกิร้องเพลงจบบรรยากาศก็ไม่ต่างจากเมื่อกี้เลย ใช้เวลาไม่นานก็กลับมาสงบเหมือนเดิม คัตสึกิจึงหันมาคุยกับสาวๆที่นั่ง

     

    “เออ งานเต้นรำปีนี้โฮสต์คลับเป็นเจ้าภาพนะ” คัตสึกิเอ่ยปากบอกข้าวสารให้กับสาวๆที่นั่งร่วมโต๊ะได้รับรู้

    “เอ๊ะ!? เดี๋ยวสิคัตจังไม่เห็นบอกผมเลยว่าจะมีงานแบบนั้นน่ะ” อิซึคุถามออกมาด้วยความตกใจ

    “ก็กำลังบอกอยู่นี่ไง” คัตสึกิตอบกลับอย่างห้วนๆตามฉบับเจ้าตัว

    “จัดวันไหนเหรอครับ” อิซึคุถาม

    “สัปดาห์หน้า ที่ฮอลล์ใหญ่ของตึกกลาง” คัตสึกิตอบอิซึคุ

    “งั้นแสดงว่างานใหญ่เลยน่ะสิ” อิซึคุใจเสียยิ่งกว่าเดิม

    “อิซึคุคุงไม่เคยเข้าร่วมงานใหญ่แบบนี้เลยเหรอจ๊ะ” หนึ่งในสาวที่นั่งร่วมโต๊ะถาม

    “อ่า..ไม่เชิงหรอกครับ ผมเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวคัตจังน่ะ ถึงจะได้ติดตามไปบ่อยๆ แต่ก็ยังไม่ค่อยชินอยู่ดี”

    “โอ๊ะ นี่ไง มัวแต่ขอให้ร้องเพลง หมดเวลาของพวกแกแล้ว” คัตสึกิเอ่ยขัด

     

    สาวๆที่นั่งร่วมโต๊ะจึงร้องออกมาด้วยความเสียดาย แต่ก็ยังเอ่ยลาแถมยังบอกว่าเดี๋ยววันหลังจะมาใหม่ ตอนนี้ทั้งโต๊ะจึงเหลือเพียงแค่คัตสึกิและอิซึคุ

     

    “เหนื่อยชะมัด” คัตสึกิบ่นออกมาเบาๆให้แค่ตนกับอิซึคุได้ยินกันสองคน

    “ฮะๆ นั่นสิครับ ก็ปกติไม่ต้องมานั่งคุยกับชนเยอะๆแบบนี้นี่นา” อิซึคุตอบอย่างเห็นด้วย

    “เอาเถอะ แขกวันนี้หมดแล้วไปเปลี่นชุดดีกว่า”

     

    คัตสึกิพูดจบก็ลุกไปยังห้องเปลี่ยนชุดทันที อิซึคุรั้งไว้ไม่ทันจึงได้แต่เดินตามเจ้าของผมสีฟางไปเปลี่ยนชุดด้วยกัน

    พอแขกกลับไปหมดแล้วทุกคนจึงต้องช่วยกันเก็บห้องชมรมให้มันกลับมาอยู่ในสภาพเดิมก่อนที่จะมาเริ่มวางแผนเกี่ยวกับงานเต้นรำที่ทางชมรมโฮสต์คลับต้องเป็นเจ้าภาพ

    ถึงจะซีนเถียงกันของทามากิและฮารุฮิเรื่องความลับเรื่องที่ที่ฮารุฮิเป็นผู้หญิง แต่คัตสึกิก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเพราะเหนื่อยจะพูด เจ้าตัวก็พูดแค่ว่า

     

    ‘ชั้นจะใช้หนี้ให้ก็ไม่เอา งี้แหละ’ อิซึคุได้แต่หัวเราะแห้งๆ ก็นะเจ้าตัวไม่ชอบให้คนอื่นมาปฏิเสธน้ำใจนี่นา

     

    วันต่อมา เพราะว่าฮารุฮิจะต้องซ้อมพิเศษ ทำให้ชมรมในช่วงนี้ไม่รับแขก คัตสึกิกับอิซึคุจึงได้แต่มานั่งๆนอนๆเปื่อยๆในห้องชมรม

    ถึงอิซึคุจะไม่ค่อยชินกับการออกงานแต่ก็สามารถเต้นรำได้ เพราะได้เรียนมาพร้อมกับคัตสึกิตั้งแต่เด็กๆ

     

    และเรื่องๆวุ่นในชมรมก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อคิงอย่างทามากิอยากจะเป็นพ่อสื่อให้กับคาซึงะซากิกับสึซึชิมะ แต่กลุ่มก้อนนั้นก็โดนคัตสึกิเอ่ยขัด

     

    “ก็แค่อยากยุ่งเรื่องของคนอื่นไม่ใช่รึยังไงน่ะพวกแก”

    “หูย เจ็บจี๊ด” แฝดฟุตาจิอินพูดขึ้นมาพร้อมกัน เพราะคำพูดของคัตสึกิเหมือนมีศรปักอกทามากิเข้าอย่างจัง

    “แต่การยุ่งเรื่องของคนอื่นมันเป็นหน้าที่ของฮีโร่นะคัตจัง” อิซึคุเอ่ยแย้ง

    “พูดได้ดีอิซึคุคุง!” ทามากิเห็นด้วยกับคำพูดของอิซึคุทันที

     

    คัตสึกิจึงแค้นเสียงหัวเราะในลำคอใส่ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยห้ามอะไรอีก คัตสึกิขอไม่ยุ่งเรื่องน่ารำคาญพวกนี้ก็แล้วกัน

     

    1 สัปดาห์ต่อมา

     

    งานเลี้ยงเต้นรำที่สมาชิกในชมรมโฮสต์คลับได้ถูกจัดขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ อิซึคุและคัตสึกิหลังจากที่รอคิงอย่างทามากิกล่าวเปิดงานเสร็จแล้วก็ต้องไปเต้นรำกับสาวๆในงานด้วย เรียกได้ว่ากินพลังงานคนที่ไม่ชอบทำอะไรแบบนี้อย่างคัตสึกิไปแบบสามร้อยเปอร์เซนต์

    เริ่มงานได้ไม่นานดูเหมือนว่าทางคนอื่นๆจะเริ่มแผนการแล้ว ทามากิดูเหมือนว่าจะไปตามฮารุฮิที่ห้องแต่งตัว ทำให้คัตสึกิและอิซึคุจึงต้องรับหน้าแขกในงานอย่างช่วยไม่ได้

    และในที่สุดไคลแมกซ์ของงานก็ได้เริ่มขึ้น ดูเหมือนว่าว่าแผนของทามากิจะสำเร็จนะเนี่ย คาดไม่ถึงเลยจริงๆ แต่ไคลแมกซ์จริงๆสำหรับคัตสึกิคงเป็นจูบปิดท้าย ที่ทามากิพยามยามไปห้ามฮารุฮิแล้วจากจูบแก้มกลายเป็นจูบปากเนี่ยแหละ ทามากิร้องคร่ำครวญ ส่วนคัตสึกิก็หันไปด่าพวกแฝดที่ทิ้งเปลือกกล้วยไม่เป็นที่

     

    “คราวหลังก็กินแล้วทิ้งให้เป็นที่สิวะ!!”

     

     

     

    TBC;

    ใช่ค่ะ ทุกคนไม่ได้ฝัน ไรท์มาอัพเรื่องนี้จริงๆ เรื่องนี้ดองไว้นานจริงๆค่ะ คนอ่านก็เท่าๆกับเรื่องโทมูระกับชินโซ ไม่รู้ชอบอะไรกัน แต่เอาเป็นว่ามาอัพให้แล้วนะคะ ยังไงก็อย่าลืมเมนต์มาเป็นฟีดแบคให้ไรท์ด้วยนะ จะได้รู้ว่ายังมีคนรอเรื่องนี้อยู่

     

    สามารถไปคุยกับไรท์เตอร์ได้ที่ทวิตเตอร์

    @justinb00bie

     

    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ❤️

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×